- 3 Şubat 2009
- 9.748
- 16.514
- 44
-
- Konu Sahibi velvetrose
- #81
Bencil pisligin teki hala olgunlaşamamis çünkü. Kac yasinda bu kadin ya? Kendinden önce çocuğunu düşünmeyen insan degildir bana gore. Kafada var bir seyler demek ki o kadar varligin icinde cocugu o halde gezdiriyorsa.Söylediğim şeyler epey alakasız bence bir kere daha okuyun.
Biz zaten zamanımızı “kızına” göre düzenliyoruz. Eşim yeri geliyor aşırı yoğun çalışıyor haftada tek bir gün boşu oluyor, o boşunda da kızını alıyor. Bazen üst üste haftalarca çıkıp bir şey yapamıyoruz. Bir düşünün bakalım bir tek anne mi bu durumda?
Eski eşine “attı” da ne demek? Velayeti neden alsın çocuk annesiyle yaşamaktan memnun zaten. Ama aksi bi durum olsaydı eşim velayeti de alırdı bundan gocunacak bir adam değil.
Siz de özel okul ücretlerini bir araştırın. Bu ödemeleri sadece bu adam yapıyor.
Neden soruma cevap vermiyorsunuz?
Kendine botoks, dolgu yaptırabilecek maddi güce sahip biri, neden her ay aldığı 23 bin lira ile çocuğuna bir ayakkabı almıyor?
Bakın burda eşimin çocuğa yaptıkları değil, “eski eşinin çocuğuna yapmadıkları” gözüme batan.
Bence siz güzelce bir daha okuyun.
Benim erkek kuzenim, boşanmış 3 çocuklu birisiyle evlendi. Aileden hiç kimse bu duruma karşı çıkmadı, haddimize değil. Annem bile "xxxx çocukların sorumluğuna ne derece hazırsın?" Minvalinde uyarıda bulundu ama temel sebep "Olurda sıkılırsan o çocukları bir daha yıkma" idi.Ben bunlardan rahatsızlık duymadım ki. Belki kendime haksızlık ettim doğru, belki denk değildik ama gerçekten üzülüyorum. Ya burda konu bu mu allah aşkına? Gerçekten bu adam çocuğunu annenin başına atmış mıdır? Atmak ne demek iğrenç bir tabir ya.
Adam zaten yeri geliyor deli gibi çalışıyor, o özel okulların, kursların her şeyin ödenmesinin de bir bedeli var. Kalan ufacık zamanında da çocuğunu alacak diye bir yerleri çıkıyor, kalkıp çocuğunu annenin başına atmış diyor.
Eşimin hiçbir suçu yok bu konuda, durup dururken şu lafları duyduğunu bilse o kadar üzülürdü ki.
Kendim açısından mutlu muyum, mutsuz muyum onu bile idrak edemiyorum şu anda
Bir seferinde öyle anlaştılar. Ben şu kursları karşılıyorum, sen de bir tanesini öde diye. Ya da eşim anlaştıklarını sanmış.Çocuğuna bir ayakkabı, eşofman dahi almıyorsa göz göre göre yanınıza eski ya da küçülmüş şeylerle gönderiyorsa o zaman bir şeylerden kısmanın vakti gelmiştir.
Kadının kendi eviymiş, kendi maaşı var. Üstüne asgari ücret üstü nafaka alıyor. Çocuğun her şeyini babası ödüyor. Ee niye hala çocuk patlak ayakkabı ile geziyor? Çocuk donsuz kalsa, babası alsın diye öyle mi gönderecek yanınıza?
Örneğin düzenli olarak karşılanan bir masrafını karşılamayı bırakabilir eşiniz. (nafaka hariç) 3 kursa gidiyormuş, 1 kursun ücretini artık kendisinin ödemesi gerektiğini söyleyebilir eşiniz. Aklıma başka bir şey gelmedi.
Boşanmış anne-baba çocuğuyum. Babam evlendiği kadın için annemi bıraktı. Ne nafaka gördüm, ne bir ihtiyacım giderildi. Tüm bunlara rağmen objektif olarak yorum yapıyorum size.
Söylediğim şeyler epey alakasız bence bir kere daha okuyun.
Biz zaten zamanımızı “kızına” göre düzenliyoruz. Eşim yeri geliyor aşırı yoğun çalışıyor haftada tek bir gün boşu oluyor, o boşunda da kızını alıyor. Bazen üst üste haftalarca çıkıp bir şey yapamıyoruz. Bir düşünün bakalım bir tek anne mi bu durumda?
Eski eşine “attı” da ne demek? Velayeti neden alsın çocuk annesiyle yaşamaktan memnun zaten. Ama aksi bi durum olsaydı eşim velayeti de alırdı bundan gocunacak bir adam değil.
Siz de özel okul ücretlerini bir araştırın. Bu ödemeleri sadece bu adam yapıyor.
Neden soruma cevap vermiyorsunuz?
Kendine botoks, dolgu yaptırabilecek maddi güce sahip biri, neden her ay aldığı 23 bin lira ile çocuğuna bir ayakkabı almıyor?
Bakın burda eşimin çocuğa yaptıkları değil, “eski eşinin çocuğuna yapmadıkları” gözüme batan.
Bence siz güzelce bir daha okuyun.
Size nafaka ve eski eşin çocuğuna para harcamaması kosunda hak veriyorum. Anne olarak eski eş de giderlere kesinlikle ortak olmalı.Ben bunlardan rahatsızlık duymadım ki. Belki kendime haksızlık ettim doğru, belki denk değildik ama gerçekten üzülüyorum. Ya burda konu bu mu allah aşkına? Gerçekten bu adam çocuğunu annenin başına atmış mıdır? Atmak ne demek iğrenç bir tabir ya.
Adam zaten yeri geliyor deli gibi çalışıyor, o özel okulların, kursların her şeyin ödenmesinin de bir bedeli var. Kalan ufacık zamanında da çocuğunu alacak diye bir yerleri çıkıyor, kalkıp çocuğunu annenin başına atmış diyor.
Eşimin hiçbir suçu yok bu konuda, durup dururken şu lafları duyduğunu bilse o kadar üzülürdü ki.
Kendim açısından mutlu muyum, mutsuz muyum onu bile idrak edemiyorum şu anda
Aynen öyle çocuk için harcanmiyorsa kendisine harcıyor demek ki er kendi maaşı da var insan çocuğuna herşeyin güzelini almak ister kadın kendisine aşık taviz vermeyin derim.demek ki bu nafaka doğru yere gitmiyor
Madem ki anne bu kadar sorumsuz baba neden velayeti almıyor ?Dediğim gibi her şeyi kalem kalem konuşuruz. Çok şükür bir şey gizleyen insan değil zaten giderlerimiz hep bir. Sadece yukarıda belirttim olay çocuk aşamasını geçtiği için bu kadar rahatsız olmaya başladım. Nafakanın çocuğa harcanmadığını salak olsa anlayacak pozisyona geldik, bu çok rahatsız edici.
Boşanmayı düşünmemin sebebi ben bir çıkış yolu göremiyorum çünkü kendisi güzelce konuşuyor bak ben zaten her şeyi yapıyorum, birazcık sen de böyle yap vs. Ama hiçbir sonuç yok.
Eski karısı için çocuk neden mağdur olsun ?E ozaman esiniz nafaka haricinde okul masrafi vs karsilamayi birakin tabiki yine isterse cocuga ust bas alabilir ama ekstra hicbir masrafa dahil olmasin bakalim nasil oluyor
Ben anneliğin zorluğunu inkar edemem asla..Size nafaka ve eski eşin çocuğuna para harcamaması kosunda hak veriyorum. Anne olarak eski eş de giderlere kesinlikle ortak olmalı.
Ama şunu da göz ardı etmeyin ki eşinizin niyeti bu olmasa da, kasti olarak yapmasa da haftanın 6 günü bu kadar yoğun çalışan bir adam çocuğuyla hakkıyla ilgilenemez.
Bu buz gibi bir gerçek. Eşiniz çocuğunu 'atmak' istememiş olabilir ama pratikte yaşanan şeyin atmaktan farki yok manevi olarak. Bir çocuğun uyanması, okula hazırlanması, evden çıkıp okula gitmesi, akşam okuldan alınması, yemek yemesi, ödevlerini yapması, yatmaya hazırlanması ve uyuması adımlarının hepsinde bir kriz çıkar/çıkabilir. Her adımda çocuğun ikna edilmesi gerekebilir. Üç kursa gidiyor demişsiniz o kurslara götürüp getirmek bile büyük iş yükü. Şu an abarttığımı düşünebilirsiniz ama beş yaşında bir çocuk annesi olarak yazıyorum bunu. Psikolojik olarak yorgunluğumu eminim anneler anlamıştır.
Eşinizle eski eşi ile ayrılmamış olsa idi emin olun eve ve bize vakit ayırmıyorsun diye kavga edeceklerdi. Eşiniz de ne yapayım işim bu, ben kazanıyorum, siz de istediğiniz gibi gezin tozun harcayın diyecekti. Şu anda da durum benzer gibi geldi bana. Aslında eşiniz çocuğun iş yükü için bedel ödüyor gibi bir durum var.
Çocuğun her yaşının ayrı bir manevi zorluğu var.
Dediğim gibi eşimle aramda sorun olmamasına rağmen ben bile çok zorlanıyorum ve bazı noktalarda haksızlığa uğramış hissediyorum çocuğuma yalnız başıma bakım verdiğim için. Bazen de eşimin yurt dışında çalışıyor olmasının getirdiği maddi rahatlığı kullanıyorum kendimi rahatlatmak için.
Sizin bu konuda elbette bir dahliniz ve suçunuz yok, iyi niyetli olduğunuzu da görebiliyorum. Fakat malesef eşiniz ve eski eşi arasındaki durumların sonuçlarını yasamak zorunda kalıyorsunuz.
Umarım gönlünüze göre bir çözüm bulup mutlu olursunuz. Amacım sizi yermek değil. Farklı bir pencereden konuyu göstermek.
Kadının dolgusunu botoksunu yazana kadar neden boşanacağınızı da yazsaydınız bari neye kulağınızı tıkayacaksınız size bir şey diyen mi var mevzu neMerhabalar herkese. Bilen bilir daha önce konu açmıştım, eşimin önceki evliliğinden bir çocuğu var.
Dün ilk kez ciddi ciddi boşanmayı düşündüm. İleride yaşayacaklarımın bir fragmanını gördüm sanki.
Bizim henüz çocuğumuz yok.
Eşim inanılmaz verici bir insandır, şurada x kişi yardıma ihtiyacı var deyin koşa koşa gider yardım eder ki ben bu huyunu çok severim ama artık sömürüldüğünü düşünmeye başladım.
Yine daha önce söylemiştim, çocuğuyla da hiçbir problemimiz yok sever beni arkadaş gibiyiz çoğunlukla.
Ama büyüklerin hırsları ne yazık ki etkiliyor ilişkileri.
Eşim çocuğunun a’dan z’ye her şeyini karşılar. Özetleyecek olursam özel okul, en az 3 tane kurs, özel sağlık sigortası, hayat sigortası, servisi, her tatili, her etkinliği, yaz okulları, kitabı vs.. çocuğu olanlar daha iyi bilir belki aklıma gelmeyen her türlü giderler. Onun haricinde her zaman gittiği yerlerden bir şeyler alır. Üstüne asgarinin bir tık üstünde nafaka veriyor.
Karşı tarafın evi, kendine ait işi güzel de bir geliri var anlamanız açısından detaylıca anlatıyorum.
Eşim çocuğunu da işinden ne zaman vakit bulabilirse yatılı kalacak şekilde alıyor, dışarıda da eğlenceli vakit geçirmek için epey uğraşıyoruz şu müze, bu etkinlik vs.
Yani benim eşim eksik bir baba değil ve karşı tarafın bir şeylerin acısını çıkartacağı durumlar da yok. Boşanmaları da sevgi eksikliğinden kaynaklı, anlaşmalı boşanma.
Neyse ben sıkıntıma geleyim, çocuğun annesi çocuğuna bir kuruş harcamamak için ekstra çaba sarfediyor. Örneğin bi 8 ay önce falan eşim bi ayakkabı almıştı çocuğuna, ben de ne zamandır görüyorum ayakkabılar perişan halde beraber bi yere gidiyoruz kötü gözüküyor yani yanlardan patlamış rengi simsiyah olmuş gören de bu insanların parası yok çocuğuna ayakkabı alamıyor sanır. Veya çocuk bir geliyor paçası uzun olması gereken eşofman altı çocuğun boyu uzamış artık bilekten iki karış yukarı gelmiş, küçük geliyor. Yani çocuğa babası ne alıyorsa artık giyilemeyecek hale gelene kadar onlarla geziyor ve en sonunda yine babası alıyor.
Kendisi botokslar, dudak dolguları vs kendisine çok güzel bakıyor. E baksın tabii ki ben de yaptırıyorum her kadının hakkı ama insan neden çocuğuna bir kuruş harcamaktan bu kadar erinir? Bunu da geçiyorum çocuğun hiçbir masrafına dahil olmuyorsun, e üstüne bir asgari iştirak nafakası alıyorsun. O zaman demek ki bu nafaka doğru yere gitmiyor benim canımı sıkan nokta bu. Çocuğuna yaptığı her kuruş masraf helal hoş olsun ama bu para eski eşinin kişisel harcamalarına gidiyorsa işte bir kadın olarak buna katlanamıyorum.
Biz gelirimizi giderimizi her şeyimizi kalem kalem hesaplayan, şurda şu noktada dikkat edelim biraz kemer sıkalım şu ay şöyle birikim yapalım gibi dikkat eden bir çiftiz.
Eşim konuşmasına konuşmuş, zaten sürekli konuşuyor. Acaba şuna da sen mi dahil olsan, 300 liralık kitap masrafı için bana yazmasan direkt sen alsan, benim almamı beklemeden çocuğa bir ayakkabı alsan bu şekilde gezmese vs vs.. sonuç? Yok, aynı.
Eşim bir avukat tanıdığına danışmış sanırım, nafakanın doğru yere gittiğini düşünmüyorum diye ama bir sonuç çıkar mı bilemem. Zaten eşim çocuğunun ucundan kıyısından etkileneceği her şeyden kaçınır bu zamana kadar böyle verici olmasının sebebi de bu.
Ben boşanmış çocuklu bir adama aşık olduğumda zorlanacağımı biliyordum ama evliliğimi bitirme noktasına gelecek kadar ağır bir bedel ödeyeceğimi hiç tahmin etmemiştim. Eşimi seviyor muyum? Evet çok seviyorum. Birbirimizle hiçbir sorunumuz yok ne ilgi alaka açısından, ne de başka bir şey. Ufak tefek kıskançlıklar olur sadece hepsi bu.
Uzun oldu özür dilerim, özetle üzülüyorum. Ya her şeye kulaklarımı tıkayıp umursamamayı öğrenip yoluma devam edeceğim ya da ayrılacağım.
Çok güzel özetlemişsinizBen sizin kotu bi insan oldugunuzu dusunmedigim icin bu durumu hakettiginizi de hic dusunmuyorum acikcasi ama cidden cocugu olan bi adamla evlenirken ne bekliyordunuz ki yada mesela evlenirken sormadiniz mi eski esi ve cocugu icin su an hangi sorumluluklarin altinda oldugunu … benim cok yakin bi arkadasim da cocuklu bi adamla evlendi ve evlenmek icin baya ugrasti yani onu da belirteyim ama su an cok pisman bi de kendi cocugu oldu su an surekli kiyaslama yapiyor kendi bebegi 2 aylik ama diger kizinin ozel liseye gitmesi batiyor mesela arkadasima cunku kendi cocugu o yasa gelince o imkan saglanacak mi bilmiyor surekli beyninde bunlar dönüyor inanilmaz bi durum… yani cocugun velayeti kimdeyse hayati kisitlanan o oluyor buna da sonsuz katiliyorum cunku en basit gece bi ateslense sabaha kadar basinda velayet kimdeyse o bekliyor digeri uyuyor haberi bile yok yani bu en basiti … bu verilen nafakayi bunlarin bedeli gibi goreceksiniz, misal o kadin su an evlenmek istese 10 kere dusunmesi lazim cunku kiziyla cok ama cok guvendigi bi adami ayni eve sokabilir kolay kolay evlenemez bile emin olun esiniz sizle evlenirken o kadar dusunmemistir yani o yuzden nafaka bu yuzden veriliyor zaten kira, elektrik , su , cocugun yiyecegi anneyle gittigi aktiviteler vs mevzularinda da cocugun gideri oluyordur…isin buyuk kismi sizinde cocugunuz olunca olacak bosanmiyorsaniz bile buna hazirlikli olmakta fayda var
Mevzu şu; biz yeri geldiğinde oturup kalem kalem hesap kitap yapıyoruz ev ekonomisi için. Biz böyle yaparken, acaba birilerinin botoks dolgu paraları bizim cebimizden mi çıkıyor?Kadının dolgusunu botoksunu yazana kadar neden boşanacağınızı da yazsaydınız bari neye kulağınızı tıkayacaksınız size bir şey diyen mi var mevzu ne
Bunun için eşinş boşamayı düşünmen çok üzücü. Böyle adamdan çocuk yapılır sana da çocuğunada çiçek gibi bakar. Diğer eşin nafakayı kendisine harcaması yemesi evet can sıkıcı ama bu yüzden eşinden ayırlayı füşünmen çok üzücü. Eğer elin onlara para yetiştirmek için çok bocalıyorsa bunu evet elinle konuş. Nafaka çocuğun temel ihtiyacı içindir annesi buna harcamıyorsa ihtihar yollasın anne uyarılsın. Ya da mahkemeye tüm ihtiyaclarını kendisinin karşıladığını isbat edip nafakayı iptal etsin ya da velayet davası açıp siz çocuğu alın annesi 1 kitap almaktan acizse. Eşimize yol gösterin yol da bırakmayın derimMerhabalar herkese. Bilen bilir daha önce konu açmıştım, eşimin önceki evliliğinden bir çocuğu var.
Dün ilk kez ciddi ciddi boşanmayı düşündüm. İleride yaşayacaklarımın bir fragmanını gördüm sanki.
Bizim henüz çocuğumuz yok.
Eşim inanılmaz verici bir insandır, şurada x kişi yardıma ihtiyacı var deyin koşa koşa gider yardım eder ki ben bu huyunu çok severim ama artık sömürüldüğünü düşünmeye başladım.
Yine daha önce söylemiştim, çocuğuyla da hiçbir problemimiz yok sever beni arkadaş gibiyiz çoğunlukla.
Ama büyüklerin hırsları ne yazık ki etkiliyor ilişkileri.
Eşim çocuğunun a’dan z’ye her şeyini karşılar. Özetleyecek olursam özel okul, en az 3 tane kurs, özel sağlık sigortası, hayat sigortası, servisi, her tatili, her etkinliği, yaz okulları, kitabı vs.. çocuğu olanlar daha iyi bilir belki aklıma gelmeyen her türlü giderler. Onun haricinde her zaman gittiği yerlerden bir şeyler alır. Üstüne asgarinin bir tık üstünde nafaka veriyor.
Karşı tarafın evi, kendine ait işi güzel de bir geliri var anlamanız açısından detaylıca anlatıyorum.
Eşim çocuğunu da işinden ne zaman vakit bulabilirse yatılı kalacak şekilde alıyor, dışarıda da eğlenceli vakit geçirmek için epey uğraşıyoruz şu müze, bu etkinlik vs.
Yani benim eşim eksik bir baba değil ve karşı tarafın bir şeylerin acısını çıkartacağı durumlar da yok. Boşanmaları da sevgi eksikliğinden kaynaklı, anlaşmalı boşanma.
Neyse ben sıkıntıma geleyim, çocuğun annesi çocuğuna bir kuruş harcamamak için ekstra çaba sarfediyor. Örneğin bi 8 ay önce falan eşim bi ayakkabı almıştı çocuğuna, ben de ne zamandır görüyorum ayakkabılar perişan halde beraber bi yere gidiyoruz kötü gözüküyor yani yanlardan patlamış rengi simsiyah olmuş gören de bu insanların parası yok çocuğuna ayakkabı alamıyor sanır. Veya çocuk bir geliyor paçası uzun olması gereken eşofman altı çocuğun boyu uzamış artık bilekten iki karış yukarı gelmiş, küçük geliyor. Yani çocuğa babası ne alıyorsa artık giyilemeyecek hale gelene kadar onlarla geziyor ve en sonunda yine babası alıyor.
Kendisi botokslar, dudak dolguları vs kendisine çok güzel bakıyor. E baksın tabii ki ben de yaptırıyorum her kadının hakkı ama insan neden çocuğuna bir kuruş harcamaktan bu kadar erinir? Bunu da geçiyorum çocuğun hiçbir masrafına dahil olmuyorsun, e üstüne bir asgari iştirak nafakası alıyorsun. O zaman demek ki bu nafaka doğru yere gitmiyor benim canımı sıkan nokta bu. Çocuğuna yaptığı her kuruş masraf helal hoş olsun ama bu para eski eşinin kişisel harcamalarına gidiyorsa işte bir kadın olarak buna katlanamıyorum.
Biz gelirimizi giderimizi her şeyimizi kalem kalem hesaplayan, şurda şu noktada dikkat edelim biraz kemer sıkalım şu ay şöyle birikim yapalım gibi dikkat eden bir çiftiz.
Eşim konuşmasına konuşmuş, zaten sürekli konuşuyor. Acaba şuna da sen mi dahil olsan, 300 liralık kitap masrafı için bana yazmasan direkt sen alsan, benim almamı beklemeden çocuğa bir ayakkabı alsan bu şekilde gezmese vs vs.. sonuç? Yok, aynı.
Eşim bir avukat tanıdığına danışmış sanırım, nafakanın doğru yere gittiğini düşünmüyorum diye ama bir sonuç çıkar mı bilemem. Zaten eşim çocuğunun ucundan kıyısından etkileneceği her şeyden kaçınır bu zamana kadar böyle verici olmasının sebebi de bu.
Ben boşanmış çocuklu bir adama aşık olduğumda zorlanacağımı biliyordum ama evliliğimi bitirme noktasına gelecek kadar ağır bir bedel ödeyeceğimi hiç tahmin etmemiştim. Eşimi seviyor muyum? Evet çok seviyorum. Birbirimizle hiçbir sorunumuz yok ne ilgi alaka açısından, ne de başka bir şey. Ufak tefek kıskançlıklar olur sadece hepsi bu.
Uzun oldu özür dilerim, özetle üzülüyorum. Ya her şeye kulaklarımı tıkayıp umursamamayı öğrenip yoluma devam edeceğim ya da ayrılacağım.
Bizim cebimiz derken ? Siz bi katkı sağlamıyorsunuz anladığım kadarıyla siz bunu konuşarak çözemezsiniz adamı maddi olarak sıkıştıracaksınız borç çıkaracaksınız başka harcama kapısı yaratacaksınız konuştuğunuzda bir haklı olursunuz iki haklı olursunuz üçüncüde çocuğumdan kısamam şu bu ya konu gelir kavga edersinizMevzu şu; biz yeri geldiğinde oturup kalem kalem hesap kitap yapıyoruz ev ekonomisi için. Biz böyle yaparken, acaba birilerinin botoks dolgu paraları bizim cebimizden mi çıkıyor?
Mevzu bu.
Mevzu şu; biz yeri geldiğinde oturup kalem kalem hesap kitap yapıyoruz ev ekonomisi için. Biz böyle yaparken, acaba birilerinin botoks dolgu paraları bizim cebimizden mi çıkıyor?
Mevzu bu.
Mevzu şu; biz yeri geldiğinde oturup kalem kalem hesap kitap yapıyoruz ev ekonomisi için. Biz böyle yaparken, acaba birilerinin botoks dolgu paraları bizim cebimizden mi çıkıyor?
Mevzu bu.