Eşimin gözünde hep geri plandayım

sadece haklı olduğum yerde kendimi savunurum fakat bunu aile önünde yapınca bozuluyor eşim ama onun da aile önünde bana çıkışmaması gerekiyor..
Bence bu konuda yapılacak en iyi şey çiftlerin ortak olarak karar alması ve buna uyması. Aranızdaki meseleleri kimsenin yanında konuşmayın. Özellikle de aile yanında tartışmak ilişkiye çok zarar veriyor bence.
 
Hanımlar merhaba ilk defa yazıyorum çok doluyum bu gece derdimi paylaşmak istedim.. Biz eşimle 10 aydır evliyiz 3 aylık da hamileyim. Eşimin ailesi geçtiğimiz aylarda bize gelip 1,5 ay bizde kaldılar, memleketten uzakta yaşıyoruz eşim eğitimci. 60 küsür yaşındalar, annesi de biraz rahatsızdı kışı bizde geçirmek istediler buraya kadar bir sıkıntım yok fakat annesi evlenmeden önce birlikte oturmak istiyordu ve bu konuyu ben kabul etmedim baştan ancak maalesef annesinde sürekli bu istek kaldı ve bunu sözleriyle hep belli ettiği içinde bende bir tedirginlik oluştu. Eşim annesinin sürekli böyle olduğunu ama lafın gelişi öyle konuştuğunu söylese de ben alışamadım henüz bu da başta konuşulanlar unutuluyor gibi hissettirdi haliyle rahat olamadım. Bu arada eşim haklı zamanla fark ettim söylem olarak böyle olsa da gerçekte bir karşılığı yok hamd olsun kb yaşıyor sıhhati yerinde durumları iyi yani kv nin tek isteği eşime düşkün olmasıyla ilgili sanırım. 1,5 ay dediğim gibi evde uzanamıyorum içeride uzanamadığım için yatak odasına gidiyorum - gebeliğimin ilk aylarına denk gelmesinin de etkisiyle belim sürekli ayakta durunca ağrıyordu ve uzanamadığım için de halsizlik çöküyordu- bu sefer de sürekli onlarla aynı ortamda olmak istemiyormuş gibi görünüyorum ona geriliyorum ve eşim sürekli benim hareketlerime takılıyordu yüzüm gülmüyorsa surat astım gibi algılıyordu çünkü baştan beri bu bir arada olma durumunda rahat edemeyeceğimi eşime ister istemez belli ediyordum o da bunu bildiği için önyargıyla surat astığımı düşünmüş olabilirdi ama hayır misafir olarak geldiklerinin çoğu zaman idrakindeysim sadece kv min söylemleri bazen tedirgin ediyordu ama ona da zamanla alıştım gibi, veya evde başbaşayken kendine nasıl şen şakraksam ailesine de aynı olmamı bekliyordu ama ben normalde cidden içine kapanık bir yapıya sahibim bunu o da biliyor kendi anne babam bile evlenmeden önce odama sürekli kapanırım diye bana kızardı bunu ona söylüyorum ama sürekli fıtratım dışında hareket etmemi bekliyordu bu da beni daha çok geriyordu yani eşim sayesinde daha da diken üstünde hissettim kendimi o yokken anne babasıyla daha rahat sohbet ediyordum. Sürecin sonlarına doğru enerjim tükendi cidden ve yorgundum hamileliğimi yeni öğrenmiştim ve henüz eşimle başbaşa mutluluk yaşamaya bile fırsatımız olmamıştı ve bir gece sabaha kadar uyku uyumamıştım ertesi sabah yorgun ve bitkindim yüzüm çok asıktı anne babası da alındı artık gidin der gibi surat asmışım ve eşim onların yanında bana çok kırıcı şeyler söyledi yüzüm asılmış diye. Ben beni yanlış anladıklarını açıkladım ailesine ertesi gün modum düşük de olsa yüksek göstermeye zorladım kendimi kırılmasınlar diye fakat eşime ailesinin yanında beni kırdığı için çok kızgındım konuşmuyorduk. Bu arada süreç içinde eşim çok yorulduğumu fark ettiğinde bana yardımcı da olmaya çalıştı ama çalışıyor işte sonuçta bazen beni rahatlatacak şeyler de söylüyordu 'onlar misafir gönülleri kırılmasın idare et' diyordu, yanımda hissettiriyordu ama bazen ailesinin yanında öyle dik ve kırıcı konuşuyordu ki ben de cevap veriyordum bu sefer de ailemin yanında beni bozdun oluyordu iş, e sen de öyle yapma diyorum ama anlaşılamıyorum bir türlü.. Neyse ailesi geri döndü memlekete birkaç gündür fakat şunun farkındayım eşim bana dolu, ailesini yeterince iyi ağırlayamadığım için ben de eşime doluyum benden sürekli fazlasını beklemek yerine olduğumla beni kabul edemediği için. Sizce de bu ailesini kıymetli edip beni değersizleştirmek değil mi? Ben bunu hissettikçe daha da içime kapandım. Geçen gün bu konuyu tartıştık bana tavır koydu ve bebeğimizin cinsiyetini öğrendik bugün ben öğrendim ona sürprizli bir şekilde göstermek istedim ama bana 'hevesim yok' dedi. Her şeyi geçtim zaten benimle beraber doğacak çocuğumuzu da geri plana attığını hissettiğimden hırçınlaşıyordum ve bu yaptığıyla kanıtladı. Beni geç, çocuğun için bile heyecan nasıl duymuyorsun nasıl bu denli hevesin kaçabiliyor anne babana hakaret mi ettim, kötü muamelede mi bulundum senin istediğin kadar samimi olamadım ve bunun için sebeplerimden halihazırda yukarıda uzunca yazdığım üzere bir değil ayrıca daha yeniyim bismillah hemen bir samimiyet zaten olmaz dedim ama her şeye kendince bir cevabı var tamamen kendi isteği doğrultusunda hareket etmemle mutluluk bekliyor sanırım böyle kim mutlu olmaz ki. Sonra üzüldüğümü görünce kendi ısrar etti sürprizi yapmam konusunda ama bu seferde benim heves kaçtı. Biraz konuşup ona da açıkladım cinsiyeti ama böyle olmasını asla istemezdim.. Gerçekten ailelerin dahil olduğu konular idare etmesini, denge kurmasını bilmeyince kötü sonuçlanıyor.. Eşim benim aileme karşı iyidir yani benim ailem de gelip 8 9 gün kaldı bana sürekli bunu örnek gösteriyor evet iyidir aileme fakat ayda yılda bir arar mesela heralde iyi olur fazla samimiyetin tez ayrılık getirdiğini bilmeyen yoktur sanırım ama bana gelince beklentiler 2 katı bile değil 10 katına çıkıyor anlam veremiyorum.. Uzun oldu kusura bakmayın biraz doluyum, okuduysanız teşekkür ederim şimdiden.
Içinize kapanmak yerine eşinizle iyi bi konuşun, gerekirse sert bi konuşma olsun. Hiçbir şeyi içinizde tutmayın, açık açık söyleyin, söylemedikleriniz içinizde dert olur. Dengeyi kurmayı öğrensin, kuramayacaktıysa evlenmeyecekti. 1.5 aylık misafirlikte, hele ki hamileyken, odanıza çekilip dinlenmek istemeniz gayet normal, misafirlikten çıkmış çünkü artık.
 
böyle konuşulunca kızıyorsunuz ama

daha evliliğin ilk yılında gelip 1.5 ay kalacak olan aile kültürü bellidir.
bunu anlamayacak kadar safsanız evlenmeyeceksiniz.
(zaten başta birlikte oturalım demişler, ki farklı şehirlerdesiniz nasıl birlikte oturacaktınız siz ailesiyle memlekette mi kalacaktınız, ailesi evi kapatıp size mi çökecekti, orası da ayrı bi muamma?)
hani deniyor ya "annesinden ayrılamayacak erkek evlenmesin", e o ailenin gelip gelip kalacağını anlayamayacak ve/veya erkeğe "anne babanın 1.5 ay, daha ilk senemiz, böyle kalması, ne alaka, misafirlik dediğin de en fazla 1 hafta, sonra biter" diyemeyecek (bu konuda mutabakatı evlenmeden önce yapıp evlenince de hatırlatıp çizgisini çekemeyecek) olan kadın da evlenmesin. suçu erkeklere atıp kurtulmaya bayılıyorsunuz da bu adamlarla gidip evlenen de sizsiniz yahu!

ha yok gelsin kalsın ben sorun görmüyorum ve yaşamıyorum diyorsa her 2 taraf da (ki olabilir) o zaman konu başka olurdu.

eşiniz de belli ki ataerkil/muhafazakar/pragmatist bir kafadan geliyor ve erkek ailesine gelinin hizmet etmesini, erkeğin ev geçindirmesini, gelinin güleryüzlü ve uysal yapıda olmasını filan bekliyor. bakın gerçekten samimi söylüyorum, bu kafada adamı anlamak çok zor bir şey değil...keşke baştan anlamış olsaydınız. ama derseniz ki bu kafada da olsa ben seviyorum ve onunla bir yuvada devam edecem önce bu kafayı hizaya getirmek zorunda olduğunuz gerçeğini kabul edin.

siz de muhafazakar/ataerkil bir çizgiden geliyor gibisiniz, aslında...eşinizin zevcesi yuvanın hanımı olarak, sessiz sakin içe dönük halinizle çocuğunuzu büyüteceğiniz filan gibi bir mefkure var sanki sizde. ahh ama işte bunlar böyle full paket geliyor. o tarafını alıp bu tarafını bırakamıyorsun, öyle fabrika çıkışı model çok az, özel yapım gerekiyor.
Teşekkürler aynı şeyleri yazmaktan kurtardınız, sonuna kadar katılıyorum size.
Kendi düşen ağlamaz arkadaşlar.
 
Keske evliliginiz oturmadan çocuk yapmasaydiniz çok yanlış olmuş. Daha evliliğinizin ilk yılında gelip 1.5 ay kalmak nedir ? Nefret ederim böyle ailelerden. Had,hudud bilmezler. Hele ki hamile bir kadının evine gidip de yüzünü asıyor demeleri. Gerçekten Türkiye'deki çoğu erkek-anne ilişkisi bu ama ben her defasında duydukça iliklerime kadar tekrar tekrar nefret ediyorum.
Eşinizin çocuğunuz için cinsiyetini merak etmiyorum hevesim kalmadı nedir? Kendi annesi kocaman 50-60 yaşında koca kadın, bu kadın için yeni doğacak bebeğe heves mi yok olur? Küçücük bebek yahu.
Gerçekten işiniz çok zor. Taviz vermeyin, taviz verdikçe hasta olursunuz, ve inanın taviz verdiniz diye değerli de olmazsınız. Bu tarz insanlar gelip tepenize biner daha da çok.
Cevaplarını verin diyeceğim ama bu sefer de eşinizle muhtemelen hep kavga pozisyonunda olacaksınız. Annesi için bebeğine hevesi giden adamdan ne çıkacak.
Gerçekten işiniz çok zor.
 
En sonunda bu kafaya girmeye başladım zaten sanırım. Sessiz kalacağım bir süre benim yapımı anlayamıyorsa da yapım bu elimden bir şey gelmiyor ki zorla balığa uçmayı öğretmek gibi bir şey isteği
kv niz ima ettiğinde susmayacaksınız
öyle kendi kendinize kurulmakla olmaz

bir arada oturmam mı Allah korusun bu devirde öyle bişey mi kalmış diyeceksiniz gülerek :)
veya falanca kv ile oturuyor gibi laf çıkarsa.. ne zor orada yaşayan insanlar için.. ne saçma gibi konuşacaksınız
kendiniz yazmışsınız aileniz 8 9 gün kalmış onlar 45 gün
yuhhh yani daha yeni evli insanın evinde o kadar kalınır mı?

öyle mod düşürerek surat asarak aman kocam küser diyerek olmaz tavrınızı belli edeceksiniz
 
Hanımlar merhaba ilk defa yazıyorum çok doluyum bu gece derdimi paylaşmak istedim.. Biz eşimle 10 aydır evliyiz 3 aylık da hamileyim. Eşimin ailesi geçtiğimiz aylarda bize gelip 1,5 ay bizde kaldılar, memleketten uzakta yaşıyoruz eşim eğitimci. 60 küsür yaşındalar, annesi de biraz rahatsızdı kışı bizde geçirmek istediler buraya kadar bir sıkıntım yok fakat annesi evlenmeden önce birlikte oturmak istiyordu ve bu konuyu ben kabul etmedim baştan ancak maalesef annesinde sürekli bu istek kaldı ve bunu sözleriyle hep belli ettiği içinde bende bir tedirginlik oluştu. Eşim annesinin sürekli böyle olduğunu ama lafın gelişi öyle konuştuğunu söylese de ben alışamadım henüz bu da başta konuşulanlar unutuluyor gibi hissettirdi haliyle rahat olamadım. Bu arada eşim haklı zamanla fark ettim söylem olarak böyle olsa da gerçekte bir karşılığı yok hamd olsun kb yaşıyor sıhhati yerinde durumları iyi yani kv nin tek isteği eşime düşkün olmasıyla ilgili sanırım. 1,5 ay dediğim gibi evde uzanamıyorum içeride uzanamadığım için yatak odasına gidiyorum - gebeliğimin ilk aylarına denk gelmesinin de etkisiyle belim sürekli ayakta durunca ağrıyordu ve uzanamadığım için de halsizlik çöküyordu- bu sefer de sürekli onlarla aynı ortamda olmak istemiyormuş gibi görünüyorum ona geriliyorum ve eşim sürekli benim hareketlerime takılıyordu yüzüm gülmüyorsa surat astım gibi algılıyordu çünkü baştan beri bu bir arada olma durumunda rahat edemeyeceğimi eşime ister istemez belli ediyordum o da bunu bildiği için önyargıyla surat astığımı düşünmüş olabilirdi ama hayır misafir olarak geldiklerinin çoğu zaman idrakindeysim sadece kv min söylemleri bazen tedirgin ediyordu ama ona da zamanla alıştım gibi, veya evde başbaşayken kendine nasıl şen şakraksam ailesine de aynı olmamı bekliyordu ama ben normalde cidden içine kapanık bir yapıya sahibim bunu o da biliyor kendi anne babam bile evlenmeden önce odama sürekli kapanırım diye bana kızardı bunu ona söylüyorum ama sürekli fıtratım dışında hareket etmemi bekliyordu bu da beni daha çok geriyordu yani eşim sayesinde daha da diken üstünde hissettim kendimi o yokken anne babasıyla daha rahat sohbet ediyordum. Sürecin sonlarına doğru enerjim tükendi cidden ve yorgundum hamileliğimi yeni öğrenmiştim ve henüz eşimle başbaşa mutluluk yaşamaya bile fırsatımız olmamıştı ve bir gece sabaha kadar uyku uyumamıştım ertesi sabah yorgun ve bitkindim yüzüm çok asıktı anne babası da alındı artık gidin der gibi surat asmışım ve eşim onların yanında bana çok kırıcı şeyler söyledi yüzüm asılmış diye. Ben beni yanlış anladıklarını açıkladım ailesine ertesi gün modum düşük de olsa yüksek göstermeye zorladım kendimi kırılmasınlar diye fakat eşime ailesinin yanında beni kırdığı için çok kızgındım konuşmuyorduk. Bu arada süreç içinde eşim çok yorulduğumu fark ettiğinde bana yardımcı da olmaya çalıştı ama çalışıyor işte sonuçta bazen beni rahatlatacak şeyler de söylüyordu 'onlar misafir gönülleri kırılmasın idare et' diyordu, yanımda hissettiriyordu ama bazen ailesinin yanında öyle dik ve kırıcı konuşuyordu ki ben de cevap veriyordum bu sefer de ailemin yanında beni bozdun oluyordu iş, e sen de öyle yapma diyorum ama anlaşılamıyorum bir türlü.. Neyse ailesi geri döndü memlekete birkaç gündür fakat şunun farkındayım eşim bana dolu, ailesini yeterince iyi ağırlayamadığım için ben de eşime doluyum benden sürekli fazlasını beklemek yerine olduğumla beni kabul edemediği için. Sizce de bu ailesini kıymetli edip beni değersizleştirmek değil mi? Ben bunu hissettikçe daha da içime kapandım. Geçen gün bu konuyu tartıştık bana tavır koydu ve bebeğimizin cinsiyetini öğrendik bugün ben öğrendim ona sürprizli bir şekilde göstermek istedim ama bana 'hevesim yok' dedi. Her şeyi geçtim zaten benimle beraber doğacak çocuğumuzu da geri plana attığını hissettiğimden hırçınlaşıyordum ve bu yaptığıyla kanıtladı. Beni geç, çocuğun için bile heyecan nasıl duymuyorsun nasıl bu denli hevesin kaçabiliyor anne babana hakaret mi ettim, kötü muamelede mi bulundum senin istediğin kadar samimi olamadım ve bunun için sebeplerimden halihazırda yukarıda uzunca yazdığım üzere bir değil ayrıca daha yeniyim bismillah hemen bir samimiyet zaten olmaz dedim ama her şeye kendince bir cevabı var tamamen kendi isteği doğrultusunda hareket etmemle mutluluk bekliyor sanırım böyle kim mutlu olmaz ki. Sonra üzüldüğümü görünce kendi ısrar etti sürprizi yapmam konusunda ama bu seferde benim heves kaçtı. Biraz konuşup ona da açıkladım cinsiyeti ama böyle olmasını asla istemezdim.. Gerçekten ailelerin dahil olduğu konular idare etmesini, denge kurmasını bilmeyince kötü sonuçlanıyor.. Eşim benim aileme karşı iyidir yani benim ailem de gelip 8 9 gün kaldı bana sürekli bunu örnek gösteriyor evet iyidir aileme fakat ayda yılda bir arar mesela heralde iyi olur fazla samimiyetin tez ayrılık getirdiğini bilmeyen yoktur sanırım ama bana gelince beklentiler 2 katı bile değil 10 katına çıkıyor anlam veremiyorum.. Uzun oldu kusura bakmayın biraz doluyum, okuduysanız teşekkür ederim şimdiden.
1,5 ay fazla baya ya çokk rahatsız olur insan, 10 aylık evlisin sende 3 aylık hamilesin yavrum acelen neydı? evliliğin oturmamış daha hemen hamile kalmışsın
 
Aynen baştan böyle dediğim için biraz daha rahatım zaten anne babası da sürekli buradayken sizin eviniz ayrı yolunuz ayrı biz başta böyle konuştuk dediler sadece annesi bazen dediğim gibi tedirgin edici söylemlerde bulunuyordu üstü kapalı ama o da sonunda geri dönüp siz ayrısınız noktasına geliyordu ki zaten memlekette kaç dönüm arszileri ve köyleri var her yaz bahçede işlerle meşgul oluyırlar. Bana karşı tatlı dilliler birkaç bir şey oldu ama eşimin hatrı için göz ardı ettim takmamaya çalıştım ama bizzat eşimin beni yok sayan tavırları tahammülümü azalttı haliyle. Benim annem genç ve baştan eşime bakımım konusunda annemi yanımda istediğimi söyledim kv yaşlı ve zayıf bünyeli hemen hasta oluyor hatta burda bile birkaç gün hastanede yattı yani lohusalık sürecinde benimle ilgilenmesi zaten sağlık durumundan kaynaklı zor ama ben kendi annemi istediğimi baştan söyledim zaten insan kendi annesinde başkasında rahat da edemez
Tamam size bakmaya anneniz gelecek ama siz zannediyor musunuz ki kv ve kp torunlarını görmeye gelmeyecek? Gelip yine 1 aya yakın kalırlar.
 
Tamam size bakmaya anneniz gelecek ama siz zannediyor musunuz ki kv ve kp torunlarını görmeye gelmeyecek? Gelip yine 1 aya yakın kalırlar.
Hem gelir annenin yaptığını da beğenmez. Onu da yollar. Var öyle tipler. Benim kv eşimi doldurmaya çalıştı. Neymiş annem onun önüne yemek koymamış. Annem banw bakmaya geldi, işine gelince oğlumun evi diyordu. Kalkıp alsaydı demiştim. Arada küsüp gidiyorlardı 🥴. Sonra barışıp geliyorlardı. Bir iki ay ben tamamen konuşmayı bıraktım. Ananem ölüm döşeğinde bana barış demeseydi barışmazdım😬

Lohusaluğum zehir olmuştu.
 
Hanımlar merhaba ilk defa yazıyorum çok doluyum bu gece derdimi paylaşmak istedim.. Biz eşimle 10 aydır evliyiz 3 aylık da hamileyim. Eşimin ailesi geçtiğimiz aylarda bize gelip 1,5 ay bizde kaldılar, memleketten uzakta yaşıyoruz eşim eğitimci. 60 küsür yaşındalar, annesi de biraz rahatsızdı kışı bizde geçirmek istediler buraya kadar bir sıkıntım yok fakat annesi evlenmeden önce birlikte oturmak istiyordu ve bu konuyu ben kabul etmedim baştan ancak maalesef annesinde sürekli bu istek kaldı ve bunu sözleriyle hep belli ettiği içinde bende bir tedirginlik oluştu. Eşim annesinin sürekli böyle olduğunu ama lafın gelişi öyle konuştuğunu söylese de ben alışamadım henüz bu da başta konuşulanlar unutuluyor gibi hissettirdi haliyle rahat olamadım. Bu arada eşim haklı zamanla fark ettim söylem olarak böyle olsa da gerçekte bir karşılığı yok hamd olsun kb yaşıyor sıhhati yerinde durumları iyi yani kv nin tek isteği eşime düşkün olmasıyla ilgili sanırım. 1,5 ay dediğim gibi evde uzanamıyorum içeride uzanamadığım için yatak odasına gidiyorum - gebeliğimin ilk aylarına denk gelmesinin de etkisiyle belim sürekli ayakta durunca ağrıyordu ve uzanamadığım için de halsizlik çöküyordu- bu sefer de sürekli onlarla aynı ortamda olmak istemiyormuş gibi görünüyorum ona geriliyorum ve eşim sürekli benim hareketlerime takılıyordu yüzüm gülmüyorsa surat astım gibi algılıyordu çünkü baştan beri bu bir arada olma durumunda rahat edemeyeceğimi eşime ister istemez belli ediyordum o da bunu bildiği için önyargıyla surat astığımı düşünmüş olabilirdi ama hayır misafir olarak geldiklerinin çoğu zaman idrakindeysim sadece kv min söylemleri bazen tedirgin ediyordu ama ona da zamanla alıştım gibi, veya evde başbaşayken kendine nasıl şen şakraksam ailesine de aynı olmamı bekliyordu ama ben normalde cidden içine kapanık bir yapıya sahibim bunu o da biliyor kendi anne babam bile evlenmeden önce odama sürekli kapanırım diye bana kızardı bunu ona söylüyorum ama sürekli fıtratım dışında hareket etmemi bekliyordu bu da beni daha çok geriyordu yani eşim sayesinde daha da diken üstünde hissettim kendimi o yokken anne babasıyla daha rahat sohbet ediyordum. Sürecin sonlarına doğru enerjim tükendi cidden ve yorgundum hamileliğimi yeni öğrenmiştim ve henüz eşimle başbaşa mutluluk yaşamaya bile fırsatımız olmamıştı ve bir gece sabaha kadar uyku uyumamıştım ertesi sabah yorgun ve bitkindim yüzüm çok asıktı anne babası da alındı artık gidin der gibi surat asmışım ve eşim onların yanında bana çok kırıcı şeyler söyledi yüzüm asılmış diye. Ben beni yanlış anladıklarını açıkladım ailesine ertesi gün modum düşük de olsa yüksek göstermeye zorladım kendimi kırılmasınlar diye fakat eşime ailesinin yanında beni kırdığı için çok kızgındım konuşmuyorduk. Bu arada süreç içinde eşim çok yorulduğumu fark ettiğinde bana yardımcı da olmaya çalıştı ama çalışıyor işte sonuçta bazen beni rahatlatacak şeyler de söylüyordu 'onlar misafir gönülleri kırılmasın idare et' diyordu, yanımda hissettiriyordu ama bazen ailesinin yanında öyle dik ve kırıcı konuşuyordu ki ben de cevap veriyordum bu sefer de ailemin yanında beni bozdun oluyordu iş, e sen de öyle yapma diyorum ama anlaşılamıyorum bir türlü.. Neyse ailesi geri döndü memlekete birkaç gündür fakat şunun farkındayım eşim bana dolu, ailesini yeterince iyi ağırlayamadığım için ben de eşime doluyum benden sürekli fazlasını beklemek yerine olduğumla beni kabul edemediği için. Sizce de bu ailesini kıymetli edip beni değersizleştirmek değil mi? Ben bunu hissettikçe daha da içime kapandım. Geçen gün bu konuyu tartıştık bana tavır koydu ve bebeğimizin cinsiyetini öğrendik bugün ben öğrendim ona sürprizli bir şekilde göstermek istedim ama bana 'hevesim yok' dedi. Her şeyi geçtim zaten benimle beraber doğacak çocuğumuzu da geri plana attığını hissettiğimden hırçınlaşıyordum ve bu yaptığıyla kanıtladı. Beni geç, çocuğun için bile heyecan nasıl duymuyorsun nasıl bu denli hevesin kaçabiliyor anne babana hakaret mi ettim, kötü muamelede mi bulundum senin istediğin kadar samimi olamadım ve bunun için sebeplerimden halihazırda yukarıda uzunca yazdığım üzere bir değil ayrıca daha yeniyim bismillah hemen bir samimiyet zaten olmaz dedim ama her şeye kendince bir cevabı var tamamen kendi isteği doğrultusunda hareket etmemle mutluluk bekliyor sanırım böyle kim mutlu olmaz ki. Sonra üzüldüğümü görünce kendi ısrar etti sürprizi yapmam konusunda ama bu seferde benim heves kaçtı. Biraz konuşup ona da açıkladım cinsiyeti ama böyle olmasını asla istemezdim.. Gerçekten ailelerin dahil olduğu konular idare etmesini, denge kurmasını bilmeyince kötü sonuçlanıyor.. Eşim benim aileme karşı iyidir yani benim ailem de gelip 8 9 gün kaldı bana sürekli bunu örnek gösteriyor evet iyidir aileme fakat ayda yılda bir arar mesela heralde iyi olur fazla samimiyetin tez ayrılık getirdiğini bilmeyen yoktur sanırım ama bana gelince beklentiler 2 katı bile değil 10 katına çıkıyor anlam veremiyorum.. Uzun oldu kusura bakmayın biraz doluyum, okuduysanız teşekkür ederim şimdiden.
Öncelikle bebeğiniz hayırlı olsun. Sağlıkla kucağınıza alın inşallah. Hamile halinizle çok da takmayın. Eş ailesi konusunda bu yollardan geçmeyen kadın azdır. Evliliğin başında hepimiz sınırlar konusunda sınanmışızdır. En başta tepkinizi koyarsanız zamanla alışıyorlar. Benim kv. de evime çat kapı gelirdi. Benim evime bana sormadan misafir davet ettiğin bilirim. Haber vermesi gerektiği zamanlarda beni değil eşimi arardı. Sakin sakin, ufak ufak sınırlarıma oğlunu da kendisini de alıştırdım. Eşimle gerektiğinde kavga da ettim, küstüm de, iyilikle söylediğim de oldu ama sakin kalıp sınırlarımı zorlamalarına izin vermedim. 3 yılın sonunda eşim asıl ailesinin ben olduğumu idrak etmiş durumdaydı. 11 yıl oldu. Kv. de evime gelecekse iki gün önceden beni,evet beni arar öyle gelir. İşin özü zamanında ve soğukkanlılıkla çözmekten geçiyor sanırım.
 
Hem gelir annenin yaptığını da beğenmez. Onu da yollar. Var öyle tipler. Benim kv eşimi doldurmaya çalıştı. Neymiş annem onun önüne yemek koymamış. Annem banw bakmaya geldi, işine gelince oğlumun evi diyordu. Kalkıp alsaydı demiştim. Arada küsüp gidiyorlardı 🥴. Sonra barışıp geliyorlardı. Bir iki ay ben tamamen konuşmayı bıraktım. Ananem ölüm döşeğinde bana barış demeseydi barışmazdım😬

Lohusaluğum zehir olmuştu.
Onu da yazıcaktım ama hadi üzülmesin diye çok detay vermek istemedim. Gelip annesinin de burnundan getiricek yazık kadına. Bi de loğusa haliyle kp evde olucak. O kadar belli ki aslında her şey biz bile görüyoruz şu an. Evlenmeden önce de belli aslında ama işte basiret bağlanıyor bazen.
 
Öncelikle bebeğiniz hayırlı olsun. Sağlıkla kucağınıza alın inşallah. Hamile halinizle çok da takmayın. Eş ailesi konusunda bu yollardan geçmeyen kadın azdır. Evliliğin başında hepimiz sınırlar konusunda sınanmışızdır. En başta tepkinizi koyarsanız zamanla alışıyorlar. Benim kv. de evime çat kapı gelirdi. Benim evime bana sormadan misafir davet ettiğin bilirim. Haber vermesi gerektiği zamanlarda beni değil eşimi arardı. Sakin sakin, ufak ufak sınırlarıma oğlunu da kendisini de alıştırdım. Eşimle gerektiğinde kavga da ettim, küstüm de, iyilikle söylediğim de oldu ama sakin kalıp sınırlarımı zorlamalarına izin vermedim. 3 yılın sonunda eşim asıl ailesinin ben olduğumu idrak etmiş durumdaydı. 11 yıl oldu. Kv. de evime gelecekse iki gün önceden beni,evet beni arar öyle gelir. İşin özü zamanında ve soğukkanlılıkla çözmekten geçiyor sanırım.
Nasıl başardınız peki ailesinin siz olduğunu idrak etmesini? Ailesinden kötü bişey mi gördü yoksa zamanla evlilik oturdu mu? Ben de yeni evliyim ailesinden yana ilk başlarda sorun oldu ama çok şükür 8 ay oldu şu an normale döndü gibi ama sanki hala sevgili gibiyiz
 
bebeğimizin cinsiyetini öğrendik bugün ben öğrendim ona sürprizli bir şekilde göstermek istedim ama bana 'hevesim yok' dedi.

Şunu demesi benim içimden bir çok şeyi koparırdı. Yani hele de kendi anne babası hırsına demesi.

Hiç alttan almayın bence, hamileliğin ilk zamanları cidden hem psikolojik hem fiziksel olarak değişik geçiyor. Aynı evin içinde kadını 1.5 ay hizmetçi gibi kullan sonra odana gitme, aman yatma, aman keyfin yoksa da gülümse siz nesiniz kocanızın kölesi mi. Evlilik bu değil eş ailesi kutsal bir varlık da değil.

Eşinize karşı neden hep açıklama yapıyorsunuz, bu forumdaki kadınların sakinliğine hayranım biraz yükselt sesini "Yeter ya hamileliğimi öğrendim fiziksel olarak değişik şeyler yaşıyorum buna karşılık elimden geldiğince iyi ağırlamaya çalışıyorum benden bu kadar tamam mı çocuğa ister sevin ister sevinme o lafı dedikten sonra zaten ne desen de boş. Ben kölen değilim anneme gül şunu şöyle yap beğenmiyorsan al kendin yap bundan sonra" diye kükre sonra git yat.
 
Adamda kendince haklı sende kendince haklısın bunun tek Orta yolu seyrek görüşmek 1.5 ay misafirlik olmaz en fazla 3 gündür misafirlik onlar resmen kalıcı müşteri olmuş ben yatılı misafirliğe gitmem de bana da gelnsin istemem ne o öyle aylarca debelenmek şimdi böyleyse çocuk olunca nolur bilmiyorum
 
Nasıl başardınız peki ailesinin siz olduğunu idrak etmesini? Ailesinden kötü bişey mi gördü yoksa zamanla evlilik oturdu mu? Ben de yeni evliyim ailesinden yana ilk başlarda sorun oldu ama çok şükür 8 ay oldu şu an normale döndü gibi ama sanki hala sevgili gi.

Ben başarmadım aslında bu eşimin başarısı. Benim karşımda iletişime açık, çözüm odaklı bir eş vardı. Sadece evlilik konusunda ne yapması gerektiğini çözümleyememişti. Bu ülkede kadınlar evlenmiyor, evliliğin başında evlat ediniyor bence. Toplum da bütün yükü yuvayı dişi kuş yapar diye kadına yüklemiş durumda. Bu bağlamda da iş bize düşüyor maalesef.

Ha ne yaptın derseniz. Asla ailesi hakkında kötü konuşmadım. İstemediğim şeyleri açıkça söyledim. Bir sonraki hamleyi tölere etmeyeceğimi de belirttim. Annenle gerilme mizi istemiyorsan, aradan çekilip bizi karşı karşıya bırakmayacaksın, sen annenle beni çarpıştırmazsan ben de seni ikimizin arasında bırakmam demiştim. Kv. Bir iki defa oğlunu aşıp benimle çarpıştı tabi. Eşimi uyardığım için ben de cevap verdim, hepimiz gerildik. Eşime sen ağırlığını koyarsan ben uyarım, anneni uydurmak da sana düşer demiştim. O ağırlığı biraz çabayla koydu zaten. Başta eşime de küstü, söylendi sonra alıştı. Sınırlar belirli, evlilik de oturdu. Herkes işinde gücünde.

Karşımdaki adam bencil, iletişime kapalı biri olsaydı, diğer seçenek olan boşanmayı da asla göz ardı etmezdim. Denerdim olmuyorsa babamın kapısı her daim açık. Kadınlar bu ihtimali de eşlerine hissettirmeli.
 
Hanımlar merhaba ilk defa yazıyorum çok doluyum bu gece derdimi paylaşmak istedim.. Biz eşimle 10 aydır evliyiz 3 aylık da hamileyim. Eşimin ailesi geçtiğimiz aylarda bize gelip 1,5 ay bizde kaldılar, memleketten uzakta yaşıyoruz eşim eğitimci. 60 küsür yaşındalar, annesi de biraz rahatsızdı kışı bizde geçirmek istediler buraya kadar bir sıkıntım yok fakat annesi evlenmeden önce birlikte oturmak istiyordu ve bu konuyu ben kabul etmedim baştan ancak maalesef annesinde sürekli bu istek kaldı ve bunu sözleriyle hep belli ettiği içinde bende bir tedirginlik oluştu. Eşim annesinin sürekli böyle olduğunu ama lafın gelişi öyle konuştuğunu söylese de ben alışamadım henüz bu da başta konuşulanlar unutuluyor gibi hissettirdi haliyle rahat olamadım. Bu arada eşim haklı zamanla fark ettim söylem olarak böyle olsa da gerçekte bir karşılığı yok hamd olsun kb yaşıyor sıhhati yerinde durumları iyi yani kv nin tek isteği eşime düşkün olmasıyla ilgili sanırım. 1,5 ay dediğim gibi evde uzanamıyorum içeride uzanamadığım için yatak odasına gidiyorum - gebeliğimin ilk aylarına denk gelmesinin de etkisiyle belim sürekli ayakta durunca ağrıyordu ve uzanamadığım için de halsizlik çöküyordu- bu sefer de sürekli onlarla aynı ortamda olmak istemiyormuş gibi görünüyorum ona geriliyorum ve eşim sürekli benim hareketlerime takılıyordu yüzüm gülmüyorsa surat astım gibi algılıyordu çünkü baştan beri bu bir arada olma durumunda rahat edemeyeceğimi eşime ister istemez belli ediyordum o da bunu bildiği için önyargıyla surat astığımı düşünmüş olabilirdi ama hayır misafir olarak geldiklerinin çoğu zaman idrakindeysim sadece kv min söylemleri bazen tedirgin ediyordu ama ona da zamanla alıştım gibi, veya evde başbaşayken kendine nasıl şen şakraksam ailesine de aynı olmamı bekliyordu ama ben normalde cidden içine kapanık bir yapıya sahibim bunu o da biliyor kendi anne babam bile evlenmeden önce odama sürekli kapanırım diye bana kızardı bunu ona söylüyorum ama sürekli fıtratım dışında hareket etmemi bekliyordu bu da beni daha çok geriyordu yani eşim sayesinde daha da diken üstünde hissettim kendimi o yokken anne babasıyla daha rahat sohbet ediyordum. Sürecin sonlarına doğru enerjim tükendi cidden ve yorgundum hamileliğimi yeni öğrenmiştim ve henüz eşimle başbaşa mutluluk yaşamaya bile fırsatımız olmamıştı ve bir gece sabaha kadar uyku uyumamıştım ertesi sabah yorgun ve bitkindim yüzüm çok asıktı anne babası da alındı artık gidin der gibi surat asmışım ve eşim onların yanında bana çok kırıcı şeyler söyledi yüzüm asılmış diye. Ben beni yanlış anladıklarını açıkladım ailesine ertesi gün modum düşük de olsa yüksek göstermeye zorladım kendimi kırılmasınlar diye fakat eşime ailesinin yanında beni kırdığı için çok kızgındım konuşmuyorduk. Bu arada süreç içinde eşim çok yorulduğumu fark ettiğinde bana yardımcı da olmaya çalıştı ama çalışıyor işte sonuçta bazen beni rahatlatacak şeyler de söylüyordu 'onlar misafir gönülleri kırılmasın idare et' diyordu, yanımda hissettiriyordu ama bazen ailesinin yanında öyle dik ve kırıcı konuşuyordu ki ben de cevap veriyordum bu sefer de ailemin yanında beni bozdun oluyordu iş, e sen de öyle yapma diyorum ama anlaşılamıyorum bir türlü.. Neyse ailesi geri döndü memlekete birkaç gündür fakat şunun farkındayım eşim bana dolu, ailesini yeterince iyi ağırlayamadığım için ben de eşime doluyum benden sürekli fazlasını beklemek yerine olduğumla beni kabul edemediği için. Sizce de bu ailesini kıymetli edip beni değersizleştirmek değil mi? Ben bunu hissettikçe daha da içime kapandım. Geçen gün bu konuyu tartıştık bana tavır koydu ve bebeğimizin cinsiyetini öğrendik bugün ben öğrendim ona sürprizli bir şekilde göstermek istedim ama bana 'hevesim yok' dedi. Her şeyi geçtim zaten benimle beraber doğacak çocuğumuzu da geri plana attığını hissettiğimden hırçınlaşıyordum ve bu yaptığıyla kanıtladı. Beni geç, çocuğun için bile heyecan nasıl duymuyorsun nasıl bu denli hevesin kaçabiliyor anne babana hakaret mi ettim, kötü muamelede mi bulundum senin istediğin kadar samimi olamadım ve bunun için sebeplerimden halihazırda yukarıda uzunca yazdığım üzere bir değil ayrıca daha yeniyim bismillah hemen bir samimiyet zaten olmaz dedim ama her şeye kendince bir cevabı var tamamen kendi isteği doğrultusunda hareket etmemle mutluluk bekliyor sanırım böyle kim mutlu olmaz ki. Sonra üzüldüğümü görünce kendi ısrar etti sürprizi yapmam konusunda ama bu seferde benim heves kaçtı. Biraz konuşup ona da açıkladım cinsiyeti ama böyle olmasını asla istemezdim.. Gerçekten ailelerin dahil olduğu konular idare etmesini, denge kurmasını bilmeyince kötü sonuçlanıyor.. Eşim benim aileme karşı iyidir yani benim ailem de gelip 8 9 gün kaldı bana sürekli bunu örnek gösteriyor evet iyidir aileme fakat ayda yılda bir arar mesela heralde iyi olur fazla samimiyetin tez ayrılık getirdiğini bilmeyen yoktur sanırım ama bana gelince beklentiler 2 katı bile değil 10 katına çıkıyor anlam veremiyorum.. Uzun oldu kusura bakmayın biraz doluyum, okuduysanız teşekkür ederim şimdiden.
her şeyi anladım da adamın çocuğun cinsiyetini öğrenmeye hevesinin olmamasını anlayamadım. daha sizin lohusa döneminiz var eyvah eyvah. Allah kolaylık versin.
 
Hanımlar merhaba ilk defa yazıyorum çok doluyum bu gece derdimi paylaşmak istedim.. Biz eşimle 10 aydır evliyiz 3 aylık da hamileyim. Eşimin ailesi geçtiğimiz aylarda bize gelip 1,5 ay bizde kaldılar, memleketten uzakta yaşıyoruz eşim eğitimci. 60 küsür yaşındalar, annesi de biraz rahatsızdı kışı bizde geçirmek istediler buraya kadar bir sıkıntım yok fakat annesi evlenmeden önce birlikte oturmak istiyordu ve bu konuyu ben kabul etmedim baştan ancak maalesef annesinde sürekli bu istek kaldı ve bunu sözleriyle hep belli ettiği içinde bende bir tedirginlik oluştu. Eşim annesinin sürekli böyle olduğunu ama lafın gelişi öyle konuştuğunu söylese de ben alışamadım henüz bu da başta konuşulanlar unutuluyor gibi hissettirdi haliyle rahat olamadım. Bu arada eşim haklı zamanla fark ettim söylem olarak böyle olsa da gerçekte bir karşılığı yok hamd olsun kb yaşıyor sıhhati yerinde durumları iyi yani kv nin tek isteği eşime düşkün olmasıyla ilgili sanırım. 1,5 ay dediğim gibi evde uzanamıyorum içeride uzanamadığım için yatak odasına gidiyorum - gebeliğimin ilk aylarına denk gelmesinin de etkisiyle belim sürekli ayakta durunca ağrıyordu ve uzanamadığım için de halsizlik çöküyordu- bu sefer de sürekli onlarla aynı ortamda olmak istemiyormuş gibi görünüyorum ona geriliyorum ve eşim sürekli benim hareketlerime takılıyordu yüzüm gülmüyorsa surat astım gibi algılıyordu çünkü baştan beri bu bir arada olma durumunda rahat edemeyeceğimi eşime ister istemez belli ediyordum o da bunu bildiği için önyargıyla surat astığımı düşünmüş olabilirdi ama hayır misafir olarak geldiklerinin çoğu zaman idrakindeysim sadece kv min söylemleri bazen tedirgin ediyordu ama ona da zamanla alıştım gibi, veya evde başbaşayken kendine nasıl şen şakraksam ailesine de aynı olmamı bekliyordu ama ben normalde cidden içine kapanık bir yapıya sahibim bunu o da biliyor kendi anne babam bile evlenmeden önce odama sürekli kapanırım diye bana kızardı bunu ona söylüyorum ama sürekli fıtratım dışında hareket etmemi bekliyordu bu da beni daha çok geriyordu yani eşim sayesinde daha da diken üstünde hissettim kendimi o yokken anne babasıyla daha rahat sohbet ediyordum. Sürecin sonlarına doğru enerjim tükendi cidden ve yorgundum hamileliğimi yeni öğrenmiştim ve henüz eşimle başbaşa mutluluk yaşamaya bile fırsatımız olmamıştı ve bir gece sabaha kadar uyku uyumamıştım ertesi sabah yorgun ve bitkindim yüzüm çok asıktı anne babası da alındı artık gidin der gibi surat asmışım ve eşim onların yanında bana çok kırıcı şeyler söyledi yüzüm asılmış diye. Ben beni yanlış anladıklarını açıkladım ailesine ertesi gün modum düşük de olsa yüksek göstermeye zorladım kendimi kırılmasınlar diye fakat eşime ailesinin yanında beni kırdığı için çok kızgındım konuşmuyorduk. Bu arada süreç içinde eşim çok yorulduğumu fark ettiğinde bana yardımcı da olmaya çalıştı ama çalışıyor işte sonuçta bazen beni rahatlatacak şeyler de söylüyordu 'onlar misafir gönülleri kırılmasın idare et' diyordu, yanımda hissettiriyordu ama bazen ailesinin yanında öyle dik ve kırıcı konuşuyordu ki ben de cevap veriyordum bu sefer de ailemin yanında beni bozdun oluyordu iş, e sen de öyle yapma diyorum ama anlaşılamıyorum bir türlü.. Neyse ailesi geri döndü memlekete birkaç gündür fakat şunun farkındayım eşim bana dolu, ailesini yeterince iyi ağırlayamadığım için ben de eşime doluyum benden sürekli fazlasını beklemek yerine olduğumla beni kabul edemediği için. Sizce de bu ailesini kıymetli edip beni değersizleştirmek değil mi? Ben bunu hissettikçe daha da içime kapandım. Geçen gün bu konuyu tartıştık bana tavır koydu ve bebeğimizin cinsiyetini öğrendik bugün ben öğrendim ona sürprizli bir şekilde göstermek istedim ama bana 'hevesim yok' dedi. Her şeyi geçtim zaten benimle beraber doğacak çocuğumuzu da geri plana attığını hissettiğimden hırçınlaşıyordum ve bu yaptığıyla kanıtladı. Beni geç, çocuğun için bile heyecan nasıl duymuyorsun nasıl bu denli hevesin kaçabiliyor anne babana hakaret mi ettim, kötü muamelede mi bulundum senin istediğin kadar samimi olamadım ve bunun için sebeplerimden halihazırda yukarıda uzunca yazdığım üzere bir değil ayrıca daha yeniyim bismillah hemen bir samimiyet zaten olmaz dedim ama her şeye kendince bir cevabı var tamamen kendi isteği doğrultusunda hareket etmemle mutluluk bekliyor sanırım böyle kim mutlu olmaz ki. Sonra üzüldüğümü görünce kendi ısrar etti sürprizi yapmam konusunda ama bu seferde benim heves kaçtı. Biraz konuşup ona da açıkladım cinsiyeti ama böyle olmasını asla istemezdim.. Gerçekten ailelerin dahil olduğu konular idare etmesini, denge kurmasını bilmeyince kötü sonuçlanıyor.. Eşim benim aileme karşı iyidir yani benim ailem de gelip 8 9 gün kaldı bana sürekli bunu örnek gösteriyor evet iyidir aileme fakat ayda yılda bir arar mesela heralde iyi olur fazla samimiyetin tez ayrılık getirdiğini bilmeyen yoktur sanırım ama bana gelince beklentiler 2 katı bile değil 10 katına çıkıyor anlam veremiyorum.. Uzun oldu kusura bakmayın biraz doluyum, okuduysanız teşekkür ederim şimdiden.

Sizi anne babasının önünde azarladı öyle mi.....
Çok sakin geldiniz bana, öyle adamı kazığa çakarım, o kadar deli bir rezillik çıkar ki anasıyla danasıyla bir daha o evin önünden geçemez o koca. Aileniz sizi kocanız azarlasın, küçük düşürsün diye mi gelin etti, adamdaki bu ne rahatlık yahu. Yanlış yapmışsınız bırak ona bebek cinsiyeti söylemeyi dünyayı burnundan fitil fitil getiririm, size tavsiyem biraz dik durun, gururunuzu bu kadar çiğnetmeyin bu gibi hareketlerin dozu artar sürekli sessiz kalmayın
 
X