Eşimin Davranışı Hakkında..

Eşim de 36 yaşında, yemek yapma konusunda bekârken yalnız yaşadığı zamanlar olmasının ve babasının da yemek yapma konusunda iyi olmasının etkisiyle iyi biri..

🙄 Yukarıdaki cümleyi asla anlamamış olan sadece ben değilimdir dimii?

Her kadın iyi yemek yapmak zorunda değil, her erkek tamirat işlerinden anlamak zorunda değil bu böyle uzar. Eşiniz bu kadar midesine meraklıysa bunu sizle evlenmeden önce paylaşsaydı.

Şakalaşma adı altında laf sokanlardan da nefret ederim!
 
Merhaba öncelikle eşin çok yetenekliyse bu konuda birlikte mutfağa girip hem öğrenip hem ortaklaşa birşeyler yapmış olursunuz yemek illa kadınındır diye bir kural mı var ya da hamur iiini yapamıyor olabilirsiniz tabi öğrenmekte zor diil ama kimsenin yorum yapmaya da hakkı yok bence ben eşimin bana söylediklerini söylesem ağzınız açık kalır siz yine de uyarmaya devam edin.
 
Ben yemek yapmayı seven biriyim ustayım demiyorum hiç bir zaman eşim baktı ben farklı yemekler yaptıkça ben sulu yemek sevmem ben sebze sevmem yahu dedim be yapayım her gün et yapmam mümkün mü ki annesinin evinde her gün dışarda yemek yiyen biriyken beni de beğenmemeye başladı işte 3 çeşit yemek yapıyorsun 4 gün açız bir de sen çıktın başıma diyen bir eşim vardı ne denilebilir ki duymayın boşverin
 
Bence değisebilir. Bana artniyetli gelmedi eşiniz. Tamamen rahat erkek tavrı. Yani onlar hayata bizim bakmıyor, bir şey yok ki bunda diyor. Artniyetten değil bilemediğinden. Bence ısrarla yanlış olduğunu, üzüldüğünüzü söyleyin. Düzelecektir gitgide..
 
Bende gerekirse herşeyi yaparm ama yapmam.. bilerek yapmam.. bana da börek aç baklava aç öğrençen derler he he der geçerim.. çünkü ben zaten yapabiliyorum.. ama yapmak istemiyorum.. niye takılıon ki.. yapabilen varsa bize de yapsn de geç..😌😌
 
bir ogretmen olarak keske en azindan paragraf kullansaydiniz da yazdiginiz okunabilseydi!
Keşke sende bir zamanlar öğrenci olmuş olarak okumayı öğrenseydin. Ben dahil bir cok kişi okumıuıs bak. Bok atmayın su öğretmenlere öleceksin kıskanclığından
 
Kayınvalideniz ya da görümcenizde bir kusur yok.Size göre bıyık altından gülmüş olsa bile görümcenizde kusur yok.Onlara boşuna bilenmeyin..Pandemi olayının getirisi o zaten.Hangi ortama girsem herkes evde yaptıklarını anlatıyor .Maksat muhabbet ve biraz da övünmek tabi.

Tek problem eşinizde..Siz onu açık açık konu hakkında uyarmışsınız..Ona rağmen devam etmiş espri kisvesi altında..Doğrusu böyle bir konuda ben olsam darılmazdım ve eşime ben takılırdımm "O kadar iyi yemek yaparım diosun ama bak bir lahmacun yapmadın bana ,ben de A101den aldım tabi napim hahah " gibilerinden..Ama siz bunun için fazla naifsiniz.Eşinizi uyarmaya devam edin.Ağladığınızı da gördükten snra dikkat edecektir bence.Öncesinde bu kadar etkileceğinizi düşünmediğinden uyarınızın üstünde fazla durmamıştır diye düşünüyorum.
 
Ee nolmuş mutfakta kötüyseniz? Niye bunu hakaret olarak alıyorsunuz? Bir erkeğe mutfakta kötü denilince hakaret olarak alıyor mu?
A101 den dondurulmuş lahmacun alıp yemek eşinizle ortak yaptığınız bir şey değil mi, neden suçmuş gibi üzerinize aldınız bunu ya da bu sebepten eşiniz ne hakla sizi suçlar tarzda konuşabilir, yapsaymış kendi lahmacun almasaymış A101 den.
Ben olsam hazır eşim bununla övünürken hayatım sen mutfakta harikasın diyerek bütün mutfağı kendisine bırakırım.
İkiniz de çalışıyorsanız evde pişen yemek ikinizin sorumluluğudur zaten. Dolayısıyla “bizim evde doğru düzgün yemek pişmiyor” ifadesi sizi kapsadığı kadar eşinizi de kapsıyor boşuna tek başınıza üzerinize alınmayın. Bir gün siz yapın bir gün eşiniz yapsın ondan sonra konuşsun. Görümcenizi de bırakın istediği kadar yemeklerini övsün. Sanki b.k var güzel yemek yapmakta. Bir şey yarıştırmaya gerek yok.
Bu yorumun altına imzamı atarım
 
Merhaba hanımlar, hepinize iyi bayramlar..Sizlerle yaşadığım bir olayı paylaşmak ve yorumlarınızı almak istiyorum..Biraz uzun yazabilirim..
Öncelikle ben 30 yaşındayım, öğretmenim, okullar açıkken öğlen 3 te dersim bittikten sonra 5, 5.30 bazen 6 ya kadar kursta kalan biriydim, çalışma tempomdan bahsetmek için yazdım bunu.. Mutfak ve temizlik konusunda orta düzey biriyim, ilk evlendiğim zamanlara göre kendimi biraz geliştirdim diyeyim..Yardımcı bayan hiç almadım.. Kayınvalidemle aynı şehirdeyiz ama hem yaşlı olması hem de 45 dk gibi bi mesafede olması sebebiyle yardım istemem, bir de istememem gerektiğini bilirim..Kendi ailemle farklı şehirlerde yaşadığımız için annemin de yardım etme durumu olmuyor..Eşim de 36 yaşında, yemek yapma konusunda bekârken yalnız yaşadığı zamanlar olmasının ve babasının da yemek yapma konusunda iyi olmasının etkisiyle iyi biri..
Eşim daha önceleri annesinin yanında "Ya işte pandoraksk de yemek yapamıyor" gibi söylemler de bulunup aklısıra bana şaka yapıp takılıyordu..Kayınvalidem de "Çalışan kız, sus bakiyim, duymiyim bi daha" falan derdi.. Ben de onlarla aynı ortamdayken öyle çok takılmazdım, amaan falan derdim ama eve gidince eşimi uyarırdım.. Bir de yemek yapma konusunda eşim yaptığı yemekleri över, şunun sosunu şöyle yaparım, bunu böyle yaparım diye anlatır..Mesela misafir mi geldi, yaptığı yemeği mutlaka yaptığını belirtme ihtiyacı duyar..Kayınvalidem de biraz da oğlunu tanıması sebebiyle sanırım, yemeğe gelmişlerse "Ay çok güzel olmuş, bunu hanginiz yaptı?" diye sorar; eşim de kendi yaptığını över durur..
Tatile bayramda kayınvalidemlerin yanına şehir dışına gittik ve ben daha evimizden ayrılmadan orada evimizin yemeğiydi, temizliğiydi gibi konularda yorum yapmaması konusunda uyardım..O da tabi canım olur mu öyle şey falan dedi..Tatile gittik, işte ben iş yaparım, kayınbabam "Kızım otur sen buraya iş yapmaya mı geldin" der; eşim de "Yok, o evde böyle değil" der..Görümcem ve eşi de orada bizimle tatildeydi.. İşte kız evde pişirdiği yemeklerden, yaptığı şeylerden bahseder..Ben de yapmıyor değilim, ama anlatma gereği duymadım, görümcem kendisiyle ilgili konuşurken de rahatsızlık duymadım..Herhangi bir yorum yapmadım..
Ama tatilin son akşamı şöyle bir olay yaşandı.. Eşim önce söze" Ya bizim arada ev yemekleri yediğimiz bir ablada (ki bunlar 2019 yılında yeni evlendiğimiz zamanlar oluyor) bir akşam şöyle yemek yedik, başka bir akşam şöyle bir yemek yedik, evde yemek yoktu, falan diye lafa girdi..Görümcem de sanki böyle bıyık altından güler gibi bir ifade takındı..Bu arada şundan da bahsedeyim..Görümcemle farklı şehirlerde yaşıyoruz, evine hiç gitmedik, çünkü onun şehrine hiç yolumuz düşmedi..Karı koca özel sektörde yoğun çalışıyorlar, bir de mesafeli, seviyeli bi ilişkimiz var, onlar bize annelerine gelmişken bir akşam geldi sadece, biz hiç gitmedik..Kayınvalidemlerde bulunurken kayınvalidem ikimiz de çalışan bayan olduğumuz için yemekleri kayınbabamla halleder, bize sofranın kurulması kaldırılması dışında pek iş yaptırmaz..Yani ben görümcemin evimde yapıyorum pişiriyorum dediği şeyleri gözümle görmedim ama bu yapmadığı anlamına da gelmez tabi..Neyse.. Görümcem resmen gülerek "Ben bu korona döneminde evimde lahmacun yaptım, şunu yaptım, şu balığı şöyle pişirdim" diye lafa girdi..Bir akşam önce kendisinin anlattığı şeylerden hiç rahatsızlık duymadım çünkü ortada benimle ilgili bir şey yoktu.. Ama eşimin benimle ilgili lafının üstüne bunları söyleyince ben bozuldum..Eşim bir de demez mi "Biz lahmacunu a101 den alıp fırına atıyoruz" diye..Bunun üzerine kayınvalidem de "Aa siz hep hazır mı alıp yiyorsunuz?" dedi.. Tabi benim surat ve mod iyice düştü, sofradan kalkmamak için kendimi zor tuttum..
Orada hep birlikte olduğumuz için odama geçip ağladım, eşim geldi, ya abartma bunda ne var dedi, ben tepki gösterdim, işte özür dilerimler, bir daha olmayacaklar falan..Ki öncedende özür dileyip bi daha yapmayacağım deyip yapmışlığı çoktur..Ertesi gün oradan ayrıldık..
Kızlar sizce ne yapmalıyım? Benimle yol gösterici ve bana yardımcı olacak yorumlarınızı bekliyorum..
Ben de 30 yasındayım meslektaşız, sizin de yazdıgınız gıbı bazen eve gelmem 6 yı buluyor, yemek yapmaya zamanım olmuyor, oyle süper yemekler yapamıyorum ne kadar pratik şey varsa onları yapıyorum.. Eşiniz patavatsız biri belli ki uyarmanıza ragmen devam ediyor.. Sert konusun bıraz bence
 
devir değişti. evde iki çalışan insan varsa herkes bu konuda çaba göstermeli. velev ki evde yemek pişmiyor eşinizin eli armut toplamasın yemekleri o pişirsin madem. kadın olarak öncelikle bu konularda mahcup olmamayı çünkü bunların artık kadınlara özel görevle olmadığını bilmeniz lazım. ben yemek yaparken güzel yaparım ama yemek yapmayı sevmem bana karşı da aynı muhabbetler edilir ama yemek yapmayı seven yapsın müsait kimse o yapsın der geçerim. okumuş etmiş kadınların hizmetçi gibi hala ev işi becerileri konusunda yarışmasını anlayamıyorum
 
Merhaba hanımlar, hepinize iyi bayramlar..Sizlerle yaşadığım bir olayı paylaşmak ve yorumlarınızı almak istiyorum..Biraz uzun yazabilirim..
Öncelikle ben 30 yaşındayım, öğretmenim, okullar açıkken öğlen 3 te dersim bittikten sonra 5, 5.30 bazen 6 ya kadar kursta kalan biriydim, çalışma tempomdan bahsetmek için yazdım bunu.. Mutfak ve temizlik konusunda orta düzey biriyim, ilk evlendiğim zamanlara göre kendimi biraz geliştirdim diyeyim..Yardımcı bayan hiç almadım.. Kayınvalidemle aynı şehirdeyiz ama hem yaşlı olması hem de 45 dk gibi bi mesafede olması sebebiyle yardım istemem, bir de istememem gerektiğini bilirim..Kendi ailemle farklı şehirlerde yaşadığımız için annemin de yardım etme durumu olmuyor..Eşim de 36 yaşında, yemek yapma konusunda bekârken yalnız yaşadığı zamanlar olmasının ve babasının da yemek yapma konusunda iyi olmasının etkisiyle iyi biri..
Eşim daha önceleri annesinin yanında "Ya işte pandoraksk de yemek yapamıyor" gibi söylemler de bulunup aklısıra bana şaka yapıp takılıyordu..Kayınvalidem de "Çalışan kız, sus bakiyim, duymiyim bi daha" falan derdi.. Ben de onlarla aynı ortamdayken öyle çok takılmazdım, amaan falan derdim ama eve gidince eşimi uyarırdım.. Bir de yemek yapma konusunda eşim yaptığı yemekleri över, şunun sosunu şöyle yaparım, bunu böyle yaparım diye anlatır..Mesela misafir mi geldi, yaptığı yemeği mutlaka yaptığını belirtme ihtiyacı duyar..Kayınvalidem de biraz da oğlunu tanıması sebebiyle sanırım, yemeğe gelmişlerse "Ay çok güzel olmuş, bunu hanginiz yaptı?" diye sorar; eşim de kendi yaptığını över durur..
Tatile bayramda kayınvalidemlerin yanına şehir dışına gittik ve ben daha evimizden ayrılmadan orada evimizin yemeğiydi, temizliğiydi gibi konularda yorum yapmaması konusunda uyardım..O da tabi canım olur mu öyle şey falan dedi..Tatile gittik, işte ben iş yaparım, kayınbabam "Kızım otur sen buraya iş yapmaya mı geldin" der; eşim de "Yok, o evde böyle değil" der..Görümcem ve eşi de orada bizimle tatildeydi.. İşte kız evde pişirdiği yemeklerden, yaptığı şeylerden bahseder..Ben de yapmıyor değilim, ama anlatma gereği duymadım, görümcem kendisiyle ilgili konuşurken de rahatsızlık duymadım..Herhangi bir yorum yapmadım..
Ama tatilin son akşamı şöyle bir olay yaşandı.. Eşim önce söze" Ya bizim arada ev yemekleri yediğimiz bir ablada (ki bunlar 2019 yılında yeni evlendiğimiz zamanlar oluyor) bir akşam şöyle yemek yedik, başka bir akşam şöyle bir yemek yedik, evde yemek yoktu, falan diye lafa girdi..Görümcem de sanki böyle bıyık altından güler gibi bir ifade takındı..Bu arada şundan da bahsedeyim..Görümcemle farklı şehirlerde yaşıyoruz, evine hiç gitmedik, çünkü onun şehrine hiç yolumuz düşmedi..Karı koca özel sektörde yoğun çalışıyorlar, bir de mesafeli, seviyeli bi ilişkimiz var, onlar bize annelerine gelmişken bir akşam geldi sadece, biz hiç gitmedik..Kayınvalidemlerde bulunurken kayınvalidem ikimiz de çalışan bayan olduğumuz için yemekleri kayınbabamla halleder, bize sofranın kurulması kaldırılması dışında pek iş yaptırmaz..Yani ben görümcemin evimde yapıyorum pişiriyorum dediği şeyleri gözümle görmedim ama bu yapmadığı anlamına da gelmez tabi..Neyse.. Görümcem resmen gülerek "Ben bu korona döneminde evimde lahmacun yaptım, şunu yaptım, şu balığı şöyle pişirdim" diye lafa girdi..Bir akşam önce kendisinin anlattığı şeylerden hiç rahatsızlık duymadım çünkü ortada benimle ilgili bir şey yoktu.. Ama eşimin benimle ilgili lafının üstüne bunları söyleyince ben bozuldum..Eşim bir de demez mi "Biz lahmacunu a101 den alıp fırına atıyoruz" diye..Bunun üzerine kayınvalidem de "Aa siz hep hazır mı alıp yiyorsunuz?" dedi.. Tabi benim surat ve mod iyice düştü, sofradan kalkmamak için kendimi zor tuttum..
Orada hep birlikte olduğumuz için odama geçip ağladım, eşim geldi, ya abartma bunda ne var dedi, ben tepki gösterdim, işte özür dilerimler, bir daha olmayacaklar falan..Ki öncedende özür dileyip bi daha yapmayacağım deyip yapmışlığı çoktur..Ertesi gün oradan ayrıldık..
Kızlar sizce ne yapmalıyım? Benimle yol gösterici ve bana yardımcı olacak yorumlarınızı bekliyorum..
Yemek yapabilmek çok büyük bir üstünlük mü, yemek yapabilince mükemmel bir eş kadın mı olunuyor. İkiniz de çalışıyormuşsunuz mutfak ikinizin de sorumluluğunda zaten.hem yeni evliymişsiniz ilginiz varsa seviyorsanız mutfağı zamanla daha çok yapmaya başlarsınız, bu karantina dönemi herkesi aşçı yaptı zaten, çocuk da olunca zaten isteseniz de mutfaktan çıkamıyorsunuz. Eşiniz de tam bir patavatsızmış, sizin bu konuya çok hassasiyetiniz var ama o bunu anlayamamış
 
Böyle seyleri cok takma he de geç inan ne ağlamaya değer nede kafa yormaya. Herkes herşeyi bilmek zorunda değil ki. Hem eleştiri kimden geliyor hakli mi haksız mi doğruluk payı nedir bunlarida hesaba katmak lazim
 
X