Hiç düşünmeden, kesinlikle çalışırım.
Para kazanmaktan ibaret değik çalışmak. Üretmek, emek vermek, biryerlerde birşeyleri değiştirdğini görmek... Bunlar beni ben yapan şeyler.
Ev kadınlarına lafım yok, onlar da evde üretiyorlar ama sadece evde yapılan üretim, hobi kursları, dernekler filan bana yetmez. Ben kapasitemi kullanabileceğim bir ortamda olmalıyım.
Hem ayrıca, bireysel kaygıların yanında toplumsal da yaklaşmak gerek konuya. Birçok alanda erkeklerden çok daha büyük kapasiteye sahip kadınlarımızın bu potansiyeli boşa gitmemeli. Mühendis, doktor, öğretmen, işçi, hukukçu, politikacı, öğretim görevlisi, memur, sekreter... Bütün bu meslekleri kadınlarımız en az erkekler kadar iyi ifa ediyor. Bu zenginlik boşa gitmemeli. Örneğin, ben iyi bir denetim elemanıysam toplum benim bu özelliğimden faydalanmalı, ben dikiş nakış öğreneceğim diye yapacağım bir incelemeden mahrum kalmamalı bu toplum. Bu bir örnekti, her mesleğe uyarlanabilir bu.
Söylediklerin doğru ama türkiye şartlarından bahsediyoruz .
çok az insan başarılı olduğu ve sevdiği işi yapabiliyor ve üretebiliyor.
bunun dışında pek çok insan üniversite bitirip zorunlu olarak sevmediği işlerde verimli olamadan salla başı al maası çalışıyor
ancak durumu iyi olur ve kısa bir sürede olsa çalışmaz planını oturtursa ,kendini daha fazla sevdiği alanlarda eğitmeye adarsa ,sevdiği işi daha basarılı yaparak ailesine çocuguna vakit ayıracak şekilde zaten yapmak ister.
yani bu bi işte severek ve başarılı çalıştığı halde param var diye evde oturmak olmamalı
ama eger işine ve kariyerine çok fazla önem veriyor.çocugu kreşlerde yetişiyor,anne terbiyesi almadan sadece müfredat terbiyesi ile yetişiyor,eşine vakit ayırıp beraber olurken bile yarın ki toplantısını düşünüyor,iş yerindeki sorunları nedeni ile sudan sebeplerden kavga çıkarıyor ise tabiki ailesi önce gelmeli o çok bildiği işi daha az ebatlarda zaten yaparakda ülkeye faydalı olabilir.
yani bu konu aslında çok detaylı eğer sartlar normal olsa yurtdışındaki ülkeler gibi çocukların sosyal hakları doğuştan gelse,sen eger çalışmak istiyorsan ta okul döneminde basarılı olduğun alana yönlendirilip o alanda insani haklarında düşünülerek çalıştırılsan zaten inan şuan boyle bir konu açılmaz dı bile
ama herkes esit haklara sahip değil ve sevdiği işi yapan çok az sanslı insan var
hiç kimse bedavaya çalışmıyorki kölelik olsunya tamam çalışmak güzel bişey.kendi ayklarının üstünde duruyorsun.ama çalışan kadında evini temizliyor yemek yapıyor çocuk bakıyor.yani ev hanımlarının yaptığı herşeyi çalışanda yapıyor zaten.
ama çalışan bide gidip işte çalışıyor.çocuğu perişan oluyorr.sabahları ağlaya ağlaya ayrılıyor çocuğundan.bence çalışan kadın özgür değil köledir.hem evde hem işte ne ala memleket.
eşının durumu ne kadar ıyı olursa olsun bır bayanın calışması uretmesı kendı ayaklarının uzerınde durması kadar guzel yok...
Ben lıse öğretmenıyım okuldan gelınce cocuguma ayırmam gereken vaktı elımden geldıgınce ayırıyorum
eşımlede ıs bolumu yapıyoruz....
hayatın neler getırecegı bellı olmaz...
ben çalışmak isterdim ama bu işimde değil, bende şükür ediyorum ancak mesaiye kalmayı gerektiren bi iş benimkisi ben kendi işim olsun isterdim evle beraber götürebileceğim, sigortacılık, küçük bi butik, parfümeri gibi ama asla evde oturmak istemezdim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?