• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin ilk evliliğinden çocukları...

O 14 yaşındaki kızın ya psikolojisi bozuk ya da çok kötü bir insan.Bir çocuk annesi ve babasının ayrılmasına kızsa bile bu kadar nefret kusamaz yahu...Tamam eşinin çocuğu tabi saygı duyup seveceksin de bu zorunluluğu kullanıp size hayatı zindan eden bir kızı sevmemekte gayet haklısınız bence...
 
Daha önce anneleri bakıyordu ben kötü bir yakıştırma yapmak istemiyorum ama eşimin eski eşi biz evlendikten sonra bişe eşime aşk mesajları atardı niye böyle yapıyorsun derdik yanlışlıkla oldu derdi. Ama defalarca yanlışlıkla attı böyle mesajlar sonra da ben doğum yapar yapmaz ben evleneceğim deyip babasının evine gitmiş bana planlı gibi geliyor ama yine de günahını almak istemem şimdi ailesiyle birlikte yaşıyor hiç teklif etmedi çocuklarını geri almayı halbuki velayet bile onda

kadın resmen kendi öz evlatlarını size atmaya çalışıyor
nasıl anne nasıl bir psikoloji içinde anlamış degilim
tamam sen bunu bilerek evlendin ama sonuçta çocuklar kadının velayetinde
neden sen yada babaannesi baksın (tabiki bakacaksınız ama velayet ondayken annesi hayattayken senin bakman bana abes geldi )
bu çocukların başına bir iş gelse örnek çocuk düştü o günde annesinin gelip çocugu göresi tuttu
kadının sen dövdün desen nasıl ispatlayacan
bence babaları yokken çocuklarla yalnız kalma
yada babaannesi dedesi olsun yanınızda
hem seninde küçük çocugun var
ayyrıca büyükde senden hoşlanmıyor sonuçta çocuk bunlar düşer kalkar
başına iş açılır
 
Küçük kız ara sıra gelir eve ama ben pek ilgilenmem ev işleyine bakarım..... cümlesinden sonra konu benim için bitmiştir zaten..Siz ne demek istediğimi anlamışsınızdır...
Herşeyi açıkça yazdım ki çok doğru bir sonuca varabileyim diye. Sizin sözünüz
O 14 yaşındaki kızın ya psikolojisi bozuk ya da çok kötü bir insan.Bir çocuk annesi ve babasının ayrılmasına kızsa bile bu kadar nefret kusamaz yahu...Tamam eşinin çocuğu tabi saygı duyup seveceksin de bu zorunluluğu kullanıp size hayatı zindan eden bir kızı sevmemekte gayet haklısınız bence...

Ben de zor günler geçirirken onun çok kötü bir insan olduğunu düşündüm ama acıtasyon yapmak için söylemiyorum bi düşünün anne baba boşanmış anne çocuğu yanına almıyor. Akrabalar içinde çocuğun bebekliğinden beri herşey çocuğun yanında konuşuluyor. Yanında kavga ediliyor. Çocuk daha 9 yaşındayken gece yarılarına kadar doğup büyüdüğü mahallede eve girmezken sokakta gece bile istediği parka gidebilirken bi anda annenin gitmesiyle bambaşka bir hayata giriyor kapının önüne bile saatli çıkıyor. Eskiden kimseye sormadan istediği kadar gezebilirken bir anda markete gidip on dk geç gelse hesap soruluyor.
Öz kardeşler bile evde yeni doğmuş bir bebeği kıskanıyor kabullenemiyor sürekli sorun çıkarıyor kendini ikinci planda hissediyorken aynı anda hem anne gidiyor hem yeni bir hayat, içinde de yeni bir kardeş. Birde babanın yanında yabancı bir abla. Aslında onu çok dengesizleştirecek birsürü sebep bir arada. Ben de kendi içimde ona çok kızdım bazen ama psikolojim biraz düzelince şimdi anlıyorum ki sebepler onu kin kusmaya itmiş çünkü kötü bir insan olacak bir dönemde değil birazda erken ergenliğe girdi neredeyse 3 yıl oldu yani onun da çok etkisi vardır.
 
Herşeyi açıkça yazdım ki çok doğru bir sonuca varabileyim diye. Sizin sözünüz


Ben de zor günler geçirirken onun çok kötü bir insan olduğunu düşündüm ama acıtasyon yapmak için söylemiyorum bi düşünün anne baba boşanmış anne çocuğu yanına almıyor. Akrabalar içinde çocuğun bebekliğinden beri herşey çocuğun yanında konuşuluyor. Yanında kavga ediliyor. Çocuk daha 9 yaşındayken gece yarılarına kadar doğup büyüdüğü mahallede eve girmezken sokakta gece bile istediği parka gidebilirken bi anda annenin gitmesiyle bambaşka bir hayata giriyor kapının önüne bile saatli çıkıyor. Eskiden kimseye sormadan istediği kadar gezebilirken bir anda markete gidip on dk geç gelse hesap soruluyor.
Öz kardeşler bile evde yeni doğmuş bir bebeği kıskanıyor kabullenemiyor sürekli sorun çıkarıyor kendini ikinci planda hissediyorken aynı anda hem anne gidiyor hem yeni bir hayat, içinde de yeni bir kardeş. Birde babanın yanında yabancı bir abla. Aslında onu çok dengesizleştirecek birsürü sebep bir arada. Ben de kendi içimde ona çok kızdım bazen ama psikolojim biraz düzelince şimdi anlıyorum ki sebepler onu kin kusmaya itmiş çünkü kötü bir insan olacak bir dönemde değil birazda erken ergenliğe girdi neredeyse 3 yıl oldu yani onun da çok etkisi vardır.
bence 14 yaşında bir çocuğun bunun garezini sizden çıkarmayacak kadar büyümüş olması lazım..
 
kadın resmen kendi öz evlatlarını size atmaya çalışıyor
nasıl anne nasıl bir psikoloji içinde anlamış degilim
tamam sen bunu bilerek evlendin ama sonuçta çocuklar kadının velayetinde
neden sen yada babaannesi baksın (tabiki bakacaksınız ama velayet ondayken annesi hayattayken senin bakman bana abes geldi )
bu çocukların başına bir iş gelse örnek çocuk düştü o günde annesinin gelip çocugu göresi tuttu
kadının sen dövdün desen nasıl ispatlayacan
bence babaları yokken çocuklarla yalnız kalma
yada babaannesi dedesi olsun yanınızda
hem seninde küçük çocugun var
ayyrıca büyükde senden hoşlanmıyor sonuçta çocuk bunlar düşer kalkar
başına iş açılır
Zaten bu tür olaylar çok yaşandı. Yaşadıkları çevre hep akraba komşu tanıdık. Ben gider arardım kirli eşya delik çorap saklamış mı etrafa diye çünkü ergenlik çağında olduğu için sanırım biraz arkadaşları arasında dikkatleri üzerine çekmek istiyordu bunu yapmak içinde işte üvey annem bize bakmıyor kirli eşyalarla delik çoraplarla geziyoruz izlenimi vermeye çalışıyordu. Hatırlıyorum bir gün kas gevşetici merhem sürmüş yanaklarına o da cildi kızartır el bileğini de sarmış evimize gelen babaannesigili karşılamaya öyle çıkmıştı ve ben donup kaldım herkes yanıma gelip soruyor bu çocuğa ne oldu diye imalı imalı. O gün ölmek istemiştim. İşte böyle anlarda onun ergenlik çağında olduğu anne babası ayrıldığı için paikolojisinin bozuk olduğu hiç aklıma gelmiyordu direk bana düşmanlık yapıyor diye düşünüyordum. İşte o zaman konuşmamıştım onunla 1-2 ay
 
Zaten bu tür olaylar çok yaşandı. Yaşadıkları çevre hep akraba komşu tanıdık. Ben gider arardım kirli eşya delik çorap saklamış mı etrafa diye çünkü ergenlik çağında olduğu için sanırım biraz arkadaşları arasında dikkatleri üzerine çekmek istiyordu bunu yapmak içinde işte üvey annem bize bakmıyor kirli eşyalarla delik çoraplarla geziyoruz izlenimi vermeye çalışıyordu. Hatırlıyorum bir gün kas gevşetici merhem sürmüş yanaklarına o da cildi kızartır el bileğini de sarmış evimize gelen babaannesigili karşılamaya öyle çıkmıştı ve ben donup kaldım herkes yanıma gelip soruyor bu çocuğa ne oldu diye imalı imalı. O gün ölmek istemiştim. İşte böyle anlarda onun ergenlik çağında olduğu anne babası ayrıldığı için paikolojisinin bozuk olduğu hiç aklıma gelmiyordu direk bana düşmanlık yapıyor diye düşünüyordum. İşte o zaman konuşmamıştım onunla 1-2 ay

bu şekilde zan altında kaldın demekki
yani demek istedigimi anladın çünkü yaşamışsın
bu durumda yanına alman başına iş açman demek oluyor
sonuçta seninde evladın var seninde canın var
bu çocuk bu şekilde davranıp
babasıyla senin aranı bozabilir
en iyisi annesinde kalması
evinize geleceksede eşin varken gelsin
 
Zaten bu tür olaylar çok yaşandı. Yaşadıkları çevre hep akraba komşu tanıdık. Ben gider arardım kirli eşya delik çorap saklamış mı etrafa diye çünkü ergenlik çağında olduğu için sanırım biraz arkadaşları arasında dikkatleri üzerine çekmek istiyordu bunu yapmak içinde işte üvey annem bize bakmıyor kirli eşyalarla delik çoraplarla geziyoruz izlenimi vermeye çalışıyordu. Hatırlıyorum bir gün kas gevşetici merhem sürmüş yanaklarına o da cildi kızartır el bileğini de sarmış evimize gelen babaannesigili karşılamaya öyle çıkmıştı ve ben donup kaldım herkes yanıma gelip soruyor bu çocuğa ne oldu diye imalı imalı. O gün ölmek istemiştim. İşte böyle anlarda onun ergenlik çağında olduğu anne babası ayrıldığı için paikolojisinin bozuk olduğu hiç aklıma gelmiyordu direk bana düşmanlık yapıyor diye düşünüyordum. İşte o zaman konuşmamıştım onunla 1-2 ay
Valla bence sana düşmanlık yapıyor,bu ergenlikte psikoloji bozulması falan değil.Kötü niyet bu.
 
Öyle olmamasını umuyorum ama zaman gösterecek eğer ergenlikse birkaç yıla geçer değilse ömrümüz boyunca çekeceğiz demektir.
valla bence bu ergenlik olayı abartılıyor,çocuklar artık ergenlikteyim ben ya diyerek hatalarını görmezden gelip ergeliğin arkasına sığınıyorlar.
 
bu şekilde zan altında kaldın demekki
yani demek istedigimi anladın çünkü yaşamışsın
bu durumda yanına alman başına iş açman demek oluyor
sonuçta seninde evladın var seninde canın var
bu çocuk bu şekilde davranıp
babasıyla senin aranı bozabilir
en iyisi annesinde kalması
evinize geleceksede eşin varken gelsin
Annesinde kalamıyor işte anne almıyor çocukları zorla da verilmez ki. Ama kv seviniyor orada olduklarına hem burda annelerine yakınlar diyor o da annesiz üvey anneyle büyümüş ama onunki ölmüş o yüzden herşeyden zor annesizlik diyor. Bizim de çocuk sesine ihtiyacımız var hem biz onlara alışkınız onlar bizim yanımızda büyüdüler diyor. Gerçekten de ömürleri boyunca sadece bizim evdeyken babaanneden uzak yaşadı çocuklar öncesi hergün birkaç saat de olsa beraber. Ama baba da akşam eve gelince kendi evinde görmek istiyor
 
hatırladım sizi eski konunuza bakınca..oraya da yazmıştım hatta..
siz kızla tartışma yaşayınca babasına anlatıyordunuz,sonra o da kıza bağırıp çağırıyodu.bir türlü çözememiştiniz..
sonunda babaneye gittiler demek ki..
ben sizi o zaman da iyi niyetli görmüştüm..sadece çok gençsiniz ve ilerisini düşünmeden 2 çocuklu bir adama kaçmışsınız..tecrübesizsiniz ve 20 yaşında bir anda 1 i kendi doğurduğunuz,3 çocuğa anne oldunuz..
büyük kız ilgi çekmek içn altına yapıp o şekilde çamaşırlığa atıyor,siz temizleyin diye mesela..size inat yapıyor,anlamadınız mı?siz onu babaya şikayet ettikçe tersine inatlaşıyor sizinle..
o zaman da demiştim size,çocuklar anne-baba boşanmasında sizi suçlu buluyorlar..doğal olarak baksanıza,aileleri dağılmış,anne de başından göndermiş..baba evine sığınamamışlar..şimdi babannde tüm sülale beraber yaşıyorlar..belki odaları bile yok orada..sizi suçlu görmeleri çok normal değil mi?
 
size önerim şudur:
evinizde beraber yaşamadan önce çocuklarla ilşikilerini yoluna koymalısınız..oturup konuşun büyükle mesela:ben de hatalar yaptım diyin.ama baştan başlayabilriz diyin..ondan şans isteyin..onları sevdiğinizi söyleyim..sevgi sözcüğü bence en çok ihtiyaç duydulları şeydir..
mesela her h.sonu eve alın sizde kalsınlar..kızmayın ,görmezden gelin..sevdikleri yemekleri yapın,beraberce vakit geçirin..yavaş yavaş sabırla size alışacaklardır..
tekrar bu konuyu açtığınıza göre ,siz de onalr mutlu olsun istiyorsunuz..içiniz dert olmuş..o zaman sabırla onları kazanmaya çalışın..
ilişkileriniz normale döndüğünde de sizinle beraber yaşamaları doğal bir sonuç olur zaten..
ama şu anda eve geri dönerlerse iyi olmaz,bir daha başlamamak üzer son bulur bence..
 
hatırladım sizi eski konunuza bakınca..oraya da yazmıştım hatta..
siz kızla tartışma yaşayınca babasına anlatıyordunuz,sonra o da kıza bağırıp çağırıyodu.bir türlü çözememiştiniz..
sonunda babaneye gittiler demek ki..
ben sizi o zaman da iyi niyetli görmüştüm..sadece çok gençsiniz ve ilerisini düşünmeden 2 çocuklu bir adama kaçmışsınız..tecrübesizsiniz ve 20 yaşında bir anda 1 i kendi doğurduğunuz,3 çocuğa anne oldunuz..
büyük kız ilgi çekmek içn altına yapıp o şekilde çamaşırlığa atıyor,siz temizleyin diye mesela..size inat yapıyor,anlamadınız mı?siz onu babaya şikayet ettikçe tersine inatlaşıyor sizinle..
o zaman da demiştim size,çocuklar anne-baba boşanmasında sizi suçlu buluyorlar..doğal olarak baksanıza,aileleri dağılmış,anne de başından göndermiş..baba evine sığınamamışlar..şimdi babannde tüm sülale beraber yaşıyorlar..belki odaları bile yok orada..sizi suçlu görmeleri çok normal değil mi?
Evet bende beni suçlu gördüklerini tahmin ediyorum sadece şu durumda onlarla tekrar birlikte yaşamak istemeli miyim diye fikir almak istedim
 
bu yorumu yazan üyeye tamamen katılıyorum iyi niyetiniz bariz belli.:KK51:.küçücük yaşta iki çocuklu adama kaçmanıza değinmeyeceğim tabiki:KK53:

hatırladım sizi eski konunuza bakınca..oraya da yazmıştım hatta..
siz kızla tartışma yaşayınca babasına anlatıyordunuz,sonra o da kıza bağırıp çağırıyodu.bir türlü çözememiştiniz..
sonunda babaneye gittiler demek ki..
ben sizi o zaman da iyi niyetli görmüştüm..sadece çok gençsiniz ve ilerisini düşünmeden 2 çocuklu bir adama kaçmışsınız..tecrübesizsiniz ve 20 yaşında bir anda 1 i kendi doğurduğunuz,3 çocuğa anne oldunuz..
büyük kız ilgi çekmek içn altına yapıp o şekilde çamaşırlığa atıyor,siz temizleyin diye mesela..size inat yapıyor,anlamadınız mı?siz onu babaya şikayet ettikçe tersine inatlaşıyor sizinle..
o zaman da demiştim size,çocuklar anne-baba boşanmasında sizi suçlu buluyorlar..doğal olarak baksanıza,aileleri dağılmış,anne de başından göndermiş..baba evine sığınamamışlar..şimdi babannde tüm sülale beraber yaşıyorlar..belki odaları bile yok orada..sizi suçlu görmeleri çok normal değil mi?

size önerim şudur:
evinizde beraber yaşamadan önce çocuklarla ilşikilerini yoluna koymalısınız..oturup konuşun büyükle mesela:ben de hatalar yaptım diyin.ama baştan başlayabilriz diyin..ondan şans isteyin..onları sevdiğinizi söyleyim..sevgi sözcüğü bence en çok ihtiyaç duydulları şeydir..
mesela her h.sonu eve alın sizde kalsınlar..kızmayın ,görmezden gelin..sevdikleri yemekleri yapın,beraberce vakit geçirin..yavaş yavaş sabırla size alışacaklardır..
tekrar bu konuyu açtığınıza göre ,siz de onalr mutlu olsun istiyorsunuz..içiniz dert olmuş..o zaman sabırla onları kazanmaya çalışın..
ilişkileriniz normale döndüğünde de sizinle beraber yaşamaları doğal bir sonuç olur zaten..
ama şu anda eve geri dönerlerse iyi olmaz,bir daha başlamamak üzer son bulur bence..
 
Evet bende beni suçlu gördüklerini tahmin ediyorum sadece şu durumda onlarla tekrar birlikte yaşamak istemeli miyim diye fikir almak istedim
dediğim gibi,öncelikle çocuklarla ilişkilerinizi düzeltmelisiniz,daha sonra aynı evde yaşamya başlamalısınız..
ayrıca kv ile de konuşun..üvey anne sıfatıyla herkesin gözüne baktığını söyleyin..iyi niyetli olduğunuzu onlarla güzel iişşki kurmak istediğinizi söyleyin..gerekirse yardım isteyin ondan da..
sizin büyük kızla ranızdaki yaş farkı 6...yani siz de hata yapabilrsiniz..bunları konuşun açık olun..
 
Yazık yazık! Bir çocuğun yeri annesinin yanıdır... Belli ki, öz anneleri bile sizin kadar düşünmüyor onları... Çok yazık... Siz elinizden gelen ne varsa yapın...
 
benim fikrim ççocuklar babaannede kalsın herkes mutlu mesut yaşasın hafta sonları gelmek isterlerse sizde kalsınlar
yoksa dövüş kavga olmaz bu işler
 
Benim babamda ikinci evliligini yapti ben küçükken annemi hic tanimadim bi baskasina annede diyemedim. Küçükken bile diyemedim neyse konuma gelince ben 8 yasindayken evlendi babam. evlendigi kisiye anne demedim diye babaannemle yasamak zorubda kaldin bebekleri olunca psikolojisi bozulur diye istemediler bende anne diyemedim. Yani babamin esini hic sevemedim kendi cocugunub psikolojisi icinbeni feda etti biyerde . Ben yasamis biri olarak cocuklar sizinle yasasin derim.
 
Back
X