Selam kızlar.
Nerden başlasam bilmiyorum.Bayram tatilinde eşimin memleketine gittik,daha önce ablalarıyla sorun yaşamıştık ve ben defalarca kez adım atmama rağmen,karşılık alamadım.
Kestim,bitirdim ablalarıyla ilişkimi.
Eşim de aramaz ablalarını ve bu yüzden bana karşı kin duyuyorlar.
10 gün kaldık ve ben bu süre içerisinde elimden gelenin fazlasını yaptım.Annesinin bana karşı soğuk tutumu ilgisini çekti eşimin.
Nedenini sordu.Sorar sormaz annesi ayağa kalktı ve eliyle işaret yaptı yere doğru:
‘Senin karın bu kadar ama bir o kadar da yerde var,çok fena’ dedi.
Boyum 1.55.
Ayağa kalktım onun gözlerinin içine baktım ve ‘benim boyumda ne var,ne alaka?’diye sordum.
Sonrasında odadan çıkmak istedim,eşim önümde durdu. ‘Bekle’dedi.
Hiç görmediğim ve tanımadığım bir kimliğe büründü eşim.Kıyameti kopardı annesine.
Velhasıl,evime döndüm.Bizim yola çıkacağımız akşam oldu bu olay.
Eşime ‘bir annene anne demeyeceğim’dedim.
Benim için bitti annesi yani.
Olaylar olurken odada,eşimin babası,abileri ve abilerinin eşleri de vardı.
Kayınpederim ve eşimin abisi büyük tepki gösterdi annesine.
Geldiğimden beri eşimin annesinin o hareketi gözümün önünden gitmiyor,eşime tepkili değilim.Beni savundu ve annesine çok bağırdı ama günün sonunda annesinin elini öptü.Öptürdüler daha doğrusu.
Şimdi bu psikolojiyi nasıl aşacağımı bilmiyorum,kendimle barışık bir insanım ve yeterince mutluyum ama el hareketi gözümün önünden gitmiyor…