eşimin kızı ve sorunlar

incirzeytin · 30 Aralık 2021

Baştan sona dediğiniz her şeye katılıyorum. Kötü biri ya da üvey anne yaftasını hakedecek biri de değilsiniz bu çok belli. Ben olsam çoktan çıldırırdım herhalde. Çocuk ama nutellaya parmak atılmayacağını da bilecek yaşta bir çocuk. Ya da öyle kapıyı kapatmak, sizi dışarıda bırakmak ben toplar giderdim eşyalarımı EĞER baba bir şey demiyorsa. Öyle neden yaptın kızım vs sökmez bana. Adam tutacak kolundan götürecek pedagoga. Yani tüm suç adamda aslında çünkü bu kızı sizin yola getiremeyeceğiniz belli. O adama sağlam bir rest çekin ya ben giderim türkiye’ye ya da bu kız bir pedagoga, gerekirse psikoloğa gider deyin. İnanın tek çözüm bu kendinizi yıprattığınıza değmez. Allah rızası için de olsa her şeyin sınırı vardır kendinizi sakın alacağınız kararlardan dolayı suçlu hissetmeyin.

SpinoZa87 · 30 Aralık 2021

Cocuk babasinin parasini korumaya calisiyor. Cocuga siz ya da babasi desin ki evi cok pislettigi ve sizi dinlemedigi icin eve gunluk temizlikci alinacak. Bu sebeple de ayda su kadar miktar para gidecek. Eger kendisi tumuyle dikkatli olursa evi pisletmeme konusunda odasini vs toplarsa bu temizlikci gelmeyecek ve o kadar para bosa gitmeyecek. Eger kabul ederse odasini vs toplamayi, o temizlikciye gidecek paranin bir kisminin cocugun kumbarasina konulacagini soyleyin. Ergenlik zor bir donem, kavga ederse tepkisiz kalin, ortami terkedin, cok ustune dusmeyin. Davranislarini cok kontrol etmeyin. Rahatca yatsin bir sey olmaz. Boyle yetistirildigimiz icin avrupali amerikali kadinlar gibi rahat ve kendine guvenli olamiyoruz bir turlu. Turk kulturu iyi bir sey degil. Asilamayin turk kulturunu.

Nomad Daughter · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Arkadaşlar merhaba
Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim, yurtdisindayim. Eşimin eski esinden 12 yaşında kızı ve 7 yaşında oğlu var. Anneleri vefat etmis, yaklaşık 6 yıl önce. Benim çocuğum yok. Evlenirken çocuklari hiç dert etmedim, çünkü genel itibariyle çocuklarla iletişimim çok iyidir ve yeğen vs.. çok ta çocuk baktım. Özümde herkeste iyi bir insan olduğumu söyler ama eşimin kızıyla yaşadığım sorunlar gerçekten beni illallah ettirdi. Çok guzel bir hayatim vardı, severek bilerek isteyerek evlendim. Bu kız hayati bana zindan ediyor. Bir gün iyi, iki gun kötü. Sadece bana degil, özünde çok kıskanç bir kız. Hiç arkadasi yok diyebilirim. Bütün gun evi dağıtır döker, afedersiniz donlarını yerlerden toplarım, temizlerim, yediririm içiririm, her gun baştan asagi kıyafetlerini değiştirip yıkayıp tertemiz okula yollarım. Severim, ilgilenirim. Ama ben kendime birsey aldığımda, babası bana bir hediye aldığında çok kıskanıyor ve benimle konuşmuyor, suratıma dusman gibi bakıyor. Daha anlatamadigim çok şey. Ben uyumadan odasına gitmez, benim lafımı hiç dinlemez. 1 senedir ayakkabıyla evde dolaşmamasi gerektiğini, elleriyle pilav yada yemek yememesi gerektiğini, yemekten sonra yağlı elleriyle saçlarına dokunmaması gerektiğini, ellerini yıkaması gerektiğini bir türlü öğrenemedim. Babasına her dediğimde “o çocuk”. O yüzden eşime artık cok bisey demiyorum. Onun yüzünden sürekli aramızda sorun olsun istemiyorum. Ama eşimde işine geldiğinde onlar senin çocukların der, ben en ufak sesimi yükseltip kızsam, bana tepki verir. Eee diyorum madem çocuğum neden kızıyorsun. İnsan çocuğuna kızamaz mi sesimi cok nadir yükseltilirim. Bütün gun ehli keyif, ellerini sıcak sudan soguk suya sokmam, artık başedemiyorum, 50 kere söylüyorum yapmiyor diye, içim rahat etmiyor diye birsey söylemiyorum. Kafam çok karışık. Bu hep böyle mi olacak. Psikolojim bozuldu valla. Birazcık saygı bekliyorum. Saygı sıfır. Ben hayatlarını bu kadar güzel yapmaya çalışırken, azıcık saygı beklemek çok mu? Çocuğu olanlarla evlenmek hep böyle sorun mu? Offff offf çok zorr

Siz elinizden geleni yapmışsınız sonuçta sizi kabul etmiyorsa bu onun sorunu. Ama babasının çocuklarına toz kondurmayacağı belli bir şeydi bunu düşünerek kabul etmeniz gerekirdi. Çocuklu bir annenin çocuksuz adamla evlenmesiyle çocuklu babanın çocuksuz anneyle evlenmesi farklı oluyor maalesef. Bu arada anneleri vefat ettiği için duygusal bir dönemden geçiyor belli ki zaten yaşıda küçük unutamaz kolay kolay ve sizin onun yerini alacağınızı düşünüyor olabilir ki bence öyle. Tavsiyem alın karşınıza konuşun asla yerini alamam elbet korkuların ya da benimle ilgilerin düşüncelerin neyse paylaş çözüm bulalım gibisinen belki içini dökebilirde. Dediğim gibi üvey anne profili var sonuçta yaşıda çok küçük gerçekten hatta ergenlik dönemine bile girecek daha büyük sıkıntıları olacak. Benim de üvey babam var ama ibretlik kendisi yani düşman başına

Ama ben 5 yaşındayken evlendiler kabul etmeme gibi bir şansım yoktu. Sevmedim kendisini hiç o da beni sevmedi. Tabi o sizin gibi değildi şiddete meyilli ağzı bozuk beni kızı olarak asla görmedi zaten dizi gibi bir hayatımız vardı neyse ki ben sevgi bekleyen biri değildim benim için saygı sevgiden her daim önce gelir. Ama onu da göremedim. Hala göremiyorum ama saygısızlıkta yapamıyorum tabi yeri geldiğinde lafını vermek zorunda kalıyorum. İşin özü bu tarz ikinci evlilikler çocuk varsa sıkıntı oluyor illa ki siz konuşabilecek bir annesiniz belli ki bence çözüm sağlayabilirsiniz

buttercan · 30 Aralık 2021

naz96 .!.:
Siz elinizden geleni yapmışsınız sonuçta sizi kabul etmiyorsa bu onun sorunu. Ama babasının çocuklarına toz kondurmayacağı belli bir şeydi bunu düşünerek kabul etmeniz gerekirdi. Çocuklu bir annenin çocuksuz adamla evlenmesiyle çocuklu babanın çocuksuz anneyle evlenmesi farklı oluyor maalesef. Bu arada anneleri vefat ettiği için duygusal bir dönemden geçiyor belli ki zaten yaşıda küçük unutamaz kolay kolay ve sizin onun yerini alacağınızı düşünüyor olabilir ki bence öyle. Tavsiyem alın karşınıza konuşun asla yerini alamam elbet korkuların ya da benimle ilgilerin düşüncelerin neyse paylaş çözüm bulalım gibisinen belki içini dökebilirde. Dediğim gibi üvey anne profili var sonuçta yaşıda çok küçük gerçekten hatta ergenlik dönemine bile girecek daha büyük sıkıntıları olacak. Benim de üvey babam var ama ibretlik kendisi yani düşman başına Ama ben 5 yaşındayken evlendiler kabul etmeme gibi bir şansım yoktu. Sevmedim kendisini hiç o da beni sevmedi. Tabi o sizin gibi değildi şiddete meyilli ağzı bozuk beni kızı olarak asla görmedi zaten dizi gibi bir hayatımız vardı neyse ki ben sevgi bekleyen biri değildim benim için saygı sevgiden her daim önce gelir. Ama onu da göremedim. Hala göremiyorum ama saygısızlıkta yapamıyorum tabi yeri geldiğinde lafını vermek zorunda kalıyorum. İşin özü bu tarz ikinci evlilikler çocuk varsa sıkıntı oluyor illa ki siz konuşabilecek bir annesiniz belli ki bence çözüm sağlayabilirsiniz

Konusa konusa biktim inanki. Babası işten geldi, kızıyla opustu koklaştılar, kızının biraz yüzü düştü diye babası dayanamadı. Hiccc burda bi eşşek var, kızım ondan özür dilemek ister misin, birseyler demek ister misin? Yokk… kızını aldı yanına, mutfakta beraber bişeyler yaptılar, geldi yediler, mutfağı da daha yeni temizlemiştim, sıfırlamıştım, ki akşam yemeği de yemiştik 1 saat öncesinde. Beraber yedi kalktılar

Bende artık odama geçtim. Eşim nereye gidiyorsun dedi, odamda uzanicam dedim.
Sanırım verdiğim kararda %70 den %90 a çıkarmam lazım. Ben gittim mi geri donmemeliyim…

Nomad Daughter · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Konusa konusa biktim inanki. Babası işten geldi, kızıyla opustu koklaştılar, kızının biraz yüzü düştü diye babası dayanamadı. Hiccc burda bi eşşek var, kızım ondan özür dilemek ister misin, birseyler demek ister misin? Yokk… kızını aldı yanına, mutfakta beraber bişeyler yaptılar, geldi yediler, mutfağı da daha yeni temizlemiştim, sıfırlamıştım, ki akşam yemeği de yemiştik 1 saat öncesinde. Beraber yedi kalktılar Bende artık odama geçtim. Eşim nereye gidiyorsun dedi, odamda uzanicam dedim.
Sanırım verdiğim kararda %70 den %90 a çıkarmam lazım. Ben gittim mi geri donmemeliyim…

İşte eşiniz devreye girmeliyken aksine işleri zorlaştırıyor onun kızıyla konuşup aranızı düzeltmeye çalışması gerek ama sanki destekliyormuş gibi davranıyor. Üzülerek söylüyorum ki sonu iyi değil :/ ama fazla çabanıza hiç gerek yok onlar böyle davrandıkça siz ne yapabilirsiniz ki

Neyapsamkisimdi · 30 Aralık 2021

Ben olsam pılımı pırtımı toplar dönerdim. Yok ergenlik yok hepimizin böyle denmesin hiç. Ergenliğin hangi evresinde olursa olsun kapıdaki annesinin üzerine kapıyı kitleyip dışarda bırakacak çocuk sayısı en fazla %1 falandır. Sizi sevdiğinden değil evdeki hizmet bitmesin diye özür dileyip duruyor. Hayır çıbanın başı kocanız zaten. Çok sinir bozucu. Gebertirdim ben kocamı böyle herşeyi üstüme yıksa. Boşverin ya boşayın gitsin size adam mı yok allah aşkına

buttercan · 30 Aralık 2021

naz96 .!.:
İşte eşiniz devreye girmeliyken aksine işleri zorlaştırıyor onun kızıyla konuşup aranızı düzeltmeye çalışması gerek ama sanki destekliyormuş gibi davranıyor. Üzülerek söylüyorum ki sonu iyi değil :/ ama fazla çabanıza hiç gerek yok onlar böyle davrandıkça siz ne yapabilirsiniz ki

Çok doğru söylüyorsunuz. Ben eşim hakkında yanlış düşünmüşüm sanırım. Beni çocukların annesi olarak görseydi, gel kızım özür dile, bak o senin büyüğün tarzında bisey derdi, yalandan getirip yanıma oturtmazdı. Hadi kızım aktivite yapalım deyip mutfağın da içine edip çıkmazlardı. Eşimin işine gelince anneleriyim, ama 1 kelime ettiğimde zoruna gidiyor. Ben 1 Türkiye ye gideyim, sonra eşim düşünsün artık.

buttercan · 30 Aralık 2021

Neyapsamkisimdi .!.:
Ben olsam pılımı pırtımı toplar dönerdim. Yok ergenlik yok hepimizin böyle denmesin hiç. Ergenliğin hangi evresinde olursa olsun kapıdaki annesinin üzerine kapıyı kitleyip dışarda bırakacak çocuk sayısı en fazla %1 falandır. Sizi sevdiğinden değil evdeki hizmet bitmesin diye özür dileyip duruyor. Hayır çıbanın başı kocanız zaten. Çok sinir bozucu. Gebertirdim ben kocamı böyle herşeyi üstüme yıksa. Boşverin ya boşayın gitsin size adam mı yok allah aşkına

Ya boşanma kelimesi beni çok korkutuyor, o kadar da kaçtım evlilikten, kafama göre güya ince eleyip sık dokudum, karar verdim. Benim cok yakın bir kaç arkadasim uyarmıştı. Bak çocuklu adamla olmaz, ailen de yakında degil diye de, ben “çocuklar melek, nolacak Sevap kazanırım” deyip bir de onları terslemiştim. Onlar da çoluk çocuk sahibi insanlardı. Dinlemedim. Yine kaybediyorum

flamefire · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Arkadaşlar merhaba
Ben yaklaşık 1 yıl önce evlendim, yurtdisindayim. Eşimin eski esinden 12 yaşında kızı ve 7 yaşında oğlu var. Anneleri vefat etmis, yaklaşık 6 yıl önce. Benim çocuğum yok. Evlenirken çocuklari hiç dert etmedim, çünkü genel itibariyle çocuklarla iletişimim çok iyidir ve yeğen vs.. çok ta çocuk baktım. Özümde herkeste iyi bir insan olduğumu söyler ama eşimin kızıyla yaşadığım sorunlar gerçekten beni illallah ettirdi. Çok guzel bir hayatim vardı, severek bilerek isteyerek evlendim. Bu kız hayati bana zindan ediyor. Bir gün iyi, iki gun kötü. Sadece bana degil, özünde çok kıskanç bir kız. Hiç arkadasi yok diyebilirim. Bütün gun evi dağıtır döker, afedersiniz donlarını yerlerden toplarım, temizlerim, yediririm içiririm, her gun baştan asagi kıyafetlerini değiştirip yıkayıp tertemiz okula yollarım. Severim, ilgilenirim. Ama ben kendime birsey aldığımda, babası bana bir hediye aldığında çok kıskanıyor ve benimle konuşmuyor, suratıma dusman gibi bakıyor. Daha anlatamadigim çok şey. Ben uyumadan odasına gitmez, benim lafımı hiç dinlemez. 1 senedir ayakkabıyla evde dolaşmamasi gerektiğini, elleriyle pilav yada yemek yememesi gerektiğini, yemekten sonra yağlı elleriyle saçlarına dokunmaması gerektiğini, ellerini yıkaması gerektiğini bir türlü öğrenemedim. Babasına her dediğimde “o çocuk”. O yüzden eşime artık cok bisey demiyorum. Onun yüzünden sürekli aramızda sorun olsun istemiyorum. Ama eşimde işine geldiğinde onlar senin çocukların der, ben en ufak sesimi yükseltip kızsam, bana tepki verir. Eee diyorum madem çocuğum neden kızıyorsun. İnsan çocuğuna kızamaz mi sesimi cok nadir yükseltilirim. Bütün gun ehli keyif, ellerini sıcak sudan soguk suya sokmam, artık başedemiyorum, 50 kere söylüyorum yapmiyor diye, içim rahat etmiyor diye birsey söylemiyorum. Kafam çok karışık. Bu hep böyle mi olacak. Psikolojim bozuldu valla. Birazcık saygı bekliyorum. Saygı sıfır. Ben hayatlarını bu kadar güzel yapmaya çalışırken, azıcık saygı beklemek çok mu? Çocuğu olanlarla evlenmek hep böyle sorun mu? Offff offf çok zorr

Bence toplama kendısı ıyı yetısmez .Çok sacma .Insanlar buyur ve gelişir .Ogrenır .Bu kız gerıye gıdıyor .

MissCherryBlossom · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Çok doğru söylüyorsunuz. Ben eşim hakkında yanlış düşünmüşüm sanırım. Beni çocukların annesi olarak görseydi, gel kızım özür dile, bak o senin büyüğün tarzında bisey derdi, yalandan getirip yanıma oturtmazdı. Hadi kızım aktivite yapalım deyip mutfağın da içine edip çıkmazlardı. Eşimin işine gelince anneleriyim, ama 1 kelime ettiğimde zoruna gidiyor. Ben 1 Türkiye ye gideyim, sonra eşim düşünsün artık.

Bu adam bu kafayla giderse 3. kez de boşanır, 4. kez de. Saygısız bir kere, orda eşşek başı mısınız siz hiçe sayıyor sizi üstüne çocuğa da bu kadını hiçe sayabiliriz istediğin kadar kötü davran mesajı veriyor?

Ya pedagoga razı olacak ya da boşanın kapın bavulu, net.

Mune · 30 Aralık 2021

tontriko .!.:
Gecen bi yazi okudum sanirim.. cocuklukta yasanilan seyler ergenlikte ortaya cikar diye.. ne kadar dogru bilemem tabii.. valla munisim cok uzuldum bu konuya.. konu sahibide bikmis gitmeyi kafaya koymus ne yazikki

O sözün doğruluğu vardır belki
Konu her iki taraf için de üzücü, bugün insan duyguları üzerine çok konu açıldı, herkesin acılara yaşananlara tepkisi farklı, bazı şeylerin ne zaman açığa çıkacağı da belli olmuyor cidden ama herkesin farklı olduğunu kabul etmek yerine kendi normallerimiz üzerinden değerlendirdiğimizden insanları duygusuz, şımarık, belki saygısız buluyoruz.

Velhasıl konu buttercan'ın çözebileceği bir şey değil, ki son yazdığı mesajlarda durum daha da açık hale geldi, eşi kızına başka kadına başka davranıyor, sana mı bir mesajımda yazmıştım yoksa konu sahibesine mi aradaki dengeyi kuracak kişi baba ama çocuğu için uzman yardımı da alması lazım, bugün öz analı babalı çocuk bile ebeveynlerden bir tanesi çocuğa davranış ve kurallarla ilgili diğeriyle uyum sağlamasın çocuk affetmez bunu hemen fırsata çevirir, kuralsız olanla daha çok yakınlaşır diğerinin sözünü dinlemez.

Kaldı ki baba anladığım kadarıyla evde eşine de yardım eden biri değil, aklına esince kızına saygısız bir çocuk diyor, aklına esince karısına annelerisin diyor, aklına esince onlar çocuklarım diyor, daha ötesini söyleyeyim kız ergenliğin de verdiği fevrilikle evden gitse suçlu konu sahibesi olur, bazı erkekler ne suya ne sabuna dokunayım der ama iş çocuklarının hastalanması, başına bir şey gelmesi olunca öz anneyi bile suçluyor çok gördük örneklerini.

dilzar · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Konusa konusa biktim inanki. Babası işten geldi, kızıyla opustu koklaştılar, kızının biraz yüzü düştü diye babası dayanamadı. Hiccc burda bi eşşek var, kızım ondan özür dilemek ister misin, birseyler demek ister misin? Yokk… kızını aldı yanına, mutfakta beraber bişeyler yaptılar, geldi yediler, mutfağı da daha yeni temizlemiştim, sıfırlamıştım, ki akşam yemeği de yemiştik 1 saat öncesinde. Beraber yedi kalktılar Bende artık odama geçtim. Eşim nereye gidiyorsun dedi, odamda uzanicam dedim.
Sanırım verdiğim kararda %70 den %90 a çıkarmam lazım. Ben gittim mi geri donmemeliyim…

üzgünüm ama tüm suç eşinizde, size hiç saygısı yok. çocuğun yaptığı hatayı ödüllendiriyor. yaşadığınız gerçekten çok üzücü

KIR PAPATYASII · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Konusa konusa biktim inanki. Babası işten geldi, kızıyla opustu koklaştılar, kızının biraz yüzü düştü diye babası dayanamadı. Hiccc burda bi eşşek var, kızım ondan özür dilemek ister misin, birseyler demek ister misin? Yokk… kızını aldı yanına, mutfakta beraber bişeyler yaptılar, geldi yediler, mutfağı da daha yeni temizlemiştim, sıfırlamıştım, ki akşam yemeği de yemiştik 1 saat öncesinde. Beraber yedi kalktılar Bende artık odama geçtim. Eşim nereye gidiyorsun dedi, odamda uzanicam dedim.
Sanırım verdiğim kararda %70 den %90 a çıkarmam lazım. Ben gittim mi geri donmemeliyim…

Koca diye yanınızda tuttuğunuz bu adam sizi sadece bakıcı olarak görüyor üzgünüm 37 yaş çok genç biliyor musunuz evlat sahibi olmak için daha hayatınızın yarısındasınız ülkenize dönün yumurtalarınızı dondurum bu hayatın ne getireceği belli olmaz aslında bu evlilik hayatınızın özeti siz temizlersiniz onlar siz yokmuşsunuz gibi davranır pisletir sizin orda ki amacınız hizmet etmek kim değer vermediğin birinden özür diler ki?

Neyapsamkisimdi · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Ya boşanma kelimesi beni çok korkutuyor, o kadar da kaçtım evlilikten, kafama göre güya ince eleyip sık dokudum, karar verdim. Benim cok yakın bir kaç arkadasim uyarmıştı. Bak çocuklu adamla olmaz, ailen de yakında degil diye de, ben “çocuklar melek, nolacak Sevap kazanırım” deyip bir de onları terslemiştim. Onlar da çoluk çocuk sahibi insanlardı. Dinlemedim. Yine kaybediyorum

Yok bence kaybetmiyorsunuz böyle düşünüp canınızı sıkmayın. Hanenize bir tecrübe atıp Türkiye’ye dönün, eski hayatınıza hemen adapte olursunuz. Vasat kocanızda ne b.K yiyorsa yesin

Aylakkadin · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
Ya boşanma kelimesi beni çok korkutuyor, o kadar da kaçtım evlilikten, kafama göre güya ince eleyip sık dokudum, karar verdim. Benim cok yakın bir kaç arkadasim uyarmıştı. Bak çocuklu adamla olmaz, ailen de yakında degil diye de, ben “çocuklar melek, nolacak Sevap kazanırım” deyip bir de onları terslemiştim. Onlar da çoluk çocuk sahibi insanlardı. Dinlemedim. Yine kaybediyorum

Çocuklu adamla olmaz değil. Eşinizle olmaz.
Ayrıca 37 Yaşın neyi var? 38 yaşında gayet hayatımın ilk baharında hissediyorum kendimi

Çocukların hayatlarında yeni bir değişiklik ve kayip olacagi için uzulsem de, konulara çok zaman kendi kardesim olsa ne derdim diye düşünüp yorum yapıyorum. Bu konuda da şöyle derdim "insan kıymet görmediği yerde cidden soluyor" . Sizin niyetiniz güzelmiş ama planlar düşündüğünüz gibi gitmemiş. Zararın neresinden donulse kâr diye düşünüyorum.

buttercan · 30 Aralık 2021

Aylakkadin .!.:
Çocuklu adamla olmaz değil. Eşinizle olmaz.
Ayrıca 37 Yaşın neyi var? 38 yaşında gayet hayatımın ilk baharında hissediyorum kendimi

Çocukların hayatlarında yeni bir değişiklik ve kayip olacagi için uzulsem de, konulara çok zaman kendi kardesim olsa ne derdim diye düşünüp yorum yapıyorum. Bu konuda da şöyle derdim "insan kıymet görmediği yerde cidden soluyor" . Sizin niyetiniz güzelmiş ama planlar düşündüğünüz gibi gitmemiş. Zararın neresinden donulse kâr diye düşünüyorum.

İnanın bende kendi çocuklarım olsa ne düşünürdüm, Allah bilir benim çocuklarım da olabilir di, yada gelecekte de olabilir, bilemeyiz gelecekte basımıza neler geleceğini. Belki bu da benim bitmek bilmeyen sınavlarımdan bir tanesidir. Hayat gerçekten uzun ve ne getireceğini bilmiyoruz. Yada Allah korusun kendi yeğenlerim var, annelerine birsey olsa, başka kadın gelse, ki yeğenlerim ellerimde büyüdü, aşırı bir sevgim vardır, sagolsun anneleri de çok olgun oturaklı bir kadın, başka kadınlar gibi niye halalarına boyle düşkünler, boyle seviyorlar olayına hiç girmedi, altlı üstlü oturuyorduk. Kendi yeğenlerim de evet huysuzluk yapardı, ama başka bir kadının onları üzmesini, kötü davranmasını istemezdim. Bunlari hep düşünüyorum. Empati yapmadan yaklaşmıyorum. Ama biz aile olarak sahip çıkardık, anneanneleri dedeleri, teyzeleri, kuzenleri var, yalnız da yaşıyorlar ama sadece telefonla arayıp konuşuyorlar, 2 senedir gelip görmemişler bile. Sanırım kültür farkından dolayı, bilemiyorum.

Benim düşündüğüm seçeneklerim;

—Kıza, gel kızım neden böyle yapıyorsun, deyip yüzüne gülüp normalleştirip, birsey yokmuş gibi davranıp, atmosferi normale çevirip, bundan sonra daha dikkatli adım atıp, seviyeyi korumak, onun istediği gibi arkadaş olarak degil de, mesafeli olmak. Ki; beni arkadan itip kapiyi üzerime kilitlendikten sonra, özür dilemeden bunu yapmak hiç içime sinmiyor, zira uzun zamandır idare ediyordum yaptıklarını, göz yumuyordum evin atmosferi değişmesin diye. Bunu yapıp, kendi haline bırakmak, bir sorun yokmuş gibi davranmak, babasıyla onu basbasa bırakmak, hiç birşeyine karışmamak, sorumluluk almamak. Çünkü babası bunu hakediyor, pedagog istemiyor, pedagog sorun yok dedi diyor. Madem sorun yok, bence de sorun yok deyip, benimle diyaloğa çok girmesini sağlamadan devam etmek. Babasıyla birbirlerini yiyorlar, 2 dakika sonra sarılıyorlar. Bilmiyorum belki çocuğa o yüzden normal geliyordur bu. Ben çocuğun üstünden elimi yavaş yavaş çekersem, babasıyla sorun yaşamaya başlayacaktır. Cok kavga ediyorlar ama onlara göre normal bu davranış ama benim kafam ve psikolojim kaldırmıyor. Artık sonra kendisi karar verir, pedagog gerekip gerekmediğini.

Diğer seçenek ; Türkiye’ye gittiğimde ben psikoloğa gideyim, onlar pedagog diye diretmek.
( eşime Türkiye’ye gittiğimde psikoloğa gideyim dedim, dedi hahaha gitte sana o evden kaç desin, dedi şakayla)

Son seçenek; Hiç uzatmadan, Türkiye gittiğimde geri gelmemek.

Siz olsanız ( Allah korusun yerimde olmanızı istemezdim) ne yapardınız?

Ya kusura bakmayın sizinde başınızı sisirdim. Hakkınızı helal edin lütfen. Aileme telefonla anlatıp onları da üzmek, kafalarını karıştırmak istemiyorum. Anlatacak kimsem de yok yakınımda. Ve gerçekten aptal da değilim aslında, zeka olarak derslerimde, iş hayatımda çok başarılıyımdır ama insani iliskilerde annemin geninden gelen bir “saflık” var bende. Bundan aylar önce, çok yakın eski iş arkadaşlarımdan biriyle telefonda konuştuğumda hafif ucundan anlattığımda, “ yaa boşver benim kendi çocuğum boyle davransa dayanamam, seni hizmetci gibi görüyorlar, eşinin seni el üstünde tutması gerekirken, herseyi kabul etmişsin, herseyi bırakıp gitmişsin, o kadar ısrar ettiler gel gel diye, bir de seni ezdiriyor. Çık gel, konuşuruz aynı işine de aldırırız, seni kullanıyorlar dedi, ama ben sabretmeye devam ettim.

Sizce?

pisekar · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
İnanın bende kendi çocuklarım olsa ne düşünürdüm, Allah bilir benim çocuklarım da olabilir di, yada gelecekte de olabilir, bilemeyiz gelecekte basımıza neler geleceğini. Belki bu da benim bitmek bilmeyen sınavlarımdan bir tanesidir. Hayat gerçekten uzun ve ne getireceğini bilmiyoruz. Yada Allah korusun kendi yeğenlerim var, annelerine birsey olsa, başka kadın gelse, ki yeğenlerim ellerimde büyüdü, aşırı bir sevgim vardır, sagolsun anneleri de çok olgun oturaklı bir kadın, başka kadınlar gibi niye halalarına boyle düşkünler, boyle seviyorlar olayına hiç girmedi, altlı üstlü oturuyorduk. Kendi yeğenlerim de evet huysuzluk yapardı, ama başka bir kadının onları üzmesini, kötü davranmasını istemezdim. Bunlari hep düşünüyorum. Empati yapmadan yaklaşmıyorum. Ama biz aile olarak sahip çıkardık, anneanneleri dedeleri, teyzeleri, kuzenleri var, yalnız da yaşıyorlar ama sadece telefonla arayıp konuşuyorlar, 2 senedir gelip görmemişler bile. Sanırım kültür farkından dolayı, bilemiyorum.

Benim düşündüğüm seçeneklerim;

—Kıza, gel kızım neden böyle yapıyorsun, deyip yüzüne gülüp normalleştirip, birsey yokmuş gibi davranıp, atmosferi normale çevirip, bundan sonra daha dikkatli adım atıp, seviyeyi korumak, onun istediği gibi arkadaş olarak degil de, mesafeli olmak. Ki; beni arkadan itip kapiyi üzerime kilitlendikten sonra, özür dilemeden bunu yapmak hiç içime sinmiyor, zira uzun zamandır idare ediyordum yaptıklarını, göz yumuyordum evin atmosferi değişmesin diye. Bunu yapıp, kendi haline bırakmak, bir sorun yokmuş gibi davranmak, babasıyla onu basbasa bırakmak, hiç birşeyine karışmamak, sorumluluk almamak. Çünkü babası bunu hakediyor, pedagog istemiyor, pedagog sorun yok dedi diyor. Madem sorun yok, bence de sorun yok deyip, benimle diyaloğa çok girmesini sağlamadan devam etmek. Babasıyla birbirlerini yiyorlar, 2 dakika sonra sarılıyorlar. Bilmiyorum belki çocuğa o yüzden normal geliyordur bu. Ben çocuğun üstünden elimi yavaş yavaş çekersem, babasıyla sorun yaşamaya başlayacaktır. Cok kavga ediyorlar ama onlara göre normal bu davranış ama benim kafam ve psikolojim kaldırmıyor. Artık sonra kendisi karar verir, pedagog gerekip gerekmediğini.

Diğer seçenek ; Türkiye’ye gittiğimde ben psikoloğa gideyim, onlar pedagog diye diretmek.
( eşime Türkiye’ye gittiğimde psikoloğa gideyim dedim, dedi hahaha gitte sana o evden kaç desin, dedi şakayla)

Son seçenek; Hiç uzatmadan, Türkiye gittiğimde geri gelmemek.

Siz olsanız ( Allah korusun yerimde olmanızı istemezdim) ne yapardınız?

Ya kusura bakmayın sizinde başınızı sisirdim. Hakkınızı helal edin lütfen. Aileme telefonla anlatıp onları da üzmek, kafalarını karıştırmak istemiyorum. Anlatacak kimsem de yok yakınımda. Ve gerçekten aptal da değilim aslında, zeka olarak derslerimde, iş hayatımda çok başarılıyımdır ama insani iliskilerde annemin geninden gelen bir “saflık” var bende. Bundan aylar önce, çok yakın eski iş arkadaşlarımdan biriyle telefonda konuştuğumda hafif ucundan anlattığımda, “ yaa boşver benim kendi çocuğum boyle davransa dayanamam, seni hizmetci gibi görüyorlar, eşinin seni el üstünde tutması gerekirken, herseyi kabul etmişsin, herseyi bırakıp gitmişsin, o kadar ısrar ettiler gel gel diye, bir de seni ezdiriyor. Çık gel, konuşuruz aynı işine de aldırırız, seni kullanıyorlar dedi, ama ben sabretmeye devam ettim.

Sizce?

bence cok mantikli seyler soylemissin ama burada tek eksik olan sey esinle diyalogun, esinin haberi var mi bu kadar bunaldigindan? bence cocuklara birisini bulup disariya cikip konusun ve bir plan yapin. cocugu kendi haline birakirsan dayanabilir misin? yani yine evi kirletecek vs vs seni de etkileyecek.. bence esinle otur konus ve duzelmesi gereken seyleri soyle. esinin soylediklerine gore bir yol cizersin. ama bosanmayla korkutma gibi bir seylere girme bence, adamin 3. evliligi zaten o konuda yillanmistir.

Neolacaksimdibuis · 30 Aralık 2021

Ayrıl canım ayrıl gülüm arkana bakmadan kaç gel ailenin yanına, seni orda tutan şey ne var ki

Hemen gel.

Aylakkadin · 30 Aralık 2021

buttercan .!.:
İnanın bende kendi çocuklarım olsa ne düşünürdüm, Allah bilir benim çocuklarım da olabilir di, yada gelecekte de olabilir, bilemeyiz gelecekte basımıza neler geleceğini. Belki bu da benim bitmek bilmeyen sınavlarımdan bir tanesidir. Hayat gerçekten uzun ve ne getireceğini bilmiyoruz. Yada Allah korusun kendi yeğenlerim var, annelerine birsey olsa, başka kadın gelse, ki yeğenlerim ellerimde büyüdü, aşırı bir sevgim vardır, sagolsun anneleri de çok olgun oturaklı bir kadın, başka kadınlar gibi niye halalarına boyle düşkünler, boyle seviyorlar olayına hiç girmedi, altlı üstlü oturuyorduk. Kendi yeğenlerim de evet huysuzluk yapardı, ama başka bir kadının onları üzmesini, kötü davranmasını istemezdim. Bunlari hep düşünüyorum. Empati yapmadan yaklaşmıyorum. Ama biz aile olarak sahip çıkardık, anneanneleri dedeleri, teyzeleri, kuzenleri var, yalnız da yaşıyorlar ama sadece telefonla arayıp konuşuyorlar, 2 senedir gelip görmemişler bile. Sanırım kültür farkından dolayı, bilemiyorum.

Benim düşündüğüm seçeneklerim;

—Kıza, gel kızım neden böyle yapıyorsun, deyip yüzüne gülüp normalleştirip, birsey yokmuş gibi davranıp, atmosferi normale çevirip, bundan sonra daha dikkatli adım atıp, seviyeyi korumak, onun istediği gibi arkadaş olarak degil de, mesafeli olmak. Ki; beni arkadan itip kapiyi üzerime kilitlendikten sonra, özür dilemeden bunu yapmak hiç içime sinmiyor, zira uzun zamandır idare ediyordum yaptıklarını, göz yumuyordum evin atmosferi değişmesin diye. Bunu yapıp, kendi haline bırakmak, bir sorun yokmuş gibi davranmak, babasıyla onu basbasa bırakmak, hiç birşeyine karışmamak, sorumluluk almamak. Çünkü babası bunu hakediyor, pedagog istemiyor, pedagog sorun yok dedi diyor. Madem sorun yok, bence de sorun yok deyip, benimle diyaloğa çok girmesini sağlamadan devam etmek. Babasıyla birbirlerini yiyorlar, 2 dakika sonra sarılıyorlar. Bilmiyorum belki çocuğa o yüzden normal geliyordur bu. Ben çocuğun üstünden elimi yavaş yavaş çekersem, babasıyla sorun yaşamaya başlayacaktır. Cok kavga ediyorlar ama onlara göre normal bu davranış ama benim kafam ve psikolojim kaldırmıyor. Artık sonra kendisi karar verir, pedagog gerekip gerekmediğini.

Diğer seçenek ; Türkiye’ye gittiğimde ben psikoloğa gideyim, onlar pedagog diye diretmek.
( eşime Türkiye’ye gittiğimde psikoloğa gideyim dedim, dedi hahaha gitte sana o evden kaç desin, dedi şakayla)

Son seçenek; Hiç uzatmadan, Türkiye gittiğimde geri gelmemek.

Siz olsanız ( Allah korusun yerimde olmanızı istemezdim) ne yapardınız?

Ya kusura bakmayın sizinde başınızı sisirdim. Hakkınızı helal edin lütfen. Aileme telefonla anlatıp onları da üzmek, kafalarını karıştırmak istemiyorum. Anlatacak kimsem de yok yakınımda. Ve gerçekten aptal da değilim aslında, zeka olarak derslerimde, iş hayatımda çok başarılıyımdır ama insani iliskilerde annemin geninden gelen bir “saflık” var bende. Bundan aylar önce, çok yakın eski iş arkadaşlarımdan biriyle telefonda konuştuğumda hafif ucundan anlattığımda, “ yaa boşver benim kendi çocuğum boyle davransa dayanamam, seni hizmetci gibi görüyorlar, eşinin seni el üstünde tutması gerekirken, herseyi kabul etmişsin, herseyi bırakıp gitmişsin, o kadar ısrar ettiler gel gel diye, bir de seni ezdiriyor. Çık gel, konuşuruz aynı işine de aldırırız, seni kullanıyorlar dedi, ama ben sabretmeye devam ettim.

Sizce?

Asla saf salak olduğunuzu düşünmüyorum. Evlilik insanı bazı durumlarda arada bırakan bir süreç. İnsan herşeyi sonuna kadar sürdürmeyi deniyor. Daha iyisi nasıl oluru görmek istiyor.

Eğer baba cocukta olan sorunu farkedip destek olma yoluna gitseydi kesinlikle destek olurdum. Sonuçta ben doğurdum Ayşe doğurdu diye birşey yok. Çocuk çocuktur ve bu bu saatten sonra gerçekten sizin çocuğunuz olmus. Fakat anladığım kadarıyla eşinizin iletişim şeklide kavga etmek. Onların normali bu. Ben çekmezdim çok net söylüyorum. Bahsettiğim eşiniz. Çünkü burada ki hayatınız oldukça keyifliymis. Kendinize yeter bir bireymissiniz. Orada olmanın yaşaminiza hiç bir katkısı yok. Siz birilerine destek olmaya çalışıyorsunuz fakat sizi besleyen birşeyler olmalı. Bir motivasyon kaynağı. Gördüğüm kadarıyla sizde bu yok. İmtihan diye birşey var ama. İşte burada sabır la saflığı ayırmak gerek. Yeteri kadari sabır fazlasi değil.
Başımı sisirdiginizi düşünmeyin lütfen. Çünkü cidden bunaldiginizin. Farkındayım. Belki bir aydınlanma olur diye yazıyorum.

pisekar · 30 Aralık 2021

bu arada bence sizin durumunuz cozulmeyecek bir halde degil (eger esiniz diyaloga aciksa). oncelikle sizin cocukla iliskinizin ne olacagina karar vermeniz gerekiyor. ben olsam cocuklara annelik yapmak isterdim. tabi ki o cocuklarin annesi degilsiniz ama her cocugun anne figurune baba figurune ihtiyaci vardir. bu cocuklarin basina nene de yok hala/teyze de. ben olsam esimle bu konuyu acikliga kavusturur ve bana destek olmasini isterdim. ayrica basinizda akraba olmamasi buyuk avantaj, size cok karisan olmaz. o yuzden daha kolay yonetebilirsiniz. ama esiniz anlayissizsa o zaman baska plan cizersiniz.

eşimin kızı ve sorunlar

sus, cahilliğin içinde kalsın..

Popüler Üye

CAHİLLER YAZMASIN!

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

CAHİLLER YAZMASIN!

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Nirvana

Nirvana

iki çiçeğim, bir böceğim👧👧👶

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Popüler Üye

Aktif Üye

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

Popüler Üye

Benzer Konular