Herkese merhaba,
Esimle 8senedir tanisiyoruz,2 senedir de evliyiz.
Daha once iliskim olmadi, tecrubem yok.
Esimi temiz ve durust duygularla bekledim.
Her sey iyiydi. Belki de ben iyi tarafini gormek istedim, bilemiyorum.
Ailesi ( annesi ve ablasi), babasindan ayrilar.
Gurbetci bir aile, dogu kokenliler aslen.
Annesi kucuk yasta evden kaciyor , yurt disinda yasamak hedefiyle. Yolda tanistigi kisiyle ( eski esi) evleniyor, yurt disina cikarma vaatlerinde bulundugu icin esi.
Esimin ablasi 40yaslarinda, evlenmedi, iliskisi pek olmamis. Sadece calisiyor. Universiteyi denedi iki kez ancak bitiremedi. Asgari ucretle calisiyor.
Hepimiz yurt disindayiz.
Nikahimiz yapildi ancak dugunu hem pandemi hem ekonomi nedeniyle ertelemistik.
Ancak paralari var, pandemi de bitti artik.
Bebek yapin dediler,
dugun yapalim once dedim.
Sen de hep bir seylerin pazarligini yapiyorsun dediler
Her zaman benden fedakarlik bekliyorlar ve benim acimdan hicbir zaman bakmiyorlar.
Kendi cikarlarina odaklilar.
Goruncem ve kaynanam cok kompleksli.
Onlari kasdetmeden bir sey soyluyorum ornegin, kendilerine soylenmis gibi alinip, beni esime suclu gostermeye calisip, uste cikiyorlar. Algi yaratiyorlar.
Sayemde bircok zor islerini hallettik ben ve ailem.
Hic minnettar degiller.
O Kadar emek verdik, saygi bile duymuyorlar.
Kendilerini ustun goruyorlar.
2evleri var ,baska da bir seyleri yok.
Gorgulu, kultur dolu bir aile degil aslinda (yanlis anlasilmasin, bunu belirtmemin sebebi, kendilerini ustun gormeleri icin sebep yok anlaminda )
Senelerdir de temizlik hizmetlerinde calismislar
Gurbetci olduklari ulke okul sansi vermis ama kendilerini gelistirmemisler.
Bense, kendim okudum, kendi imkanlarimla yurt disina cikip calistim.
Zorluklar cektim ama kimseden yardim istemedim.
Kariyerimi yaptim, cok sukur islerimi yoluna koydum.Hepsinden daha da fazla kazaniyorum.
Tam her sey iyi gidiyor hayatimda derken, bebek istediler.Kariyerimin duracaginin bilincindeler.
Defalarca kavga ettiler, sebep yokken.
Hatta her ikisi de bosan dediler.
Sonra ozur bile dilemediler.
Her ikisi de cok saygisiz.
Zaten cevreden de bircok kiside de olumsuz izlenim birakiyorlar.Gecimsiz, kavgaci olarak biliniyorlar.
Uzun zamandir ic huzurum yok.
Panik atak basladi bir anda,uyumak icin sakinlestirici almaya basladim.
Esim de ailesine daha yakin.
Onlara cok minnettar, onlar da her yaptigi iyiligi yuzune vurup; vicdan yapmasini sagliyorlar esimin.
Ailemle paylasamadim yasananlari, buraya yazmak istedim.
Biraz olsun rahatlamak istedim.
Tecrubelerinizden yola cikarak ne tavsiye edersiniz, dinlemek isterim.
Sevgiler
