Eşimin kardeşi

Kayninuza mesaj atin bu haftasonu avine sürprizim var. Sonra gorussek olur mu diye... evinize misafir cagirin ozelikle sevmedigi insanlar olsun. Belki ceker elini sizden
 
ilerde bu kişi evlenince durumlar nasıl değişir. siz zırt pırt oraya gitseniz kendisi bozulur.. eşi de bunu kaldıramaz emin ol. kendilerine gelince durum değişiyor çünkü. benm de görümcelerim bende kalırlardı hep. evlendiler bende onları gıcık etmeye çalışıyorum ama bakıyorum bozuluyolar. diğer ablaları falan da onlar yeni evli aman tek kalsınlar falan diyolar. ama bana gelince durum faklıydı tabi.
sen de bu adamaı evlendirmeden kurtulamazsın bence. ilk başta mesafe hiç korunmamış
 
okurken bile bunaldım bu nedir yahu.. kaynanayı görümceyi gecmiş bu kardeşş'!!!
siz sonuna kadar haklısınız.. adam resmen size yapışmış eşinizde göz yummuş sizdede var hata.. en başından bir mesafe koymalıydınız resmen yüz buldukça bulmuş pes yani bu kadarda pişkinlik olmaz..
ben sizin yerinzde olsam eşimle saglam bir konuşma yapar net olrum.. kardeşinin yeri ayrı sizin yeriniz ayrı
madem öle aile olmanızın ne anlamı var ki ?
1. eşinizle konuşun.. biz 3 kişilik bir aileyiz ben artık kardeşinle sürekli iç ice olup herşeyi birlikte yapmak istemiyorum eşimle ve oglumla zaman gecirmek istiyorum bu kadar dahil olmasına sen müsade etsende ben etmeyeceğim.. seninde dediğin gibi gelme denmez lakin dolaylı yollardan belli edeceğim deyip kesin konuşmayı agzını acıp birşey demesinede müsade etmeyin. tavrınız net olsun
2. o whatsap grubundan çıkın hemen.. mesafe koyun soguk davranın .. yüzsüz pişkin biriyse gerci anlamayacaktır ama siz devam ettiğiniz sürece artık gelemezde kalamazda
3.. yarın ne yapıyoruz dediğinde eşim ve oglum la başbaşa şuraya gideceğiz deyin =) bende geleyim derse..
başbaşa birşeyler yapmak istiyoruz sagol de geç bitti bu kadar eşinede agzını açtırma vallahi darlandm ha :KK14:
ha şunuda söyleyim yarın 2 gün sonra bu kişi evlenirse.. eşi böyle birşeye asla müsade etmez sizi hiç istemez bile muhtemelen sizde etmeyin gösterin dişinizi.
benim başımda böyle birisi olsa ve anlamasa laftan sözden direk kovalardm sonucu düşünmem cok net dayanamam ben
 
Cilekli sakiz .!.:
Orası sizin de eviniz, kararları sizinle alması gerekiyor. Kendi açımdan bakıyorum şimdi olaya. Kaynım gelse boyle davranış sergilese kovardım tabi siz bunu yapacak değilsiniz ama ben bunu sonucu ne olursa olsun yapardm. Babasının evi değil, abisinin evi olması da ona bu rahatlığı verecek değil.! Sizin yapacağınız bişey kalmamış. Eşinizin yapması gerekiyor şu saatten sonra... Hatta gerekirse burayı okutun. Yok öyle ne diyeyim vs demeler. Diyecek arkadaş !
Genişletmek için tıkla...
bende kovardm :KK53: vallahi yapardm bu neci ya :KK14: içim şişti haşmed
 
Eşinizin kardeşi mesaj attığında "bizim özel planlarımız var" deyip işi biraz da şakaya vurup gelmesini engelleyin :)

Sanki 3 kişi evlilik sürüyor gibi olmuşsunuz.
 
cluprelax .!.:
Merhaba kızlar,
Yıllardır paylaşılanları okurum. Bişey yapacaksam kadınlar kulübü konuyu araştırdığım ilk yerdir. Buraya konu açmama gerek kalmadan bu zamana kadar geldim gelmesine ama şuan bir tıkanıklık yaşıyorum. Konu daha önce açılmış ama kapanmış sanırım okuyamadım. Umarım ayrı bi başlık açmam sorun yaratmaz.
Şimdi tabiki bende çoğu arkadaşım gibi eşimin ailesiyle problemler yaşadım. Şuan onlar farklı bi şehirde yaşıyor. Ama eşimin bekar erkek kardeşi bulunduğumuz şehirde yakınımızda bir evde yalnız yaşıyor. Kendisi gayet bilgili kültürlü çok iyi bir üniversitede mühendislik alanında yüksek lisansını okumakla meşgul benimde sevdiğim saygı duyduğum bir insan. Aramızda bir yaş var. Şimdi tabi yanında annesi babası olmayınca eşimde onu abisi olarak yanlız bırakmak istemiyor. Bende yalnız kalmasını istemem. Gelsin yesin içsin çocuğumuzla zaman geçirsin.Buraya kadar sorunsuz herşey. Ama samimi bulduğu içinmi düşünemediği için mi bilmiyorum geldiği zaman gitmiyor. Mesela kahvaltıya mı çağırdık. O gün akşam 11 e kadar bizde. Tabi o saatten sonrada genelde bizde kalır. Zaten tatil günleri kısıtlı biliyorsunuz. Bende normal insanlar gibi tatil gününde eşim ve çocuğumla zaman geçirmek istiyorum. Ama nereye gitsek o da bizimle geliyor. Kendiliğinden düşünüp siz gidin ben gelmeyim ne işim var demiyor. Bizde sen gelme diyemiyoruz tabi. Bir kıyafet deneyip eşime gösteremiyorum çünkü o da yanımızda. Ben rahat edemiyorum. Arada bir olur ama her hafta sonu böyle olunca bunalıyorum artık. Şöyle bir geçmişede değinecek olursam zaten 2,5 yıllık evliyiz. Gelinliğimi bile üçümüz aldık. İlk senemizde eşim ona sürekli çocuğumuz gibi davrandı. Gelince mutlaka kalırdı. Hamile kaldım hamileyken eşime durumdan bahsettim tabi kavga ettik. Eşime gece sürekli lavaboya çıktığımdan rahat edemediğimi söyledim o da kardeşine bizde kal dememeye başladı ama hamileliğim boyunca eşimin kardeşi bize geldiğinde eşim kal bu gece gitme demese de alıştığı için direk yatağını yaptığımız odaya geçip kalmaya başladı. O zamanlar eşim sabah 7 de işe gidiyordu. Ben 8 buçuk gibi evden çıkıyordum. Eşim evden çıkıyor ben hazırlanacağım kaynım da evde. Evde 83 metrekare minnacık bi alan. Zaten abin sabah erken kalkıp işe gidecek neden evine gitmiyorsun diye düşünmeden edemiyorum.
Hamile pantolonu almaya bile üçümüz gittik.
Şimdilerde de şöyle yapıyor eşim cumartesi çalışıyor akşam üzeri işten çıkıyor. Üçümüzün olduğu bir vatsap grubumuz var cts eşimin işten çıkacağı saatte hemen oradan yazıyor napıyosunuz diye. Ev için market alışverişi yapacağız misal. Hemen o da yanımıza geliyor. Ben belki ped alacağım onun yanında almak zorundamıyım sizce? Ben mi abartıyorum anlamadım. Neyse cumartesi beraber yemek yiyoruz yeğenini görüyor. Daha biz eşimle pazar günü ne yapacağımızı konuşmamışken yarın napıyoruz diyor? Artık eşimin de kontrolünden çıktı yani. Pazar günü bir avmye gittik beraber. Sonuç olarak ben çocukla kolye boncuk baktım. Onlarda ikisi ayakkabı fln baktılar. Ben eşimle bakamayacaksam onunla paylaşamayacaksam hafta içi de giderdim. Bu arada pazar günü evde oturuncada ben sürekli yemek hazrlıyorum çay getiriyorum. Onlara hizmet ediyorum ikisi futbol muhabbeti yapıyor. Spor programı izliyor. Üçümüz birşey yapmıyoruz. Onlar ikisi ben dışkapının mandalı hizmetçi. Çok bunaldım artık neden düşünmüyor acaba. İkibuçuk yıl olunca çocuk olunca başbaşa kalmamıza gerek yokmu artık. Evliliğimizin temellerinin atılacağı yıllarda ne yazıkki eşimin annesi yüzünden ettiğimiz kavgalar yetmiyor gibi birde erkek kardeş çıktı. Boşanmayı bile düşünüyorum bazen. Otursun iki kardeş diyorum. Bıktım. Eşime anlatmaktan söylemekten bıktım. Söyledikçe kavga ediyoruz birbirimize olan saygımızı yitiriyoruz. Ben eşimle böyle olmak istemiyorum. O da diyor ne diyim gelme mi diyim diyor. Gerçekten de öyle biz çağırmasakta zaten yarın napıyoruz diyor kendisi. Farkında mı acaba abisini ne zor duruma düşürdüğünün karısıyla kavga etmesine neden olduğunun bizim bi aile olduğumuzun farkında mı? Bu arada yaşadığımız yerde benim bitane arkadaşım var o da evli. Başkada hiç akrabam filan yok. Hafta içi hergün oğlumla tek başınayız ne yapacaksam onunla yapıyorum o da 8 aylık. Yaptığım da avmye gitmek.
Ben mutlaka böyle sorunlar yaşayan birileri vardır belki beni anlayan biri olur diye paylaşmak istedim yani biliyorum sizinde bulabileceğiniz fazla bi çözüm yok aslında. Ben mi kötü düşünüyorum acaba siz olsanız böyle mi düşünürdünüz? Eşimi de çok üzüyorum hiç eski neşeli insan değil. Ama ben artık dayanamıyorum
Genişletmek için tıkla...
Sevgilisi yokmu onla vakit geçirsin bence ona birini ayarla kurtul :)
 
cluprelax .!.:
Merhaba kızlar,
Yıllardır paylaşılanları okurum. Bişey yapacaksam kadınlar kulübü konuyu araştırdığım ilk yerdir. Buraya konu açmama gerek kalmadan bu zamana kadar geldim gelmesine ama şuan bir tıkanıklık yaşıyorum. Konu daha önce açılmış ama kapanmış sanırım okuyamadım. Umarım ayrı bi başlık açmam sorun yaratmaz.
Şimdi tabiki bende çoğu arkadaşım gibi eşimin ailesiyle problemler yaşadım. Şuan onlar farklı bi şehirde yaşıyor. Ama eşimin bekar erkek kardeşi bulunduğumuz şehirde yakınımızda bir evde yalnız yaşıyor. Kendisi gayet bilgili kültürlü çok iyi bir üniversitede mühendislik alanında yüksek lisansını okumakla meşgul benimde sevdiğim saygı duyduğum bir insan. Aramızda bir yaş var. Şimdi tabi yanında annesi babası olmayınca eşimde onu abisi olarak yanlız bırakmak istemiyor. Bende yalnız kalmasını istemem. Gelsin yesin içsin çocuğumuzla zaman geçirsin.Buraya kadar sorunsuz herşey. Ama samimi bulduğu içinmi düşünemediği için mi bilmiyorum geldiği zaman gitmiyor. Mesela kahvaltıya mı çağırdık. O gün akşam 11 e kadar bizde. Tabi o saatten sonrada genelde bizde kalır. Zaten tatil günleri kısıtlı biliyorsunuz. Bende normal insanlar gibi tatil gününde eşim ve çocuğumla zaman geçirmek istiyorum. Ama nereye gitsek o da bizimle geliyor. Kendiliğinden düşünüp siz gidin ben gelmeyim ne işim var demiyor. Bizde sen gelme diyemiyoruz tabi. Bir kıyafet deneyip eşime gösteremiyorum çünkü o da yanımızda. Ben rahat edemiyorum. Arada bir olur ama her hafta sonu böyle olunca bunalıyorum artık. Şöyle bir geçmişede değinecek olursam zaten 2,5 yıllık evliyiz. Gelinliğimi bile üçümüz aldık. İlk senemizde eşim ona sürekli çocuğumuz gibi davrandı. Gelince mutlaka kalırdı. Hamile kaldım hamileyken eşime durumdan bahsettim tabi kavga ettik. Eşime gece sürekli lavaboya çıktığımdan rahat edemediğimi söyledim o da kardeşine bizde kal dememeye başladı ama hamileliğim boyunca eşimin kardeşi bize geldiğinde eşim kal bu gece gitme demese de alıştığı için direk yatağını yaptığımız odaya geçip kalmaya başladı. O zamanlar eşim sabah 7 de işe gidiyordu. Ben 8 buçuk gibi evden çıkıyordum. Eşim evden çıkıyor ben hazırlanacağım kaynım da evde. Evde 83 metrekare minnacık bi alan. Zaten abin sabah erken kalkıp işe gidecek neden evine gitmiyorsun diye düşünmeden edemiyorum.
Hamile pantolonu almaya bile üçümüz gittik.
Şimdilerde de şöyle yapıyor eşim cumartesi çalışıyor akşam üzeri işten çıkıyor. Üçümüzün olduğu bir vatsap grubumuz var cts eşimin işten çıkacağı saatte hemen oradan yazıyor napıyosunuz diye. Ev için market alışverişi yapacağız misal. Hemen o da yanımıza geliyor. Ben belki ped alacağım onun yanında almak zorundamıyım sizce? Ben mi abartıyorum anlamadım. Neyse cumartesi beraber yemek yiyoruz yeğenini görüyor. Daha biz eşimle pazar günü ne yapacağımızı konuşmamışken yarın napıyoruz diyor? Artık eşimin de kontrolünden çıktı yani. Pazar günü bir avmye gittik beraber. Sonuç olarak ben çocukla kolye boncuk baktım. Onlarda ikisi ayakkabı fln baktılar. Ben eşimle bakamayacaksam onunla paylaşamayacaksam hafta içi de giderdim. Bu arada pazar günü evde oturuncada ben sürekli yemek hazrlıyorum çay getiriyorum. Onlara hizmet ediyorum ikisi futbol muhabbeti yapıyor. Spor programı izliyor. Üçümüz birşey yapmıyoruz. Onlar ikisi ben dışkapının mandalı hizmetçi. Çok bunaldım artık neden düşünmüyor acaba. İkibuçuk yıl olunca çocuk olunca başbaşa kalmamıza gerek yokmu artık. Evliliğimizin temellerinin atılacağı yıllarda ne yazıkki eşimin annesi yüzünden ettiğimiz kavgalar yetmiyor gibi birde erkek kardeş çıktı. Boşanmayı bile düşünüyorum bazen. Otursun iki kardeş diyorum. Bıktım. Eşime anlatmaktan söylemekten bıktım. Söyledikçe kavga ediyoruz birbirimize olan saygımızı yitiriyoruz. Ben eşimle böyle olmak istemiyorum. O da diyor ne diyim gelme mi diyim diyor. Gerçekten de öyle biz çağırmasakta zaten yarın napıyoruz diyor kendisi. Farkında mı acaba abisini ne zor duruma düşürdüğünün karısıyla kavga etmesine neden olduğunun bizim bi aile olduğumuzun farkında mı? Bu arada yaşadığımız yerde benim bitane arkadaşım var o da evli. Başkada hiç akrabam filan yok. Hafta içi hergün oğlumla tek başınayız ne yapacaksam onunla yapıyorum o da 8 aylık. Yaptığım da avmye gitmek.
Ben mutlaka böyle sorunlar yaşayan birileri vardır belki beni anlayan biri olur diye paylaşmak istedim yani biliyorum sizinde bulabileceğiniz fazla bi çözüm yok aslında. Ben mi kötü düşünüyorum acaba siz olsanız böyle mi düşünürdünüz? Eşimi de çok üzüyorum hiç eski neşeli insan değil. Ama ben artık dayanamıyorum
Genişletmek için tıkla...

çocuğa bi kız ayarlayın. onun peşinde gezmekten sizi unutur. :KK70:
 
Eşimde böyle birşey bilmediği için böyle davrandığını söylüyor zamanla gececek bir problem evet ama bizim bu yıllarımız bidaha gelecek mi Yorumunuz işin çok teşekkür ederim beni anlayanların olması dahi içimi rahatlattı
 
Son düzenleme:
cluprelax .!.:
Merhaba kızlar,
Yıllardır paylaşılanları okurum. Bişey yapacaksam kadınlar kulübü konuyu araştırdığım ilk yerdir. Buraya konu açmama gerek kalmadan bu zamana kadar geldim gelmesine ama şuan bir tıkanıklık yaşıyorum. Konu daha önce açılmış ama kapanmış sanırım okuyamadım. Umarım ayrı bi başlık açmam sorun yaratmaz.
Şimdi tabiki bende çoğu arkadaşım gibi eşimin ailesiyle problemler yaşadım. Şuan onlar farklı bi şehirde yaşıyor. Ama eşimin bekar erkek kardeşi bulunduğumuz şehirde yakınımızda bir evde yalnız yaşıyor. Kendisi gayet bilgili kültürlü çok iyi bir üniversitede mühendislik alanında yüksek lisansını okumakla meşgul benimde sevdiğim saygı duyduğum bir insan. Aramızda bir yaş var. Şimdi tabi yanında annesi babası olmayınca eşimde onu abisi olarak yanlız bırakmak istemiyor. Bende yalnız kalmasını istemem. Gelsin yesin içsin çocuğumuzla zaman geçirsin.Buraya kadar sorunsuz herşey. Ama samimi bulduğu içinmi düşünemediği için mi bilmiyorum geldiği zaman gitmiyor. Mesela kahvaltıya mı çağırdık. O gün akşam 11 e kadar bizde. Tabi o saatten sonrada genelde bizde kalır. Zaten tatil günleri kısıtlı biliyorsunuz. Bende normal insanlar gibi tatil gününde eşim ve çocuğumla zaman geçirmek istiyorum. Ama nereye gitsek o da bizimle geliyor. Kendiliğinden düşünüp siz gidin ben gelmeyim ne işim var demiyor. Bizde sen gelme diyemiyoruz tabi. Bir kıyafet deneyip eşime gösteremiyorum çünkü o da yanımızda. Ben rahat edemiyorum. Arada bir olur ama her hafta sonu böyle olunca bunalıyorum artık. Şöyle bir geçmişede değinecek olursam zaten 2,5 yıllık evliyiz. Gelinliğimi bile üçümüz aldık. İlk senemizde eşim ona sürekli çocuğumuz gibi davrandı. Gelince mutlaka kalırdı. Hamile kaldım hamileyken eşime durumdan bahsettim tabi kavga ettik. Eşime gece sürekli lavaboya çıktığımdan rahat edemediğimi söyledim o da kardeşine bizde kal dememeye başladı ama hamileliğim boyunca eşimin kardeşi bize geldiğinde eşim kal bu gece gitme demese de alıştığı için direk yatağını yaptığımız odaya geçip kalmaya başladı. O zamanlar eşim sabah 7 de işe gidiyordu. Ben 8 buçuk gibi evden çıkıyordum. Eşim evden çıkıyor ben hazırlanacağım kaynım da evde. Evde 83 metrekare minnacık bi alan. Zaten abin sabah erken kalkıp işe gidecek neden evine gitmiyorsun diye düşünmeden edemiyorum.
Hamile pantolonu almaya bile üçümüz gittik.
Şimdilerde de şöyle yapıyor eşim cumartesi çalışıyor akşam üzeri işten çıkıyor. Üçümüzün olduğu bir vatsap grubumuz var cts eşimin işten çıkacağı saatte hemen oradan yazıyor napıyosunuz diye. Ev için market alışverişi yapacağız misal. Hemen o da yanımıza geliyor. Ben belki ped alacağım onun yanında almak zorundamıyım sizce? Ben mi abartıyorum anlamadım. Neyse cumartesi beraber yemek yiyoruz yeğenini görüyor. Daha biz eşimle pazar günü ne yapacağımızı konuşmamışken yarın napıyoruz diyor? Artık eşimin de kontrolünden çıktı yani. Pazar günü bir avmye gittik beraber. Sonuç olarak ben çocukla kolye boncuk baktım. Onlarda ikisi ayakkabı fln baktılar. Ben eşimle bakamayacaksam onunla paylaşamayacaksam hafta içi de giderdim. Bu arada pazar günü evde oturuncada ben sürekli yemek hazrlıyorum çay getiriyorum. Onlara hizmet ediyorum ikisi futbol muhabbeti yapıyor. Spor programı izliyor. Üçümüz birşey yapmıyoruz. Onlar ikisi ben dışkapının mandalı hizmetçi. Çok bunaldım artık neden düşünmüyor acaba. İkibuçuk yıl olunca çocuk olunca başbaşa kalmamıza gerek yokmu artık. Evliliğimizin temellerinin atılacağı yıllarda ne yazıkki eşimin annesi yüzünden ettiğimiz kavgalar yetmiyor gibi birde erkek kardeş çıktı. Boşanmayı bile düşünüyorum bazen. Otursun iki kardeş diyorum. Bıktım. Eşime anlatmaktan söylemekten bıktım. Söyledikçe kavga ediyoruz birbirimize olan saygımızı yitiriyoruz. Ben eşimle böyle olmak istemiyorum. O da diyor ne diyim gelme mi diyim diyor. Gerçekten de öyle biz çağırmasakta zaten yarın napıyoruz diyor kendisi. Farkında mı acaba abisini ne zor duruma düşürdüğünün karısıyla kavga etmesine neden olduğunun bizim bi aile olduğumuzun farkında mı? Bu arada yaşadığımız yerde benim bitane arkadaşım var o da evli. Başkada hiç akrabam filan yok. Hafta içi hergün oğlumla tek başınayız ne yapacaksam onunla yapıyorum o da 8 aylık. Yaptığım da avmye gitmek.
Ben mutlaka böyle sorunlar yaşayan birileri vardır belki beni anlayan biri olur diye paylaşmak istedim yani biliyorum sizinde bulabileceğiniz fazla bi çözüm yok aslında. Ben mi kötü düşünüyorum acaba siz olsanız böyle mi düşünürdünüz? Eşimi de çok üzüyorum hiç eski neşeli insan değil. Ama ben artık dayanamıyorum
Genişletmek için tıkla...
Napiyoruz dediğinde eşinle basbasa kısmını vurgulayarak suraya gideceğiz diyemez misin acaba? Erkekler bizim kadar ince düşünemiyor sen anlayıncaya kadar ima etmeden düzelmez canım bu durum:KK43:
 
cluprelax .!.:
Eşimde böyle birşeyi bilmediği
Genişletmek için tıkla...


Ben snei çok iyi anlıyorum aynı sıkıntıyı bençekiyorum daha yeni kayınvalidemle aramıza mesafe koycaz diye karar aldık eşimle yine bütün hafdtasonu beraber geçti. Kadın ben gidiyorum iyi geceler diyor eşim aa otursana daha bebek uyumadı oynuyoruz diyor ne diyim kavga etmekten yoruldum L ona göre ikimiz başbaşa değilsek o da yanımızda olabilir bi sakıncası yok.
 
:KK11: sizin ikinci çocuğunuz gibi olmuş. bazen ayrı şehirlerde yaşamanın faydaları var. burda yazılanları okudukça.allah kolaylık versin.
 
cluprelax .!.:
Merhaba kızlar,
Yıllardır paylaşılanları okurum. Bişey yapacaksam kadınlar kulübü konuyu araştırdığım ilk yerdir. Buraya konu açmama gerek kalmadan bu zamana kadar geldim gelmesine ama şuan bir tıkanıklık yaşıyorum. Konu daha önce açılmış ama kapanmış sanırım okuyamadım. Umarım ayrı bi başlık açmam sorun yaratmaz.
Şimdi tabiki bende çoğu arkadaşım gibi eşimin ailesiyle problemler yaşadım. Şuan onlar farklı bi şehirde yaşıyor. Ama eşimin bekar erkek kardeşi bulunduğumuz şehirde yakınımızda bir evde yalnız yaşıyor. Kendisi gayet bilgili kültürlü çok iyi bir üniversitede mühendislik alanında yüksek lisansını okumakla meşgul benimde sevdiğim saygı duyduğum bir insan. Aramızda bir yaş var. Şimdi tabi yanında annesi babası olmayınca eşimde onu abisi olarak yanlız bırakmak istemiyor. Bende yalnız kalmasını istemem. Gelsin yesin içsin çocuğumuzla zaman geçirsin.Buraya kadar sorunsuz herşey. Ama samimi bulduğu içinmi düşünemediği için mi bilmiyorum geldiği zaman gitmiyor. Mesela kahvaltıya mı çağırdık. O gün akşam 11 e kadar bizde. Tabi o saatten sonrada genelde bizde kalır. Zaten tatil günleri kısıtlı biliyorsunuz. Bende normal insanlar gibi tatil gününde eşim ve çocuğumla zaman geçirmek istiyorum. Ama nereye gitsek o da bizimle geliyor. Kendiliğinden düşünüp siz gidin ben gelmeyim ne işim var demiyor. Bizde sen gelme diyemiyoruz tabi. Bir kıyafet deneyip eşime gösteremiyorum çünkü o da yanımızda. Ben rahat edemiyorum. Arada bir olur ama her hafta sonu böyle olunca bunalıyorum artık. Şöyle bir geçmişede değinecek olursam zaten 2,5 yıllık evliyiz. Gelinliğimi bile üçümüz aldık. İlk senemizde eşim ona sürekli çocuğumuz gibi davrandı. Gelince mutlaka kalırdı. Hamile kaldım hamileyken eşime durumdan bahsettim tabi kavga ettik. Eşime gece sürekli lavaboya çıktığımdan rahat edemediğimi söyledim o da kardeşine bizde kal dememeye başladı ama hamileliğim boyunca eşimin kardeşi bize geldiğinde eşim kal bu gece gitme demese de alıştığı için direk yatağını yaptığımız odaya geçip kalmaya başladı. O zamanlar eşim sabah 7 de işe gidiyordu. Ben 8 buçuk gibi evden çıkıyordum. Eşim evden çıkıyor ben hazırlanacağım kaynım da evde. Evde 83 metrekare minnacık bi alan. Zaten abin sabah erken kalkıp işe gidecek neden evine gitmiyorsun diye düşünmeden edemiyorum.
Hamile pantolonu almaya bile üçümüz gittik.
Şimdilerde de şöyle yapıyor eşim cumartesi çalışıyor akşam üzeri işten çıkıyor. Üçümüzün olduğu bir vatsap grubumuz var cts eşimin işten çıkacağı saatte hemen oradan yazıyor napıyosunuz diye. Ev için market alışverişi yapacağız misal. Hemen o da yanımıza geliyor. Ben belki ped alacağım onun yanında almak zorundamıyım sizce? Ben mi abartıyorum anlamadım. Neyse cumartesi beraber yemek yiyoruz yeğenini görüyor. Daha biz eşimle pazar günü ne yapacağımızı konuşmamışken yarın napıyoruz diyor? Artık eşimin de kontrolünden çıktı yani. Pazar günü bir avmye gittik beraber. Sonuç olarak ben çocukla kolye boncuk baktım. Onlarda ikisi ayakkabı fln baktılar. Ben eşimle bakamayacaksam onunla paylaşamayacaksam hafta içi de giderdim. Bu arada pazar günü evde oturuncada ben sürekli yemek hazrlıyorum çay getiriyorum. Onlara hizmet ediyorum ikisi futbol muhabbeti yapıyor. Spor programı izliyor. Üçümüz birşey yapmıyoruz. Onlar ikisi ben dışkapının mandalı hizmetçi. Çok bunaldım artık neden düşünmüyor acaba. İkibuçuk yıl olunca çocuk olunca başbaşa kalmamıza gerek yokmu artık. Evliliğimizin temellerinin atılacağı yıllarda ne yazıkki eşimin annesi yüzünden ettiğimiz kavgalar yetmiyor gibi birde erkek kardeş çıktı. Boşanmayı bile düşünüyorum bazen. Otursun iki kardeş diyorum. Bıktım. Eşime anlatmaktan söylemekten bıktım. Söyledikçe kavga ediyoruz birbirimize olan saygımızı yitiriyoruz. Ben eşimle böyle olmak istemiyorum. O da diyor ne diyim gelme mi diyim diyor. Gerçekten de öyle biz çağırmasakta zaten yarın napıyoruz diyor kendisi. Farkında mı acaba abisini ne zor duruma düşürdüğünün karısıyla kavga etmesine neden olduğunun bizim bi aile olduğumuzun farkında mı? Bu arada yaşadığımız yerde benim bitane arkadaşım var o da evli. Başkada hiç akrabam filan yok. Hafta içi hergün oğlumla tek başınayız ne yapacaksam onunla yapıyorum o da 8 aylık. Yaptığım da avmye gitmek.
Ben mutlaka böyle sorunlar yaşayan birileri vardır belki beni anlayan biri olur diye paylaşmak istedim yani biliyorum sizinde bulabileceğiniz fazla bi çözüm yok aslında. Ben mi kötü düşünüyorum acaba siz olsanız böyle mi düşünürdünüz? Eşimi de çok üzüyorum hiç eski neşeli insan değil. Ama ben artık dayanamıyorum
Genişletmek için tıkla...

Yani yüksek lisans yapan bir adamın hiç mi arkadaş çevresi yok çok şaşırtıcı, bütün zamanını neden sizinle geçiriyor ki
Evli insanların biraz özel alanlara ihtiyaç duyduğunu hissettirmeniz lazım hem eşinize hem de kaynınıza
Mesela işe yatağının bulunduğu odadan başlayabilirsiniz, kaldırın yatağı, o oda için başka bir kullanım alanı bulun, çocuk odası, oyun odası, okuma odası vs.. gibi, yatacak yer olmasın ki akşam belli bir saatte evine gitsin. Hafta sonları plan yapın eşinizle, ortak guruptan da çıkın bence, biraz mesafeyi açarsanız anlayacaktır
 
Belli yaşa gelmiş koskoca adam bu kadar mı düşüncesiz olur !
hadi ayda 2 h.sonu gelmese gene belki eh diyeceğim de bu nedir ya ..
sürekli dipdibe.,
hiç mi bir çevre edinememiş.
o düşünmüyor hiç mi kv'niz de rahatsız olmuyor !!

evladınız küçük ,eviniz küçük. saçmalığın daniskası.
daha en başında bazı şeylere göz yummuşsunuz. artık tırnaklarınızı çıkarma zamanı.

kaldığı odayı dizayn edin çocugunuza göre. ayrı mı yatırıyorsunuz bilmiyorum ama odasına alıstırcam dersin
wp grubuna yazma .. biraz zaman geçsin gruptan çık.
eşinden de uzaklaş biraz. çocuktan sonra eşler arası zaten bir tuhaf oluyor. bir de kardeşi var üstüne.
kardeşi gelince de al evladını çık ya da rahatsızım de odaya geç hizmet etme.
bir yere gidilecekse birkac hafta bahane bul gitme.
 
Öncelikle o grubu kapatın.
Bir bahane bulun kapatın. Siz çıkın gruptan. Kapatıyorum wp'ı çünkü birisiyle kavga ettim diyin mesela.
O gelince hastalanın ve ya kendinizi odaya kapatın.
Kusura bakmayın ama tepki göstermezseniz bu böyle devam edecek.
Bana da birisi sürekli gel dese, beni eğlendirse, sürekli önümde hizmet etse, bana yatak verse ben de anlamam fazla olduğumu.
Yarın ne yapıyoruz dediğinde 'Biz ailecek şuraya gidiyoruz, işimiz var' demek neden bu kadar zor?
Kavga etmekte boşanmayı düşünmekte haklısınız.
Düzelmezse boşanın bence de.
Aile hayatınız yoksa evlenmenin de gereği yok.
Olmadı kaynınızla kavga edin ya da oturup konuşun.
Bir şekilde çözün çok yolu var.
Tat kaçıran bir konu.
 
Napiyorsunuz dediginde.isimiz var biz suraya gidicez sonra gorusrz...seklinde kestirip atsin esin bazen...

Baska yolu yok..
 
Kızlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim en azından beni dinleyip anladınız. Anladığınızı söylediniz. Evlenmeden önce kendine güvenli bakımlı bi kızdım.evlendim. Eşimin ailesiyle ilgili bi çok sorun yaşadım. Ailemin tek kızı annemin yollarını beklediği babamın bakmaya kıyamadığı çok parası olmamasına rağmen özel okullarda okuttuğu, bir dediğini iki etmediği.. herkesin bildiği çalışmak istediği güzel bir kurumda çalışan mesleği olan.. evlendim elime birde bebek verdiler. Kayınvalidem herşeyimize karıştı ailemin önünde beni aşağıladı küçük düşürdü. Kendim çalışıp kendi kazandığım paramı harcamama bile karıştı. Doğumumu düğünümü burnumdan getirdi. Çocuğuma süt veremedim onun yüzünden.
( Anneme babama da artık bşy anlatıp onları üzmek istemiyorum yaşlı insanlar) (Kaynım bşyimize karışmaz çok iyidir düşüncelidir ama o da bizi annesi babası olarakmı görüyor neyse artık anlamadım. Arkadaşları parası görüşecek akrabası herşeyi var) Şimdi pısırık elimdeki parayı bile harcamaya korkan sürekli eşiyle kavga eden bi kadın oldum. Çocukta var işe de geri dönemiyorum. (Ücretsiz izindeyim) Eşim ya annem bakıcak ya işi bırakırsın diyor. Ben işime girmek için o kadar emek verdim üç sene uğraştım herşeyi kendim yaptım o işten başka da hiçbşyim yok neden bırakayım. Annesi gelsin baksın o da bi iyi oluyor bide baksan beni ezen aşağılayan beğenmeyen bi kadın oluyor. Nasıl güvenip işe başlayacağımı bilmiyorum. Eşime sorsan dırdır yapıyorum sürekli. Evet yapıyorum o beni dinlemedikçe umursamadkça yok saydıkça sürekli dırdır yapıyorum kendimi tutamıyorum
 
Son düzenleme:
cluprelax .!.:
Kızlar hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim en azından beni dinleyip anladınız. Anladığınızı söylediniz. Evlenmeden önce kendine güvenli bakımlı bi kızdım.evlendim. Eşimin ailesiyle ilgili bi çok sorun yaşadım. Ailemin tek kızı annemin yollarını beklediği babamın bakmaya kıyamadığı çok parası olmamasına rağmen özel okullarda okuttuğu, bir dediğini iki etmediği.. herkesin bildiği çalışmak istediği güzel bir kurumda çalışan mesleği olan.. evlendim elime birde bebek verdiler. Kayınvalidem herşeyimize karıştı ailemin önünde beni aşağıladı küçük düşürdü. Kendim çalışıp kendi kazandığım paramı harcamama bile karıştı. Doğumumu düğünümü burnumdan getirdi. Çocuğuma süt veremedim onun yüzünden.
( Anneme babama da artık bşy anlatıp onları üzmek istemiyorum yaşlı insanlar) (Kaynım bşyimize karışmaz çok iyidir düşüncelidir ama o da bizi annesi babası olarakmı görüyor neyse artık anlamadım. Arkadaşları parası görüşecek akrabası herşeyi var) Şimdi pısırık elimdeki parayı bile harcamaya korkan sürekli eşiyle kavga eden bi kadın oldum. Çocukta var işe de geri dönemiyorum. (Ücretsiz izindeyim) Eşim ya annem bakıcak ya işi bırakırsın diyor. Ben işime girmek için o kadar emek vermedim herşeyi kendim yaptım o işten başka da hiçbşyim yok neden bırakayım. Annesi gelsin baksın o da bi iyi oluyor bide baksan beni ezen aşağılayan beğenmeyen bi kadın oluyor. Nasıl güvenip işe başlayacağımı bilmiyorum. Eşime sorsan dırdır yapıyorum sürekli. Evet yapıyorum o beni dinlemedikçe umursamadkça yok saydıkça sürekli dırdır yapıyorum kendimi tutamıyorum
Genişletmek için tıkla...
taviz tavizi doğurur arkadaşım..
ailesinizin kendisinden artırıp sizi meslek sahibi ettiği paraya kv'ni nasıl karıştırıyorsun? o kim ?
belli ki aileler arası uçurum var .bazı şeyleri göremediniz mi evlenirken?
"evlendim elime bir de bebek verdiler " ne demek??? niye korunmadınız !!!!! akıl tutulması mı yaşadınız. kusura bakmayın da şu sözünüze çok kızdım.
bakıcıya verin ama işinizi asla ve asla bırakmayın.
kendinizi sindirtmeyin bu kadar.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Eşimin ailesi
Yorumlar
10
Görüntüleme
614
gunces
G
Mavinin her tonunaa
Eşimin ailesi saf kötü insanlar
2 3
Yorumlar
53
Görüntüleme
2K
Katibin Ruhu
Katibin Ruhu
B
eş ailesi neden böyle?
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
ZemheriPoyraz
ZemheriPoyraz
S
Eşimin, beni yok sayması.
Yorumlar
8
Görüntüleme
811
Revna
Revna
A
Eşimin ailesiyle yaşadığım son durum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
3K
suzan3333
S
X