Eşimin geliri gayet iyi olsa yinede çalışırdım diyenler ya da demeyenler buraya...

phenomen

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
29 Kasım 2008
2.212
0
116
Kocaeli
Merhaba Arkadaşlar,

Eşlerinizin geliri gayet iyi olsaydı ve rahat rahat geçinmenize yetseydi yinede çalışıp kariyer yapar mıydınız?Yoksa çalışmayıp evinize,eşinize,kendinize zaman ayırmayı mı tercih ederdiniz?
 
ben daha evlenmedim ama eğer eşimin durumu çok iyi olsa heralde çalışmazdım
memurum işim var allaha şükür ama evlenince eşime ve evime zaman ayırmak isterim
işle ev aynı anda zor oluyor hele çocuk oldumu daha çok zaman ayırmak gerekiyor
 
ben çalışmak isterdim ama bu işimde değil, bende şükür ediyorum ancak mesaiye kalmayı gerektiren bi iş benimkisi ben kendi işim olsun isterdim evle beraber götürebileceğim, sigortacılık, küçük bi butik, parfümeri gibi ama asla evde oturmak istemezdim.
 
ben evde oturamam heralde
bence çalışabilen çalışmalı
sonuçta sadece kendisine diil ülke ekonomisine de katkı sağlar bu
ayrıca erkeklere bağımlı olmak ii dil
ayrılınca perişan oluo kadınlar
 
Durum ne olursa olsun çalışmayı tercih ederim.Evde oturmak,ev hanımı olmak bana göre değil.Çalışarak da kendime zaman ayırabilirim.Ev işleri ile asla oyalanmam.Para kazanıyorum işte ne güzel . opuyorumnanaktan
 
eşim ister sabancı olsun, ister vergi rekormeni olsun ben evde oturamam arkadaş :umursamaz: sıkılırım.. kendi paramı kendi emeğimle kazanmam gerek:dance:
 
eşimin de kendi aileminde durumu iyi. 4 aylık da evliyim ama evde oturmak kadar sıkıcı ve özgüven azaltıcı bişey daha olamaz. kadın dediğin ayakta duracak, kendini işe yarar hissedecek, kendi parasını kazanacak çatır çatır :1closedeyes:
 
ne olursa olsun bu hayatta hiçbir şeyin garantisi olmadığının bilincinde olan biri kendi hayatını güvence altına almalıdır... hele ki bir kadın mutlaka ayaklarının üstünde durmalıdır...ış ,kadına öz güven verir... ben de çalışırdım kesinlikle...
 
ben çalışma taraftarıyım ayrıca senin yerinde olsam çalışmazdım lafına gıcık oluyorum
 
ben sanırım buna bir örneğim daha önce saniye boş kalmazdım kariyerli kariyersiz mutlaka çalışmalıydım:)
baba evinde iken:)
ama 2008 de evlendim ve ilk yıl çalıştığım bankada devam ettim sonra mesailer sabah servis için erken kalkmalar derken evlilk nedir anlamadım ne eve bakabildim ne kocama çünkü sinirli geliyordum ve stresim istemeden de olsa ona yansıyordu.
adam benden bişey isteyecek olsa ben çıldırıyordum.

bu mayıs ayrıldım şimdilk evdeyim ama gayet mutluyum.
ne olucamız belli olmaz evde oturulmaz diyen arkadaşlara katılıyordum ve onun için yatırım yaptım:)
buda şu şekilde oldu eşim hem özel sigortamı devam ettiriyor suanda hemde onun çalıştığı şirkette çalışıyor gözüküyorum ,arada birde olsa çalışıyorum ve onun maasının bir kısmı her ay bana açılan bir hesaba yatıyor ve sigortalı olarak devam ediyorum.
evde en azından temizlik yemek düzenli gidiyor
ben her an bakımlı ve şık karşılayabiliyorum onu
ve ne zamandır ehliyetim olduğu halde araç kullanamıyordum özel ders alıyorum
belediyeninde açtığı özel kurslar var ucretsiz ismek onlara da hobi amaçlı katılıp bişeyler öğreniyorum:)
ayrıca namaza başladım çok yeni:) çalışıyor olsa idim türkiye şartlarında müslüman ülke olmasına rağmen bir iş yerinde buna devam etmem göze batar,hepsini geç izin alıp yapamazdın ne böyle yapıcak hijyenik ortam var her iş yerinde ne de anlayış

o nedenle evde olmaktan şuan mutluyum
tabiki istediğim standartlarda ekonomik sartlarımız düzelir ve kendime ait bir yer açarsam çalışmak isterim

ama ev hanımlığı denince evde oturmak insanın aklına gelmemeli yapıcak o kadar çok şey varki
gönüllü yardım derneklerinde bile çalışmak biz bayanların sinirlerini yıpratan iş yerlerinde çalışmaya bin basar
zaten gerisi allahtan gelir ....
 
3 aylık evliyim 15 yaşından beri hem okuyup hem çalıştım. eşimin geliri gayet iyi. 2 iş yapıyo hatta. paraya ihtiyacım olduğu için değil istediğim için çalışıyorum. hatta maaşım asgari ücretin biraz üzerinde ama şartları çok iyi. eşim çoğu zaman boşuna yoruyosun kendini ben sana aldığın maaşı ödücem çalışma diye takılır. sadece çocuğumuz olduğunda onu büyütene kendini ifade edene kadar çalışmam herhalde diye düşünüyorum. hem çalışıp hem evi idare etmek başlarda zor olsa da ayak duydurmaya başladım artık
 
hiç te çalışmam vallahi... o kadar nefret ettimki çalışmaktan...zaten tembelim arada bi kocamın işyerine gider biraz patroniçelik yapar gelirdim...
yeterki para olsun evde ev işleriyle vakit öldürcek halim yok...
 
eşimin geliri süper olsa maaşla bi yerde çalışmam tabii ki de ama serbest işlerle uğraşabilirim mesaisi olmayan patronun ben olduğum işler
 
çalışmazdım çocuğum olunca oturur çocuğuma bakarım,çocuklu annelerin serzenişlerini duyuyorum çünkü
 
bebek olayı yoksa yani çocuk okula yada kreşe gidiyorsa çalışırdım:hulya:

çalışmamam için tek sebep bebiş olurdu heralde. zenginlik fln değil:lepi:
 
Hiç düşünmeden, kesinlikle çalışırım.
Para kazanmaktan ibaret değik çalışmak. Üretmek, emek vermek, biryerlerde birşeyleri değiştirdğini görmek... Bunlar beni ben yapan şeyler.
Ev kadınlarına lafım yok, onlar da evde üretiyorlar ama sadece evde yapılan üretim, hobi kursları, dernekler filan bana yetmez. Ben kapasitemi kullanabileceğim bir ortamda olmalıyım.
Hem ayrıca, bireysel kaygıların yanında toplumsal da yaklaşmak gerek konuya. Birçok alanda erkeklerden çok daha büyük kapasiteye sahip kadınlarımızın bu potansiyeli boşa gitmemeli. Mühendis, doktor, öğretmen, işçi, hukukçu, politikacı, öğretim görevlisi, memur, sekreter... Bütün bu meslekleri kadınlarımız en az erkekler kadar iyi ifa ediyor. Bu zenginlik boşa gitmemeli. Örneğin, ben iyi bir denetim elemanıysam toplum benim bu özelliğimden faydalanmalı, ben dikiş nakış öğreneceğim diye yapacağım bir incelemeden mahrum kalmamalı bu toplum. Bu bir örnekti, her mesleğe uyarlanabilir bu.
 
Back