canım konuyu baştan sona okuyamadım ama benim eşim de ailesine karşı çok cömerttir
benim ailemin de ihtiyaçları sıkıntı çektikleri zamanlar oluyor ama asla bana duyurmazlar kardeşimden falan öğrenirim ve öğrendiğimde yardım etmek istersem kolay kolay kabul etmezler; 1 taş çatlasın 2 kere yardım edebilmişimdir;
senin yuvan ayrı artık; çok muhtaç olursak yardıme dersin ama şimdi biz biraz az harcar biraz çok çalışır idare ederiz derler
üstelik hala ev borcu ödüyorlar ve çocuk okutuyorlardı yakın zamana kadar; kardeşimi everecekler daha; maaş dışında ilave bir gelirleri yok; babamın kazancı iyi olmasına rağmen her ay aynı kazanamayabiliyor
onun alesinin ise 2 tane kirada evi var; oturdukları da kendi evleri
küçük bir şehirde emekli maaşı+kiralarla geçiniyorlar;
bizim düğünümüzde 5 kuruş yardımlarıolmadı hatta takı olarak da çok komik şeyler taktılar akrabalarımdand edikoduyu sevenler hemen laf çıakrdı ama ben önemsemedim
herneyse sadede geleyim; bizim onlara muhtaç olmamamız iyi birşey ama onlara sorsan devamlı YOK YOK YOK
bişey bozulur para yok; bişey alınması gerekir para yok; görümcem çok iyidir ama kocam vermiyo der onun da parası yok; yeğenlere kıyamayız sürekli hediyelerle gideriz bayramlıklarını alırız; kombileri bozulur oğlum sen halledersin derler tamamdır eşimin başı üstüne;
benim annem de ablam da çalışmadıkları halde koca eline bakmayıp el sanatlarıyla ilgili şeyler yapıp sattılar asla paramız yok diye dillendirmediler
ama görümceme bakıyorum el el üstünde oturuyor; ağlamayı bile bilmeyen uslu bir bebeği var Allah dağına göre kar verirmiş bütün gün uyuyor ya da nereye koysan orda oturuyor; istese pekala elişi yapar satar ama hiç o taraklarda bezi yok;
eşimin parası kıymetlidir aslında ama bunları görmüyor;
ben başlarda kıyamıyordum; cidden yok demek ki diyordum ama artık içlerine girdikçe görüyorum;
bi kiralarını olduğu gibi cemaate veriyorlar; kendi evinin ihtiyacı olunca da para yok
ben de bunları yaşadıkça artık annemle babam kabul etmiyor ama kardeşime sık sık ahrçlık veriyorum; annemin babamın çaktırmadan cebine koyuyorum
maaşım eşimden fazla ve eskiden hemen ona yolluyordum ortak kasamız olsun diye ama ailesiyle ilgili bu tutumu yüzünden artık yollamıyorum;
sonuçta benim ailem hala çalışma evde iş yapma satma derdinde ama öbür tarafta hiçbir çaba yok nasılsa oğulları var
üf ya;
anllattıkça sinir oldum;
konunu da böldüm özür dilerim
halbuki ne çok severim onları; ilk günden beri anne baba derim; eşimin aklına gelmese hadi kalk gidelim derim; özlerim;
ama bu yokluk içindeki hallerinden çok rahatsızım
nasıl çıkıcaz biz bu işinden ya