-
- Konu Sahibi Nanelilimon11
- #101
Bunu yaşayan bilir karşında sana sadece düşmanlık besleyen ve bu hinle kinle yapmadığını bırakmayan her türlü maddi manevi zarara ugratmış insanlar var ve bunlar sırf eşinin ailesi diye görüşmesine karışamazsın oluyor. Gerçekten insanı delirtecek seviyeye getiriyor bende aynı durumdayım ve eşime her seferinde gözünğn önünde eriyorum ve sen bunu görmüyorsun diyorum. Bir gün tamamen deliricem biliyorum. Allah yardımcın olsun mesafeni koru diyebileceğim tek şey bu.Günaydın hanımlar...
Eşimle 5 yıllık evliyiz.. Aramızda 10 yaş farkımiz var.. Evlilikten öncede 5 yıl birliktegimiz oldu, toplamda 10 yıldır birlikteyiz..
Acı tatlı bu zamana geldik.. Ancak acısı tatlısından çoktu..
Evlilik birliğimizin kurulabilmesi için, inanılmaz derecede mücadele ettik.. Mücadelenin büyüğü bendeydi.
Eşimin içinde bulunduğu ortam gerçekten son derece zor ve kötüydü...
Ailesi, bizim evlenmemizi hiç istemediler, bunun için kendilerince pek çok sebebi vardı..
Ben aynı mezhep ten değildim..
Eğitimli, kültürlü bir kadindim onların tabiri ile tehlikeliydim.
Biz evlenir isek anne ve babalarının sorumluluğu onların üzerine kalacaktı yada paylaşılacaktı.
Eşimin kendi evinde oturuyordu anne ve babası, olur da biz orda yaşamak istersek, anneleri de rahatsızdı sorumluluk alırlar diye ödleri koptu resmen..
Hatta bunları benim yakınımda konuştular..
Bir kaç örnekle anlatayim, eşimle görüştüğümuz için, ablası üzerine kaldın kardeşimizin dedi...
Diğeri dedikodular yaptı.
Diğeri araştırma yaptı hakkımda...
Daha da neler neler..
Çok uzatmayım. Zorlu bir mücadele ile evlendik.
İkimiz ve benim annem babam vardı yalnızca..
Eşimin aile bireylerinin evinde bir bardak sularını içmek dahi kısmet olmadı...
Yalnız evlendik, dogum yaptım gelen olmadı..
Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez..
Çok ciddi maddi sıkıntılar, işsizlik, hastalık neler geldi geçti...
Şimdi sorun ne derseniz.?
Eşim, onları hayatımıza çekmeye çalışıyor..
Kesin bir dille reddettim..
İhanete uğramış gibi hissediyorum..
Daha önce de defalarca konuştuk lakin anlamıyor...
Periyodik olarak, onlarla görüşmek istiyor...
Zaman geçti hersey unutulsun istiyor... Dillendirmesede, belli ediyor..
Seviyorsun, sayıyorsun, hakaretlere maruz kalıyorsun, parasız pulsuz her şeyine tamam diyorsun ve sonuç bu...
Kendisi görüşsün siz karışmayın diyebilirsiniz ancak ben bu sözlere ve hareketlere onunla olduğum için maruz kaldım...
Ve kesinlikle görüşmüyorum..
Onun görüşmesinde beni çok rahatsız ediyor..
Çünkü olayların nereye gideceğini tahmin ediyorum.. Cok üzülüyorum..
Hanımlar bir konu yanlış anlaşıldım.
Eşim zaten görüşüyor. Bayramdan bayrama bende anne ve babası ile görüşüyorum.
Normal zamanda görüşmüyorum.
Eşim maddi manevi destek de oluyor.
Çok yakın olmak istiyor demek istediğim buydu...
Sizi en iyi ben anlarım bacım. Sanaldan burdan okuyoruz ama benzer şeyleri bende yasadigim için sizi kalpten anladım. Bizde eşimle çok zor evlendik. Komple ailesi karşıydı. Ama onların karşı çıkmaları için birtane bile benim açımdan neden yoktu. Kültür farkı vardı sadece. Beni havalı buldular vs kendilerince her türlü neden buldular. Demedikleri yapmadıkları kalmadı. Eşim evlenirken söz vermişti asla karşı karşıya gelmeyecek yüzgöz olmayacak,yakın olmayacaktık beni ezdirmeyecekti. Şimdi ben görüşmüyorum yeni evliyiz eşimde bensiz görüşmüyor. Gidersek birlikte gidip döndük önce. Ben asla ayri görüşmüyorum zaten çünkü timsahlar ordusu. Şimdilerde eşim her olaydan sonra reset atıyor. Gidelim diye ısrar ediyor. Benimkisi birde sadece önce yaşananlar olsa neyse,hala yuzyuze gelsem devam eden şeyler var. Yine sürekli laf sokuyorlar. Size de tavsiyem "benim kararım x düşüncem bu,ben ayri bir bireyim beni zorlayamazsin" diyin. Oda gidip görüşmeye devam ederse canınızı sıkmayın yüzeysel davranın eşinize bir süre önem vermeyi bırakın. Ben öyle yapıyorum kendimce mahrum bırakıyorum onu sevgimden bir süre. Ama tabi içten içe soğumaya başlıyor insan o konuda haklısınız.Cokta irdelemeyin derim. Günün sonunda o istediğini yapsa da siz kendi ruhsal sagliginizdan sorumlusunuz. Size bisey olsa esiniz vah tüh dese nolur. Bencil olmayı seçin. Sizi sizden başka gerçekten düşünen yokGünaydın hanımlar...
Eşimle 5 yıllık evliyiz.. Aramızda 10 yaş farkımiz var.. Evlilikten öncede 5 yıl birliktegimiz oldu, toplamda 10 yıldır birlikteyiz..
Acı tatlı bu zamana geldik.. Ancak acısı tatlısından çoktu..
Evlilik birliğimizin kurulabilmesi için, inanılmaz derecede mücadele ettik.. Mücadelenin büyüğü bendeydi.
Eşimin içinde bulunduğu ortam gerçekten son derece zor ve kötüydü...
Ailesi, bizim evlenmemizi hiç istemediler, bunun için kendilerince pek çok sebebi vardı..
Ben aynı mezhep ten değildim..
Eğitimli, kültürlü bir kadindim onların tabiri ile tehlikeliydim.
Biz evlenir isek anne ve babalarının sorumluluğu onların üzerine kalacaktı yada paylaşılacaktı.
Eşimin kendi evinde oturuyordu anne ve babası, olur da biz orda yaşamak istersek, anneleri de rahatsızdı sorumluluk alırlar diye ödleri koptu resmen..
Hatta bunları benim yakınımda konuştular..
Bir kaç örnekle anlatayim, eşimle görüştüğümuz için, ablası üzerine kaldın kardeşimizin dedi...
Diğeri dedikodular yaptı.
Diğeri araştırma yaptı hakkımda...
Daha da neler neler..
Çok uzatmayım. Zorlu bir mücadele ile evlendik.
İkimiz ve benim annem babam vardı yalnızca..
Eşimin aile bireylerinin evinde bir bardak sularını içmek dahi kısmet olmadı...
Yalnız evlendik, dogum yaptım gelen olmadı..
Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez..
Çok ciddi maddi sıkıntılar, işsizlik, hastalık neler geldi geçti...
Şimdi sorun ne derseniz.?
Eşim, onları hayatımıza çekmeye çalışıyor..
Kesin bir dille reddettim..
İhanete uğramış gibi hissediyorum..
Daha önce de defalarca konuştuk lakin anlamıyor...
Periyodik olarak, onlarla görüşmek istiyor...
Zaman geçti hersey unutulsun istiyor... Dillendirmesede, belli ediyor..
Seviyorsun, sayıyorsun, hakaretlere maruz kalıyorsun, parasız pulsuz her şeyine tamam diyorsun ve sonuç bu...
Kendisi görüşsün siz karışmayın diyebilirsiniz ancak ben bu sözlere ve hareketlere onunla olduğum için maruz kaldım...
Ve kesinlikle görüşmüyorum..
Onun görüşmesinde beni çok rahatsız ediyor..
Çünkü olayların nereye gideceğini tahmin ediyorum.. Cok üzülüyorum..
Hanımlar bir konu yanlış anlaşıldım.
Eşim zaten görüşüyor. Bayramdan bayrama bende anne ve babası ile görüşüyorum.
Normal zamanda görüşmüyorum.
Eşim maddi manevi destek de oluyor.
Çok yakın olmak istiyor demek istediğim buydu...
Benim de elim başta savunmadı kavgalar ettim zorla savundu beni. Ama çok ta yoruldum şimdi düşünüyorum da değer mi bir erkek için asla madem arkamda durmuyor postala geç ne uğraşacaksın elin adamı ile....
Dünyaya bir kere gelmişsiniz,bende aynı durumdayım ve eşime her seferinde gözünğn önünde eriyorum ve sen bunu görmüyorsun diyorum. Bir gün tamamen deliricem biliyorum
Çok çabalamışsınız ama bazen gereksiz çabaya gerek yok...Sizi en iyi ben anlarım bacım. Sanaldan burdan okuyoruz ama benzer şeyleri bende yasadigim için sizi kalpten anladım. Bizde eşimle çok zor evlendik. Komple ailesi karşıydı. Ama onların karşı çıkmaları için birtane bile benim açımdan neden yoktu. Kültür farkı vardı sadece. Beni havalı buldular vs kendilerince her türlü neden buldular. Demedikleri yapmadıkları kalmadı. Eşim evlenirken söz vermişti asla karşı karşıya gelmeyecek yüzgöz olmayacak,yakın olmayacaktık beni ezdirmeyecekti. Şimdi ben görüşmüyorum yeni evliyiz eşimde bensiz görüşmüyor. Gidersek birlikte gidip döndük önce. Ben asla ayri görüşmüyorum zaten çünkü timsahlar ordusu. Şimdilerde eşim her olaydan sonra reset atıyor. Gidelim diye ısrar ediyor. Benimkisi birde sadece önce yaşananlar olsa neyse,hala yuzyuze gelsem devam eden şeyler var. Yine sürekli laf sokuyorlar. Size de tavsiyem "benim kararım x düşüncem bu,ben ayri bir bireyim beni zorlayamazsin" diyin. Oda gidip görüşmeye devam ederse canınızı sıkmayın yüzeysel davranın eşinize bir süre önem vermeyi bırakın. Ben öyle yapıyorum kendimce mahrum bırakıyorum onu sevgimden bir süre. Ama tabi içten içe soğumaya başlıyor insan o konuda haklısınız.Cokta irdelemeyin derim. Günün sonunda o istediğini yapsa da siz kendi ruhsal sagliginizdan sorumlusunuz. Size bisey olsa esiniz vah tüh dese nolur. Bencil olmayı seçin. Sizi sizden başka gerçekten düşünen yok
Türk aile yapısında bir çocuk muhakkak kurban edilir. (Genel yapıdan bahsediyorum) Ya diğer kardeşlerine bakar ya dolandırılır elindeki her şey alınır vs vs. Esiniz de ailede merhametli olan çocukmuş üzerine gitmişler. Ama inanın konu aile olunca atsan atılmaz satsan satılmaz. Evlenirken eşinizin aile sorunlarını bilerek evlenmişsiniz yani kizıyorsunuz ama onun durumu daha kötü ailesiyle sınanıyor iyi insanlar olsun isterdi o da siz ailenizle yakınsınız diye o da özlemini duyuyordur belki bir süre tamam deyin ailesi sorun çıkarırsa kendisi de farkına varır herhalde.
Evlatlık olanlar bile yıllar sonra ailesini arıyor o duyguyu yorumlayamayız. Ama zaten eşi bahsettiğim kurban edilen çocukmuş x ya da y fark etmez kimle evlense aynı süreç yaşanırdı ailesine maddi ve manevi desteği devam ediyormuş zaten bazı insanlar bencildir hatta derler ya eskiden emeklilik sistemi yokmuş çocuk yapılıyormuş diye. Konu sahibinin eşi de işte sgk çocuk olmuş aslında evlenmemesi gereken biriyken kendine yazılan rolden çıkmış ama kimse ailesi tarafından kullanıldığını kabullenemez herhalde iyi tarafından bakar. Evlilik bir riskmiş o aşama zaten geçilmiş eğer krize giderse boşanma olur boşanın tavsiyesi mi verelimBen buna katilmiyorum.
Kök aile gayet atilip satiliyor.
Ortada zaten sevgi ve saygi yok- aile kendi cocuklarini sevse ve saysa zaten seçtiği eşine yüzeysel bile olsa saygili davranirlar. Bir zahmet adamin koynuna aldiği kadina karişmasinlar.
Kimse kimseyi sevmek zorunda değil ama çocuğunun kurduğu yuvayi sabote etmek yenilip yutulacak bir davraniş değil.
Ayni davranişlari kalkip kizlarinin KVsi veya görümceleri yapsa dünyayi yakar bu tip insanlar.
Evet,dediğiniz gibi mi bilmiyorum ama bazen aile kötü deli oluncada söz geçmiyor, biz nişanlıyken kac kez ailesinden dolayı ayrılma noktasına geldik. Eşim o kadar savaştı ki benim için, hiç bırakmadı. Biz birde farkli memleketteniz. Uzak mesafeden arabaya atlayıp gelirdi bu durumları yaşadığımız için sırf bana destek olmaya. Ailemle yasadigim için ailemle ayri konuşurdu. Ben ailesinin azılı olduğunu biliyordum. Hayırlısı ayrılmam mı belki derdim çok dua ederdim ama aşık olduk bırakmadık ikimizde savaştık. Ailesine dediklerini duysanız. Nişanliyken aylarca ailesine küstü, bayramda bile gitmedi. Ama anlamayan aile anlamıyor cidden. Şimdi evliyiz evlendigimizden beridir benden ayrı gitmedi zaten uzun süredir gitmiyoruz. Oda ben gidip geleyim demedi. "Bende tavır koydum anlamıyor musun görmüyor musun" dedi bir ara. İşte çok detay yazamıyorum annesi sürekli ağlayan duygu sömürüsü yapan bir kadın. Hergun arayıp ağlayan anne olunca eşimde çok arada kaldı. Ama şunda hemfikirim dediğiniz gibi çok cabalanan evlilikte de hep o sorunlar devam ediyor silinmiyor yaniÇok çabalamışsınız ama bazen gereksiz çabaya gerek yok...
Biz de de hep aile yüzünden ben kafaya taktım sürekli eleştirdiler. Kıskandılar laf soktular....Evet,dediğiniz gibi mi bilmiyorum ama bazen aile kötü deli oluncada söz geçmiyor, biz nişanlıyken kac kez ailesinden dolayı ayrılma noktasına geldik. Eşim o kadar savaştı ki benim için, hiç bırakmadı. Biz birde farkli memleketteniz. Uzak mesafeden arabaya atlayıp gelirdi bu durumları yaşadığımız için sırf bana destek olmaya. Ailemle yasadigim için ailemle ayri konuşurdu. Ben ailesinin azılı olduğunu biliyordum. Hayırlısı ayrılmam mı belki derdim çok dua ederdim ama aşık olduk bırakmadık ikimizde savaştık. Ailesine dediklerini duysanız. Nişanliyken aylarca ailesine küstü, bayramda bile gitmedi. Ama anlamayan aile anlamıyor cidden. Şimdi evliyiz evlendigimizden beridir benden ayrı gitmedi zaten uzun süredir gitmiyoruz. Oda ben gidip geleyim demedi. "Bende tavır koydum anlamıyor musun görmüyor musun" dedi bir ara. İşte çok detay yazamıyorum annesi sürekli ağlayan duygu sömürüsü yapan bir kadın. Hergun arayıp ağlayan anne olunca eşimde çok arada kaldı. Ama şunda hemfikirim dediğiniz gibi çok cabalanan evlilikte de hep o sorunlar devam ediyor silinmiyor yani
Bir gün topladım hepsinin ağzına ettim büyük kavga çıkarttım...Evet,dediğiniz gibi mi bilmiyorum ama bazen aile kötü deli oluncada söz geçmiyor, biz nişanlıyken kac kez ailesinden dolayı ayrılma noktasına geldik. Eşim o kadar savaştı ki benim için, hiç bırakmadı. Biz birde farkli memleketteniz. Uzak mesafeden arabaya atlayıp gelirdi bu durumları yaşadığımız için sırf bana destek olmaya. Ailemle yasadigim için ailemle ayri konuşurdu. Ben ailesinin azılı olduğunu biliyordum. Hayırlısı ayrılmam mı belki derdim çok dua ederdim ama aşık olduk bırakmadık ikimizde savaştık. Ailesine dediklerini duysanız. Nişanliyken aylarca ailesine küstü, bayramda bile gitmedi. Ama anlamayan aile anlamıyor cidden. Şimdi evliyiz evlendigimizden beridir benden ayrı gitmedi zaten uzun süredir gitmiyoruz. Oda ben gidip geleyim demedi. "Bende tavır koydum anlamıyor musun görmüyor musun" dedi bir ara. İşte çok detay yazamıyorum annesi sürekli ağlayan duygu sömürüsü yapan bir kadın. Hergun arayıp ağlayan anne olunca eşimde çok arada kaldı. Ama şunda hemfikirim dediğiniz gibi çok cabalanan evlilikte de hep o sorunlar devam ediyor silinmiyor yani
Dünyaya bir kere geliyoruz sen eğer hastalandıktan sonra anlamı yok hiç bir şeyin...Dünyaya bir kere gelmişsiniz,
bir tanecik siz varsiniz,
Siz sağlığınızi kaybettikten sonra kimse arkanizdan ahlanip vahlanmayacak,
akıl sağlığınızdan endişe edecek derecedeyse,
İadesiz taahhutsuz ailesine postalayin gitsin.
Sizde yiprananlardansiniz bizim gibi, Allah size de yardım etsin. Ben zaten susmuyorum,susmadigim içinde kötü ben oluyorum suçlu oluyorum. Ben kv nin yüzüne hep dedim yaptıklarını. Bütün aileyle konuştum daha farklı yakınlarına hep konuştum. Ama işte olan olduktan sonra desen ne demesen ne zaten yıprandık. Şimdi artık ilgilenmiyorum. Hatta kv ye dedim ki sen haklısın sonuna kadar ben kötüyüm şimdi rahatla bizi rahat birak dedim. İroni yaptım oda anladı zaten. Sürekli kavga etmenin sonu yok karşınızda anlayan insan yok. Zorla şunu yaptınız bunu yaptinizin sonu yok,sizde salın kendi ruh sagliniza keyfinize bakın bence. Bazen susmakta en büyük cevaptır. Bende çok tartıştım hep. Artık onların bir deliden farkı yok gözümde. Deliye laf geçer mi öyle düşünün giden gençlik gidiyor. Benimde en güzel yaşlarımda hep mutsuz ettilerBir gün topladım hepsinin ağzına ettim büyük kavga çıkarttım...
Hepsiyle ayrı ayrı çok büyük kavga ettim eşim sustu kaldı. Sürekli susarsan bir gün büyük olay çıkacak demektir...
Evet benzer aile,benim eşimin aileside. İlaç kullanıyor musunuz peki psikiyatriden?Valla ben artik kullanmayı düşünüyorum. Hiç gitmedim ben psikolog ve türevlerine ama diyorum ki bi ilaç desteği alsak rahatlarız en azından. Esiniz peki sizi hiç savunmadi mi?Yada gitmeyelim aileme bende gitmem demedi mi hiç?Evet en büyük yapılan hata eşle ailesi yüzünden tartışmak bizde aynı durumlara hep düştük eşimle. Sizin esinizde kurban çocuk mu. Benim eşim ailenin kurban çocuğu. Annesi babası var ama mesela annesi der ki eşim için "hep kardeşine bakacak eksiklerini alacak" tarzında konuşur. Hiç daha bizim evliligimizle benimle ilgili yorumu olmadı. Görümce desen benim tam bir şeytan yapmadığı kalmadı. Annesini aileyi de hep o gaza getirdi. Yatistiracagi yerde. Valla eside çok takmamak lazım. Zaten evlilikte ayri sorunlar da oluyor birde ailesi yüzünden kendimi üzemem. Ben eşime de dedim "sen beni savun savunma ben onda da değilim ben kendimi savunurum"dedim. Hatta yeri geldi eşimi de ben savundum ailesine karşı. Düşünün öyle bir aile. Asla oğullarına sevgileri yok aslında. Hep yararlanma peşindelerBiz de de hep aile yüzünden ben kafaya taktım sürekli eleştirdiler. Kıskandılar laf soktular....
Bende taktım üzüldüm eşimle aramız bozuldu. Annemlere sürekli şikayet ettim. Ne aptalmışım halbuki ne gerek var demi...
Psikoloğa gittim 1 yılda zor toparlandım.....
Eşim iyi biri onun suçu yok annesinin veya babasının huyları yüzünden eşimle tartışmak çok büyük aptallık.
Kendime inanamıyorum. Bekarken bu kadar mutsuz değildim. Evlendim başta aile iyi idi bizim yakınımızda bir taşındılar her şey battı onlara.....
Annesi sürekli ağlayan kafası 1 gr çalışmayan kadının teki....
Babası desen sürekli her boka karışıyor.....
Çok pişmanım kafaya takıp kendimi üzdüğüm için tek pişmanlığım kendime haksızlık....
Vallahi aslında ailesini eşim umursamaz normalde laf sokarlar ağzına sıçar lar. Adam umursamazın teki kendini de savunmaz beni de....Evet benzer aile,benim eşimin aileside. İlaç kullanıyor musunuz peki psikiyatriden?Valla ben artik kullanmayı düşünüyorum. Hiç gitmedim ben psikolog ve türevlerine ama diyorum ki bi ilaç desteği alsak rahatlarız en azından. Esiniz peki sizi hiç savunmadi mi?Yada gitmeyelim aileme bende gitmem demedi mi hiç?Evet en büyük yapılan hata eşle ailesi yüzünden tartışmak bizde aynı durumlara hep düştük eşimle. Sizin esinizde kurban çocuk mu. Benim eşim ailenin kurban çocuğu. Annesi babası var ama mesela annesi der ki eşim için "hep kardeşine bakacak eksiklerini alacak" tarzında konuşur. Hiç daha bizim evliligimizle benimle ilgili yorumu olmadı. Görümce desen benim tam bir şeytan yapmadığı kalmadı. Annesini aileyi de hep o gaza getirdi. Yatistiracagi yerde. Valla eside çok takmamak lazım. Zaten evlilikte ayri sorunlar da oluyor birde ailesi yüzünden kendimi üzemem. Ben eşime de dedim "sen beni savun savunma ben onda da değilim ben kendimi savunurum"dedim. Hatta yeri geldi eşimi de ben savundum ailesine karşı. Düşünün öyle bir aile. Asla oğullarına sevgileri yok aslında. Hep yararlanma peşindeler
Sürekli kavga etmedim. Sadece 1 kere konuştum 2.ye de çok büyük kavga ettim.Sizde yiprananlardansiniz bizim gibi, Allah size de yardım etsin. Ben zaten susmuyorum,susmadigim içinde kötü ben oluyorum suçlu oluyorum. Ben kv nin yüzüne hep dedim yaptıklarını. Bütün aileyle konuştum daha farklı yakınlarına hep konuştum. Ama işte olan olduktan sonra desen ne demesen ne zaten yıprandık. Şimdi artık ilgilenmiyorum. Hatta kv ye dedim ki sen haklısın sonuna kadar ben kötüyüm şimdi rahatla bizi rahat birak dedim. İroni yaptım oda anladı zaten. Sürekli kavga etmenin sonu yok karşınızda anlayan insan yok. Zorla şunu yaptınız bunu yaptinizin sonu yok,sizde salın kendi ruh sagliniza keyfinize bakın bence. Bazen susmakta en büyük cevaptır. Bende çok tartıştım hep. Artık onların bir deliden farkı yok gözümde. Deliye laf geçer mi öyle düşünün giden gençlik gidiyor. Benimde en güzel yaşlarımda hep mutsuz ettiler
Sizinkiler yine boşarım demenize çekinip korkmuşlar. Ben bosaniyorum desem bir paket kına yakarlar anne kız. Zaten öyle bir ulaşmaya çalışıyorlar ki resmen biz kavga edelim diye uğraşıyorlar. Ben baştan hep birlikte iyi olalım istedim ama olmayınca olmuyor. İlişkiler tek taraflı olmaz zaten. Benimde alttan almaya kendimi ezdirmeye hiç niyetim yok. "Ben kimsesiz değilim,ailem arkamda"dedim bende kv ye. Neler neler dedimde işte. Arkasından oğluyla konuştu. Oda "anne noldu şimdi sana saçmalama" filan dedi. "Birdaha kesinlikle simli kalemi aramayacaksın bu şekilde"dedi. Bile isteye kendi ogullarini soğuttular aslında kendilerinden. En iyisi bosverip hayatına bakmak. Sizin esiniz zaten iflah olmazmış. Hiç umursamaz olmak da ayrı bi saçmalık. Siz iyi yaptınız. Bu tarz konular eşten beklemekle de olmuyor. Kendinizi savunmussunuz. O adamı da çocuk yerine koyun bari çocuk gibiymiş. Al birisini vur ötekine işte. Erkekler genel olarak aynı aslında çok nadirdir tamamen eşini savunan yüzde yüz belki de var mı bilmiyorumVallahi aslında ailesini eşim umursamaz normalde laf sokarlar ağzına sıçar lar. Adam umursamazın teki kendini de savunmaz beni de....
Tek dediği şey umursama bir de tmm de bildiğini oku...
Bende aynı şeyi dedim eşime sen beni savun veya savunma ben cevabımı veririm. İçime dert olacağına karşı tarafa dert olsun ben eskiden sessiz dim. Psikologum bana sınırların net olsun dedi.
Ailesi bişi dediğinde konuya göre bazen umursamıyorum bazen cevap veriyorum bazen de ne dersen de banane diyorum...
Ben eskiden cok uzatıyordum... Eşimin umursamaz tepkileri beni sinir ediyor. Onların da baskıcı tavrı geçen sene içimde ne biriktirdiysem öyle bir kavga ettim ki hem annesi hem babası hem abisiyle öyle bir kavga ettim ki.... Çok büyük kavga fırtına kestirdim......
O kavgadan sonra ailesi bir düzeltti kendini 6 ay görüşmedik....
Sonra yılda 2 kereden fazla görüşmüyoruz hala çekinirler benden hepsi kaynanama dedim eltime yaptığını bana yapmaya kalk bak neler oluyor benimle kavga etmeye cürret bile edemezsin yıkarım başına dünyayı dedim... Bir daha bana hesap sor neler oluyor bak dedim sürekli tehdit ettim eşimi boşarım olan size olur diye... Tehditler bayağı işe yaradı...