Eşimin ailesini sevmiyorum

bluemystery .!.:

1 yıllık evliyim. Eşim doğulu. Mükemmel bir insan fakat kültür çatışması yaşıyoruz ve Karadenizliyim. Açıkçası memleketin ne kadar önemi var bilmiyorum ama biz iki kardeşiz onlar 5 benim 2 dayım var onların 10 yani durum böyle olunca ben çok sessiz sakin bir ailede yetiştim onlarda hep bir hareket var. Üzerine yeni evli olmak hem de çalışmak eklenince ben bu gitme gelme 30 kişiye hizmet etme olayına alışamadım.

Birde tabi olayın maddi boyutu var. Benim ailem bize maddi anlamda çok fazla destek oldu oturduğumuz evi bize ailem verdi. Buna rağmen ne geldiler ne gittiler ne de rahatsız edip illa gelin diye tutturdular. Eşimin ailesi ablası kardeşleri sürekli maddi olarak Show derdindeler versek hep isterler ama ihtiyacınız var mı demezler. Bu konuyla ilgili eşimle ve ailesiyle defalarca kez tartışmışlığımız var. Onlara göre kimse almıyor kimse bir şey istemiyor ama eşimin kartının kopyası annesinde var öyle söyleyeyim. İhtiyaçları olsa tamam ama oturdukları evi bile eşim satın alıp verdi onlara. Diğer kardeşleri tam anlamıyla kendileri yiyip içip gezip tozuyor. Yine de eşim için tamam dedim iş çıkışı her hafta en geç iki hafta da bir oraya gidip geldim ama yorgunum hizmet etmekten yoruldum ne gelenleri bitiyor ne gidenleri ne de dertleri. Birde oraya gidince çileyi benim çekip onların bana çeşitli konularda hava atması yok mu benim düğünüm şöyle senin ki böyle oldu diye. Kısacası eşim her hafta gideyim istiyor ama ben bildiğiniz tiksindim nefret ettim. Hatta öyle ki annem 1 ayda rahatsızlandı birdenbire kanser son evre olduğunu öğrendik az ömrü olduğu söyleniyor maalesef Allah razı olsun eşim tuttu annemi evimize getirdi kendi evimizde bakıyoruz arkamızdan demişler ki niye evinize aldınız yeni evlisiniz demişler düşünün bu kadar kritik bir durumda yorumları bu cahiller mi kötüler mi bilmiyorum . Evi annem aldı verdi sizin bir çay kaşığınız bile yok birde yorum yapıyorsunuz dememek için kendimi zor tutuyorum ama eşime söylediğim için aramız açıldı. Arkadaşlar elimde değil bu insanlardan nefret ediyorum ha sabah eşimede dedim doğum gününde bayramda hastalıkta onda bunda gidiyorum saygıda kusur etmiyorum dedim ama yüzün düşük onları sevmediğini biliyorlar yetmiyor diyo ya sevemiyorum sevilecek gibi değiller ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...

zxshermine .!.:

Annenize şifa dilerim.

Genişletmek için tıkla...

bluemystery .!.:

1 yıllık evliyim. Eşim doğulu. Mükemmel bir insan fakat kültür çatışması yaşıyoruz ve Karadenizliyim. Açıkçası memleketin ne kadar önemi var bilmiyorum ama biz iki kardeşiz onlar 5 benim 2 dayım var onların 10 yani durum böyle olunca ben çok sessiz sakin bir ailede yetiştim onlarda hep bir hareket var. Üzerine yeni evli olmak hem de çalışmak eklenince ben bu gitme gelme 30 kişiye hizmet etme olayına alışamadım.

Birde tabi olayın maddi boyutu var. Benim ailem bize maddi anlamda çok fazla destek oldu oturduğumuz evi bize ailem verdi. Buna rağmen ne geldiler ne gittiler ne de rahatsız edip illa gelin diye tutturdular. Eşimin ailesi ablası kardeşleri sürekli maddi olarak Show derdindeler versek hep isterler ama ihtiyacınız var mı demezler. Bu konuyla ilgili eşimle ve ailesiyle defalarca kez tartışmışlığımız var. Onlara göre kimse almıyor kimse bir şey istemiyor ama eşimin kartının kopyası annesinde var öyle söyleyeyim. İhtiyaçları olsa tamam ama oturdukları evi bile eşim satın alıp verdi onlara. Diğer kardeşleri tam anlamıyla kendileri yiyip içip gezip tozuyor. Yine de eşim için tamam dedim iş çıkışı her hafta en geç iki hafta da bir oraya gidip geldim ama yorgunum hizmet etmekten yoruldum ne gelenleri bitiyor ne gidenleri ne de dertleri. Birde oraya gidince çileyi benim çekip onların bana çeşitli konularda hava atması yok mu benim düğünüm şöyle senin ki böyle oldu diye. Kısacası eşim her hafta gideyim istiyor ama ben bildiğiniz tiksindim nefret ettim. Hatta öyle ki annem 1 ayda rahatsızlandı birdenbire kanser son evre olduğunu öğrendik az ömrü olduğu söyleniyor maalesef Allah razı olsun eşim tuttu annemi evimize getirdi kendi evimizde bakıyoruz arkamızdan demişler ki niye evinize aldınız yeni evlisiniz demişler düşünün bu kadar kritik bir durumda yorumları bu cahiller mi kötüler mi bilmiyorum . Evi annem aldı verdi sizin bir çay kaşığınız bile yok birde yorum yapıyorsunuz dememek için kendimi zor tutuyorum ama eşime söylediğim için aramız açıldı. Arkadaşlar elimde değil bu insanlardan nefret ediyorum ha sabah eşimede dedim doğum gününde bayramda hastalıkta onda bunda gidiyorum saygıda kusur etmiyorum dedim ama yüzün düşük onları sevmediğini biliyorlar yetmiyor diyo ya sevemiyorum sevilecek gibi değiller ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

Ay asla eşinizle ilişkinizin mükemmel eşinizin de eşsiz biri olduğunu düşünmüyorum, 5 kardeş olduğunu düğün günü mü öğrendin ? Boşan git madem evi sürekli kocanın başına kakacaksan otur evinde boşan.

Genişletmek için tıkla...

eseross .!.:

Maalesef annesine ev alıp oturturken kendisi kv den ev alan bir koca bu. O konuda bence gayet haklı. Ailelerden destek beklenmemeli ancak tutupta ben anneme ev alacak kadar maddi olarak iyiysem gidip başkasının da evinde oturmam önce kendi çekirdek aileme bir ev alırım ardından param çok geliyorsa anneme de alır içine oturturum. Yanlış şeyler var orda.

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

Ya evet ama her şeye tamam diyip samanlık seyran olacakmış gibi koşa koşa yürüyorlar sonra da şöyle oldu böyle oldu. Kendi ailesini hiçe sayıp ailesine ev alan adam nasıl mükemmel eş oluyor ? Ben buna kızıyorum.

Ben de doğu geliniyim , eşimin ailesi çok çok kalabalık ama böyle şeyler yaşamıyorum çünkü ne derlerse;" ben görmedim, yapmadım, bilmiyorum..." Ailem de tanismada direk söyledi ;" Ellerimle kazıdım rahat büyüdü, temizlikten çok anlamaz, yemekten çok anlamaz, misafirden anlamaz hep okul okudular rahata aliskinlar vs vs ,yarın öbür gün kızıma laf söz etmeyin şimdiden söyleyeyim kabul etmiyorsanız ayağınıza sağlık." dedi olay bitti. Her şey başta konusulmali.

Genişletmek için tıkla...

ellerimlekazidim .!.:

Ben de doğu geliniyim , eşimin ailesi çok çok kalabalık ama böyle şeyler yaşamıyorum ç

Genişletmek için tıkla...

bluemystery .!.:

1 yıllık evliyim. Eşim doğulu. Mükemmel bir insan fakat kültür çatışması yaşıyoruz ve Karadenizliyim. Açıkçası memleketin ne kadar önemi var bilmiyorum ama biz iki kardeşiz onlar 5 benim 2 dayım var onların 10 yani durum böyle olunca ben çok sessiz sakin bir ailede yetiştim onlarda hep bir hareket var. Üzerine yeni evli olmak hem de çalışmak eklenince ben bu gitme gelme 30 kişiye hizmet etme olayına alışamadım.

Birde tabi olayın maddi boyutu var. Benim ailem bize maddi anlamda çok fazla destek oldu oturduğumuz evi bize ailem verdi. Buna rağmen ne geldiler ne gittiler ne de rahatsız edip illa gelin diye tutturdular. Eşimin ailesi ablası kardeşleri sürekli maddi olarak Show derdindeler versek hep isterler ama ihtiyacınız var mı demezler. Bu konuyla ilgili eşimle ve ailesiyle defalarca kez tartışmışlığımız var. Onlara göre kimse almıyor kimse bir şey istemiyor ama eşimin kartının kopyası annesinde var öyle söyleyeyim. İhtiyaçları olsa tamam ama oturdukları evi bile eşim satın alıp verdi onlara. Diğer kardeşleri tam anlamıyla kendileri yiyip içip gezip tozuyor. Yine de eşim için tamam dedim iş çıkışı her hafta en geç iki hafta da bir oraya gidip geldim ama yorgunum hizmet etmekten yoruldum ne gelenleri bitiyor ne gidenleri ne de dertleri. Birde oraya gidince çileyi benim çekip onların bana çeşitli konularda hava atması yok mu benim düğünüm şöyle senin ki böyle oldu diye. Kısacası eşim her hafta gideyim istiyor ama ben bildiğiniz tiksindim nefret ettim. Hatta öyle ki annem 1 ayda rahatsızlandı birdenbire kanser son evre olduğunu öğrendik az ömrü olduğu söyleniyor maalesef Allah razı olsun eşim tuttu annemi evimize getirdi kendi evimizde bakıyoruz arkamızdan demişler ki niye evinize aldınız yeni evlisiniz demişler düşünün bu kadar kritik bir durumda yorumları bu cahiller mi kötüler mi bilmiyorum . Evi annem aldı verdi sizin bir çay kaşığınız bile yok birde yorum yapıyorsunuz dememek için kendimi zor tutuyorum ama eşime söylediğim için aramız açıldı. Arkadaşlar elimde değil bu insanlardan nefret ediyorum ha sabah eşimede dedim doğum gününde bayramda hastalıkta onda bunda gidiyorum saygıda kusur etmiyorum dedim ama yüzün düşük onları sevmediğini biliyorlar yetmiyor diyo ya sevemiyorum sevilecek gibi değiller ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...

eseross .!.:

Eski konularınıza baktım inanamadım. Hem dayakçı hem aileci hem eve para harcamaktan öte kendi ailesine harcayan bir adam eşiniz. Sizin eşinizin ailesinin gelmeleri gitmelerinden önce daha büyük sorunlarınız var. Dayak atan sizin şikayet ettiğiniz onun yüzünden darp raporu aldığınız berbat bir eşiniz var. Bu adamın nerei mükemmel allah aşkına ? Boşanmayı düşünmek için bile geç kalmışsınız. Ameliyatlı gözünüze vurmuş kocanız ve üstüne 6 aydır hala evlisiniz. Tebrik ediyorum hemen bir çocuk yapın.

Genişletmek için tıkla...

hanyolcuhanciyolcu .!.:

Eğer böyle bir durum varsa yaptığım yorumu tamamen geri alıyorum. Sizin en büyük sorununuz esinizmis. Eski konuları nasıl görüyorsunuz?

Genişletmek için tıkla...

bluemystery .!.:

Merhaba arkadaşlar yeni evliyim 6 ay kadar oldu 4 aydır da maalesef korneam tekrarlayan biçimde yırtılıyor doktor stres kaynaklı dedi bir türlü korneam kaynamayınca son çare ameliyat ettiler yeni yeni gözümü açmışken asla strese ve darbeye maruz kalmamam gerekiyordu fakat eşimin ailesi ve kardeşleri her birinin parası pulu olmasına rağmen eşimden para istemeye devam ediyorlar. Bayram harçlıklarından tutun çocuklarına hediyeler köyden peynir söylemeye kadar eşime yaptırıyorlar ama siz yeni evlisiniz şu parada sizin olsun bizde size ev hediyesi aldık gibi durum asla yok bu yüzden eşimle defalarca tartıştık artık olay kız kardeşinin kaynanasını ağırlamaya kadar gelince evde kıyamet koptu ben eğitimli çalışan bir kadınım böyle şeylerle uğraşamam dedim önce tartıştık sonra ayrı yattık derken 2 gün önce eşim beni dövdü. Varsa yoksa benim ailem diyor beni benimseyememiş. Bu şiddet ilk kez oluyor bildiğiniz tekme tokat girdi eli ameliyat olmuş gözüme de geldi gözüm şişti korneam riske girdi tabii ki silik bir kadın olmayıp hemen polise gittim darp raporu ve uzaklaştırma kararı aldım . Ailem her ne kadar bir kez daha dene hemen boşanılmaz dese de korneamın tekrar hasar görmesi benim için son bıktıran bu aile problemi çözülecek gibi değil tekrar barışmanın da anlamı yok ailesi para verin gelin gidin de kabul etmiyorsan boşana getirdiler lafı. Oğulları dövmek istememiştir ben bir şey yapmışımdır dediler . size sorum şu boşanma davası nasıl açabilirim 1 yıldan önce açılıyor mu sonuçta darp raporum da var ne yapmalıyım süreç nasıl ilerler direkt adliyeye mi gitmeliyim

Genişletmek için tıkla...

bluemystery .!.:

1 yıllık evliyim. Eşim doğulu. Mükemmel bir insan fakat kültür çatışması yaşıyoruz ve Karadenizliyim. Açıkçası memleketin ne kadar önemi var bilmiyorum ama biz iki kardeşiz onlar 5 benim 2 dayım var onların 10 yani durum böyle olunca ben çok sessiz sakin bir ailede yetiştim onlarda hep bir hareket var. Üzerine yeni evli olmak hem de çalışmak eklenince ben bu gitme gelme 30 kişiye hizmet etme olayına alışamadım.

Birde tabi olayın maddi boyutu var. Benim ailem bize maddi anlamda çok fazla destek oldu oturduğumuz evi bize ailem verdi. Buna rağmen ne geldiler ne gittiler ne de rahatsız edip illa gelin diye tutturdular. Eşimin ailesi ablası kardeşleri sürekli maddi olarak Show derdindeler versek hep isterler ama ihtiyacınız var mı demezler. Bu konuyla ilgili eşimle ve ailesiyle defalarca kez tartışmışlığımız var. Onlara göre kimse almıyor kimse bir şey istemiyor ama eşimin kartının kopyası annesinde var öyle söyleyeyim. İhtiyaçları olsa tamam ama oturdukları evi bile eşim satın alıp verdi onlara. Diğer kardeşleri tam anlamıyla kendileri yiyip içip gezip tozuyor. Yine de eşim için tamam dedim iş çıkışı her hafta en geç iki hafta da bir oraya gidip geldim ama yorgunum hizmet etmekten yoruldum ne gelenleri bitiyor ne gidenleri ne de dertleri. Birde oraya gidince çileyi benim çekip onların bana çeşitli konularda hava atması yok mu benim düğünüm şöyle senin ki böyle oldu diye. Kısacası eşim her hafta gideyim istiyor ama ben bildiğiniz tiksindim nefret ettim. Hatta öyle ki annem 1 ayda rahatsızlandı birdenbire kanser son evre olduğunu öğrendik az ömrü olduğu söyleniyor maalesef Allah razı olsun eşim tuttu annemi evimize getirdi kendi evimizde bakıyoruz arkamızdan demişler ki niye evinize aldınız yeni evlisiniz demişler düşünün bu kadar kritik bir durumda yorumları bu cahiller mi kötüler mi bilmiyorum . Evi annem aldı verdi sizin bir çay kaşığınız bile yok birde yorum yapıyorsunuz dememek için kendimi zor tutuyorum ama eşime söylediğim için aramız açıldı. Arkadaşlar elimde değil bu insanlardan nefret ediyorum ha sabah eşimede dedim doğum gününde bayramda hastalıkta onda bunda gidiyorum saygıda kusur etmiyorum dedim ama yüzün düşük onları sevmediğini biliyorlar yetmiyor diyo ya sevemiyorum sevilecek gibi değiller ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...

eseross .!.:

Konu sahibinin kendi sayfasına girip mesajlarım kısmından konularını seçebiliyorsunuz

Genişletmek için tıkla...

bluemystery .!.:

1 yıllık evliyim. Eşim doğulu. Mükemmel bir insan fakat kültür çatışması yaşıyoruz ve Karadenizliyim. Açıkçası memleketin ne kadar önemi var bilmiyorum ama biz iki kardeşiz onlar 5 benim 2 dayım var onların 10 yani durum böyle olunca ben çok sessiz sakin bir ailede yetiştim onlarda hep bir hareket var. Üzerine yeni evli olmak hem de çalışmak eklenince ben bu gitme gelme 30 kişiye hizmet etme olayına alışamadım.

Birde tabi olayın maddi boyutu var. Benim ailem bize maddi anlamda çok fazla destek oldu oturduğumuz evi bize ailem verdi. Buna rağmen ne geldiler ne gittiler ne de rahatsız edip illa gelin diye tutturdular. Eşimin ailesi ablası kardeşleri sürekli maddi olarak Show derdindeler versek hep isterler ama ihtiyacınız var mı demezler. Bu konuyla ilgili eşimle ve ailesiyle defalarca kez tartışmışlığımız var. Onlara göre kimse almıyor kimse bir şey istemiyor ama eşimin kartının kopyası annesinde var öyle söyleyeyim. İhtiyaçları olsa tamam ama oturdukları evi bile eşim satın alıp verdi onlara. Diğer kardeşleri tam anlamıyla kendileri yiyip içip gezip tozuyor. Yine de eşim için tamam dedim iş çıkışı her hafta en geç iki hafta da bir oraya gidip geldim ama yorgunum hizmet etmekten yoruldum ne gelenleri bitiyor ne gidenleri ne de dertleri. Birde oraya gidince çileyi benim çekip onların bana çeşitli konularda hava atması yok mu benim düğünüm şöyle senin ki böyle oldu diye. Kısacası eşim her hafta gideyim istiyor ama ben bildiğiniz tiksindim nefret ettim. Hatta öyle ki annem 1 ayda rahatsızlandı birdenbire kanser son evre olduğunu öğrendik az ömrü olduğu söyleniyor maalesef Allah razı olsun eşim tuttu annemi evimize getirdi kendi evimizde bakıyoruz arkamızdan demişler ki niye evinize aldınız yeni evlisiniz demişler düşünün bu kadar kritik bir durumda yorumları bu cahiller mi kötüler mi bilmiyorum . Evi annem aldı verdi sizin bir çay kaşığınız bile yok birde yorum yapıyorsunuz dememek için kendimi zor tutuyorum ama eşime söylediğim için aramız açıldı. Arkadaşlar elimde değil bu insanlardan nefret ediyorum ha sabah eşimede dedim doğum gününde bayramda hastalıkta onda bunda gidiyorum saygıda kusur etmiyorum dedim ama yüzün düşük onları sevmediğini biliyorlar yetmiyor diyo ya sevemiyorum sevilecek gibi değiller ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...

bluemystery .!.:

1 yıllık evliyim. Eşim doğulu. Mükemmel bir insan fakat kültür çatışması yaşıyoruz ve Karadenizliyim. Açıkçası memleketin ne kadar önemi var bilmiyorum ama biz iki kardeşiz onlar 5 benim 2 dayım var onların 10 yani durum böyle olunca ben çok sessiz sakin bir ailede yetiştim onlarda hep bir hareket var. Üzerine yeni evli olmak hem de çalışmak eklenince ben bu gitme gelme 30 kişiye hizmet etme olayına alışamadım.

Birde tabi olayın maddi boyutu var. Benim ailem bize maddi anlamda çok fazla destek oldu oturduğumuz evi bize ailem verdi. Buna rağmen ne geldiler ne gittiler ne de rahatsız edip illa gelin diye tutturdular. Eşimin ailesi ablası kardeşleri sürekli maddi olarak Show derdindeler versek hep isterler ama ihtiyacınız var mı demezler. Bu konuyla ilgili eşimle ve ailesiyle defalarca kez tartışmışlığımız var. Onlara göre kimse almıyor kimse bir şey istemiyor ama eşimin kartının kopyası annesinde var öyle söyleyeyim. İhtiyaçları olsa tamam ama oturdukları evi bile eşim satın alıp verdi onlara. Diğer kardeşleri tam anlamıyla kendileri yiyip içip gezip tozuyor. Yine de eşim için tamam dedim iş çıkışı her hafta en geç iki hafta da bir oraya gidip geldim ama yorgunum hizmet etmekten yoruldum ne gelenleri bitiyor ne gidenleri ne de dertleri. Birde oraya gidince çileyi benim çekip onların bana çeşitli konularda hava atması yok mu benim düğünüm şöyle senin ki böyle oldu diye. Kısacası eşim her hafta gideyim istiyor ama ben bildiğiniz tiksindim nefret ettim. Hatta öyle ki annem 1 ayda rahatsızlandı birdenbire kanser son evre olduğunu öğrendik az ömrü olduğu söyleniyor maalesef Allah razı olsun eşim tuttu annemi evimize getirdi kendi evimizde bakıyoruz arkamızdan demişler ki niye evinize aldınız yeni evlisiniz demişler düşünün bu kadar kritik bir durumda yorumları bu cahiller mi kötüler mi bilmiyorum . Evi annem aldı verdi sizin bir çay kaşığınız bile yok birde yorum yapıyorsunuz dememek için kendimi zor tutuyorum ama eşime söylediğim için aramız açıldı. Arkadaşlar elimde değil bu insanlardan nefret ediyorum ha sabah eşimede dedim doğum gününde bayramda hastalıkta onda bunda gidiyorum saygıda kusur etmiyorum dedim ama yüzün düşük onları sevmediğini biliyorlar yetmiyor diyo ya sevemiyorum sevilecek gibi değiller ne yapacağımı şaşırdım

Genişletmek için tıkla...