İnan onlar hiç senin gibi olmadı olduysa da bilmeden olmuştur. Ben onlara bakıp hep kendi yavrumu koydum onların yerine öyle davrandım onlara bazen günlerce anne özlemi çekmesin diye küçük kızı yatağıma aldım eşim salonda yattı bebeğim de beşiğinde onlardan fazla hiçbirimizin psikolojisini düşünmedim ben ama çok zor sen bilirsin. İnsanlık hali ben çok sinirliyim kendi çocuğuma karşıda öyleyi (gerçi sonradan böyle oldum çocuklarla birlikte yaşadıktan sonra) onlarda hiç rahat durmuyorlar ama onlar senin çocuğun değil bırak kızmayı yan bile bakamıyorsun sonunda kafayı yiyor insan benim gibi. Her gün kızartma yaptım 3 ay boyunca sırf seviyorlar diye insanlar kendi çocuklarına bile yapmıyor aman ev kokar diyor. Ama olmadı işte sonunda kafayı yedim
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Eşimin ilk evliliğinden çocukları...
- Konu Sahibi seummu
- Başlangıç Tarihi
Bak anne konusunda yaşadığımızı anlatayım sana;
Daha ilk tanıştığımızda büyğk kız 10 yaşındaydı. Bana o zaman annem eve erkek getiriyor ben sokaktayken eve bi geliyorum yabancı erkek oluyor evde demişti. Bana yaranmanın yolu annesini kötülemektir sanıyor diye düşündüm ama korktum o yaşta bir çocuğun bunu söylemesinden. Sonra yanımıza taşınınca da ne zaman annesini kötülemeye kalksa susturdum ben annemi çok severim anneler sevilir bir sorun varsa da kendisiyle çöz başkalarına sakın anneni kötüleme ben öyle çocuklara güvenmem dedim hep. Hiçbir zaman bana anne demelerini istemedim. Küçük kız kendiliğinden birgün parkta ben sana anne demek istiyorum demişti ben de çok sevinirim dedim. Sence senin durumunla benzer mi
eski konularına baktım az önce..
herşeyden önce sen kendin sağlıklı bir ruha sahip olmalısın..okuduğum akdarıyla şu an bu durumda değilsin..sen huzurlu mutlu değilsen,hiçkimse ile sağlıklı ilişki kuramazsın..
sinirliyim yazmışsın,kendi çocuğuna karşı da bu şekilde..sen mutlu olmazsan kimseyi mutlu edemezsin..
kocan ilacı yasaklamış..ne hakla? ona söylemek zorunda da değilsin..bu tamamen kişisel bir durum..kaldıramdaığın bir hayatın hızla değişen bir hayatın var. destek almalısın..
Ben sizi anliyorum. Ama bi cocugun gozuyle soyluyorum size anne sevgisi gormedim baba sevgisine muhtacim bitek. Ve babadan mahrum kaliyodum. Coj zor cok cok zor ve kotu bi duygu
Yok yok sizin iyi niyetli oldugunuz belli zaten ben ona siginarak soyledim belli anneleri ilgilenmiyor babadan mahrum kalmasinlar ama senin icinde cok zor
Bende bu yüzden açtım bu konuyu zaten tekrar kaldırabilir miyim sizce eğer birlikte yaşarsak benim olumsuzluklarıma rağmen annemiz yoktu ama babamız hep yanımızdaydı dağ gibi arkamızda durdu bizi kimseye bırakmadı derler mi diye.
İnanın geçen yıl sırf bu yüzden boşanmayı bile teklif ettim eşime ben çocukların hareketlerine dayanamıyorum ruh sağlığım iyice bozuldu ama onlar senin çocukların anneleri de bırakıp gitmiş benim yüzümden senden de olmasınlar dedim. Ama eşim kabul etmedi. O an oğlum hiç aklıma gelmedi sanki o annesiz ua da babasız kalmayacak gibi. Anlattıkça sanki canım boğazıma geliyor.
Valla cok zor sizi alkisliyorum. Herkes sizin gibi olamaz. Yani sizinde bebeginiz var. Benim babam yogun calisan bi adamdi hafta sonlarini kendi ailesibe ayirrdi ben hep babaannemle yaptm herseyi. Sizin cocuklar babaannede kalsa bi sure daha iyi olabilir . Babalari hafta sonlari gorsun beraber hafta sonu vakit gecirin . Ihmal edilmesinler ve bence cocuklarin pedagog ihtiyaci var
Sorduğun soru da bir yanlışlık var.Onları bizimle yaşamaya ikna etmiş olsam bencillik etmiş olur muyum diyorsun.Hangi açıdan bencillik.Sen burda kendini düşünürsen bencillik etmiş olursun.zaten çocuklar gelsin diyorsun.Gitsin desen belki bencillik olur.
Evet boşanmış çocuklu bir adamla evlenmek zordur.Evet başta bazı şeyleri göze alıyorsun.Fakat bu,o çocukların sorumluluğunu da sen alacaksın diye bir şart yok.Anası babası var.Onlar düşünsün.Onlar çocukları için neyin iyi neyin kötü olacağına karar versin.Zaten anne varken ne diye babaannede kalıyorlar anlamış değilim.Biri ergenlik geçiriyor,seni hazmedemiyor,diğeri zihinsel engelli diyorsun.Kendi küçük çocuğunda var.Bbaları eve geç geliyor.Yani büyük bir sorumluluk.Senin böyle bir mecburiyetin yok.Hee çocuklar gelir kalır giderler.Elinden gelen özeni gösterirsin ama diğer durumda mecburiyetin yok.Kimse de seni vicdansızlıkla suçlayamaz.Annesi babası var.
Evet boşanmış çocuklu bir adamla evlenmek zordur.Evet başta bazı şeyleri göze alıyorsun.Fakat bu,o çocukların sorumluluğunu da sen alacaksın diye bir şart yok.Anası babası var.Onlar düşünsün.Onlar çocukları için neyin iyi neyin kötü olacağına karar versin.Zaten anne varken ne diye babaannede kalıyorlar anlamış değilim.Biri ergenlik geçiriyor,seni hazmedemiyor,diğeri zihinsel engelli diyorsun.Kendi küçük çocuğunda var.Bbaları eve geç geliyor.Yani büyük bir sorumluluk.Senin böyle bir mecburiyetin yok.Hee çocuklar gelir kalır giderler.Elinden gelen özeni gösterirsin ama diğer durumda mecburiyetin yok.Kimse de seni vicdansızlıkla suçlayamaz.Annesi babası var.
(Eşim bugün dedi ki bayramlık almaya çocuklarımı 3ünü de beraber götürmek istiyorum zaten hepsini birarada göremiyorum bari bayramlık almaya götüreyim dedi. Gerçi benim eşim beni nereden vuracağını çok iyi bilir çocuklarını birarada görmek istiyorsa oğlumuzu da alıp babaanneye götürebilir orada görebilir veya birlikte dışarıya çokabilirler gezebilirler. Ben bir haftadır neredeyse yalvarıyorum ona çocuğu biraz babaanneye götür bende temizlik yapayım diye götürmüyor. Onun derdi çocuklarını birarada görmekten çok çocuklarını eve getirip milletin ağzını kapatmak ya neyse)
Hani sırf eşim istiyor oğlumda ablalarıyla birlikte vakit geçirmek istiyor diye mi onların eve gelmesini istiyorum sizce? Demek istemiştim
insanlar boşandığı zaman sadece karı-kocalık ilişkileri bitiyor..ama maalesef bazı insanlarımız boşanınca anne-babalık işinin de bittiğini düşünüyor..çocukların annesi olacak o kadın da anladığım kadarıyla tam da bu mantıkta..evleneceğim diye çocuklarını başkalarına kakalamaya çalışmak nasılbir vicdansızlıktır yahu...
ben senin yerinde olsam önce iyice düşünürüm çok acele etmeden..çünkü bu zor bi karar.dengeyi kurabilecek misiniz?. bazen evde insan kendi kanından olan çocuğuna bile tahammül edemiyor. zamanla belki onların çamaşırlarını yıkarken bileaklınıza onlar olmasaydı bu kadar yorulmazdım düşüncesi gelecek.ne kadar iyi annelik yapmaya çalışsan da kendi çocuğunla diğerleri ayrı olacak..bunu renhcide etmek ya da eleştirmek için söylemiyorum.. bence fıtratımız bu yönde...sen ne kadar iyi niyetli davransan da o çocuklar da seni anneleri gibi benimseyemeyecekler..bizlerin kayınvalide ile annemize bakış açımızın farklı olduğu gibi sana daima bi mesafeleri olabilir..evde bi sorun olursakonuşmalarınız da mutlaka onlar(diğer 2 kardeş) ve biz (ben ve bebeğim) lafları geçebilir.kızlar annelerinin dolduruşuna gelipsize kötü davranabilirler..bunlar olabilecek olumsuzluklar bana göre..
ama bi de şöyle düşünün Allah korusun size bişey olsa ve bebeğinize birinin sahip çıkmasını isterdiniz değil mi?bazı olumsuzluklar olacaksa bile sizin gibi vicdanlı birinin o çocuklara sahip çıkması bence güzel bilşey..eşinizin destek olacağına da inanıyorsanız bence denemelisiniz..ve bu süreçte uzman birinden yardım alırsanız alışmanız çokkolay olacaktır
ben senin yerinde olsam önce iyice düşünürüm çok acele etmeden..çünkü bu zor bi karar.dengeyi kurabilecek misiniz?. bazen evde insan kendi kanından olan çocuğuna bile tahammül edemiyor. zamanla belki onların çamaşırlarını yıkarken bileaklınıza onlar olmasaydı bu kadar yorulmazdım düşüncesi gelecek.ne kadar iyi annelik yapmaya çalışsan da kendi çocuğunla diğerleri ayrı olacak..bunu renhcide etmek ya da eleştirmek için söylemiyorum.. bence fıtratımız bu yönde...sen ne kadar iyi niyetli davransan da o çocuklar da seni anneleri gibi benimseyemeyecekler..bizlerin kayınvalide ile annemize bakış açımızın farklı olduğu gibi sana daima bi mesafeleri olabilir..evde bi sorun olursakonuşmalarınız da mutlaka onlar(diğer 2 kardeş) ve biz (ben ve bebeğim) lafları geçebilir.kızlar annelerinin dolduruşuna gelipsize kötü davranabilirler..bunlar olabilecek olumsuzluklar bana göre..
ama bi de şöyle düşünün Allah korusun size bişey olsa ve bebeğinize birinin sahip çıkmasını isterdiniz değil mi?bazı olumsuzluklar olacaksa bile sizin gibi vicdanlı birinin o çocuklara sahip çıkması bence güzel bilşey..eşinizin destek olacağına da inanıyorsanız bence denemelisiniz..ve bu süreçte uzman birinden yardım alırsanız alışmanız çokkolay olacaktır
Çocuklar belirli günler gelir yine vakit geçirirler.
cnm bak zaten onlarla anlaşamadığın için şu an yanında değiller. Eminim elinden geleni yapmışsındır ve anlaşamamışsındır. bence ne eşini ne kimseyi hortlatma bu konuda. arada sırada geldiklerinde normal davran (ne çok iyi ne kötü) yeter.
eşin çocuklarıyla ilgileniyormuş. anneleride başında daha ne. ayrıca eşim üzülüyordur diyorsun. evde huzursuzluk çıkınca eşin daha çok üzülmeyecekmi. bence böyle devam et
eşin çocuklarıyla ilgileniyormuş. anneleride başında daha ne. ayrıca eşim üzülüyordur diyorsun. evde huzursuzluk çıkınca eşin daha çok üzülmeyecekmi. bence böyle devam et
Bayram güzel geçti biz onların yanına gittik ama kötü olan büyük kızın sorunları hala devam ediyormuş bunu öğrendim. Babası biliyordur mutlaka ama ben bilmiyordum. Habersiz evden çıkıp gidiyor nerdeydin diye sorduklarında yalan söylüyor. Evdekilerle arasında geçen konuşmayı duydum aynı benimle arasındaki diyalog hiçbir farkı yok bir an gözümün önünde canlandı sanki benimle konuşuyor gibi geldi
