- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.808
- 798
Ceza yontemi uygulayamadigi icin zaten canina tak ediyor. Odul ceza yontemiyle cocuklar degil buyukler bile yola gelebilir. Hem olacaklardan haberdar etmesi cocugu neden tehdit olsun?
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
eşimin kızı ve sorunlar
- Konu Sahibi buttercan
- Başlangıç Tarihi
- 3 Mayıs 2011
- 13.720
- 48.841
- 798
Pes ediyorum
- 28 Mart 2013
- 10.472
- 13.649
- 498
Öncelikle bu yaşlarda insanın öz evladı bile çekilmez olabiliyor malum şimdiki çocuklar ergenliği bağıra bağıra yaşıyor öz evladınıza ne yaparsanız onu yapmayı deneyin psikolojik destek en makul olanı direk siz yardım etseniz sizi annesinin yerine koymak istemediğinden zaten bi kin var içinde
Birde babası çocuk o gibi cahilce yaklaşımlarda bulunması onu daha çok şımartıyor yaptığının kötü bi davranış olduğunu fark edemiyor Yani biraz da iş eşinizde bitiyor o çocuksa sizde o evin o çocukların annesisiniz siz her türlü emeği veriyorsanız çocuklarım diyerek oda size anne saygısını gösterecek
Birde babası çocuk o gibi cahilce yaklaşımlarda bulunması onu daha çok şımartıyor yaptığının kötü bi davranış olduğunu fark edemiyor Yani biraz da iş eşinizde bitiyor o çocuksa sizde o evin o çocukların annesisiniz siz her türlü emeği veriyorsanız çocuklarım diyerek oda size anne saygısını gösterecek
Bu mesajınızla linç yemişsinizdir, ben okunadım yorumları henüz ama tahmin ediyorum. Aslında haklısınız ama bu kadar yormayın kendinizi yaptıkça sizin göreviniz olur. 12 yaşındaki bir çocuğun evi temizlemesini, yemek yapmasını bekleyemezsiniz ama odasını düzenli tutması, sofrayı kutup kaldırırken yardım etmesini bekleyebilirsiniz. Ama 1 yıl çok erken, yetişkin insanların bile birbirine ısınması alışması bundan daha uzun sürüyor. Biraz zaman tanıyın. İnsanların kendi çocukları bile saygısızlık yapıyor. Zamanla düzelir tabi siz de biraz sabırlı olursanız.bu dediğinizi 2 gun denedim, inanın yatağının içi kiyafetler, dolabı karman çorman, yerler pislik içindeydi, temizlemek yine bana kaldı. Kiskanclik konusuna gelince, dediğim gibi sadece bana karşı degil, yapısı itibariyle herkesi çok kıskanıyor. İyilikten başka birsey yapmayıp, karşılığında hep saygısızlık görünce insan bir kaç laf ediyor. Annelerini kaybetmeleri benim suçum degil ki. Bu durumda ki çocuklar hep böyle saygısız ve sorunlu mu oluyor? Zira öyleyse sanırım ben daha fazla dayanamamherseyi yap yap, yaşlandığımda bana 1 bardak su vermeyecekse, saygı göstermeyecek se, neden?
Arkadaşlar ben şuan %70 gittim mi dönmeme kafasındayım. Tam karar vermiş değilim. Eşimde konuşup daha soramadım ama dün salonda yattı sanırım ben valizlerimi yatak odasına getirdim diye.
Ben çocuğun durumunu çözüp, kendi sinirlerimi de bozmamak icin kendimce yöntemler uygulamaya başlamıştım. Yanı ne yaparsa yapsın, sinirlenmemeye, aman parmağıyla Nutella yesin “demek herkes burda böyle, Türkiye den kim gelip görecekte bizi ayıplayacak” diyerek, kendi kendimi motive ediyordum ve onun modu düştüğünde yüzüne gülüp gönlünü ediyordum. Kardeşini çok kıskanıyor diye onu çok sevmemeye yada belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü ikide bir bana gelip, ona kızsana ona bağırsana, onu neden benden çok seviyorsun diyordu.
Şimdi ben yöntemleri uygulamaya başladıktan sonra sinirlenmemeye, ona kızmamaya kendimi baskılamaya başlamıştım.
Şimdi Ben neden böyle oldum, bunun büyük erkek kardeşleri var demiştim, onlarla da 5 dk birarada oturamaz, neyse olabilir çocuktur diyelim. Babası erkek erkeğe farklı bir ile onlarla gezmeye gitmek istedi, günü birlik. Bak dedim yapma, kız da gelmek istiyor, onu da götür. Yok dedi uzun yol gidicez, o sürekli arabayı durdurup wc ye gitmek istiyor. Neyse o gidecekleri sabahı beni yemeye başladı. Bende anladığım icin herseyine tamam canım, aman canım dedim. Evde de 4 günlük yatılı misafirler vardı o gün gittiler. Misafirler gitti, babası oğullarını aldı gitti. Bende yorgunluktan geberiyorum, son bulaşıkları bitirdim kapının önünde sigara içiyorum. Geldi dedi ki makyaj yapalım mi. Tamam yapalım aşkım ama bana 10 dakika müsade et, bi uzanayım dinleneyim, bak görüyorsun çok yoruldum. Sonra makyaj yapalım birbirimize dedim. Bana sinirli sinirli bir baktı, gözlerini açtı catttt kapıyı arkamdan kilitledi beni dışarı attı
yavaşça aç kapıyı diyorum yok, sesimi iki kere yukselttim yok, yok çığlıkla bağırdım aç kapıyı diye açtı. Oturduğumuz yer çok matah bir yer değil, elimde telefon da yok, ya inanın kapıyı açmayacak, sogukta yağmur da kapıda kaldım diye bi an korktum ki kapıyı açtı. Kapıyı açınca ehhh yeter artık dedim ya, bu ne.
Hakettiğim karşılık bu mu? Eşimin dediği gibi “çocuk bu deyip” nasıl umursamamazlik yapayım. Karşımda ki 7 8 yaşında ufak bir çocuk degil ki. Boyu boyumu geçmiş, aklı başında, bütün derslerden abartmıyorum 90 bile degil hep 100 alan akıllı bir kız var.
Soruyorum siz “amannn o cocuk deyip” umursamaz miydiniz? Doğrusu bu mu? Ve babası sorduğunda bu hareketi neden yaptığını bilmediğini söylüyor.
Ben çocuğun durumunu çözüp, kendi sinirlerimi de bozmamak icin kendimce yöntemler uygulamaya başlamıştım. Yanı ne yaparsa yapsın, sinirlenmemeye, aman parmağıyla Nutella yesin “demek herkes burda böyle, Türkiye den kim gelip görecekte bizi ayıplayacak” diyerek, kendi kendimi motive ediyordum ve onun modu düştüğünde yüzüne gülüp gönlünü ediyordum. Kardeşini çok kıskanıyor diye onu çok sevmemeye yada belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü ikide bir bana gelip, ona kızsana ona bağırsana, onu neden benden çok seviyorsun diyordu.
Şimdi ben yöntemleri uygulamaya başladıktan sonra sinirlenmemeye, ona kızmamaya kendimi baskılamaya başlamıştım.
Şimdi Ben neden böyle oldum, bunun büyük erkek kardeşleri var demiştim, onlarla da 5 dk birarada oturamaz, neyse olabilir çocuktur diyelim. Babası erkek erkeğe farklı bir ile onlarla gezmeye gitmek istedi, günü birlik. Bak dedim yapma, kız da gelmek istiyor, onu da götür. Yok dedi uzun yol gidicez, o sürekli arabayı durdurup wc ye gitmek istiyor. Neyse o gidecekleri sabahı beni yemeye başladı. Bende anladığım icin herseyine tamam canım, aman canım dedim. Evde de 4 günlük yatılı misafirler vardı o gün gittiler. Misafirler gitti, babası oğullarını aldı gitti. Bende yorgunluktan geberiyorum, son bulaşıkları bitirdim kapının önünde sigara içiyorum. Geldi dedi ki makyaj yapalım mi. Tamam yapalım aşkım ama bana 10 dakika müsade et, bi uzanayım dinleneyim, bak görüyorsun çok yoruldum. Sonra makyaj yapalım birbirimize dedim. Bana sinirli sinirli bir baktı, gözlerini açtı catttt kapıyı arkamdan kilitledi beni dışarı attı
yavaşça aç kapıyı diyorum yok, sesimi iki kere yukselttim yok, yok çığlıkla bağırdım aç kapıyı diye açtı. Oturduğumuz yer çok matah bir yer değil, elimde telefon da yok, ya inanın kapıyı açmayacak, sogukta yağmur da kapıda kaldım diye bi an korktum ki kapıyı açtı. Kapıyı açınca ehhh yeter artık dedim ya, bu ne. Hakettiğim karşılık bu mu? Eşimin dediği gibi “çocuk bu deyip” nasıl umursamamazlik yapayım. Karşımda ki 7 8 yaşında ufak bir çocuk degil ki. Boyu boyumu geçmiş, aklı başında, bütün derslerden abartmıyorum 90 bile degil hep 100 alan akıllı bir kız var.
Soruyorum siz “amannn o cocuk deyip” umursamaz miydiniz? Doğrusu bu mu? Ve babası sorduğunda bu hareketi neden yaptığını bilmediğini söylüyor.
- 12 Temmuz 2006
- 56.519
- 217.093
- 1.223
- 52
Eşinizi ikna edeceksiniz ve pedagog desteği alacaksınız zira kızın hem anneden dolayı ölüm acısı ve kaybetme korkusu var, size sabrınızı zorlayacak şeyler yapmasının ve sürekli onunla ilgilenmenizi istemesinin altında yatan sebepler bunlar bence hem de ergenlik dönemine denk gelmişsiniz, ergenlik dönemi bazı çocuklarda zorlayıcıdır, ergenlerde ani öfke patlaması, agresif tavırlar vs olabiliyor.Arkadaşlar ben şuan %70 gittim mi dönmeme kafasındayım. Tam karar vermiş değilim. Eşimde konuşup daha soramadım ama dün salonda yattı sanırım ben valizlerimi yatak odasına getirdim diye.
Ben çocuğun durumunu çözüp, kendi sinirlerimi de bozmamak icin kendimce yöntemler uygulamaya başlamıştım. Yanı ne yaparsa yapsın, sinirlenmemeye, aman parmağıyla Nutella yesin “demek herkes burda böyle, Türkiye den kim gelip görecekte bizi ayıplayacak” diyerek, kendi kendimi motive ediyordum ve onun modu düştüğünde yüzüne gülüp gönlünü ediyordum. Kardeşini çok kıskanıyor diye onu çok sevmemeye yada belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü ikide bir bana gelip, ona kızsana ona bağırsana, onu neden benden çok seviyorsun diyordu.
Şimdi ben yöntemleri uygulamaya başladıktan sonra sinirlenmemeye, ona kızmamaya kendimi baskılamaya başlamıştım.
Şimdi Ben neden böyle oldum, bunun büyük erkek kardeşleri var demiştim, onlarla da 5 dk birarada oturamaz, neyse olabilir çocuktur diyelim. Babası erkek erkeğe farklı bir ile onlarla gezmeye gitmek istedi, günü birlik. Bak dedim yapma, kız da gelmek istiyor, onu da götür. Yok dedi uzun yol gidicez, o sürekli arabayı durdurup wc ye gitmek istiyor. Neyse o gidecekleri sabahı beni yemeye başladı. Bende anladığım icin herseyine tamam canım, aman canım dedim. Evde de 4 günlük yatılı misafirler vardı o gün gittiler. Misafirler gitti, babası oğullarını aldı gitti. Bende yorgunluktan geberiyorum, son bulaşıkları bitirdim kapının önünde sigara içiyorum. Geldi dedi ki makyaj yapalım mi. Tamam yapalım aşkım ama bana 10 dakika müsade et, bi uzanayım dinleneyim, bak görüyorsun çok yoruldum. Sonra makyaj yapalım birbirimize dedim. Bana sinirli sinirli bir baktı, gözlerini açtı catttt kapıyı arkamdan kilitledi beni dışarı attı
Hakettiğim karşılık bu mu? Eşimin dediği gibi “çocuk bu deyip” nasıl umursamamazlik yapayım. Karşımda ki 7 8 yaşında ufak bir çocuk degil ki. Boyu boyumu geçmiş, aklı başında, bütün derslerden abartmıyorum 90 bile degil hep 100 alan akıllı bir kız var.
Soruyorum siz “amannn o cocuk deyip” umursamaz miydiniz? Doğrusu bu mu? Ve babası sorduğunda bu hareketi neden yaptığını bilmediğini söylüyor.
kız için de kolay değil 2. kez terk edilmiş gibi olacak ama burda kimse şunu şunu yapın bu çözer diyemez. düzenli pedagoga aile terapistine gitmelisiniz. bir uzman daha iyi yardım eder. çünkü siz sadece çocukla uğraşmıyorsunuz aslında bir yandan da babasının çocuğa olan sorumluluğu da sizde sanki. tüm evin yükü sırtınıza binmiş. sürekli her şeyin hoş görülmesi de hoş değil çocuk hiç 12 yaşında gibi değilki. sürekli her istediğini yapmak da iyice size bağımlı hale getirecek onu. şunu merak ediyorum bütün bunlar olurken eşiniz nerde?
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.808
- 798
Nutellayi kendi cocugum parmaklasa bende kizarimArkadaşlar ben şuan %70 gittim mi dönmeme kafasındayım. Tam karar vermiş değilim. Eşimde konuşup daha soramadım ama dün salonda yattı sanırım ben valizlerimi yatak odasına getirdim diye.
Ben çocuğun durumunu çözüp, kendi sinirlerimi de bozmamak icin kendimce yöntemler uygulamaya başlamıştım. Yanı ne yaparsa yapsın, sinirlenmemeye, aman parmağıyla Nutella yesin “demek herkes burda böyle, Türkiye den kim gelip görecekte bizi ayıplayacak” diyerek, kendi kendimi motive ediyordum ve onun modu düştüğünde yüzüne gülüp gönlünü ediyordum. Kardeşini çok kıskanıyor diye onu çok sevmemeye yada belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü ikide bir bana gelip, ona kızsana ona bağırsana, onu neden benden çok seviyorsun diyordu.
Şimdi ben yöntemleri uygulamaya başladıktan sonra sinirlenmemeye, ona kızmamaya kendimi baskılamaya başlamıştım.
Şimdi Ben neden böyle oldum, bunun büyük erkek kardeşleri var demiştim, onlarla da 5 dk birarada oturamaz, neyse olabilir çocuktur diyelim. Babası erkek erkeğe farklı bir ile onlarla gezmeye gitmek istedi, günü birlik. Bak dedim yapma, kız da gelmek istiyor, onu da götür. Yok dedi uzun yol gidicez, o sürekli arabayı durdurup wc ye gitmek istiyor. Neyse o gidecekleri sabahı beni yemeye başladı. Bende anladığım icin herseyine tamam canım, aman canım dedim. Evde de 4 günlük yatılı misafirler vardı o gün gittiler. Misafirler gitti, babası oğullarını aldı gitti. Bende yorgunluktan geberiyorum, son bulaşıkları bitirdim kapının önünde sigara içiyorum. Geldi dedi ki makyaj yapalım mi. Tamam yapalım aşkım ama bana 10 dakika müsade et, bi uzanayım dinleneyim, bak görüyorsun çok yoruldum. Sonra makyaj yapalım birbirimize dedim. Bana sinirli sinirli bir baktı, gözlerini açtı catttt kapıyı arkamdan kilitledi beni dışarı attı
Hakettiğim karşılık bu mu? Eşimin dediği gibi “çocuk bu deyip” nasıl umursamamazlik yapayım. Karşımda ki 7 8 yaşında ufak bir çocuk degil ki. Boyu boyumu geçmiş, aklı başında, bütün derslerden abartmıyorum 90 bile degil hep 100 alan akıllı bir kız var.
Soruyorum siz “amannn o cocuk deyip” umursamaz miydiniz? Doğrusu bu mu? Ve babası sorduğunda bu hareketi neden yaptığını bilmediğini söylüyor.
tabii eger anlayacak yastaysa…yani ondan sonra yemek isteyenler olacagi icin igrenc oldugunu soylerdm. Akli
Eren cocuk kapida biraksa bence her anne kizar
Ayrica birden fazla cocuk sahibi olanlarda hep sevgi konusunda rekabet var, benim
Cocuklarimda hep sorar kimi
Daha cok seviyorsun? Diye.. ya da istedikleri olmayinca digerinin istedigi olunca .. yaaa onu daha cok seviyosun dilan demeler.. bana bunlar tuhaf gelmiyor acikcasi.
Esin salonda
Yattiysa defolsun gitsin yaaa, sen belki cok iyi bir abla
Olursun cocuklara ama
Bu herif sana iyi koca olmaz gibi..
Ke
kesinlikle problem baba
Arkadaşlar ben şuan %70 gittim mi dönmeme kafasındayım. Tam karar vermiş değilim. Eşimde konuşup daha soramadım ama dün salonda yattı sanırım ben valizlerimi yatak odasına getirdim diye.
Ben çocuğun durumunu çözüp, kendi sinirlerimi de bozmamak icin kendimce yöntemler uygulamaya başlamıştım. Yanı ne yaparsa yapsın, sinirlenmemeye, aman parmağıyla Nutella yesin “demek herkes burda böyle, Türkiye den kim gelip görecekte bizi ayıplayacak” diyerek, kendi kendimi motive ediyordum ve onun modu düştüğünde yüzüne gülüp gönlünü ediyordum. Kardeşini çok kıskanıyor diye onu çok sevmemeye yada belli etmemeye çalışıyordum. Çünkü ikide bir bana gelip, ona kızsana ona bağırsana, onu neden benden çok seviyorsun diyordu.
Şimdi ben yöntemleri uygulamaya başladıktan sonra sinirlenmemeye, ona kızmamaya kendimi baskılamaya başlamıştım.
Şimdi Ben neden böyle oldum, bunun büyük erkek kardeşleri var demiştim, onlarla da 5 dk birarada oturamaz, neyse olabilir çocuktur diyelim. Babası erkek erkeğe farklı bir ile onlarla gezmeye gitmek istedi, günü birlik. Bak dedim yapma, kız da gelmek istiyor, onu da götür. Yok dedi uzun yol gidicez, o sürekli arabayı durdurup wc ye gitmek istiyor. Neyse o gidecekleri sabahı beni yemeye başladı. Bende anladığım icin herseyine tamam canım, aman canım dedim. Evde de 4 günlük yatılı misafirler vardı o gün gittiler. Misafirler gitti, babası oğullarını aldı gitti. Bende yorgunluktan geberiyorum, son bulaşıkları bitirdim kapının önünde sigara içiyorum. Geldi dedi ki makyaj yapalım mi. Tamam yapalım aşkım ama bana 10 dakika müsade et, bi uzanayım dinleneyim, bak görüyorsun çok yoruldum. Sonra makyaj yapalım birbirimize dedim. Bana sinirli sinirli bir baktı, gözlerini açtı catttt kapıyı arkamdan kilitledi beni dışarı attı
Hakettiğim karşılık bu mu? Eşimin dediği gibi “çocuk bu deyip” nasıl umursamamazlik yapayım. Karşımda ki 7 8 yaşında ufak bir çocuk degil ki. Boyu boyumu geçmiş, aklı başında, bütün derslerden abartmıyorum 90 bile degil hep 100 alan akıllı bir kız var.
Soruyorum siz “amannn o cocuk deyip” umursamaz miydiniz? Doğrusu bu mu? Ve babası sorduğunda bu hareketi neden yaptığını bilmediğini söylüyor.
kesinlikle problem baba
- 9 Ağustos 2021
- 15.601
- 53.603
- 548
Anne ve baba yan yana olan fotoğrafı kaldırmaz zaten niye kaldırsın öpüşürken olan fotoğrafını babaları daha evlenmeden önce kaldırıp yerine başka fotoğrafları koyacak kadar adam olmalıydı
- 12 Temmuz 2006
- 56.519
- 217.093
- 1.223
- 52
tontriko kızın annesi o daha 6 yaşındayken ölmüş, kadın kızı 5 yaşındayken hastalanmış zaten, terk etmemiş ölmüş, ölüm elde olmayan bir şeydir ve hiçbir anne el kadar çocuklarını geride bırakıp ölmek istemez.
Burada asıl sorumsuzluk yapan babaları, şimdi saygısız dediği çocuğuna 6 yıl boyunca bakan babaydı demek ki bir şeyleri eksik yaptı veya yıllar içinde büyüyen sorunları görmezden geldi, bunun kabahatini çocuğuna yükleyemez, ki diğer çocukları erkekmiş ne malum adamın erkek çocuklarına düşkün olup kızı hep dışlamadığı?
Tüm çocuklarını günübirlik gezmeye götürürken kız çocuğunu niye götürmüyor? Varsın çocuk 5 dakikada 1 tuvalet için arabayı durdursun, bu çocuk babası tarafından sevilmemiş, anacığı küçük yaştayken ölmüş, o yüzden de konu sahibesinin sevgisini ve sabrını sınıyor, çünkü bence çocuk onu gerçekten seven güveneceği bir ebeveyn arıyor.
Ayrıca çocuklar giderim diye korkutulmaz, bir arkadaşım eşiyle olan sorunlarını 5 yaşındaki kızına yansıtıp babanı terk edeceğim diyormuş, bir gün çocuk benim kızla oynamaya geldi, ben biraz gözlerinin önünden kayboldum annen bizi terk etti diyerek ağlamaya başladı, çocuk annesinin bilinçsiz tavrı yüzünden terk edilme korkusuna kapılmış, bu özlük üveylik meselesi değil kimse kan bağı olmayan insanlara onlar kötü annedir demiyor lakin çocuklara derin yaralar açacak, güvensizlik duygusunu pekiştirecek davranışlar sergilenmemeli.
12 yaşındaki bir kızda çocuktur, ergenlik döneminde üstelik, korkutmak veya zıtlaşmak yerine, olumsuz davranışlarının altında yatan sebepleri öğrenip ona göre hareket etmek için uzman desteği almak gerekir.
- 3 Mayıs 2011
- 13.720
- 48.841
- 798
Babanın tek derdi evleneyim üreyeyim zaten.
- 9 Ağustos 2021
- 15.601
- 53.603
- 548
Bence üremek istemez dört tane var çocuklarıma baksın beni tatmin etsin evi temizlesin çocuklara kültür öğretsin yani parasız karın tokluguna eleman almış
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.808
- 798
Ben zaten buyuk suclu baba diyorum.. bu kadin iyi niyetinin kurbani oluyor belkide..onca zaman kendi baktiysa eger en sonunda belkide iyi ilgilenebilecek es cocuklara abla bulmus, kiymetini bilmiyor. Ne var bi uzmana goturse?
Yani bi baba kendisi kizini dislarken ki
Bu kadina hizmetci rolunu vermis, soz hakki vermemis.. bu kadin daha ne yapsin?
- 23 Ağustos 2012
- 50.335
- En iyi cevaplar
- 1
- 233.927
- 898
Adam seri üreyici sanırım yiyip içip ürüyor, evindeki çocuk mutsuz ve problemli umrunda değil... ben çocukların anneleri öldü adam yeni evlendi sanmıştım adam arada evlenip boşanıp 2 çocuk daha yapmış bile
vay arkadaş ne adammış çocuklarına baktıracak 2 kadın bulmuş 1 değil altından falan mı yapılma ... 2. kadın kaçmış gitmiş madem bence konu sahibesi de çocuk olmadan vınlamalı.
- 12 Temmuz 2006
- 56.519
- 217.093
- 1.223
- 52
Aynen, valla kusura bakılmasın babanın sorumsuzluğunu 12 yaşındaki bir çocuğa yükleyemem.
Annemin çok sevdiği arkadaşı kızı daha 2-3 yaşındayken kanserden öldü, kadıncağız 27-28 yaşında gençliğinin baharında biricik yavrusuna doyamadan öldü, eşi olacak adam kızını anneanneye bırakıp gitti sözde ölen karısını da kızını da çok seviyordu, o yavrum anneanne evinde öksüzlüğün acısı yetmezmiş gibi babalı babasız çocuklardan biri olarak büyüdü, babası olacak kütük karısının mezarı soğumadan evlendi boy boy çocuk yaptı.
Kızından esirgediği sevgiyi diğer eşinden olan çocuklarına verdi.
Öksüz yetim büyüyen kız anneanne evinden gelin çıktı, evlenirken ki bükük boynunu asla unutamam, her şeye rağmen babasını çağırmış ama gelmemiş.
Anneleri ölen çocukların her zaman sol yanı üşür.
- 12 Temmuz 2006
- 56.519
- 217.093
- 1.223
- 52
Bizde bunu diyoruz zaten, çocuk çocuktur 12 yaşında olması erişkin olduğu manasına gelmiyor, bu çocuk 5 yaşındayken annesi hasta olunca zaten yarı yarıya annesiz kalmış zira kadıncağız acılarından evlatlarıyla ilgilenememiştir, Allah kimseye yaşatmasın kanser çok kötü bir illet ağrıları dayanılacak gibi değil, bu çocuk annesini acı çekerken de görmüştür, o psikolojiyi hiçbirimiz bilemeyiz.
Hem 6 yıl baktım adı altında bakama hem de baba olarak yapman gerekenleri yapmadığın çocuğuna saygısız de, bu kabul edilemez, daha anneleri hastayken bu çocukların pedagog desteği almaya başlaması lazımdı ama kusura bakılmasın da bizim bazı insanlarımızda hala çocuktur geçer düşüncesi var, çocukların ne kadar acı çektiğini görmüyor veya umursamıyorlar.
- 1 Nisan 2011
- 38.023
- 70.808
- 798
Munisim
Aslinda ayni seyi soyluyoruz ben baska soylemis olabilirim.. bu baba sorumsuz..pisligi
Hali altina supurmesi evi temiz yapmiyor… ama istedigim sey suan bu kadin iyi ablalik yapiyorsa onuda kaybetmesinler.. tek dusundugum bu oldu konuyu okurken… yoksa dahada sefil olacaklar
Bakın büyük konuşmayın, kendi öz çocuğunuz olur daha çok saygısızlık yapar. Benim oğlum 9 yaşına girecek iki ay sonra, çocuk bakımı ve gelişimi ile ilgili en az 10 kitap okumuşumdur. Benim oğlum da bana meydan okur, diklenir, bana karışamazsın der, hatta kızdığım bir gün annem ölsün diye dua etmiş ertesi gün gelip itiraf etti, özür diledi. Benim oğlum da suyunu benden ister, çoğu zaman vermiyorum ama hala istiyor. Kendi işini kendi yapmasını öğrenmeli. Diğer taraftan çocuğun öfke nöbetleri sevgi talebinden, ilgi istediğinden. Bırakın suyunu kendisi alsın ama onunla oturup bir aktivite yapın, mesela yarın yemek yapmayın ama birlikte kurabiye yapın. Birlikte film izleyin. Belki yapıyorsunuzdur bilmiyorum. Ama emin olun hiç kimse yaptığınız temizliği, düzeni hatırlamayacak ama birlikte paylaştıklarınızı hatırlayacak. Ayrıca sakın kendi çocukluğunuzla, ergenliğinizle kıyaslamayın. Şimdiki çocuklar çok farklı. Ama sevgi her şeyi iyileştirir.
