Bilmiyorum. O adımı atamıyorum sadece. Keşke o benden boşansa
Bilmiyorum. O adımı atamıyorum sadece. Keşke o benden boşansaNereye kadar?
Aynen bize neSusarım susmam.gerisi gıt gıt gıdaaak
Onların evi ister çıkmazlar falan yorumlarına katılmıyorum sonuçta size verildi anahtarları falan olamaz olsa da gelemezler bence.Arkadaşlar merhaba. 2 senelik evliyim. Eşimin ailesi evlendiğimiz geceden itibaren evimden çıkmadığı için sürekli tartıştık eşimle. Eşinin ailesine müsait oldukça buyurun gelin diyordum ama bir türlü gitmek bilmiyorlardı. En sonunda ben de çağırmamaya başladım çünkü anahtarla girmeler, hiçbir özelimizi kalmaması ve devamlı eşimin anne ve babasının keyfine göre hareket etme zorunluluğumuz beni kayınvalideme bu samimiyet değil artık yeter mesafe istiyorum demeye itti. Sonrası zaten patırtı gürültü. Biz boşanma aşamasına geldik eşimle. Ben erken doğum yaptım stresten vs vs. Eşimin ailesiyle mecburen görüşüyorum.Bunu onlar da bilir. Çağırmam da zorunda kalmadıkça gitmem de. (Eşimle tartışmamak için mecbur gidiyorum çünkü çocuğu tek göndermek istemiyorum)Kendi aralarında çok bilgili gibi görünüyorlar. Ama çocuğumu emanet etmeyi bırak bir saniye kucaklarında dursun istemiyorum artık. Çok rahatsız edici. Kızımın alerjileri var. Özellikle söylememe rağmen inatla azıcık versek bişey olmaz diye çocuğumun iki gün kusmasına neden oldular. 3 aylık kızıma bal yedirmeye çalıştılar. Sürekli olur olmadık neye hayır dediysem yapıyorlar. Televizyon, telefon yasak ama artık lanet olsun bıktım yapmayın demekten. Sürekli problemler. Ve eşimin akrabaları da evime gelip gitmez. Hayır çok umurumda değil zaten. Sürekli hasta olan çocukla hastaneden yeni çıkmış prematüre bebeğimi ziyarete geldiler. Kabul etmedim diye dünya kötüsü oldum. Herkes tavır aldı falan. Yine umurumda değil. Ama eşim olanlara çok üzülüyor. Haklı olduğumu biliyor ama bişey diyemiyor kimseye de. Şimdi de çocuğu getir sevelim havasındalar ben de sizin uçağının yok gelin sevin havasındayım. Doğru mu yapıyorum bilmiyorum. Ama sinirimi bozmaya başladı bu durum. Kayınvalideme çocuk emanet etmiyorum diye tavır yapıyorlar. Çocuğu bırakıyorum, o da çocuğu eşimin halasına bırakmış kadın almış götürmüş çocuğu sağa sola taa tepelere haberim yok. Benden izin istemek yok haber vermek yok. Neden yaptın diyorum zaten izin vermeyecektin diyor. E çocuk benim sen karar veremezsin diyorum sen çocuğu çok kısıtşıyosun başına bişey gelmesin dikkat et diyor. Aileye ilk giren gelini de böyle bıktırmışlar. Kız kayınvalidemin yüzüne söylüyo kendiniz doğursaydınız beni çok sıktınız çocuktan dolayı da yeni evliyken de diyor ha ha ha gülüyor. Ben bilmiyorum artık ne yapacağımı çok stres oluyorum. Eşim bir şey demiyor ama bıktım tartışmaktan kaostan. Kimse nerede durması gerektiğini bilmiyor resmen.
Alerjik çocuğuma bal verip günlerce kusmasina neden olanlarla görüşmüyorum diye üzülen eşimi anasına yollarım ,siz kafayı yediniz galiba iyiyi kötüden ayırmaya beyni yetmeyen anamda anam diyen kocaya üzülmekte cok saçma, sizde normal değilsiniz....İmkanımız yok maalesef. Apartmandan yana sorunum yok da. Eşim üzülüyor. Ben takmıyorum pek. Var veya yok. Eşim üzüldükçe de ben de üzülüyorum dolayısıyla
Bu takmamış haliniz mi? Bi de taksanız savaş çıkacak demek ki. Eşiniz 7 yaşında çocuk galiba, karısına hakaret ediliyor üzülüyor , çocuğuna yememesi gereken şeyler veriliyor üzülüyor, dövseler sizi gene üzülecek. Aman kalbi serçe kanadı gibi kırılgan kocanız üzülmesin, paşam üzülürse güneş doğmaz, kıyamam. Çocuğun yanında kocanızı da çocuk doktoruna götürün , yetişkinliğe bir türlü geçememiş.İmkanımız yok maalesef. Apartmandan yana sorunum yok da. Eşim üzülüyor. Ben takmıyorum pek. Var veya yok. Eşim üzüldükçe de ben de üzülüyorum dolayısıyla
Ses çıkardığı ile kalıyor o zaman. Bir ağırlığı yok yani. Lafının kıymeti yok. Ya da kendine doğrudan bir şey yapılmadığı için rahatta, çok kasmıyor.
sen de diger gelin gibi yapacaksin. laf sokup guleceksin. istemeyince kestirip atacaksinArkadaşlar merhaba. 2 senelik evliyim. Eşimin ailesi evlendiğimiz geceden itibaren evimden çıkmadığı için sürekli tartıştık eşimle. Eşinin ailesine müsait oldukça buyurun gelin diyordum ama bir türlü gitmek bilmiyorlardı. En sonunda ben de çağırmamaya başladım çünkü anahtarla girmeler, hiçbir özelimizi kalmaması ve devamlı eşimin anne ve babasının keyfine göre hareket etme zorunluluğumuz beni kayınvalideme bu samimiyet değil artık yeter mesafe istiyorum demeye itti. Sonrası zaten patırtı gürültü. Biz boşanma aşamasına geldik eşimle. Ben erken doğum yaptım stresten vs vs. Eşimin ailesiyle mecburen görüşüyorum.Bunu onlar da bilir. Çağırmam da zorunda kalmadıkça gitmem de. (Eşimle tartışmamak için mecbur gidiyorum çünkü çocuğu tek göndermek istemiyorum)Kendi aralarında çok bilgili gibi görünüyorlar. Ama çocuğumu emanet etmeyi bırak bir saniye kucaklarında dursun istemiyorum artık. Çok rahatsız edici. Kızımın alerjileri var. Özellikle söylememe rağmen inatla azıcık versek bişey olmaz diye çocuğumun iki gün kusmasına neden oldular. 3 aylık kızıma bal yedirmeye çalıştılar. Sürekli olur olmadık neye hayır dediysem yapıyorlar. Televizyon, telefon yasak ama artık lanet olsun bıktım yapmayın demekten. Sürekli problemler. Ve eşimin akrabaları da evime gelip gitmez. Hayır çok umurumda değil zaten. Sürekli hasta olan çocukla hastaneden yeni çıkmış prematüre bebeğimi ziyarete geldiler. Kabul etmedim diye dünya kötüsü oldum. Herkes tavır aldı falan. Yine umurumda değil. Ama eşim olanlara çok üzülüyor. Haklı olduğumu biliyor ama bişey diyemiyor kimseye de. Şimdi de çocuğu getir sevelim havasındalar ben de sizin uçağının yok gelin sevin havasındayım. Doğru mu yapıyorum bilmiyorum. Ama sinirimi bozmaya başladı bu durum. Kayınvalideme çocuk emanet etmiyorum diye tavır yapıyorlar. Çocuğu bırakıyorum, o da çocuğu eşimin halasına bırakmış kadın almış götürmüş çocuğu sağa sola taa tepelere haberim yok. Benden izin istemek yok haber vermek yok. Neden yaptın diyorum zaten izin vermeyecektin diyor. E çocuk benim sen karar veremezsin diyorum sen çocuğu çok kısıtşıyosun başına bişey gelmesin dikkat et diyor. Aileye ilk giren gelini de böyle bıktırmışlar. Kız kayınvalidemin yüzüne söylüyo kendiniz doğursaydınız beni çok sıktınız çocuktan dolayı da yeni evliyken de diyor ha ha ha gülüyor. Ben bilmiyorum artık ne yapacağımı çok stres oluyorum. Eşim bir şey demiyor ama bıktım tartışmaktan kaostan. Kimse nerede durması gerektiğini bilmiyor resmen.
yukaridakiler dalgavari soyluyor ama aslinda dogru soyledikleri. yani esim uzuluyor demissiniz ama onun icin uzulmenize gerek yok ki. zaten ailesinin yaninda, onlar da sizi kotu bilmis. burada uzunulmesi gereken kisi sizsizin aslinda.Zaten evliliğmi çok zor devam ettiriyorum bi de böyle düşünmek beni korkutuyor. Ondan öyle değilmiş gibi davranmak işime geliyor doğrusu. Evliliğimi devam ettirmek istemiyorum ama ettirmek için bahane arıyorum. Bu kadar
Eşin sana hak verip gerekeni yapmıyorsa orda bir sıkıntı varArkadaşlar merhaba. 2 senelik evliyim. Eşimin ailesi evlendiğimiz geceden itibaren evimden çıkmadığı için sürekli tartıştık eşimle. Eşinin ailesine müsait oldukça buyurun gelin diyordum ama bir türlü gitmek bilmiyorlardı. En sonunda ben de çağırmamaya başladım çünkü anahtarla girmeler, hiçbir özelimizi kalmaması ve devamlı eşimin anne ve babasının keyfine göre hareket etme zorunluluğumuz beni kayınvalideme bu samimiyet değil artık yeter mesafe istiyorum demeye itti. Sonrası zaten patırtı gürültü. Biz boşanma aşamasına geldik eşimle. Ben erken doğum yaptım stresten vs vs. Eşimin ailesiyle mecburen görüşüyorum.Bunu onlar da bilir. Çağırmam da zorunda kalmadıkça gitmem de. (Eşimle tartışmamak için mecbur gidiyorum çünkü çocuğu tek göndermek istemiyorum)Kendi aralarında çok bilgili gibi görünüyorlar. Ama çocuğumu emanet etmeyi bırak bir saniye kucaklarında dursun istemiyorum artık. Çok rahatsız edici. Kızımın alerjileri var. Özellikle söylememe rağmen inatla azıcık versek bişey olmaz diye çocuğumun iki gün kusmasına neden oldular. 3 aylık kızıma bal yedirmeye çalıştılar. Sürekli olur olmadık neye hayır dediysem yapıyorlar. Televizyon, telefon yasak ama artık lanet olsun bıktım yapmayın demekten. Sürekli problemler. Ve eşimin akrabaları da evime gelip gitmez. Hayır çok umurumda değil zaten. Sürekli hasta olan çocukla hastaneden yeni çıkmış prematüre bebeğimi ziyarete geldiler. Kabul etmedim diye dünya kötüsü oldum. Herkes tavır aldı falan. Yine umurumda değil. Ama eşim olanlara çok üzülüyor. Haklı olduğumu biliyor ama bişey diyemiyor kimseye de. Şimdi de çocuğu getir sevelim havasındalar ben de sizin uçağının yok gelin sevin havasındayım. Doğru mu yapıyorum bilmiyorum. Ama sinirimi bozmaya başladı bu durum. Kayınvalideme çocuk emanet etmiyorum diye tavır yapıyorlar. Çocuğu bırakıyorum, o da çocuğu eşimin halasına bırakmış kadın almış götürmüş çocuğu sağa sola taa tepelere haberim yok. Benden izin istemek yok haber vermek yok. Neden yaptın diyorum zaten izin vermeyecektin diyor. E çocuk benim sen karar veremezsin diyorum sen çocuğu çok kısıtşıyosun başına bişey gelmesin dikkat et diyor. Aileye ilk giren gelini de böyle bıktırmışlar. Kız kayınvalidemin yüzüne söylüyo kendiniz doğursaydınız beni çok sıktınız çocuktan dolayı da yeni evliyken de diyor ha ha ha gülüyor. Ben bilmiyorum artık ne yapacağımı çok stres oluyorum. Eşim bir şey demiyor ama bıktım tartışmaktan kaostan. Kimse nerede durması gerektiğini bilmiyor resmen.
Herkesle kötü olma pahasına net olun mesafeyi arttırın, size saygı duyana kadar da gevşemeyin, gidip gelmeyi azaltın, eşiniz tek gitsin , bu arada eşinize de güzel bir ayar çekin de bir ailesi olduğunun farkına varsın, sinir oluyorum böyle sünepe erkeklere ...Arkadaşlar merhaba. 2 senelik evliyim. Eşimin ailesi evlendiğimiz geceden itibaren evimden çıkmadığı için sürekli tartıştık eşimle. Eşinin ailesine müsait oldukça buyurun gelin diyordum ama bir türlü gitmek bilmiyorlardı. En sonunda ben de çağırmamaya başladım çünkü anahtarla girmeler, hiçbir özelimizi kalmaması ve devamlı eşimin anne ve babasının keyfine göre hareket etme zorunluluğumuz beni kayınvalideme bu samimiyet değil artık yeter mesafe istiyorum demeye itti. Sonrası zaten patırtı gürültü. Biz boşanma aşamasına geldik eşimle. Ben erken doğum yaptım stresten vs vs. Eşimin ailesiyle mecburen görüşüyorum.Bunu onlar da bilir. Çağırmam da zorunda kalmadıkça gitmem de. (Eşimle tartışmamak için mecbur gidiyorum çünkü çocuğu tek göndermek istemiyorum)Kendi aralarında çok bilgili gibi görünüyorlar. Ama çocuğumu emanet etmeyi bırak bir saniye kucaklarında dursun istemiyorum artık. Çok rahatsız edici. Kızımın alerjileri var. Özellikle söylememe rağmen inatla azıcık versek bişey olmaz diye çocuğumun iki gün kusmasına neden oldular. 3 aylık kızıma bal yedirmeye çalıştılar. Sürekli olur olmadık neye hayır dediysem yapıyorlar. Televizyon, telefon yasak ama artık lanet olsun bıktım yapmayın demekten. Sürekli problemler. Ve eşimin akrabaları da evime gelip gitmez. Hayır çok umurumda değil zaten. Sürekli hasta olan çocukla hastaneden yeni çıkmış prematüre bebeğimi ziyarete geldiler. Kabul etmedim diye dünya kötüsü oldum. Herkes tavır aldı falan. Yine umurumda değil. Ama eşim olanlara çok üzülüyor. Haklı olduğumu biliyor ama bişey diyemiyor kimseye de. Şimdi de çocuğu getir sevelim havasındalar ben de sizin uçağının yok gelin sevin havasındayım. Doğru mu yapıyorum bilmiyorum. Ama sinirimi bozmaya başladı bu durum. Kayınvalideme çocuk emanet etmiyorum diye tavır yapıyorlar. Çocuğu bırakıyorum, o da çocuğu eşimin halasına bırakmış kadın almış götürmüş çocuğu sağa sola taa tepelere haberim yok. Benden izin istemek yok haber vermek yok. Neden yaptın diyorum zaten izin vermeyecektin diyor. E çocuk benim sen karar veremezsin diyorum sen çocuğu çok kısıtşıyosun başına bişey gelmesin dikkat et diyor. Aileye ilk giren gelini de böyle bıktırmışlar. Kız kayınvalidemin yüzüne söylüyo kendiniz doğursaydınız beni çok sıktınız çocuktan dolayı da yeni evliyken de diyor ha ha ha gülüyor. Ben bilmiyorum artık ne yapacağımı çok stres oluyorum. Eşim bir şey demiyor ama bıktım tartışmaktan kaostan. Kimse nerede durması gerektiğini bilmiyor resmen.
3 aylık bebeğe bal vermişler, şaka mısın sen arkadaşım yaaa...Çok mu dolmuşsun onlara karşı ya ?
Neden böyle acaba , ilginç, eşiniz ailesi ile yeni mi tanıştı, salağa yatıyor herife bakYok ya ses çıkarıyor. Gözümle görmesem inanmazdım. Kaç kez söyledi, bağırdı, olay çıkardı. Benim ailem neden böyle ya diye sorup duruyor sürekli.
Yine anasının gözü bir eş ve ona üzüle üzüle kahrolan bir kadın, böyle evlilikler iflah olmaz , kadın eşinin kendisine yaptığı kötülüklerin farkında bile değilEsim olanlara cok uzuluyor demissiniz ya is esinizde bitiyor. Anahtari verin dese kimse esinize kizmaz cunku kendi ailesi ama esiniz sizi orta yere atmis kenardan cok uzuluyor yersen. Bu durumda esiniz cici evlat olmaya devam ediyor, kotu siz oluyorsunuz. Esiniz ses cikarabilse kimse sizin cocugunuz konusunda soz sahibi olamaz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?