Herkese hayırlı günler arkadaşlarım,
Bu kısma ilk defa konu açıyorum. Bu kısımda bir çok konu okudum zaman zaman hepsinde de ağlamışlığım oldu.
Benim sıkıntım ise, sıkıntımı değilmi çözemedim yada ben mi büyütüyorum ancak eşime dün çok kırıldım. Gece başımı yastığa koyduğumda çok doldum ve ağladım.
1 sene önce ben yavrumu 23+4 günlükken erken doğumla kaybettim. Eşimle daha sıkı sıkı birbirimize bağlandık. Canımızın cananını toprağa koymuşduk. Aradan 1 yıl geçdi ve tüp bebek yöntemi ile şuanda yeniden 14 haftalık hamileyim.Riskli hamilelik geçiriyorum. İlk annem kalmışdı yanımda şuanda 1.5 aydır kayınvalidem kalıyor saolsun kendi çapında temizlik filan yapıyor ve bu hafta sonu kayınpederim gelecek Ankaradan ve annemi götürücekler. Eşim bazen çok patavazsızca konuşuyor. İlk zamanlar espriye vuruyordum. Tepki vermiyordum. Kayınvalideme fırsat vermek istemiyorum çünkü, en ufak birşeyi bütün ankaraya duyuruyor sayelerinde ağızlarında hiç bakla ıslanmaz söylenir mi - söylenmez mi diye hiç düşünmez herkese anlatırlar. Bu yüzden annemin yanında kavga dövüş herhangi bir fırsatı eline sunmuyorum. Saolsun eşim annesinin eline fırsatları veriyor. Eşimin yaptığı hata ise sürekli kayınvalidemin yanında üstten alttan gaz çıkartıyorsun horluyorsun nasıl insansın uyutmuyorsun deyip duruyor. Horluyormuşum sürekli öyle diyor ama öyle ağızdan değilmiş burundan sessiz şekilde ses çıkıyormuş öyle söylüyor eşim. Dün en son yatma vaktimiz geldiğinde eşimi yattığı yerden kaldırmak istemişdim yatak odamıza geçmek için ben seninle uyuyamıyorum. Horluyorsun dedi. Defalarca uyarmışdım. Annenin yanında bana düzgün davran kırıcı oluyosun demişdim. Şaka yapıyorum diye karşılık vermişdi. Dünde aynısını söyleyince öylemi dedim gittim yatağıma ışığı söndürdüm. Ağladım ağladım. gecenin 3de yanıma gelip sarılmaya çalışıyor dokunma dedim. Kendine gaz çıkarmayan,horlamayan bir insan bul dedim. Burnumda et var ve hamile olduğuım için kulak burun boğaz doktorum ameliyat yapamam dedi ayrıca polikistikover hastalığımdan dolayı kilo alıp verme durumlarım oldu bu yüzden kilo alımlarım oldu birde hamile olunca burun ameliyatım kaldı durumlar bunlar arkadaşlar çok doldum kalbim çok kırıldı
ayrıca bir durum daha var hamile olduğumu öğrendiğimde annem ablam sırasıyla geleceklerdi kalırız yardım ederiz demişlerdi. Ocağın ilk haftası işe başlıcakmış ablam ve yiğenime annem bakacakmış ayrıca abimle bir oturdukları için annemler abimin oğlunada bakıyor. Ne annem gelecek ne ablam. çok kırıldım onlarada. Sonuçda benim durumumun hassasiyetinide çok iyi biliyor ablam daha çocuğunu doğurmadan önce polip ameliyatı olmuşdu bende evli değildim. İş başvurusu bile yapmamışdım hiçbir yere sırf ablamın yanında refakatçi olarak kalayım kimseye muhtaç olmasın diye ama benim halimi düşünemedi. Hamileliğim sorunlu geçmese kimseye muhtaç olmak istemem ama sorunlu oldu için haliyle yanımda bir nefese ihtiyaç duyuyorum içden içe aileme de kırgınım...
Çok mu abartıyorum bilmiyorum hamileliğin verdi durumdan hassaslaşdım ama herşey ortada yorumlarınıza ve desteğinize ihtiyacım var şimdiden herkese teşekkür ederim.
canım bebegını saglıkla kucagına alırsın ınsallah.evet esın gereksız konusmus ustelık ınsanların yanında.ama rahat olmaya calıs net bı sekılde bır daha asla duymak ıstemedıgını ve bunların sızın özelınız olarak kalması gerektıgını soyle.sende takma kafana canım bak hamıleleıgı rısklıymıs allah korusun stres uzuntu ıyı gelmez sana relax ol gül geç ıcındenHerkese hayırlı günler arkadaşlarım,
Bu kısma ilk defa konu açıyorum. Bu kısımda bir çok konu okudum zaman zaman hepsinde de ağlamışlığım oldu.
Benim sıkıntım ise, sıkıntımı değilmi çözemedim yada ben mi büyütüyorum ancak eşime dün çok kırıldım. Gece başımı yastığa koyduğumda çok doldum ve ağladım.
1 sene önce ben yavrumu 23+4 günlükken erken doğumla kaybettim. Eşimle daha sıkı sıkı birbirimize bağlandık. Canımızın cananını toprağa koymuşduk. Aradan 1 yıl geçdi ve tüp bebek yöntemi ile şuanda yeniden 14 haftalık hamileyim.Riskli hamilelik geçiriyorum. İlk annem kalmışdı yanımda şuanda 1.5 aydır kayınvalidem kalıyor saolsun kendi çapında temizlik filan yapıyor ve bu hafta sonu kayınpederim gelecek Ankaradan ve annemi götürücekler. Eşim bazen çok patavazsızca konuşuyor. İlk zamanlar espriye vuruyordum. Tepki vermiyordum. Kayınvalideme fırsat vermek istemiyorum çünkü, en ufak birşeyi bütün ankaraya duyuruyor sayelerinde ağızlarında hiç bakla ıslanmaz söylenir mi - söylenmez mi diye hiç düşünmez herkese anlatırlar. Bu yüzden annemin yanında kavga dövüş herhangi bir fırsatı eline sunmuyorum. Saolsun eşim annesinin eline fırsatları veriyor. Eşimin yaptığı hata ise sürekli kayınvalidemin yanında üstten alttan gaz çıkartıyorsun horluyorsun nasıl insansın uyutmuyorsun deyip duruyor. Horluyormuşum sürekli öyle diyor ama öyle ağızdan değilmiş burundan sessiz şekilde ses çıkıyormuş öyle söylüyor eşim. Dün en son yatma vaktimiz geldiğinde eşimi yattığı yerden kaldırmak istemişdim yatak odamıza geçmek için ben seninle uyuyamıyorum. Horluyorsun dedi. Defalarca uyarmışdım. Annenin yanında bana düzgün davran kırıcı oluyosun demişdim. Şaka yapıyorum diye karşılık vermişdi. Dünde aynısını söyleyince öylemi dedim gittim yatağıma ışığı söndürdüm. Ağladım ağladım. gecenin 3de yanıma gelip sarılmaya çalışıyor dokunma dedim. Kendine gaz çıkarmayan,horlamayan bir insan bul dedim. Burnumda et var ve hamile olduğuım için kulak burun boğaz doktorum ameliyat yapamam dedi ayrıca polikistikover hastalığımdan dolayı kilo alıp verme durumlarım oldu bu yüzden kilo alımlarım oldu birde hamile olunca burun ameliyatım kaldı durumlar bunlar arkadaşlar çok doldum kalbim çok kırıldı
ayrıca bir durum daha var hamile olduğumu öğrendiğimde annem ablam sırasıyla geleceklerdi kalırız yardım ederiz demişlerdi. Ocağın ilk haftası işe başlıcakmış ablam ve yiğenime annem bakacakmış ayrıca abimle bir oturdukları için annemler abimin oğlunada bakıyor. Ne annem gelecek ne ablam. çok kırıldım onlarada. Sonuçda benim durumumun hassasiyetinide çok iyi biliyor ablam daha çocuğunu doğurmadan önce polip ameliyatı olmuşdu bende evli değildim. İş başvurusu bile yapmamışdım hiçbir yere sırf ablamın yanında refakatçi olarak kalayım kimseye muhtaç olmasın diye ama benim halimi düşünemedi. Hamileliğim sorunlu geçmese kimseye muhtaç olmak istemem ama sorunlu oldu için haliyle yanımda bir nefese ihtiyaç duyuyorum içden içe aileme de kırgınım...
Çok mu abartıyorum bilmiyorum hamileliğin verdi durumdan hassaslaşdım ama herşey ortada yorumlarınıza ve desteğinize ihtiyacım var şimdiden herkese teşekkür ederim.
Herkese hayırlı günler arkadaşlarım,
Bu kısma ilk defa konu açıyorum. Bu kısımda bir çok konu okudum zaman zaman hepsinde de ağlamışlığım oldu.
Benim sıkıntım ise, sıkıntımı değilmi çözemedim yada ben mi büyütüyorum ancak eşime dün çok kırıldım. Gece başımı yastığa koyduğumda çok doldum ve ağladım.
1 sene önce ben yavrumu 23+4 günlükken erken doğumla kaybettim. Eşimle daha sıkı sıkı birbirimize bağlandık. Canımızın cananını toprağa koymuşduk. Aradan 1 yıl geçdi ve tüp bebek yöntemi ile şuanda yeniden 14 haftalık hamileyim.Riskli hamilelik geçiriyorum. İlk annem kalmışdı yanımda şuanda 1.5 aydır kayınvalidem kalıyor saolsun kendi çapında temizlik filan yapıyor ve bu hafta sonu kayınpederim gelecek Ankaradan ve annemi götürücekler. Eşim bazen çok patavazsızca konuşuyor. İlk zamanlar espriye vuruyordum. Tepki vermiyordum. Kayınvalideme fırsat vermek istemiyorum çünkü, en ufak birşeyi bütün ankaraya duyuruyor sayelerinde ağızlarında hiç bakla ıslanmaz söylenir mi - söylenmez mi diye hiç düşünmez herkese anlatırlar. Bu yüzden annemin yanında kavga dövüş herhangi bir fırsatı eline sunmuyorum. Saolsun eşim annesinin eline fırsatları veriyor. Eşimin yaptığı hata ise sürekli kayınvalidemin yanında üstten alttan gaz çıkartıyorsun horluyorsun nasıl insansın uyutmuyorsun deyip duruyor. Horluyormuşum sürekli öyle diyor ama öyle ağızdan değilmiş burundan sessiz şekilde ses çıkıyormuş öyle söylüyor eşim. Dün en son yatma vaktimiz geldiğinde eşimi yattığı yerden kaldırmak istemişdim yatak odamıza geçmek için ben seninle uyuyamıyorum. Horluyorsun dedi. Defalarca uyarmışdım. Annenin yanında bana düzgün davran kırıcı oluyosun demişdim. Şaka yapıyorum diye karşılık vermişdi. Dünde aynısını söyleyince öylemi dedim gittim yatağıma ışığı söndürdüm. Ağladım ağladım. gecenin 3de yanıma gelip sarılmaya çalışıyor dokunma dedim. Kendine gaz çıkarmayan,horlamayan bir insan bul dedim. Burnumda et var ve hamile olduğuım için kulak burun boğaz doktorum ameliyat yapamam dedi ayrıca polikistikover hastalığımdan dolayı kilo alıp verme durumlarım oldu bu yüzden kilo alımlarım oldu birde hamile olunca burun ameliyatım kaldı durumlar bunlar arkadaşlar çok doldum kalbim çok kırıldı
ayrıca bir durum daha var hamile olduğumu öğrendiğimde annem ablam sırasıyla geleceklerdi kalırız yardım ederiz demişlerdi. Ocağın ilk haftası işe başlıcakmış ablam ve yiğenime annem bakacakmış ayrıca abimle bir oturdukları için annemler abimin oğlunada bakıyor. Ne annem gelecek ne ablam. çok kırıldım onlarada. Sonuçda benim durumumun hassasiyetinide çok iyi biliyor ablam daha çocuğunu doğurmadan önce polip ameliyatı olmuşdu bende evli değildim. İş başvurusu bile yapmamışdım hiçbir yere sırf ablamın yanında refakatçi olarak kalayım kimseye muhtaç olmasın diye ama benim halimi düşünemedi. Hamileliğim sorunlu geçmese kimseye muhtaç olmak istemem ama sorunlu oldu için haliyle yanımda bir nefese ihtiyaç duyuyorum içden içe aileme de kırgınım...
Çok mu abartıyorum bilmiyorum hamileliğin verdi durumdan hassaslaşdım ama herşey ortada yorumlarınıza ve desteğinize ihtiyacım var şimdiden herkese teşekkür ederim.
inşallah bebeğini sağlıklı bir şekilde kucağına alırsın. Hamileliğin verdiği durumdan hassaslaşmışsın ama eşinin annesinin yanında seni rencide etmesi hoş değil.
Annen, ablanın çocuğuna bakacağı için gelmemezlik yapmayacak anladığım kadarıyla.. Ablanın çocuğu olmasada abinin çocuğuna bakacak. İnsanların durumlarınızı sizin şartlarınıza bakarak ayarlanmasını istemeniz bencillik olur .Siz bunları kafanıza takmayın. hamileliğinizin tadını çıkarın.
horlama ve gaz çıkarma meselesinden rahatsız olduğu için
eşinizi suçlu görmüyorum ama elbette annesinin yanında öyle
bir üslupla alay konusu yapması yanlış tabi..anneniz ya da ablanız
gelemiyorsa kayınvalideniz varmış gene yanınızda ya hiç kimseniz olmasaydı..
hamileliğinizde kafanıza takmayın herşeyi,her zamankinden daha rahat olun..
hamilelik bayanları etkilediği kadar erkekleride etkileyebiliyor
eşiniz o anlamsız esprilerine son verecektir onun içinde bazı şeyler zor geliyordur..
tatlım hamlsn ve fazlsyla duygslsn annen ve ablan zor durumda olmasalar seni hiç yalnz bırkrlr mı ablan çalşmak zorunda demek ki annecin napsn bebişler var!eşinle tatlı tatlı konuş bak hayatım bi kez daha bana bu şeklde davrnrsn annemn yannda kalmyı düşnyrm şuan hamlym ve şaka dahi olsa kaldrmyrm psikoljm buna elverşli değil şuanda de
saol canım cevabın için ablamların ihtiyacı yok aslında paraya durumları gayet iyi 5 yıl daha çalışıp sigorta primi yatsın diye işe giriyor en azından prim gün sayım tiamamlansın emekli olayım diyor. Eşimle defalarca konuşdum bana böyle şakalar yapma kaldıramıyorum dedim. Aynısını ben yapsam sen nedersin dedim bişey diyemedi. Ailemin yanına gitsem biliyorum orda hasta olurum. Çünkü abimin oğlu grip olmuş ve ben ne zaman istanbula gitsem grip oluyorum ve çok ağır geçiriyorum. Annenin yanına git dedi geçenlerde eşim ve ben gitmicem evimde huzurluyum dedim. Kayınvalideme kal diyorum ayak bağı yok nasılsa anne ankarada diyorum kalamam diyor. Kadın bana birde gelirsem ya doğumda yada doğumdan sonra gelirim diyor
sende cnm ona yap benzer şeyleri gerçi bu hiç hoş değil ama anlaması için bunu yapman gerekiyosa da yap..senin huzursuzluğun sonçta bebeğinede zarr veryo zorlu bi hamilelk geçrmş bri olrk söylyrm sana bunları ilk yapman gereken şey bence al karşna konuş ciddi bi şeklde seni üzmesne de fırst verme artık beni mutlu etmek zorundsn de çnkü hamlym ...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?