Eşimin kök aile isteği...

Ben burda bana edilen sözleri, lafları anlatsam duysanız neler dersiniz..
Size bu laflar edilirken eşiniz vermedi mi cevaplarını? Eşinizin annesi, eşinizin kardeşleri kimden cesaret alıp da hakaret edebildiler? Yani hepsi kötü ama bu lafları işitmenize engel olmayan kocanız iyi mi? Kusura bakmayın da sizi ezdirip babanızın parasını yerken utanmadı mı eşiniz? İflas etsin, borcu ödensin, kayınpederi ev versin ama ailesini susturmasın, karısının namusuna laf söyletsin sonra da kocayım diye gezsin ortada. Hiç bunlar yaşanmamış gibi gidelim gelelim yemeğe davet edelim... Haddimi aşıyorum kızacaksınız ama yanlış evlilik yapmışsınız.
 
Ablası beni evden kovaladi sadece o zaman konuştu geri kalan herseyde seyirci kaldı ben kendimi savundum ve kötü insan oldum.
Dedim ya onun için ben bunlara maruz kaldım ve şimdi yine onun için görüşmek zorunda hissettirilmeye çalışıyorum.
Haddinizi asmadiniz. Bilakis gerçekler bunlar ve size kırılmadım. Sagolun
 
Kusura bakılacak bir şey yok, kırgınlığınızı anlıyorum hak da veriyorum, dediğim gibi sizi geçtim, hadi eşinizi de geçelim ailesinin her lafını hareketini tolere ediyordur ama sizin üzerinizden ailenizi de rencide edecek sözler söylenmesi, onların da torunu olan çocuğunuzun sevgi görmemesi gücünüze gider, burada mevzu maddiyat da değil, sizin kırgınlığınız hani hiçbir şey yapmasalar da manen yanınızda olsalardı, insan onca şeyi duyup bilip en azından torunu ne halde diye merak etmez mi?

Ben de olsam kırılırım, eşim ailesinin tavrını normal bulabilir, bana yapılanı da ahlakıma haysiyetime olmadığı sürece tolere edebilirim ama evladıma duyarsızlığı affetmem.
 
Yaptığınız bu gidip gelmeler hastayken bakmalar falan olduğu için daha fazlasını istiyor
 

Konuyu açarken siz kesinlikle görüşmüyormuşsunuz zaten,sizi üzen ve kızdıran sebep eşinizin görüşmek istemesiymiş.

Yorumlardan sonra sizi görüşmeye zorladığına doğru çevirmişsiniz lafı.
Şimdi yok öyle değil yanlış anlattım diyeceksiniz muhtemelen.Ama ben yine de
duymak istemediğiniz o cümleyi kuracağım.Eşiniz kendi gönüllü istemedikçe hiç bir güç ( ne yaparlarsa yapmış olsunlar) onu kök ailesiyle görüşmekten vazgeçiremez.
 
Onun ailesi onu ilgilendirir.
 
Ben ayrıldım.. Eşim çok ağladı bize geldi.
Onların yaptığı benim ne kabahatim var dedi.
Babam lar onun tarafında durdu.
Ve barıştım.
şu anda da düşünce biçimi değişmemiş bence
benim ne suçum var ben yapmadım ki diye düşünüyor
e kendisinin zaten ailesiyle büyük bi sorunu yok. ailesi ne yaptıysa sana yapmış
sana yapılanlar kendisine yapılsaydı yine de kırgınları unutalım kafasında olacak mıydı acaba ?
 
Ben normal zamanda anne ve babasını aramıyorum..
Gitmiyorum gelmiyorum da..
Bu yüzden görüşmüyorum...
Kendisi bana 3 4 yıl önce en azından bayramlarda özel dönemlerde gidelim. Eşi yok gibi olmasın dediği için bunu kabul ettim.
O zamandan bu zamana böyle..
Ben onun normal zamanda gitmesine karışmadım ama istediğim için değil..
Normal bir ilişkimiz olmadığı için de onlarla anneler günü, babalar günü, sıradan bir akşam yemeği daveti istememem mesele..
Eşim bana baskı kurmuyor gibi gözüküyor..
Yani, git gidelim demiyor...
Ama zaman geçti olan oldu, bosver elim diyor mesela. Burda sayfalarca anlatmak istemedim.
Anlatmayınca herkes, kaprisli yeni gelin sandığı için özet geçtim..
Keşke öyle olsaydım..
Hayal ürünü olsaydı hersey.
 
Aynen dediğiniz gibi.. Adam öldürsün silsin atsın demedim demem de..
Zaten eşim, kendinden birisi birsey yapar ise zamanla geçer unutur gider..
Baska yaparsa konuşmaz..
Onlara hersey mubah..
 
Evet bana yaptı..
Bu insanlar bana bu sözleri söyledi evet söyledi neden söyledi seninle olduğum için değil mi diyorum?
Yani olayın kaynağı o.
Onu anlamıyor m
Yada işine gelmiyor.
Onların sorunu ben değildim aslında, eşimin evlenmesini istemediler. Menfeatlerden dolayı..
Bunu kabul etmiyor.. Bu yüzden bizim ayrılmamız için öyle davrandılar.
 
Siz görüşmek istememekle haklısınız zaten.Eşiniz istediği kadar konuşsun dursun.Siz tavrinizi koruduğunuz sürece eşinizin ne dediğinin bir önemi yok.Nasil onun görüşmek istemesi kendince doğruysa ve hiç bir şey bunu değiştiremiyorsa ,aynı sekilde sizin istememeniz de sizce doğru olan ve hiç bir güç bunu değiştirememeli eşiniz dahil.
 
Kiralık ev tutar onları ellemez.
çıksın kiralık ve o zaman biraz sıkışsın
babanızla da anlaşın yardım falan etmesin

o eşiniz var ya ağzını açıp gık diyemez
baban bize şöyle böyle yaptı bizi çıkardı evden falan diye

ne oluyorsa çok fedakarlıktan oluyor çünkü
 
Son düzenleme:
Aynen öyle. O evden kesinlikle çıkılmalı. Yardım falan da edilmemeli böyle kocaya.
 
Acıklama da belirtmişsiniz ama ona ragmen soyluyorum ki sizin haddiniz değil ailesiyle gorusmesını istemek istememek onaylamak vs.

Cocugunuz evlenınce bu sekılde evladınız sizden koparılsın ister mıydınız?

Kalbinizin pasını alın bence
 
çok benzeri başımızdan geçti, şöyle düşünmek lazım senden önce ailesi belli bir yaşa getiriyor, okutuyor…
Seninle beraberken 5-10 sene kötü bir muamele yaşandı diye kimse ailesini silmez, atmaz da emin ol senden önceki 20-30 senenin emeğini, kimse silmez hele erkekler hiç silmiyor aynı bu gözle bakıyor.
Sizi çok iyi anlıyorum ama erkekler biz kadınlar kadar cesaretli asla değil, sınır koymayı da bilmiyor.
Önceliği aslında siz olması gerekirken, böyle yapması zorunuza gitmiş.
zor zamanında yanınızda olmayan insanları siz reddedebilirsiniz çünkü hiçbir kan bağınız yok ama o reddedemez, sizin gibi de bakamaz hayata…
Annesi ve babası..
size hak vermekle birlikte görüşmek isterse fikrimce görüşsün ama sizinle hiçbir şekilde muhatap etmesin en doğrusu bu olur.
bunu da sebepleriyle anlatın..
 
Bastan hata böyle adamlari bir "kurtarici" edasiyla sahiplenip koca yapmak. Kim ne derse desin, bir erkek kendi hayatinda yer edinmis ve kendini gelistirmisse ailesine de gereken ayari bastan verirdi. Yapmamis. Saygisizlik yok sayilmak hersey var, ama simdi ailesi yine kiymete bindi. Eminim bu iliskideki erkek rolü ondan cok siz omuzladiniz. Bunun da nankörlügünü mecbur cekeceksiniz.
 

Aile de belki aile gibi davransa isler bu raddeye gelmezdi. Adam zaten ailesiyle görüsüyor. Konu sahibinden birsey olmamis gibi gidip gelip ailecik oynamasini bekliyor
 
Benim kalbim paslı değil, paslı olmuş olsaydı, bana karşı çok ciddi hataları olan bu insanlara borcu batık olduğumuz dönemde, eşimin başının etini yer, eşimin evinden ve dükkandan gelen geliri keserdim. Ben kendi evladıma bez alamazken, babam alırken, eşim daha 8 kardeşi olmasına rağmen, eşim annesinin ilaçlarını alıyordu...
Bir kez olsun dillendirmedjm.. Bir kez olsun konuşmadım..
Kendisi gitti geldi koşturdu. Annesi hastayken bende gittim çok.
Ama ben bugün olduğumuz durumda, kimseyle evcilik oynamak istemiyorum..
Bana karşı acikcxa hakaret ve namusuma dil uzatan kardeşleri ile görüşmek istemiyorum diye paslı bir kalbe sahip oluyor isem böyle olmaktan mutluyum..
Ben de evladımı, maddi manevi kullanıp daha sonrasında onun bana çok ihtiyacı olduğu dönemlerde yanında olmazsam, annelik görevimi yerine getirmezsem oda beni sadece gereken yerlerde ararsa dönüp önce kendime bakarım ben ne yaptım diye...
 
Aile de belki aile gibi davransa isler bu raddeye gelmezdi. Adam zaten ailesiyle görüsüyor. Konu sahibinden birsey olmamis gibi gidip gelip ailecik oynamasini bekliyor
Aynen öyle oluyor işte.
Paslı bir kalbe sahipmisim..
Benim de cok ihtiyacım varken herkesin kalbinde pas vardı..
Onlar gözükmüyor..
Ana hakkı baba hakkı vardır elbette ama evlat hakkı yok.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…