Selam kızlar ben aslında dertten çok fikir almak için açtım konuyu.
Bilenler bilir eşimle iki yıl başbaşa yaşadıktan sonra benim doğum yapmamla aynı hafta çocukları yanımıza taşındı. Birbuçuk yıl birlikte yaşadık ama anlaşamadık büyükle. O kendine göre anne-babası boşandığı ve babası evlendiği için annesini mazlum görüyor ve onun acısını babasının evliliğinden almaya çalışıyordu. Ben de tahammül edemedim sürekli tartıştık en son tartışmamızda dedesi çocukları alıp götürdü. 4-5 ay oluyordur. Küçük kız ara sıra gelir eve ama ben pek ilgilenmem ev işlerine bakarım babası ara sıra ilgilenir kardeşiyle oynar gider. Şimdi birkaç gündür bu eşinin ikinci evlilği olan bayanlara yazılan tepkileri okuyorum sen bunu bilerek evlendin çocukları babasından ayırmak istiyorsun bencilsin kötü bi insansın falan diye?
Ben eşimin dengeyi kuramaması yüzünden çok Zor günler geçirdiğim için belki farketmeden bencillik yapıyorumdur o yüzden size soruyorum laf olsun diye yazmayın lütfen birsürü insanın hayatıyla ilgili bir fikir vereceksiniz sizce ben çocuklarla onları eve geri getirmek için konuşmalı mıyım?
Herkes açısından düşünün diye uzun uzun yazıyorum benim için gerçekten çok önemli kötü biri olmak istemiyorum.
1. Büyük kız şu anda beni düşman bellemiş durumda benim yerimde annesi olması gerektiğini düşünüyor
2. Eşim eve geç geliyor çocuklar bizdeyken de çoğu gece onları görmüyordu geç olduğu için onlarla tüm gün ben ilgileniyorum ama yine de babadır eve gelince çocuklarım babaannede benim evimde değil diye üzülüyordur. Belli etmiyor ama ben öyle düşünüyorum
3. Çocukların annesi-anneannesi babaanneyle aynı sokakta oturuyor birkaç bina var aralarında annesi evleneceğim deyip çocukları bizim yanımıza gönderdi ama evlenmedi iki yıl olacak neredeyse. Dolayısıyla çocuklar tüm gün anneleriyle de beraber
3. Eşim hergün yanlarına gidiyor ve bütün maddi ihtiyaçlarını karşılıyor hafta sonları gezmeye de götürüyor valla bizim evdeyken bu kadar ilgilenmiyordu. Sanırım ben biraz fazlA güven vermiştim.
4. Küçük oğlum var ablalarını görünce gitmesinler istiyor ağlıyor eşim de küçük kızı ara sıra eve getiriyor giderken oğlum çok ağlıyor.
5. Büyük kızın altına kaçırma rahatsızlığı var küçük de zihinsel engelli ama kimseye zararı yok
6. Sadece babaanneyle dedeyle değil hala amca kalabalık bi aile kayınvalidemler
7. Babaannenin evi doğup büyüdükleri mahallede bizse uzak oturuyoruz anneyi bile iki haftada bir ancak görüyorlar bizim yanımızdayken
Ama gelin görün ki eşimin ve oğlumun canından parça onlar şimdi size sorum şu
Ben onları bizimle yaşamaları için ikna etmeye çalışsam bencillik etmiş olur muyum?
Hiçbir çaba göstermesem kötü bi insanmıyım?
Eşimle konuşup bizimle birlikte değil de babaannesigille birlikte yaşasınlar ama hafta sonları birlikte ailecek vakit geçirelim desem yanlış mı olur?
Ya da başka bir fikri olan var mı?
Okuyan ve cevap veren bütün arkadaşlarıma çok teşekkürler gerçekten fikirleriniz benim için önemli çünkü insanı yaşadığı bazı sıkıntılar körleştirebiliyor. Hatta kötüleştirebiliyor. Psikolojik anlamda kendimi daha iyi hissediyorum o yüzden sorularınızı da gönül rahatlığıyla sorun eleştirinizi da yapın ama doğru bir neticeye ulaşayım yeter ki
Hepinize sevgiler
Bilenler bilir eşimle iki yıl başbaşa yaşadıktan sonra benim doğum yapmamla aynı hafta çocukları yanımıza taşındı. Birbuçuk yıl birlikte yaşadık ama anlaşamadık büyükle. O kendine göre anne-babası boşandığı ve babası evlendiği için annesini mazlum görüyor ve onun acısını babasının evliliğinden almaya çalışıyordu. Ben de tahammül edemedim sürekli tartıştık en son tartışmamızda dedesi çocukları alıp götürdü. 4-5 ay oluyordur. Küçük kız ara sıra gelir eve ama ben pek ilgilenmem ev işlerine bakarım babası ara sıra ilgilenir kardeşiyle oynar gider. Şimdi birkaç gündür bu eşinin ikinci evlilği olan bayanlara yazılan tepkileri okuyorum sen bunu bilerek evlendin çocukları babasından ayırmak istiyorsun bencilsin kötü bi insansın falan diye?
Ben eşimin dengeyi kuramaması yüzünden çok Zor günler geçirdiğim için belki farketmeden bencillik yapıyorumdur o yüzden size soruyorum laf olsun diye yazmayın lütfen birsürü insanın hayatıyla ilgili bir fikir vereceksiniz sizce ben çocuklarla onları eve geri getirmek için konuşmalı mıyım?
Herkes açısından düşünün diye uzun uzun yazıyorum benim için gerçekten çok önemli kötü biri olmak istemiyorum.
1. Büyük kız şu anda beni düşman bellemiş durumda benim yerimde annesi olması gerektiğini düşünüyor
2. Eşim eve geç geliyor çocuklar bizdeyken de çoğu gece onları görmüyordu geç olduğu için onlarla tüm gün ben ilgileniyorum ama yine de babadır eve gelince çocuklarım babaannede benim evimde değil diye üzülüyordur. Belli etmiyor ama ben öyle düşünüyorum
3. Çocukların annesi-anneannesi babaanneyle aynı sokakta oturuyor birkaç bina var aralarında annesi evleneceğim deyip çocukları bizim yanımıza gönderdi ama evlenmedi iki yıl olacak neredeyse. Dolayısıyla çocuklar tüm gün anneleriyle de beraber
3. Eşim hergün yanlarına gidiyor ve bütün maddi ihtiyaçlarını karşılıyor hafta sonları gezmeye de götürüyor valla bizim evdeyken bu kadar ilgilenmiyordu. Sanırım ben biraz fazlA güven vermiştim.
4. Küçük oğlum var ablalarını görünce gitmesinler istiyor ağlıyor eşim de küçük kızı ara sıra eve getiriyor giderken oğlum çok ağlıyor.
5. Büyük kızın altına kaçırma rahatsızlığı var küçük de zihinsel engelli ama kimseye zararı yok
6. Sadece babaanneyle dedeyle değil hala amca kalabalık bi aile kayınvalidemler
7. Babaannenin evi doğup büyüdükleri mahallede bizse uzak oturuyoruz anneyi bile iki haftada bir ancak görüyorlar bizim yanımızdayken
Ama gelin görün ki eşimin ve oğlumun canından parça onlar şimdi size sorum şu
Ben onları bizimle yaşamaları için ikna etmeye çalışsam bencillik etmiş olur muyum?
Hiçbir çaba göstermesem kötü bi insanmıyım?
Eşimle konuşup bizimle birlikte değil de babaannesigille birlikte yaşasınlar ama hafta sonları birlikte ailecek vakit geçirelim desem yanlış mı olur?
Ya da başka bir fikri olan var mı?
Okuyan ve cevap veren bütün arkadaşlarıma çok teşekkürler gerçekten fikirleriniz benim için önemli çünkü insanı yaşadığı bazı sıkıntılar körleştirebiliyor. Hatta kötüleştirebiliyor. Psikolojik anlamda kendimi daha iyi hissediyorum o yüzden sorularınızı da gönül rahatlığıyla sorun eleştirinizi da yapın ama doğru bir neticeye ulaşayım yeter ki
Hepinize sevgiler