- 13 Nisan 2008
- 5.551
- 25.635
-
- Konu Sahibi Nanelilimon11
- #61
Size bu laflar edilirken eşiniz vermedi mi cevaplarını? Eşinizin annesi, eşinizin kardeşleri kimden cesaret alıp da hakaret edebildiler? Yani hepsi kötü ama bu lafları işitmenize engel olmayan kocanız iyi mi? Kusura bakmayın da sizi ezdirip babanızın parasını yerken utanmadı mı eşiniz? İflas etsin, borcu ödensin, kayınpederi ev versin ama ailesini susturmasın, karısının namusuna laf söyletsin sonra da kocayım diye gezsin ortada. Hiç bunlar yaşanmamış gibi gidelim gelelim yemeğe davet edelim... Haddimi aşıyorum kızacaksınız ama yanlış evlilik yapmışsınız.Ben burda bana edilen sözleri, lafları anlatsam duysanız neler dersiniz..
Ablası beni evden kovaladi sadece o zaman konuştu geri kalan herseyde seyirci kaldı ben kendimi savundum ve kötü insan oldum.Size bu laflar edilirken eşiniz vermedi mi cevaplarını? Eşinizin annesi, eşinizin kardeşleri kimden cesaret alıp da hakaret edebildiler? Yani hepsi kötü ama bu lafları işitmenize engel olmayan kocanız iyi mi? Kusura bakmayın da sizi ezdirip babanızın parasını yerken utanmadı mı eşiniz? İflas etsin, borcu ödensin, kayınpederi ev versin ama ailesini susturmasın, karısının namusuna laf söyletsin sonra da kocayım diye gezsin ortada. Hiç bunlar yaşanmamış gibi gidelim gelelim yemeğe davet edelim... Haddimi aşıyorum kızacaksınız ama yanlış evlilik yapmışsınız.
Kusura bakılacak bir şey yok, kırgınlığınızı anlıyorum hak da veriyorum, dediğim gibi sizi geçtim, hadi eşinizi de geçelim ailesinin her lafını hareketini tolere ediyordur ama sizin üzerinizden ailenizi de rencide edecek sözler söylenmesi, onların da torunu olan çocuğunuzun sevgi görmemesi gücünüze gider, burada mevzu maddiyat da değil, sizin kırgınlığınız hani hiçbir şey yapmasalar da manen yanınızda olsalardı, insan onca şeyi duyup bilip en azından torunu ne halde diye merak etmez mi?Teşekkür ederim. Ben zaten karışmıyorum..
Anne babası kardeşleri hepsi birden bize küstüler.. Anne babasından laf söz duymadım.
Ama kızı yada oglu birsey dediği vakit, hiç bizden yana olmadı.
Seyirci kaldılar.. Sessiz kalarak onları desteklediler.
Ben her zaman onlara saygılı oldum m.
Kardeşleri ile de tartıştım ve bitti bir daha görüşmedim konuşmadım m
Eşim görüştü.
Eşimin yanında kimse yoktu.
Annem babam, anne baba oldular.
Hoş onlar da gereken sevgi saygıyı göremediler.
Battık, iflası verdik.
Bebeğimiz o sırada doğdu.
Bizi ve çocuğumuzu Annemler baktı.
Onlardan kimse çocuğun ihtiyacı var mı bile demedi.
Bizi bosver.
Bir kap, çorba yapıp getiren olmadı.
Çok sinirlerim bozuldu..
Kusura bakmayın uzattım.. Aklıma geldi
Yaptığınız bu gidip gelmeler hastayken bakmalar falan olduğu için daha fazlasını istiyorAnne ve babasına gidiyor, özel zamanlarda hastalık, bayram gibi durumlarda ben de eşlik ediyorum.
Anne ve babasına hiç lafım sözüm yok ama kırgınlığım çok..
Kardeşleri ile çok tartıştık çünkü bana hakaret vari, iğneleyici çok konuşmaları oldu..
Onlarla hiç bir durumda görüşmüyorum m
Kendisi yine gerekirse konuşuyor..
Mesele bunlar değil.
Bütün zor zamanları geçirdik.
Babamlarin desteği ile.
Ben ne ev ne dükkan konusunu ağzıma bile almadım.
Annesi hastalandı kendi kızları gitmedi ben gittim geldim yine de.
Ama bana şimdi, ben herseyi unutalım, zaman geçti bosver.
Gidelim gelelim dediği vakit sinirlerim tepeme çıkıyor m
Ne yeni gelin oldum ne lohusalik bildim m
Borca battık evini sat demedim m
Babam, herseyi halletti.
Bir bardak su ikram etmediler.
Çok kırgınlimlarim var.
Çok olaylar var.
Kendisi görüşsün siz karışmayın diyebilirsiniz ancak ben bu sözlere ve hareketlere onunla olduğum için maruz kaldım...
Ve kesinlikle görüşmüyorum..
Onun görüşmesinde beni çok rahatsız ediyor..
Çünkü olayların nereye gideceğini tahmin ediyorum.. Cok üzülüyorum..
Onun ailesi onu ilgilendirir.Günaydın hanımlar...
Eşimle 5 yıllık evliyiz.. Aramızda 10 yaş farkımiz var.. Evlilikten öncede 5 yıl birliktegimiz oldu, toplamda 10 yıldır birlikteyiz..
Acı tatlı bu zamana geldik.. Ancak acısı tatlısından çoktu..
Evlilik birliğimizin kurulabilmesi için, inanılmaz derecede mücadele ettik.. Mücadelenin büyüğü bendeydi.
Eşimin içinde bulunduğu ortam gerçekten son derece zor ve kötüydü...
Ailesi, bizim evlenmemizi hiç istemediler, bunun için kendilerince pek çok sebebi vardı..
Ben aynı mezhep ten değildim..
Eğitimli, kültürlü bir kadindim onların tabiri ile tehlikeliydim.
Biz evlenir isek anne ve babalarının sorumluluğu onların üzerine kalacaktı yada paylaşılacaktı.
Eşimin kendi evinde oturuyordu anne ve babası, olur da biz orda yaşamak istersek, anneleri de rahatsızdı sorumluluk alırlar diye ödleri koptu resmen..
Hatta bunları benim yakınımda konuştular..
Bir kaç örnekle anlatayim, eşimle görüştüğümuz için, ablası üzerine kaldın kardeşimizin dedi...
Diğeri dedikodular yaptı.
Diğeri araştırma yaptı hakkımda...
Daha da neler neler..
Çok uzatmayım. Zorlu bir mücadele ile evlendik.
İkimiz ve benim annem babam vardı yalnızca..
Eşimin aile bireylerinin evinde bir bardak sularını içmek dahi kısmet olmadı...
Yalnız evlendik, dogum yaptım gelen olmadı..
Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez..
Çok ciddi maddi sıkıntılar, işsizlik, hastalık neler geldi geçti...
Şimdi sorun ne derseniz.?
Eşim, onları hayatımıza çekmeye çalışıyor..
Kesin bir dille reddettim..
İhanete uğramış gibi hissediyorum..
Daha önce de defalarca konuştuk lakin anlamıyor...
Periyodik olarak, onlarla görüşmek istiyor...
Zaman geçti hersey unutulsun istiyor... Dillendirmesede, belli ediyor..
Seviyorsun, sayıyorsun, hakaretlere maruz kalıyorsun, parasız pulsuz her şeyine tamam diyorsun ve sonuç bu...
Kendisi görüşsün siz karışmayın diyebilirsiniz ancak ben bu sözlere ve hareketlere onunla olduğum için maruz kaldım...
Ve kesinlikle görüşmüyorum..
Onun görüşmesinde beni çok rahatsız ediyor..
Çünkü olayların nereye gideceğini tahmin ediyorum.. Cok üzülüyorum..
Hanımlar bir konu yanlış anlaşıldım.
Eşim zaten görüşüyor. Bayramdan bayrama bende anne ve babası ile görüşüyorum.
Normal zamanda görüşmüyorum.
Eşim maddi manevi destek de oluyor.
Çok yakın olmak istiyor demek istediğim buydu...
şu anda da düşünce biçimi değişmemiş benceBen ayrıldım.. Eşim çok ağladı bize geldi.
Onların yaptığı benim ne kabahatim var dedi.
Babam lar onun tarafında durdu.
Ve barıştım.
Ben normal zamanda anne ve babasını aramıyorum..Konuyu açarken siz kesinlikle görüşmüyormuşsunuz zaten,sizi üzen ve kızdıran sebep eşinizin görüşmek istemesiymiş.
Yorumlardan sonra sizi görüşmeye zorladığına doğru çevirmişsiniz lafı.
Şimdi yok öyle değil yanlış anlattım diyeceksiniz muhtemelen.Ama ben yine de
duymak istemediğiniz o cümleyi kuracağım.Eşiniz kendi gönüllü istemedikçe hiç bir güç ( ne yaparlarsa yapmış olsunlar) onu kök ailesiyle görüşmekten vazgeçiremez.
Aynen dediğiniz gibi.. Adam öldürsün silsin atsın demedim demem de..kadına farklı mezhepten diye (muhtemelen kadın daha seküler bir tarzda erkek ailesi herhalde daha muhfazakar tarzda) namusuna kadar edilmedik laf kalmamış
yani mesela daha ne olması lazım?
normal bir erkek karısına böyle dil uzatan kardeşi siler, bu kadın silsin de demiyor ama kendisinden hiçbirşey olmamış gibi davranmasını da beklemesinler artık.
yani tüm para pul ilgi bakım işlerini de geçtim, şu laf için erkeklerin adam öldürdüğü bir ülke burası.
Evet bana yaptı..şu anda da düşünce biçimi değişmemiş bence
benim ne suçum var ben yapmadım ki diye düşünüyor
e kendisinin zaten ailesiyle büyük bi sorunu yok. ailesi ne yaptıysa sana yapmış
sana yapılanlar kendisine yapılsaydı yine de kırgınları unutalım kafasında olacak mıydı acaba ?
Siz görüşmek istememekle haklısınız zaten.Eşiniz istediği kadar konuşsun dursun.Siz tavrinizi koruduğunuz sürece eşinizin ne dediğinin bir önemi yok.Nasil onun görüşmek istemesi kendince doğruysa ve hiç bir şey bunu değiştiremiyorsa ,aynı sekilde sizin istememeniz de sizce doğru olan ve hiç bir güç bunu değiştirememeli eşiniz dahil.Ben normal zamanda anne ve babasını aramıyorum..
Gitmiyorum gelmiyorum da..
Bu yüzden görüşmüyorum...
Kendisi bana 3 4 yıl önce en azından bayramlarda özel dönemlerde gidelim. Eşi yok gibi olmasın dediği için bunu kabul ettim.
O zamandan bu zamana böyle..
Ben onun normal zamanda gitmesine karışmadım ama istediğim için değil..
Normal bir ilişkimiz olmadığı için de onlarla anneler günü, babalar günü, sıradan bir akşam yemeği daveti istememem mesele..
Eşim bana baskı kurmuyor gibi gözüküyor..
Yani, git gidelim demiyor...
Ama zaman geçti olan oldu, bosver elim diyor mesela. Burda sayfalarca anlatmak istemedim.
Anlatmayınca herkes, kaprisli yeni gelin sandığı için özet geçtim..
Keşke öyle olsaydım..
Hayal ürünü olsaydı hersey.
çıksın kiralık ve o zaman biraz sıkışsınKiralık ev tutar onları ellemez.
Aynen öyle. O evden kesinlikle çıkılmalı. Yardım falan da edilmemeli böyle kocaya.çıksın kiralık ve o zaman biraz sıkışsın
babanızla da anlaşın yardım falan etmesin
o eşiniz var ya ağzını açıp gık diyemez
baban bize şöyle böyle yaptı bizi çıkardı evden falan diye
ne oluyorsa çok fedakarlıktan oluyor çünkü
Acıklama da belirtmişsiniz ama ona ragmen soyluyorum ki sizin haddiniz değil ailesiyle gorusmesını istemek istememek onaylamak vs.Günaydın hanımlar...
Eşimle 5 yıllık evliyiz.. Aramızda 10 yaş farkımiz var.. Evlilikten öncede 5 yıl birliktegimiz oldu, toplamda 10 yıldır birlikteyiz..
Acı tatlı bu zamana geldik.. Ancak acısı tatlısından çoktu..
Evlilik birliğimizin kurulabilmesi için, inanılmaz derecede mücadele ettik.. Mücadelenin büyüğü bendeydi.
Eşimin içinde bulunduğu ortam gerçekten son derece zor ve kötüydü...
Ailesi, bizim evlenmemizi hiç istemediler, bunun için kendilerince pek çok sebebi vardı..
Ben aynı mezhep ten değildim..
Eğitimli, kültürlü bir kadindim onların tabiri ile tehlikeliydim.
Biz evlenir isek anne ve babalarının sorumluluğu onların üzerine kalacaktı yada paylaşılacaktı.
Eşimin kendi evinde oturuyordu anne ve babası, olur da biz orda yaşamak istersek, anneleri de rahatsızdı sorumluluk alırlar diye ödleri koptu resmen..
Hatta bunları benim yakınımda konuştular..
Bir kaç örnekle anlatayim, eşimle görüştüğümuz için, ablası üzerine kaldın kardeşimizin dedi...
Diğeri dedikodular yaptı.
Diğeri araştırma yaptı hakkımda...
Daha da neler neler..
Çok uzatmayım. Zorlu bir mücadele ile evlendik.
İkimiz ve benim annem babam vardı yalnızca..
Eşimin aile bireylerinin evinde bir bardak sularını içmek dahi kısmet olmadı...
Yalnız evlendik, dogum yaptım gelen olmadı..
Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez..
Çok ciddi maddi sıkıntılar, işsizlik, hastalık neler geldi geçti...
Şimdi sorun ne derseniz.?
Eşim, onları hayatımıza çekmeye çalışıyor..
Kesin bir dille reddettim..
İhanete uğramış gibi hissediyorum..
Daha önce de defalarca konuştuk lakin anlamıyor...
Periyodik olarak, onlarla görüşmek istiyor...
Zaman geçti hersey unutulsun istiyor... Dillendirmesede, belli ediyor..
Seviyorsun, sayıyorsun, hakaretlere maruz kalıyorsun, parasız pulsuz her şeyine tamam diyorsun ve sonuç bu...
Kendisi görüşsün siz karışmayın diyebilirsiniz ancak ben bu sözlere ve hareketlere onunla olduğum için maruz kaldım...
Ve kesinlikle görüşmüyorum..
Onun görüşmesinde beni çok rahatsız ediyor..
Çünkü olayların nereye gideceğini tahmin ediyorum.. Cok üzülüyorum..
Hanımlar bir konu yanlış anlaşıldım.
Eşim zaten görüşüyor. Bayramdan bayrama bende anne ve babası ile görüşüyorum.
Normal zamanda görüşmüyorum.
Eşim maddi manevi destek de oluyor.
Çok yakın olmak istiyor demek istediğim buydu...
çok benzeri başımızdan geçti, şöyle düşünmek lazım senden önce ailesi belli bir yaşa getiriyor, okutuyor…Günaydın hanımlar...
Eşimle 5 yıllık evliyiz.. Aramızda 10 yaş farkımiz var.. Evlilikten öncede 5 yıl birliktegimiz oldu, toplamda 10 yıldır birlikteyiz..
Acı tatlı bu zamana geldik.. Ancak acısı tatlısından çoktu..
Evlilik birliğimizin kurulabilmesi için, inanılmaz derecede mücadele ettik.. Mücadelenin büyüğü bendeydi.
Eşimin içinde bulunduğu ortam gerçekten son derece zor ve kötüydü...
Ailesi, bizim evlenmemizi hiç istemediler, bunun için kendilerince pek çok sebebi vardı..
Ben aynı mezhep ten değildim..
Eğitimli, kültürlü bir kadindim onların tabiri ile tehlikeliydim.
Biz evlenir isek anne ve babalarının sorumluluğu onların üzerine kalacaktı yada paylaşılacaktı.
Eşimin kendi evinde oturuyordu anne ve babası, olur da biz orda yaşamak istersek, anneleri de rahatsızdı sorumluluk alırlar diye ödleri koptu resmen..
Hatta bunları benim yakınımda konuştular..
Bir kaç örnekle anlatayim, eşimle görüştüğümuz için, ablası üzerine kaldın kardeşimizin dedi...
Diğeri dedikodular yaptı.
Diğeri araştırma yaptı hakkımda...
Daha da neler neler..
Çok uzatmayım. Zorlu bir mücadele ile evlendik.
İkimiz ve benim annem babam vardı yalnızca..
Eşimin aile bireylerinin evinde bir bardak sularını içmek dahi kısmet olmadı...
Yalnız evlendik, dogum yaptım gelen olmadı..
Anlatmaya kalksam sayfalar yetmez..
Çok ciddi maddi sıkıntılar, işsizlik, hastalık neler geldi geçti...
Şimdi sorun ne derseniz.?
Eşim, onları hayatımıza çekmeye çalışıyor..
Kesin bir dille reddettim..
İhanete uğramış gibi hissediyorum..
Daha önce de defalarca konuştuk lakin anlamıyor...
Periyodik olarak, onlarla görüşmek istiyor...
Zaman geçti hersey unutulsun istiyor... Dillendirmesede, belli ediyor..
Seviyorsun, sayıyorsun, hakaretlere maruz kalıyorsun, parasız pulsuz her şeyine tamam diyorsun ve sonuç bu...
Kendisi görüşsün siz karışmayın diyebilirsiniz ancak ben bu sözlere ve hareketlere onunla olduğum için maruz kaldım...
Ve kesinlikle görüşmüyorum..
Onun görüşmesinde beni çok rahatsız ediyor..
Çünkü olayların nereye gideceğini tahmin ediyorum.. Cok üzülüyorum..
Hanımlar bir konu yanlış anlaşıldım.
Eşim zaten görüşüyor. Bayramdan bayrama bende anne ve babası ile görüşüyorum.
Normal zamanda görüşmüyorum.
Eşim maddi manevi destek de oluyor.
Çok yakın olmak istiyor demek istediğim buydu...
Acıklama da belirtmişsiniz ama ona ragmen soyluyorum ki sizin haddiniz değil ailesiyle gorusmesını istemek istememek onaylamak vs.
Cocugunuz evlenınce bu sekılde evladınız sizden koparılsın ister mıydınız?
Kalbinizin pasını alın bence
Benim kalbim paslı değil, paslı olmuş olsaydı, bana karşı çok ciddi hataları olan bu insanlara borcu batık olduğumuz dönemde, eşimin başının etini yer, eşimin evinden ve dükkandan gelen geliri keserdim. Ben kendi evladıma bez alamazken, babam alırken, eşim daha 8 kardeşi olmasına rağmen, eşim annesinin ilaçlarını alıyordu...Acıklama da belirtmişsiniz ama ona ragmen soyluyorum ki sizin haddiniz değil ailesiyle gorusmesını istemek istememek onaylamak vs.
Cocugunuz evlenınce bu sekılde evladınız sizden koparılsın ister mıydınız?
Kalbinizin pasını alın bence
Aynen öyle oluyor işte.Aile de belki aile gibi davransa isler bu raddeye gelmezdi. Adam zaten ailesiyle görüsüyor. Konu sahibinden birsey olmamis gibi gidip gelip ailecik oynamasini bekliyor