• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin destek olmayışı

Üzgünüm ama haklı.
Ters senaryoda burada yapılan yorumlar aşikar.
Anneniz yetişkin, babanız da. Boşanmadığı sürece de babanız hastalıkta sağlıkta sözünü verdiği karısına bakmakla yükümlü.
Evlenince kocanız aileniz, anneniz ise ikinci derecenizdir.
Kimse kimsenin hasta annesini, sürekli oraya girme tribini, hababam evinde bakılmasını çekmek zorunda değil.
Bir şeye katlanmadığı için onu suçlayamazsınız.
Siz evlenmemeliydiniz kök ailenizi bırakamayacaksanız ya da en başından eşinize bunu kabul edip etmediğini soracaktınız.
Vicdanınız farklı söylüyor olabilir ama bu sizin kişiliğiniz, sorununuz ve ailenizin bencilliği.
Babanız kızımın huzuru kaçar, çocuğu var diye sizi düşünmüyorsa adam anlamaz sizi hiç düşünmeyen ailenize niye bu kadar düşkün olduğunuzu.
Ben bu konuyu kendim için de erkek kişisi için de böyle düşündüm hep.
Bi de siz eve gelip mutsuz, gerginseniz annesi yüzünden modu düşük karısından bıkmış, ail sini de hep problem sebebi görüyor olabilir.
Çok teşekkür ederim…
İçimi döktüm aşırı rahatladım…
 
Depresyon tedavisi olan bir rahatsızlık.
İlaç, terapi, depresyona iten yaşam şartlarından uzaklaşıp taze bir bakış açısı..
Anneniz kurtulmak istememiş, siz de ebeveyn gibi başlarında beklemişsiniz.
Eşiniz bu noktada haklı olabilir.
En başından beri mi böyle keskindi yoksa zaman içinde mi böyle oldu?
 
Selam bayanlar, size dün başımdan geçen bi olayı anlatmak istiyorum.

Annem 10 yıldır depresyon hastası ve ara sıra hastalığı kendisini belli ediyor davranışlarından vs.

Babamla çok kötü bi ilişkileri var boşanmak isteyipde hiç yapamadılar.

Dün annemin hastalığı yine tetikledi ve ben ne yapacağımı bilemedim.

Hastane mi değil mi, yanımamı alayım biraz vs.
Kararsız kaldım. Kendine zarar verecek diye korkum vardı

Ve ben bu durumları yaşarken annem hastayken yanında olduğum için eşim tarafından suçlandım.

Bana bunlarla sen ilgilenmek zorunda değilsin
Çabuk eve gel
Bizim huzurumuz bozulcak
Çocukları perişan edeceksin
Aynı zamandada suçlanılıyorum
Senin annen senin baban senin ailen
Evlendiğim günden beri huzurum olmadı
Seni tanıdığım güne lanet olsun dedi bana bugün

Eve geldim konuşmayı denedim hala aynı fikirde
Bıktım hep aynısı boşancaklarsa boşansınlar
Neden hep sen uğraşıyorsun gibi cümleler kurdu
Bende senin annen aynısı olsa ne olurdu diye benim annem bunları yaşatmadı bize dedi

Bir konuda bilgi vermem lazım gerçekten evlendipim günden beri babamla annemin hep sorunu vardı. Bende hiç huzurlu olmadım olaylarda ama yapacak birşey yoktu.

Paramparçayım
Annemi kendi evime getiremiyorum
Kocam istemiyor
Şaşkınım şokum kime ne sorcam bilemedim
Buraya yazdım
Lütfen tecrübeli eşler bir adım öne gelsin.
Şimdiden çok teşekkür ederim
Sizde haklısınız ama eşinizde bıkmış artık, ne diyeceğimi bilemedim, Allah yardımcınız olsun...
 
Tedaviden neden kaçıyor anneniz? Kusura bakmayın ama ara ara oluyor demişsiniz, ilk arada annenizi tedaviye başlatsaydınız ne çekirdek aileniz yıpranırdı, ne siz. Böbrekleri ağrısa doktora gitmeyi reddedip sizin bakmanızı mı isteyecek? Benim yapacaklarımın bir sınırı var tedavi olman lazım demelisiniz, hatta kardeşinizle ağız birliği yapmalısınız. Öyle saçma geliyor ki bana bu durumlar, annemde ilaçlar sersemletiyor diye reddetti doktora gitmeyi zamanında, ağzından girip burnundan çıktım başladı tedaviye. Hayat kalitesi arttı kadının.
 
Depresyon yüzünden ve annem benim kendimi geri çektiğimi farketti.
Bana hep doğru ya senin çocukların var işin var sen git lafları ediyor
yani yanlış anlamayın da öyle laflar ederse etsin
hep hatırnazlıktan oluyor
siz kırılmasın üzülmesin diye uğraşıyorsunuz oda biliyor ya
Annenize Allah ım acil şifa versin ama öyle dediğinde
yeteri kadar ilgilendiğimi düşünüyorum anne lütfen biraz da kendin çabala vs diye tatlılıkla konuşun
elalem ne dere sakın takılmayın bu arada
 
Mutsuzsa boşansın bunu bu yaştan sonra niye sürüncemede bırakıp evlatlarınızda huzurunu kaçırıyor
Ailemizin yanında olacağız tabi ama o kişiler hiç bir iyileştirmeye yaklaşmıyorsa elden ne gelir ki
Sizin yapacağınız açıkça boşanacak mı tedavi görecek mi sormak eğer bu konularda isteksizse böyle huzursuzluğa alışmışlar elden bişi gelmez
 
Eşinize hak vermeyeyim diyeceğim ama bu da geçecek gibi bir şey değil. Hani adam idare etsin de ne kadar edebilir ?
Ama sende ananı babanı atamazsın başından.
Ben bu kadar ağır vakaların yanına birinin tutulması taraftarıyım. Hastaneden ziyade bir yardımcı tutmalısınız ve hepiniz elinizi taşın altına koymalısınız.
 
Selam bayanlar, size dün başımdan geçen bi olayı anlatmak istiyorum.

Annem 10 yıldır depresyon hastası ve ara sıra hastalığı kendisini belli ediyor davranışlarından vs.

Babamla çok kötü bi ilişkileri var boşanmak isteyipde hiç yapamadılar.

Dün annemin hastalığı yine tetikledi ve ben ne yapacağımı bilemedim.

Hastane mi değil mi, yanımamı alayım biraz vs.
Kararsız kaldım. Kendine zarar verecek diye korkum vardı

Ve ben bu durumları yaşarken annem hastayken yanında olduğum için eşim tarafından suçlandım.

Bana bunlarla sen ilgilenmek zorunda değilsin
Çabuk eve gel
Bizim huzurumuz bozulcak
Çocukları perişan edeceksin
Aynı zamandada suçlanılıyorum
Senin annen senin baban senin ailen
Evlendiğim günden beri huzurum olmadı
Seni tanıdığım güne lanet olsun dedi bana bugün

Eve geldim konuşmayı denedim hala aynı fikirde
Bıktım hep aynısı boşancaklarsa boşansınlar
Neden hep sen uğraşıyorsun gibi cümleler kurdu
Bende senin annen aynısı olsa ne olurdu diye benim annem bunları yaşatmadı bize dedi

Bir konuda bilgi vermem lazım gerçekten evlendipim günden beri babamla annemin hep sorunu vardı. Bende hiç huzurlu olmadım olaylarda ama yapacak birşey yoktu.

Paramparçayım
Annemi kendi evime getiremiyorum
Kocam istemiyor
Şaşkınım şokum kime ne sorcam bilemedim
Buraya yazdım
Lütfen tecrübeli eşler bir adım öne gelsin.
Şimdiden çok teşekkür ederim
Eşiniz gerçekten çok anlayışsız bir insanmış. Ben asla haklı bulmuyorum. Ne demek "çabuk eve gel huzurumuz bozulacak" ?? Bu ne saçmalık yaa?? Siz anneniz orada hastayken bırakıp eve geleceksiniz ve bunun adı huzur mu olacak?? Neden psikolojik hastalıklar toplumumuzda ciddiye alınmıyor anlayamıyorum. Bu da bir hastalık yani illaki felç olması mı gerekiyor yanında olmak için? Gerçi sizin eşiniz o kadar anlayışsız bir insan ki felç olsa ya da Allah korusun ölse bile yanında olmanızı istemeyecek bi insan gibi duruyor buradan bakınca.Sanıyor ki ailenize duyarsız kaldığınızda huzurunuz olacak. Ama çok yanılıyor. Yazık diyorum ben sadece.. Hepimiz insanız, hepimizin yardıma ihtiyacı olabilir bir gün, bunu unutmamak lazım.
 
Burda konuyu sadece sizin bakis açınızdan dinledigimiz halde, sizin bastan beri ailenizin sorunlarını kendi cekirdek ailenizden once tuttugunuzu, surekli evinize yansiyan bi huzursuzluk oldugunu anlayabiliyoruz yazdiklarinizdan . Ustelik dier kardesinizin hic yardimci olmadigini da. Ve de annenizin bosanicam yanimda ol diyip aslinda bosanmaya niyeti pek olmayip surekli ilgi beklediğini de. Bunlari düşününce eşiniz hakli malesef. Cekirdek aile her seyden once gelmeli
 
Yok almakda istemiyor
Anneniz babanizla anlasamayip depresyona giriyor bosanmk istemior. Bosanicam benim yanimda olun , benle ilgilenin, beni evinize götürün diyor, ama sonra bosanmiyor. Psikolojik rahatsizligi olduğunu soyluyorsunuz ama terapi almak istemiyor. Bu ne boyle? Siz annenizin simarikliklari ile ugrasirken sizin eşiniz ve cocuklariniz sizi mi bekleyecek?
 
Ailenizin durumu için gerçekten çok üzüldüm ama bir eş için sıklıkla tekrarlandığında bu olaylar katlanılmaz hale geliyor. Eşimin ailesinde de düzenli olarak her kardeşi eşiyle mutlaka kavga eder. Hatta kayınvalide ve kayınpeder de. Sonra hemen eşim aranır ve işi gücü, çoluğu çocuğunun durumu sorulmadan çağrılır. Bir de ayrı şehirlerdeyiz. Eşim atlar arabaya git bakalım. Bu sefer bizim düzenimiz bozulur. Gidemediği durumlarda da sürekli telefonla arayıp rahatsız ederler. Bazen de olayları yalan yanlış anlatıp ortalığı ayağa kaldırırlar. Çok hızlı ve ilaveli bir bilgi akışları var. O sebeple ben artık eşime bu konularda ne destek oluyorum ne de ailesini arayıp onlara moral vermeye çalışıyorum ne de herhangi bir şey soruyorum. Tamamen sessize aldım kendimi. Çünkü sorunları bitmiyor. Eşinize de çok yüklenmeyin lütfen. Annenizin tedavisine destek olun ama ne boşanırlar ne geçinirler. Olan size olur inanın. Anne babamı kurtaracağım derken kendi ailenizden oluverirsiniz.
 
Ortada bir hastalık varsa destek olunur, tedavi olması sağlanır.
Anneniz hasta ve tedaviye yanaşmıyor sanırım. Bu durumda eşiniz haklı. Şimdi düşünüyorum aynı şeyleri kayınvalidem yapsa hiç çekemezdim.
 
Tedaviden neden kaçıyor anneniz? Kusura bakmayın ama ara ara oluyor demişsiniz, ilk arada annenizi tedaviye başlatsaydınız ne çekirdek aileniz yıpranırdı, ne siz. Böbrekleri ağrısa doktora gitmeyi reddedip sizin bakmanızı mı isteyecek? Benim yapacaklarımın bir sınırı var tedavi olman lazım demelisiniz, hatta kardeşinizle ağız birliği yapmalısınız. Öyle saçma geliyor ki bana bu durumlar, annemde ilaçlar sersemletiyor diye reddetti doktora gitmeyi zamanında, ağzından girip burnundan çıktım başladı tedaviye. Hayat kalitesi arttı kadının.
Ilaçları bıraktığından yeni haberimiz oldu çok iyidi veya iyiyim diyordu… o yüzden doktora gitmedi bu dönem… eskiden tabiki gitti doktora hastanedede yattı ama şuan herşeyi reddediyor… bir işe yaramadğını düşünüyor..
 
İki ucu pis değnek,

Zor bir durum ama annenizin bu denli herşeye hayır, istemiyorum, işe yaramıyor vb...
Kelimeleri sizlere yaptığı kapris olarak nitelendiriyorum.
Allah yardımcınız olsun :dua:
 
Selam bayanlar, size dün başımdan geçen bi olayı anlatmak istiyorum.

Annem 10 yıldır depresyon hastası ve ara sıra hastalığı kendisini belli ediyor davranışlarından vs.

Babamla çok kötü bi ilişkileri var boşanmak isteyipde hiç yapamadılar.

Dün annemin hastalığı yine tetikledi ve ben ne yapacağımı bilemedim.

Hastane mi değil mi, yanımamı alayım biraz vs.
Kararsız kaldım. Kendine zarar verecek diye korkum vardı

Ve ben bu durumları yaşarken annem hastayken yanında olduğum için eşim tarafından suçlandım.

Bana bunlarla sen ilgilenmek zorunda değilsin
Çabuk eve gel
Bizim huzurumuz bozulcak
Çocukları perişan edeceksin
Aynı zamandada suçlanılıyorum
Senin annen senin baban senin ailen
Evlendiğim günden beri huzurum olmadı
Seni tanıdığım güne lanet olsun dedi bana bugün

Eve geldim konuşmayı denedim hala aynı fikirde
Bıktım hep aynısı boşancaklarsa boşansınlar
Neden hep sen uğraşıyorsun gibi cümleler kurdu
Bende senin annen aynısı olsa ne olurdu diye benim annem bunları yaşatmadı bize dedi

Bir konuda bilgi vermem lazım gerçekten evlendipim günden beri babamla annemin hep sorunu vardı. Bende hiç huzurlu olmadım olaylarda ama yapacak birşey yoktu.

Paramparçayım
Annemi kendi evime getiremiyorum
Kocam istemiyor
Şaşkınım şokum kime ne sorcam bilemedim
Buraya yazdım
Lütfen tecrübeli eşler bir adım öne gelsin.
Şimdiden çok teşekkür ederim
Eve getirseniz ne olacak? Kendine zarar vermeyi düşünebilen birisi kendinde olmadığında başkasına da zarar verebilir mi? Annenizin durumu nasıl? Hastalığı ne boyutta? Belki klinikte tedavi görmesi gerek. Daha net değilken böyle işlere kalkışıp söz vermek hiç doğru değil. Elbette yardımcı olursunuz ama bir yere kadar. Çünkü sizin de sorumluluklarınız var.
Anneniz ayrılsa dahi farklı bir düzen kurmak zorunda ya da hastalığı ileri boyuttaysa uzman yardımıyla beraber yaşamak zorunda değil mi?
Eşinizle sakince konuşun, ben eşinizin çok fazla haklı olduğu yer var diye düşünüyorum. Ne yapalım beraber bi çözüm bulalım diye sorun. Kendini sizin yerine kpymasını isteyin. Eşinizden fikir vermesini isteyin.
Çocuklarınızı ihmal etmeyin. Anneniz sizde travma olmuş, siz de çocuklarınız için nir hara haline gelmeyin. Allah yardımcınız olsun.
 
Back