- 14 Temmuz 2017
- 46
- 11
- 33
-
- Konu Sahibi Nananonana
- #1
İyi geceler canım o kadar sıkkın ki :-(
Aslında nişanlıyım ama ailem başka şehirde olduğu için eşimle aynı evde kalıyorum yani kendi yeni evimizde kalıyorum. Eşim diyorum kusura bakmayın artık karı koca hayatı sürüyoruz. Düğüne daha var.
Konuma geleyim, bugün eşimi aradım akşama 3 tane arkadaşımın bize yemeğe geleceğini söyledim. Hem bu vesileyle tanımadığı bir arkadaşım vardı onunla da tanışmasını istedim. Arkadaşlarım farklı şehirdeler ve başka bir arkadaşın düğünü için bulunduğum şehre geldiler, kaç senelik dostlarım. Otelde kalıyorlar ben de dün görüşmüştüm hem şehri gezdiler bu bahaneyle ben de yanlarında oldum bugün de yemeğe çağırdım. Tamam dedi. Sesi bi garip. Masaya canlı çiçek al diye belirttim, masa düzeni önemlidir benim için. İşten geldiğinde hazırlanmak için bir saati vardı.
Neyse eve geldi duşa girdi. Ama geldiğinde arkadaşlarımın gelmesine 20 dakika kadar kalmıştı. Çiçeği yaptırmakla falan uğraşmış. Ben hazırladım beyimizin kıyafetlerini. Bu duştayken ben de arkadaşlarıma konum attım. Bir şey lazım mı demişler yok dedim. Neyse ben hazırım, masam hazır. Eşim gelmiş bornozla ! Ay bir bitkin, bir yorgun göreceksiniz.
Niye hala giyinmedin? dedim. Bugün zor bir gündü, kötü şeyler yaşadım dedi gözleri dolu dolu. Biraz anlatmaya başlar gb oldu ben de dedim ki birazdan misafirlerimiz gelecek bak ilk kez geliyorlar git hazırlan kıyafetlerini koydum. Güzelce giyin ben onları gönderince seni dinleyeceğim, dedim.
Biraz bozuldu gibi oldu ben de ya ne kadar mıy mıysın nefret ediyorum şu huyundan biraz canlı atik ol, dedim.
Neyse bu gitti odada hazırlanıyor, zil çaldı. (Gelen arkadaşlarım 2 erkek bir kız, kızla erkeğin birisi sevgili, üniversiteden beri dostlarım.)
Çiçek falan yaptırmışlar, şıkır şıkır giyinmişler güler yüzleriyle salona geçtik. Şakalaşmalar falan.
Sonra eşim geldi içeri ve üstünde benim oraya koyduğum kıyafetler yok, bi tişört bi basit kot pantolon, böyle evden uyanıp sokağa çöp atmaya ya da markete gider gb rahat. Suratı beş karış! Hoşgeldiniz etti oturdu. Bu kadar önemsizlik olur! Sinirden kip kırmızı oldum. Sustu oturdu, bizim tayfa ona bir şeyler sordu kısa öz, sade cevaplar minicik bir tebessüm yok. Ben yine de konuya dahil etmeye çalışıyorum tepki yok.
Masaya geçtik herkes şakalasıyor konusuyor bu kafasını yemeğe gömmüş öyle yiyor. Sonra arkadaşım (erkek olan) neyin var diye sordu. Kafasını kaldırdı gözler kip kırmızı dolu dolu. Canım çok sıkkın kardeşim dedi. Bizimkilerin sürat düştü neye uğradıklarını şaşırdılar. Hepsi çatalı bıçağı bırakıp benimkine bakıyorlar. Bizimki ağlamaya başladı!!!!
La havle! Bizimkiler sırtını sıvazlıyor falan bu ezik ezik ağlıyor. Mesele de şu; iş yerinde makine bozulmuş. Bu mühendis beyimizde onunla uğraşırken bir adamla birlikte adamın eli kesilmiş. Ağır bir şey yokmuş ve dikiş atılmış. Çok etkilenmiş miş de miş. Ballandıra ballandıra küçük emrah modunda ağladı. Ben yerlerdeyim. Bizimkiler şokta. Bunu avuttular, fazla oturtamadım gittiler. Bir de ağlarken şu çiçeği almaya zor gittim. Nananın ısrarı olmasa hiç halim yoktu, diyor.
Arkadaşlar giderken bu oturduğu yerde kendi kendine küçük emrah modunda durdu. Kalkma dediler buna. Bana da kapıda kızım kendine kastın neydi kendini yaktın dedi arkadaşım :-(
Çok üzgünüm :-( ne yapmam lazım :-(
Bir de onlar gitmiş gelmiş benim dizime yatmaya kalkıyor, çok etkilendim, çok kötüyüm diye :-( kalktım gittim yanından balkona. Hala da konuşmadım. Hala aynı yerde takılı kalmış oturuyor şu saatte!
Aslında nişanlıyım ama ailem başka şehirde olduğu için eşimle aynı evde kalıyorum yani kendi yeni evimizde kalıyorum. Eşim diyorum kusura bakmayın artık karı koca hayatı sürüyoruz. Düğüne daha var.
Konuma geleyim, bugün eşimi aradım akşama 3 tane arkadaşımın bize yemeğe geleceğini söyledim. Hem bu vesileyle tanımadığı bir arkadaşım vardı onunla da tanışmasını istedim. Arkadaşlarım farklı şehirdeler ve başka bir arkadaşın düğünü için bulunduğum şehre geldiler, kaç senelik dostlarım. Otelde kalıyorlar ben de dün görüşmüştüm hem şehri gezdiler bu bahaneyle ben de yanlarında oldum bugün de yemeğe çağırdım. Tamam dedi. Sesi bi garip. Masaya canlı çiçek al diye belirttim, masa düzeni önemlidir benim için. İşten geldiğinde hazırlanmak için bir saati vardı.
Neyse eve geldi duşa girdi. Ama geldiğinde arkadaşlarımın gelmesine 20 dakika kadar kalmıştı. Çiçeği yaptırmakla falan uğraşmış. Ben hazırladım beyimizin kıyafetlerini. Bu duştayken ben de arkadaşlarıma konum attım. Bir şey lazım mı demişler yok dedim. Neyse ben hazırım, masam hazır. Eşim gelmiş bornozla ! Ay bir bitkin, bir yorgun göreceksiniz.
Niye hala giyinmedin? dedim. Bugün zor bir gündü, kötü şeyler yaşadım dedi gözleri dolu dolu. Biraz anlatmaya başlar gb oldu ben de dedim ki birazdan misafirlerimiz gelecek bak ilk kez geliyorlar git hazırlan kıyafetlerini koydum. Güzelce giyin ben onları gönderince seni dinleyeceğim, dedim.
Biraz bozuldu gibi oldu ben de ya ne kadar mıy mıysın nefret ediyorum şu huyundan biraz canlı atik ol, dedim.
Neyse bu gitti odada hazırlanıyor, zil çaldı. (Gelen arkadaşlarım 2 erkek bir kız, kızla erkeğin birisi sevgili, üniversiteden beri dostlarım.)
Çiçek falan yaptırmışlar, şıkır şıkır giyinmişler güler yüzleriyle salona geçtik. Şakalaşmalar falan.
Sonra eşim geldi içeri ve üstünde benim oraya koyduğum kıyafetler yok, bi tişört bi basit kot pantolon, böyle evden uyanıp sokağa çöp atmaya ya da markete gider gb rahat. Suratı beş karış! Hoşgeldiniz etti oturdu. Bu kadar önemsizlik olur! Sinirden kip kırmızı oldum. Sustu oturdu, bizim tayfa ona bir şeyler sordu kısa öz, sade cevaplar minicik bir tebessüm yok. Ben yine de konuya dahil etmeye çalışıyorum tepki yok.
Masaya geçtik herkes şakalasıyor konusuyor bu kafasını yemeğe gömmüş öyle yiyor. Sonra arkadaşım (erkek olan) neyin var diye sordu. Kafasını kaldırdı gözler kip kırmızı dolu dolu. Canım çok sıkkın kardeşim dedi. Bizimkilerin sürat düştü neye uğradıklarını şaşırdılar. Hepsi çatalı bıçağı bırakıp benimkine bakıyorlar. Bizimki ağlamaya başladı!!!!
La havle! Bizimkiler sırtını sıvazlıyor falan bu ezik ezik ağlıyor. Mesele de şu; iş yerinde makine bozulmuş. Bu mühendis beyimizde onunla uğraşırken bir adamla birlikte adamın eli kesilmiş. Ağır bir şey yokmuş ve dikiş atılmış. Çok etkilenmiş miş de miş. Ballandıra ballandıra küçük emrah modunda ağladı. Ben yerlerdeyim. Bizimkiler şokta. Bunu avuttular, fazla oturtamadım gittiler. Bir de ağlarken şu çiçeği almaya zor gittim. Nananın ısrarı olmasa hiç halim yoktu, diyor.
Arkadaşlar giderken bu oturduğu yerde kendi kendine küçük emrah modunda durdu. Kalkma dediler buna. Bana da kapıda kızım kendine kastın neydi kendini yaktın dedi arkadaşım :-(
Çok üzgünüm :-( ne yapmam lazım :-(
Bir de onlar gitmiş gelmiş benim dizime yatmaya kalkıyor, çok etkilendim, çok kötüyüm diye :-( kalktım gittim yanından balkona. Hala da konuşmadım. Hala aynı yerde takılı kalmış oturuyor şu saatte!