Selam, benimki de böyle boşverin. Hatta böyle olması daha iyi. Zırt pırt arayıp her bku sorsa daha rahatsız edici. Siz de çok verici olmayın. Onlar nasıl davranıyorsa siz de öyle davranın. Sevginizi kendi ailenize, eşinize, çocuklarınıza saklayın. Sizi sevenlere yaniHerkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
Yani sen belki daha farklı olmasını isterdin haklı olarak ama maalesef olmuyor olan da genelde rol olarak oğlumdan kızımdan farkın yok der ama ciddi bir konu olursa emin ol herkes kendi evladını tutar ,düşünür onun için üzülür bunlar gerceklerHerkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
Kız boşversene sormasınlar sizin kayınaile yani. Ben köpek gibi çalışırken 10 dakka fazla durmadım yanlarında izin günlerimde gitmedim diye demediklerini bırakmazken kendi kızı çalışınca “ ah anneem napsın yoruluyor” der oldu. Takarsanız üzülürsünüz. İlgi beklemeyin.Herkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
Şok icinde okudum gercekten. sizce sorun kayinvalidenizin bu sözü mü inanamiyorum canı cehenneme eşyanın çorbanin.Kocam beni sevmiyor bir boşanma sebebi olabilir ama kayınvalidem beni sevmiyor, boşanmak istiyorum derseniz hakim sizi psikiyatri kliniğine sevk eder.
Bir dünya insanın arayıp da bulamadığı şey bu yahu. Ne güzel size mesafe koymuş. Karışan eden yok, dert mi arıyorsunuz kendinize?
Bakın içinizi rahatlatacak bir örnek vereyim. Gene ilk evliliğim ve ilk kayınvalidem (ilk göz ağrım, iki gözümün çiçeği yani) biz Ege'den Adana'ya tayin olurken ben nakliye kamyonunu karşılamak için önce gittim ve eski eşim de evi kamyona yükletmek için evde kaldı. Adana'ya gittiğim günün sabahı İstanbul'dan bir telefon geldi, abim ölmüş Aynı gün ilk otobüs ile İstanbul'a gidip cenazeye katıldım ve maalesef evimi taşımak zorunda olduğum için aynı gün akşam Adana'ya dönmem gerekiyordu. Cenazeye gelenler için yapılan yemekler vardı. Dedim ki kendi anneme. Falanca annem de bu çorbayı çok severdi, otogara uğramadan ona uğrayıp bi elini öpeyim ve ona da çorba götüreyim, evleri otogara çok yakın. Annem de iyi olur kızım, büyüktür gönlü olur dedi. Gittim.
Hayırdır? dedi bana. Abim, sizlere ömür dedim. Başın sağ olsun, yalnız mı geldin dedi. Durumu anlattım, oğlunun evi yüklemek için Ege'deki evde kaldığını söyledim. Bana ne dedi biliyor musunuz?
"Keşke oğlum gelseydi."
İnsanlık, insanlığı kabul edene yapılır. Ben de bir daha kapısını açmadım zaten. Benim anne dememle, benim evlat olmaya çalışmamla olmuyor, onların evladı değiliz. Bizi de sevmiyorlar işte kabul edin.
Sen bence asıl derdini konuna güncelleme olarak ekle. Kimse anlamamış ve alakasız yorumlar geliyoranlatmak istediğim tam olarak buydu aslında. kv eşim için o artık senin anneninde babanında evladı bunu bunu yapmak zorundalar demişti.bende aynı şeyi bekliyorum.yani ona gelince evlat oluyorda biz çöpten mi çıktık.
Çok tuhafsınız, yahu madem onlar size uzak sizde uzak olun, önemsemeyin geçin, neden onlar tarafından sorulmak ve sevilmek için bu hallere giriyorsunuz , bir de bu yüzden yuva dağıtmayı düşünüyorsunuz, kendinize gelin onlar sizin öz anne babanız değiller beklentiyi bırakın mutlu olun...Herkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
Size nasıllarsa sizde öyle olun , uzak durun..Elbette öyle ama ne bileyim mesela annem kanser nedeniyle ameliyat oldu. herkes farklı şehirde.bizde hastanede ameliyatın bitmesini bekliyoruz.ameliyat 5 saat sürdü.kardesimle ben kötüyüz ağlıyoruz falan.herkesin eltilerin kayınların kv kp falan olduğu bi whatsapp grubu var. bunlar annemin ameliyatta olduğunu bildiği halde orada gülmeli muhabbet çevirdiler.en son ben sinirlenip çıktım.insanın biraz saygısı olur. sonra annem istanbulda kemoterapi görürken telefonda yok sen git oğlan nabcak vs demeler. kendi torunlarının uyduruk bir bademcik ameliyatı oldu ortalığı velveleye verdiler. insanın böyle zoruna gidiyor.bu bencilllik değilde nedir. bunalıyorum.
Allah başka dert vermesin ama gelin gelindir, oğlu oğludur bu kadar . Sizin aileniz aslında güzel olanı yapıyor ama maalesef ki herkes aynı değil, üzülüp takılacak bi dert değil gibi eğer evliliginiz de başla sorun yoksaHerkese merhabalar.Artık kafayı yemek üzere olduğum için buraya yazıp benden daha tecrübeli veya aklı başında birilerinden akıl almak istedim. yaşım 29. 5 yıllık evliyim.çocugum yok.Eşimle daha önce uzun yıllardır bir birlikteliğimiz oldu. Sorun şu ki eşimin ailesi çok bencil sadece kendi çocuklarını düşünen insanlar. Eşim 4 kardeş. Tek çocuk değil.Özellikle kayınvalidem her çocuğuna böyle. Bu durum beni artık o kadar boğuyor kiYani ben onları kendi ailemden ayırt etmiyorum ama onlar bunu açıkça yapıyor. kardesler neyse de özellikle kayınvalide ve kayınpeder. fakat yüzlerine bunu söyleyince siz ayrım yapıyor kendi çocuklarınızı güdüyorsünüz deyince yapmadıklarını iddia ediyorlar. yok yapmıyoruz diyorlar. ancak o kadar bariz ki yani insanı aptal yerine koyuyorlar resmen. mesela kadınsal bir rahatsızlığım çıktı. doktor ameliyat şart dedi. bir kere aradılar sadece. bende kırıldım. arayınca eşime o da akıllarına gelirse soruyorlardı. Bunu söyleyince kayınvalide kanser misin sanki dedi. Ama eşimin bir sıkıntısından bahsetmiştim ve gece uykuda panik atak geçirdi demiştim hemen aradılar. yok oğlum iyi misin yok şöyle mi böyle mi? nezle olsa ararlar yani. benimle konuşurken hemen eşimi sorarlar. eşimle konuşurlerken de akıllarına gelecekte öyle beni soracaklar...bu tutumları benim çok zoruma gidiyor artık. Zira benim ailem eşime böyle yapmıyor.ben sülalemde de böyle birşey görmedim. bizim gelinlerimizde damatlarımızda aynıdır. heleki göze soka soka böyle şeyler yapmayız.benim ailem bana nasıl davranıyorlarsa eşime de öyleler. yorulduğu yere değirmen kurarlar deyim yerindeyse. Bugün artık dayanamıyorum gururuma dokunuyor, olmuyor dedim eşime.Ağladım. Eşimden bizden vaz mı geçiyorsun bu yüzden yuvamızı mı dağıtalım dedi. Ancak yukarıda verdiğim örnek bunun binde biri. ailesinin bu tutumu beni eşimden de soğutuyor. çok bunalıyorum ve zoruma gidiyor.kaç kere ben ayrı eşim ayrı konuştuk anlamıyorlar. yok diyorlar öyle bir şey yok. Artık bu tavırlardan o kadar bunaldım ki yuvamı dağıtacak duruma geldim. siz olsanız ne yaparsınız?Lütfen bana bir yol gösterin. Zira annem kanser olduğu için onunla da sıkıntılarımı paylaşamıyorum.
insan yaşarken bazı şeyleri göremiyor. niyetim sizi kırmak değil fakat eş ailesiyle yaşanılan problemlerde eşin karısını ezdirmesinden kaynaklanıyor genelde, konuda anlatığınız şeyler ve beklentinizde haklı değilsiniz, hiçbir zaman evladıyla sizi aynı göremez bu konuda herkesle hemfikiriz. eşiniz de ailesinin aramama sormama vs huyunu değiştiremez yani daha sakin olabilirsiniz bu konuda. sonradan anlattığınız şeylerde kayınvalide söyledikleriyle üzmüş ama eş bu söylenenlere hiç ses çıkarmamış. benim annem eşime "benim kızım kıçıyla kazanır haha" yapsa annem de olsa ağzının payını veririm. normal bir söylem değil çünkü. eşinizle değiştiremeyeceği şeyler hakkında konuşmayı bence bırakın fakat değiştirebileceği şeyler hakkında konuşun ki, ne o sizi ezdirsin ne siz kendinizi ezdirinkusura bakmayın telefon yüzünden arada kaynamış görmemişim. inanın siz yazınca suan bende sorguladım bunu. eşim ailesine tepki veremiyor.yeni yeni benim ittirmemle.sanırım evet suç bulmamaya kıvranıyorum
nasıl yapılacagını bulamadm. ekleyecektim.Sen bence asıl derdini konuna güncelleme olarak ekle. Kimse anlamamış ve alakasız yorumlar geliyor
Ben de bilmiyorumnasıl yapılacagını bulamadm. ekleyecektim.
o zaman sizin oralarda sen ölürsen yenisini alırım nolacak demek veya kanser olmuş bir anneyi falan umursamamak normal.avrupada evlilikler tango gibidir türkiye de halay gibi diye bir söz vardı. soğumayıp nabayım. bu insanlar bu adamın ailesi.ömür boyu hayatımda olacaklar.bunaldım bıktım. ben dünya benim etrafımda dönüyor demiyorum.aslında herşeyi anlatsam daha çok dünya onların etrafında dönüyor. onların hastalıkları onların çocukları hep çok önemli. ama biz sanki ağaç kovugundan cıkmısız. kardesleri üniveristeye baslayacak 2 araba kazandığı yere götürelm diye ayaklandılar. bnm annem kanser oldu bana da dedilerki sen git oğlan nabacak.ailemin oldugu sehirde covid oldum. 1 ay hastanede yattım.eşim bu süreçte ailesinin yanında kaldı.hastaneden cıktım bana tutup otobuse bin gel dediler ya. nefes alamayan insana şehirlerarası bin gel demek ne demek.ama kendi diğer oğulları şırnakta görev yaparken her yaz tatili hususi arabayla o kadar yol gidilip alınıyordu. annem aman kızım gönüllerini iyi tut derdi hep bana. bir kere eşime demedilerki kv ni ziyaret et. aman nabacak aman ne olacak.şimdi sizce dünya benim etrafımda mı dönüyor onların etrafında mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?