- Konu Sahibi kalbenruhen
-
- #221
Siz de çok sertsiniz hiç az değilsiniz bunu kabul edin. Buraya konu açarken bir çok arkadaşımız onaylanmayı bekliyor. Fikir almaktan çok uzak konu açma nedenleri. Bu kadar nefret ve sertlik size zarar verir. Eşinizin ailesi ile görüşmezsiniz haklı nedenleriniz vardır ama arada bir torunlarını görmelerine müsaade etmelisiniz. O çocukların dünyaya gelmesinde yüzde 50 sizin katkınız var yüzde 50 de eşinizin. Tek başına çocuk dünyaya getirmek gibi bir kabiliyetimiz yok maalesef. Bu şekilde eşinizle barışmış bile olsanız çok uzun sürmez beraberliğiniz.eşimin ailesinin bizi maddi anlamda suistimal ettiğinden şüphem zaten yok. bu net.
eşimin buna tepki göstermemesi sebebiyle tepkiyi gösteren de ben oldum.
tepkimin hakaret boyutunun hafif bile kaldığını, halen öfkemi almadığımı, elime bir fırsat verseler ( yani dünya küçük karşıma çıksalar mesela) bir kaşık suda boğacak kadar gözlerimin karardığını açıkladım., hamileliğim sebebiyle öfkemin bebeğe zarar verdiği aşikar.. elimde değil sıyrılamıyorum bu öfkeden.. şöyle yüzlerine tükürsem bi haykırsam tekrar ağzıma geleni .. belki bi nebze öfkem diner diyorum..
sadece maddiyat mı peki?
bir insan küfürle hakaretle mi incilir en çok? hani şu tatlı tatlı konuşup ince ince laf sokanlar, politika çevirenler.. kafalarındaki tilkilikleri bir bir hayata geçirenler.. asıl onlar incitir.. keşke herkes küfür ve hakaret ile incitebilecek kadar dürüst olabilse..
siz yaptıklarınıza utanmıyor musunuz, karaktersizler bun un adı adiliktir demek , yapılan şeyin ismini karşıya hatırlatmaktan öte bir anlam değil.. yine söylüyorum. benimki yaptıklarının tanımıydı.. yanlış ve yalansam niye düzeltmediler.. neden karşıma çıkmadılar ve bunun yerine oğulları ( eşim) üzerinden güç gösterisine giriştiler.. beni suçlayacak kadar cesaret ve onurları vardıysa, onlar neden bana sen bu şekilde nasıl konuşursun demediler.. çünkü çürütemiyorlar sözlerimi.. bir insanın parasına göz dikmek ve bir şekilde dalavere yapıp onu almak dolandırmak..
adamların getirdiği hediyenin hiç bir önemi yok.. bir tanesine bakıp çöpe atmam 1 sn sürdü.. sorun adamların bunu bilerek yaptığını bilmem.. nasıl bir çirkinlik yapalım da sinir olsun der gibi..
benim politik planlarım yok.. şimdiye kadar politik bir savaş güdecek kadar sinsi olamadım.
burada insanların paylaştığı problemlere çok farklı bakış açısıyla yaklaşan insanlar var.. herkes aynı renkte tabiki olamaz. ama şu çok ironik, ben hakaret ettim diye eleştirip bana hakaret eden insan var.. beni hiç tanımadığı ve bana ahlak dersi vermeye çalışan ve şirkefliğimden, kötülüğümden tutun da bir sürü şey giydiren..
şimdi sen bana bile bu kadar tepki gösterip çizgini bozuyorsan, benim yaşadığım şeylere sen benim mislim şeklinde cevap verirsin o zaman..
gücümün yettiği yere kadar "kale"mi korumaya çalışıyorum :)Siz de çok sertsiniz hiç az değilsiniz bunu kabul edin. Buraya konu açarken bir çok arkadaşımız onaylanmayı bekliyor. Fikir almaktan çok uzak konu açma nedenleri. Bu kadar nefret ve sertlik size zarar verir. Eşiniz ve ailesi ile görüşmezsiniz haklı nedenleriniz vardır ama arada bir torunlarını görmelerine müsaade etmelisiniz. Bu şekilde eşinizle barışmış bile olsanız çok uzun sürmes beraberliğiniz.
Elbette kimse yaşamadan kendinin dahi tam olarak nasıl tepki vereceğini kestiremez, buradaki her konuda yapılan yorumların tümü biraz hariçten gazel okumak oluyor. Ama kendi adıma konuşacak olursam dışarıdan objektif bi gözle bakıp bana göre sorunu çözebilecek öneriyi sunmaya çalışıyorum. Çünkü (kendine göre haklı sebeplerle) korumacı davranmaya çalışıyorsun ama bu tetikte oluş halin hem sana hem karnındakine zarar veriyor, yıpratıyor. Üstelik yorumumda bahsettiğim gibi kocanın yaşananlardan ders almasını engelliyor. Yine bana göre yapman gereken kocana ev sorumluluğu aldırmak ki bir daha senin maddiyatına güvenip altından kalkamayacağı bonkörlüklere girmesin. Bunun için de kocandan ve evinden tüm maddi desteğini çekip, kavga gürültü etmeden onun çözüm bulmasını isteyebilirsin. Buraya yazdığım şeyi belki ayni şeyler başıma gelse ben de uygulayamam bilemiyorum ama önemli olan bu değil, önemli olan işe yarayıp yaramayacağı. Allah evinize huzur versin:)eşimin ailesinin bizi maddi anlamda suistimal ettiğinden şüphem zaten yok. bu net.
eşimin buna tepki göstermemesi sebebiyle tepkiyi gösteren de ben oldum.
tepkimin hakaret boyutunun hafif bile kaldığını, halen öfkemi almadığımı, elime bir fırsat verseler ( yani dünya küçük karşıma çıksalar mesela) bir kaşık suda boğacak kadar gözlerimin karardığını açıkladım., hamileliğim sebebiyle öfkemin bebeğe zarar verdiği aşikar.. elimde değil sıyrılamıyorum bu öfkeden.. şöyle yüzlerine tükürsem bi haykırsam tekrar ağzıma geleni .. belki bi nebze öfkem diner diyorum..
sadece maddiyat mı peki?
bir insan küfürle hakaretle mi incilir en çok? hani şu tatlı tatlı konuşup ince ince laf sokanlar, politika çevirenler.. kafalarındaki tilkilikleri bir bir hayata geçirenler.. asıl onlar incitir.. keşke herkes küfür ve hakaret ile incitebilecek kadar dürüst olabilse..
siz yaptıklarınıza utanmıyor musunuz, karaktersizler bun un adı adiliktir demek , yapılan şeyin ismini karşıya hatırlatmaktan öte bir anlam değil.. yine söylüyorum. benimki yaptıklarının tanımıydı.. yanlış ve yalansam niye düzeltmediler.. neden karşıma çıkmadılar ve bunun yerine oğulları ( eşim) üzerinden güç gösterisine giriştiler.. beni suçlayacak kadar cesaret ve onurları vardıysa, onlar neden bana sen bu şekilde nasıl konuşursun demediler.. çünkü çürütemiyorlar sözlerimi.. bir insanın parasına göz dikmek ve bir şekilde dalavere yapıp onu almak dolandırmak..
adamların getirdiği hediyenin hiç bir önemi yok.. bir tanesine bakıp çöpe atmam 1 sn sürdü.. sorun adamların bunu bilerek yaptığını bilmem.. nasıl bir çirkinlik yapalım da sinir olsun der gibi..
benim politik planlarım yok.. şimdiye kadar politik bir savaş güdecek kadar sinsi olamadım.
burada insanların paylaştığı problemlere çok farklı bakış açısıyla yaklaşan insanlar var.. herkes aynı renkte tabiki olamaz. ama şu çok ironik, ben hakaret ettim diye eleştirip bana hakaret eden insan var.. beni hiç tanımadığı ve bana ahlak dersi vermeye çalışan ve şirkefliğimden, kötülüğümden tutun da bir sürü şey giydiren..
şimdi sen bana bile bu kadar tepki gösterip çizgini bozuyorsan, benim yaşadığım şeylere sen benim mislim şeklinde cevap verirsin o zaman..
Kufurbazsiniz sanirim bunca olmayin gecimsizligin icinde yatak isleri aksamamis yazik ya sagliksiz yuvaya cocuk neden yapiliranlaşmalı boşanma duruşma tarihini dilekçeyle öne çektirmiştim. 14 aylık bir oğlum var ve ikinci bebeğime hamileyim. eşim duruşmaya gelmedi. gece de kapalı olan tellerini açıp mesaj attı. dün gelemedim. hepiniz aramışsınız telimi kapatmıştım. yapamadım. çocuklarımdan ayrı kalmaktan korkuyorum. öfken bir gün dinecek ve sen pişman olacaksın gibi yazmış.. çekişmeliye götürmüycem diye söz vermişti bana. benim eşimle ilgili problemim sadece ailesi sebebiyle oldu. yoksa eşim çok saygılıdır, sabırlıdır, temizliğe yardımcı olur.. evet sevmediğim, kızdığım bir çok konu oldu ama bunlar dert edilecek şey değildi benim için. bu sabah annem ile babamın yanına gitmiş, benim size karşı yanlışım olduysa özür dilerim demiş. ben yuvamın bozulmasını istemiyorum deyip oturmadan ayaküstü konuşup çıkmış. sonra ben aradım telefonda baya konuştuk. ben ailesini affedemiyorum.
eşimin ailesiyle düğün arifesinden başlayan ve bebeğimi doğurana kadar devam eden, ama asıl suçlu benim ki yapılanlara hiç ses çıkarmayan, içine atan, hep misafirperver olan, hiç kırmayan ben oldum. çocuk olduktan sonra da patladım.
1. eşimin ailesi çekirdek dahi almadı bana. eşim kredi kartıyla babsına bilezik alıp düğünde tak diye verdi ve ben ödedim.
2. eşimle gelirlerimiz arasında ciddi fark vardı, ben bunu problem etmemiştim ne zaman ki, ben çalışmayıp para kazanmasaymışım eşim benimle evlenmeyecekmiş hissiyatının farkına varana kadar.
3. eşimin babası ve abisi beni dolandırmaya kalkıştı. paramı kurtardım ama doğumdan sonra ettiğim küfürlerle ve sülalasini de olaya dahil ederek onları rezil etmekle bu parayı kurtarabildim. amcası araya girmseydi paramı geri alamazdım.
4. eşim sürekli ailesini iyi niyetli göstermeye çalışıyor buna uyuz oluyorum. sabah telefonda bana diyorki, ablalarım seni aramak istedi ama ben duymadığınız küfürleri duyarsınız dedim siz karışmayın dedim diyor. bizim yuvamızın bozulmasını istemiyor diyorlar.
5. yaklaşık 15 aydır beni ailesinden kimse aramadı. bu iyi niyetli olarak gösterdiği ablalarının evinde kaldı. biri de senin karın hamile,i bir de küçük çocuğunuz var. biz bu kız ile bir kez yüzyüze konuşsak, küfür edecekse etsin o da onun terbiyesizliği olur mu dedi ? evlerine mahkeme kağıdı gitti duruşma tarihinin yazdığı ona rağmen aramadılar.
6. eşim bana ailesi konusunda hep yalans öyledi. ben eşimin eniştesine mesaj attım. enişte benim sizinle sorunum yok gelip çocuğumu görebilirsin dedim 14 ay önce yani.. o bana hakaret etti, utanmaz kadın ne yüzle bzi evine çağırıyorsun dedi. eşim 4 hafta evden gidiğ geri döndüğünde, bana demişti ki ablamlar çocuğu görmek istiyorlar ama senin tepkinden korkuyorlar demişti. bende ona istinaden atmıştım mesajı ( görümceme atamadım mesajı beni engellemişti). dolayısıyla eşim beni kandırmıştı. ve eniştesine de sen karıma nasıl öyle bir mesaj atarsın dememişti.
15 ayına girecek oğlum, psikolojim çok kötü, çalışıyorum ve hamileyim. sürekli ağlıyorum. içime sinmiyor. affedemiyorum. ilk doğumumda ne lohusalığımı anladım ne anneliğimi sürekli ağlamıştım. ikinci bebeğimde de hamilelikte başladı. ben o çirkef insanların beynimi meşgul etmesini istemiyorum. bana diyor ki eşim problemimizi çözelim. sen de haklısın ama affetmiyorsun. affetmezsen çözüm üretemeyiz, yılda bir kez olsun gelsinler diyor. biz gidelim siz telefonla görüşün demiyorum diyor. ama ben bunu yapabileceğimi sanmıyorum inanılmaz bir öfke var. kontrol edemiyorum. şuanda karşıma çıksalar tekme tokat dalasım, canlarını yakasım var. tek kurtuluşu boşanmakta görüyorum. zaten 3 ay oldu ayrılalı.. dedim verdim seni tepe tepe kullansınlar. asla iyi niyet gösterdiklerini düşünmüyorum burunlarından kıl aldırmaz bunlar. bir çıkar yol aklıma gelmiyor. samimi bir arkadaşım diyor ki, evlilik fedakarlıktır. esneyebileceğin kadar esne de ki yılda bir gün gelebilirler, sınırlarını çiz diyor. ama eşimin o sınırla yetineceğini kaldı ki benim sınır çizebilecek kadar düzgün düşünen öfkesi dinen bir insan olmadığım gerçeği var.
aklınıza gelen sadece hamileliğim sebebiyle kurduğum cinsel munasebet ise bunun neresi yanlış?Kufurbazsiniz sanirim bunca olmayin gecimsizligin icinde yatak isleri aksamamis yazik ya sagliksiz yuvaya cocuk neden yapilir
Patlayamadiginiz insanlara olan hincinizi burdan mi ckkariyorsunuz kufurbaz ve gecimsiz oldugunuz belli esiniz hakliaklınıza gelen sadece hamileliğim sebebiyle kurduğum cinsel munasebet ise bunun neresi yanlış?
ben başka bir adamdan hamile kalmadım.
eşimle kaç kez cinsel munasebet kurduğum konusuna hiç değinmedim ki bence bu tarz özel ve mahrem şeyler sadece uzman kişilerle sorun olduğunda paylaşılmalı..
bunca sorun var ve evet biz ayrılmadık.. ve evet cinsel munasebetimiz devam ediyor.. etmezse bu da ayrı bir sorun olarak tarafımca değerlendirilir..
yazdığınız yorumun ne kadar çirkin ve hadsiz olduğunu bilin..
size neden hamile kaldığımın hesabını mı vereyim..
sperm bankasından hamile kalan, annelik duygusunu yaşamak isteyen hanımlar, sadece çocuk için evlenen çevremde taıdıklarım bile var.. bu herkesin seçimi.. bir insana neden kocanla sorunun vardı da çocuk yaptın dersen ( bir de yatak odası nı atlamamışsın gibi çirkince dile getirirsen) sana milyon tane çok mantıklı sebep sayar ama senin o farklı işleyen beynin bunu idrak etmez
Evlilige bak kimler icin bosanma karari alinmis pehhhaklınıza gelen sadece hamileliğim sebebiyle kurduğum cinsel munasebet ise bunun neresi yanlış?
ben başka bir adamdan hamile kalmadım.
eşimle kaç kez cinsel munasebet kurduğum konusuna hiç değinmedim ki bence bu tarz özel ve mahrem şeyler sadece uzman kişilerle sorun olduğunda paylaşılmalı..
bunca sorun var ve evet biz ayrılmadık.. ve evet cinsel munasebetimiz devam ediyor.. etmezse bu da ayrı bir sorun olarak tarafımca değerlendirilir..
yazdığınız yorumun ne kadar çirkin ve hadsiz olduğunu bilin..
size neden hamile kaldığımın hesabını mı vereyim..
sperm bankasından hamile kalan, annelik duygusunu yaşamak isteyen hanımlar, sadece çocuk için evlenen çevremde taıdıklarım bile var.. bu herkesin seçimi.. bir insana neden kocanla sorunun vardı da çocuk yaptın dersen ( bir de yatak odası nı atlamamışsın gibi çirkince dile getirirsen) sana milyon tane çok mantıklı sebep sayar ama senin o farklı işleyen beynin bunu idrak etmez
eşim gerçekten küfürbaz ve geçimsiz olduğumu düşünseydi, bu evlilik zaten biterdi.Patlayamadiginiz insanlara olan hincinizi burdan mi ckkariyorsunuz kufurbaz ve gecimsiz oldugunuz belli esiniz hakli
Ben herzaman dedimin arkasindayim temeli saglam olmayan yuvaya cocuk yapilmaz o cocuklarin hakki na giruyorsunuz Sabah aksam kavga eden Anne baba Aman ne saglikli gidin 3. Yapin beyin diyorsun ben çok hesapli kadinimdir bir sonra ki adimimi dusunerek bir oncekini atarim sizin gibi organ olarak tasimiyorum beynimi kullaniyorum sizede tavsiyem o yoksa banane senin sadece yatakta degerli gorundugun kocanla iliskinden hadi kos banla
Belli belli mahkemelik olan da ebemdi zateneşim gerçekten küfürbaz ve geçimsiz olduğumu düşünseydi, bu evlilik zaten biterdi.
biz sabah akşam kavga etmiyoruz.
sizin de dediğiniz gibi yatak odamız var ya bizim çocuk yapıyoruz...
Birde bukadar soze evlilini savunuyor ayy ben sokkkeşime çok öfkeliyim zaten, neden pamuklara sarmadın bizi.. neden ağlattın, en güzel, en özel anlarımı kabusa çevirdin diye, benden özürdilemesini istemiyorum artık.. bizim üzerimize titremesini, bize kimsenin zarar vermesine müsade etmemesini istiyorum, ona güvenmek istiyorum.
hadi bana kızdın, beni ezdin geçtin.. karnımdaki çocuğa ve sadece baba diyen küçük meleğime de mi acımadın..
oğlum var 15 ayını bitirdi, babasına öyle sarılıyor ki, bana bakıyor affet der gibi, ağlıyor dudaklarını titretiyor.. babası kapıya gidiyor deli gibi ağlıyor oğlum.. kıyamadım ona.. çocuğum olmasa inan dönüp bakmazdım.. atamadım kırgınlıklarımı zaten..
kendimi geçtim zaten, ailesinin bana yaptığı terbiyesizliklere ses çıkarmamasını bile kabullenmiştim ama çocuk olunca bana birşeyler oldu, onlara zarar vermelerinden çok korktum.. evet hediyenin önemi yok belki ama ben o kullanılmış kıyafetleri görünce kan beynime sıçradı inanın.. ben onun ailesine takımla, çikolatamla giderken adamların beni bir kez bile aramamasını eşim makul karşılayınca gözlerim yuvalarından çıktı..
ben böyle görmedim, kalabalık bir aileden gelmiyorum belki de makul karşılama seviyem bu sebepten ötürü zayıf ama ben sadece eşimin arkamda durmasını bekledim..
gelinliğimle ben bu kredi kartı borçlarını nasıl öderim diye ağladım,
bebeğim oldu anneliğime sevinemedim eşim evden gitti 40'ım çıkmamıştı..
ikinci hamileliğimde hemen hemen 4 ay yine gitti.. bu sefer ben kilo alamama, stres yüzünden bebeğime zarar verdim, çok az hareket ediyor, doğduğunda benim bütün stresimi çekmiş olarak nasıl tepki verecek acaba.. elimde değil mücadele ediyorum ama çocuklar zarar görüyor..
bütün bunları düşündükçe en özel günlerim en mutlu anlarım zehir oldu diyorum.
sevdiğim adamla evlendim, bir güzel bebeğim var, kimseye muhtaç değilim, iyi bir işim var, annem babam kardeşim hep yardımcı yapıcı olmaya çalışıyorlar.. annemle babam çocuğuma el bebek gül bebek bakıyorlar.. siz paranızı biriktirin eviniz barkınız olsun diye ellerinden gelen her yardımı gösteriyorlar.. kocan sıkıntı çıkarıyorsa bizi görmesin yeter ki siz mutlu olun diyorlar..
kimse ailesini atamaz bunun farkındayım..
benim kızdığım nokta, eşimin ailesinin beni kullanması..
bir kere kuzeni herkesin içinde bana sordu, sen daha çok kazanıyorsun, evin idaresi senden mi sorulur dedi.. ben dondum kaldım. yeni evliydim.. bi benim bordromu istemedikleri kaldı. en küçük görümcem durumu düzeltmeye çalıştı ( bir tek aralarında mantıklı davranan bana göre o) araya espiri soktu ben olayın şokunu atlatamadım. eve geldik eşimle kavga ettim. eşim de abim öyledir, ona herkez patavatsız der. sizin kiler de şöyle dedi filan dedi. bizimkilerin söylediğiyle abisinin yaptığının hiç bir alakası yokken.( babam parti hakkında konuşmuş, diğer partilere saygsızca davranmış eşim hiç cevap vermemiş ki ben eşime diyordum ben babama kızıyorum konuşma politika diyorum ne yapayım haberlerde görüyor tutamıyor kendini eşimin yanında bile babama, baba politika konuşmak yok diyorum ki eşim idare etmeye çalıştığımı ona hak verdiğimi anlasın diye).
4 ay'lık bir ayrılık hamile ve çocuklu eşini bırakan bir adam.. tabiki onunla konuşunca farklı bir penceren bakıyorsun.. ailesini özlemişti, ablaları toplanıp buna gel diye baskı yapıyordu, ailesini benim gördüğüm gibi değerlendiremez bunu beklemiyorum ondan beklentim bize verdiği zararları görmeleri ve artık bize zarar vermelerini önlemesi..
Bizim oralaarda bir tabir vardır. Azgınlık bozgunluk getirir. Hiç ummadığıniz bir durumla karşı karşıya kalırsınız yaşadıklarını aklınıza gelmez durulursunuz. Annemde çok çekmiş zamanında her zaman her dk babannemlerden bahsederdi yaşadıklarını anlatırdı tek sıkıntısı oydu o zamanlarda.hakliydi hem de çok zamanında çok susmuş konuşmamış karşılarında sonradan patlak vermiş işte. Hiç ummadığıniz bir şey oldu 44 yaşında babam vefat etti ev başımıza yikildi dünyamız karardı. Annem şimdi herpimize ögütlerde bulunur. Çok hiddetlenmeyin öfkenizi yenin şükredin. Diye. Tek birey değilsin annesin iki bebeği de kendinden daha fazla dusunmelisin.
ilk bebeğim doğduktan sonra daha 1 haftalıkken ailesiyle restleştim ve hem eşimle hem ailesiyle yollarımız ayrılmıştı.Bu konuya daha önce ayrılmanız konusunda yorum yazmıştım.15 aylık bebeğinize kıyamamışsınız. Bence bahane ama siz bilirsiniz, karar sizin. Ancak kötü giden evlilikte çocuk yapılmaz, yapan sorumsuzdur. Size hiç kimse nikahlı eşiniz ile neden münasebetlisiniz dememiş, neden korunmadınız denmiş. Aynısını ben de yazıyorum, korunun, korunun ki yarın öbür gün boşanacağınızda bu olumsuzluklardan etkilenen bir bebek daha olmasın. Hakkınızda hayırlısı olsun.
mutsuz bir yuvada çocuk mutsuz bir psikolojiyle büyütülmemeli.. kesinlikle..Siz zaten hayat benim, bebek istiyorum tek bakarım yazsaydınız yorum yapmazdım. Yukarıdaki mesajınızda sanki eşinizi affetme sebeblerinizden birisinin çocuklarınız olduğunu yazmışsınız. Ben sizin konunuzu hatırladım, size hak vermiştim zaten. Çocuğunuz için ayrılmamanız bahane yazarken ilk mesajımda eşinize olan sevginizden barıştığınızı tahmin ediyordum. Çünkü önceki mesajlarınızda eşinize bağımlı olmadığınızı söylemiştiniz ve bence eşiniz mantıklı düşünen birinin affedeceği biri değil. Keşke yazdıklarınız gerçek olsa, çocuklarınız ve eşiniz ile mutlu olsanız. Yanılırım umarım ama bir 6 ay sonra aynı sorunları yaşamanız muhtemel.
eşim aşırı aileci, sevgililik döneminde filan bunlar benim gözüme hiç batmadı.. saf mıydım neydim anlamadım.. ablasını yeğenlerini sevmesi ve sürekli onlarla olmak istemesi, bizim az görüşmemiz konusunda ben hiç alınganlık yapmıyordum. hatta ailesine bağlı olması inanın hoşuma gidiyordu..konu sahibinin yaşadıklarını yaşamayan anlamaz, evet hakaret etmesi yanlış fakat hangimizin sinirleri bu durumu kaldıracak kadar güçlü? siz bebeğinize her şeyi dört dörtlük yapıyorsunuz ama kp çul çaput getiriyor giydirilmez orası ayrı konu ama ben olsam bende çok sinirlenirdim (hakaret etmezdim)
siz kendinizi yırtıyorsunuz eve 2 kuruş fazla girsin diye ama eşiniz evini abisine hibe ediyor kim kaldırabilir bunu ben anlayamadım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?