eşimin ailesi sebebiyle açtığımız anlaşmalı boşanma davası düştü

Siz de çok sertsiniz hiç az değilsiniz bunu kabul edin. Buraya konu açarken bir çok arkadaşımız onaylanmayı bekliyor. Fikir almaktan çok uzak konu açma nedenleri. Bu kadar nefret ve sertlik size zarar verir. Eşinizin ailesi ile görüşmezsiniz haklı nedenleriniz vardır ama arada bir torunlarını görmelerine müsaade etmelisiniz. O çocukların dünyaya gelmesinde yüzde 50 sizin katkınız var yüzde 50 de eşinizin. Tek başına çocuk dünyaya getirmek gibi bir kabiliyetimiz yok maalesef. Bu şekilde eşinizle barışmış bile olsanız çok uzun sürmez beraberliğiniz.
 
Son düzenleme:
gücümün yettiği yere kadar "kale"mi korumaya çalışıyorum :)
 
Elbette kimse yaşamadan kendinin dahi tam olarak nasıl tepki vereceğini kestiremez, buradaki her konuda yapılan yorumların tümü biraz hariçten gazel okumak oluyor. Ama kendi adıma konuşacak olursam dışarıdan objektif bi gözle bakıp bana göre sorunu çözebilecek öneriyi sunmaya çalışıyorum. Çünkü (kendine göre haklı sebeplerle) korumacı davranmaya çalışıyorsun ama bu tetikte oluş halin hem sana hem karnındakine zarar veriyor, yıpratıyor. Üstelik yorumumda bahsettiğim gibi kocanın yaşananlardan ders almasını engelliyor. Yine bana göre yapman gereken kocana ev sorumluluğu aldırmak ki bir daha senin maddiyatına güvenip altından kalkamayacağı bonkörlüklere girmesin. Bunun için de kocandan ve evinden tüm maddi desteğini çekip, kavga gürültü etmeden onun çözüm bulmasını isteyebilirsin. Buraya yazdığım şeyi belki ayni şeyler başıma gelse ben de uygulayamam bilemiyorum ama önemli olan bu değil, önemli olan işe yarayıp yaramayacağı. Allah evinize huzur versin:)
 
Kufurbazsiniz sanirim bunca olmayin gecimsizligin icinde yatak isleri aksamamis yazik ya sagliksiz yuvaya cocuk neden yapilir
 
Kufurbazsiniz sanirim bunca olmayin gecimsizligin icinde yatak isleri aksamamis yazik ya sagliksiz yuvaya cocuk neden yapilir
aklınıza gelen sadece hamileliğim sebebiyle kurduğum cinsel munasebet ise bunun neresi yanlış?
ben başka bir adamdan hamile kalmadım.
eşimle kaç kez cinsel munasebet kurduğum konusuna hiç değinmedim ki bence bu tarz özel ve mahrem şeyler sadece uzman kişilerle sorun olduğunda paylaşılmalı..
bunca sorun var ve evet biz ayrılmadık.. ve evet cinsel munasebetimiz devam ediyor.. etmezse bu da ayrı bir sorun olarak tarafımca değerlendirilir..
yazdığınız yorumun ne kadar çirkin ve hadsiz olduğunu bilin..
size neden hamile kaldığımın hesabını mı vereyim..
sperm bankasından hamile kalan, annelik duygusunu yaşamak isteyen hanımlar, sadece çocuk için evlenen çevremde taıdıklarım bile var.. bu herkesin seçimi.. bir insana neden kocanla sorunun vardı da çocuk yaptın dersen ( bir de yatak odası nı atlamamışsın gibi çirkince dile getirirsen) sana milyon tane çok mantıklı sebep sayar ama senin o farklı işleyen beynin bunu idrak etmez
 
Patlayamadiginiz insanlara olan hincinizi burdan mi ckkariyorsunuz kufurbaz ve gecimsiz oldugunuz belli esiniz hakli

Ben herzaman dedimin arkasindayim temeli saglam olmayan yuvaya cocuk yapilmaz o cocuklarin hakki na giruyorsunuz Sabah aksam kavga eden Anne baba Aman ne saglikli gidin 3. Yapin beyin diyorsun ben çok hesapli kadinimdir bir sonra ki adimimi dusunerek bir oncekini atarim sizin gibi organ olarak tasimiyorum beynimi kullaniyorum sizede tavsiyem o yoksa banane senin sadece yatakta degerli gorundugun kocanla iliskinden hadi kos banla
 
Evlilige bak kimler icin bosanma karari alinmis pehhh
 
Bizim oralaarda bir tabir vardır. Azgınlık bozgunluk getirir. Hiç ummadığıniz bir durumla karşı karşıya kalırsınız yaşadıklarını aklınıza gelmez durulursunuz. Annemde çok çekmiş zamanında her zaman her dk babannemlerden bahsederdi yaşadıklarını anlatırdı tek sıkıntısı oydu o zamanlarda.hakliydi hem de çok zamanında çok susmuş konuşmamış karşılarında sonradan patlak vermiş işte. Hiç ummadığıniz bir şey oldu 44 yaşında babam vefat etti ev başımıza yikildi dünyamız karardı. Annem şimdi herpimize ögütlerde bulunur. Çok hiddetlenmeyin öfkenizi yenin şükredin. Diye. Tek birey değilsin annesin iki bebeği de kendinden daha fazla dusunmelisin.
 
eşim gerçekten küfürbaz ve geçimsiz olduğumu düşünseydi, bu evlilik zaten biterdi.
biz sabah akşam kavga etmiyoruz.
sizin de dediğiniz gibi yatak odamız var ya bizim çocuk yapıyoruz...
 
Birde bukadar soze evlilini savunuyor ayy ben sokkk
 
Bu konuya daha önce ayrılmanız konusunda yorum yazmıştım.15 aylık bebeğinize kıyamamışsınız. Bence bahane ama siz bilirsiniz, karar sizin. Ancak kötü giden evlilikte çocuk yapılmaz, yapan sorumsuzdur. Size hiç kimse nikahlı eşiniz ile neden münasebetlisiniz dememiş, neden korunmadınız denmiş. Aynısını ben de yazıyorum, korunun, korunun ki yarın öbür gün boşanacağınızda bu olumsuzluklardan etkilenen bir bebek daha olmasın. Hakkınızda hayırlısı olsun.
 

bu insanlara ne öfke, ne zaman, ne beyin yormak istemiyorum.
o yüzden sildim hayatımdan.. o yüzden boşanmayı bile göze aldım. çünkü yürütemem ben bu insanlarla deyip hayatımdan çıkmaları için herşeyi göze aldım.
onları yalandan affetmek, onlarla yakın bir münasebet kurmak asıl bana zarar verir..
gözden ırak beyinden uzak olurlar inş.
eşime şartlarımı sundum.
durumun ciddiyetinin farkında, ailesini benden özürdilemeleri için ikna etme teklifini bile sundu..
aradan çekil ve artık bırak bu sevdayı dedim..
kabul etti gibi mi gözüküyor yoksa cidden idrak etti mi göreceğiz.

şimdilik herşey yolunda.. yarın birgün dürterlerse eşimi ve ben bunu hissedersem yine başa dönecek enerjim kalmadı..

umarım abisi ve kuzenleri gibi yuvasının kıymetini anlamıştır. ailesinin uzuvları üzerimize değmeyecek diye söz verdi.
 
ilk bebeğim doğduktan sonra daha 1 haftalıkken ailesiyle restleştim ve hem eşimle hem ailesiyle yollarımız ayrılmıştı.
eşim evden gitmişti.. biz boşanacaktık, o dönemde eşimin bana ailesini korumak için söylediği bir sürü yalan da ortaya çıkmıştı. avukat tuttum boşanma işlemleri için, çekişmeli gibi gözüküyordu çünkü avukatım arıyor geleceğim diyor gelmiyordu eşim konuşmak ve protokolü yazmak için. eşimin amcası tesadüfen bizim ayrılacağımızı öğrendi ve eşimle de görüşüp tutup kolundan eve getirdi. eşimin amcasına söz verdim. boşanmayı öyle çektim ama terapi görme şartıyla dedim.
biz bebeğim 7 aylık olana kadar terapi aldık. herşey gayet güzeldi.. kışın tatile gittik, yaz için tatil ayarladık..
ne zaman ki ablası geldi almanyadan bizim ki renk değiştirdi..
ve herşey yolunda giderken ben hamile kalmıştım.
çocuklarıma bakacak ekonomik özgürlüğüm var, maddi durumum da iyi, eşimi de seviyordum.. yaşım da 34 idi ve iki çocuk olsun bebeğim te kardeş olmasın fikrini de savunuyordum.
ben eşimi sevmesem buraya neden bu kadar vakit ayırıp derdimi anlatmaya çalışayım..
ben çocuğu doğurup atmıyorum..
ki, ikinci çocuğum olduğunda, ücretsiz izin alıp 2 çocuğuma da fazlasıyla zaman ayırma planları yapıyorum bunu boşanan kadınlar yapamaz mı..
ben çalışmasam bile ailem arkamda.. birilerine güvenrek çocuk yapmadım ama annem ile babam çocuklarımı ve beni kapıda bırakmayacaklar..
biz eşimle kafamızda şişe patlatmıyoruz, en ufak bir şiddet yok, mutfak işleri olsun yemek olsun eşim herşeyi benden daha iyi yapar, ben yaptığımda sen yoruluyorsun boşver ben yaparım diyen biridir.
ben eşimi çocuğumla pencerede beklemek geldiğinde boynuna sarılmak doyasıya koklayıp öpmek istiyorum.. ona olan kırgınlıklarım, bana o yeşil gözleriyle baktığında eriyor zaten..
seviyorum eşimi hem de çok.. bu yüzden bu kadar psikolojim bozuldu.. bana bunu nasıl yaptın ben seni bu kadar severken.. yoksa hiç sevmedin mi beni diye niye niye niye diye soruyorum..
bu nimetleri, bu şansı tepme,, kıymetimizi bil diyorum..
bizi koru diyorum..
ben üçüncü çocuğumu da yaparım..
çocuklarımı düzgün ve mutlu yetiştireceğimden emin olduğum için.
çocuklarım zarar görmesin diye en ufak şeyleri bile önlemeye çalıştığım için..
o yüzden neden hamilesin diye sormayın..

bu coğrafyada, bu aileler yüzünden bozulan yuvalara benimki de bir örnek olacaktı..
size göre aile suçlu olmayabilir.. bir sürü insan aile sebebiyle eşiyle yaşadığı sıkıntılardan bahsetmiş..
eşimin ailesinin beni zincire bağlaması ve benim bunlara ses çıkarmayıp halen onlara gül uzatabilme nezaketini göstermem bekleniyormuş bunu anladım.. ama ben bu mantalitede değilim..
ben mesafeli olmanın, herkesin yerini bilmesini, hassasiyetine saygı göstermesini isteyen taraftayım.
 
Siz zaten hayat benim, bebek istiyorum tek bakarım yazsaydınız yorum yapmazdım. Yukarıdaki mesajınızda sanki eşinizi affetme sebeblerinizden birisinin çocuklarınız olduğunu yazmışsınız. Ben sizin konunuzu hatırladım, size hak vermiştim zaten. Çocuğunuz için ayrılmamanız bahane yazarken ilk mesajımda eşinize olan sevginizden barıştığınızı tahmin ediyordum. Çünkü önceki mesajlarınızda eşinize bağımlı olmadığınızı söylemiştiniz ve bence eşiniz mantıklı düşünen birinin affedeceği biri değil. Keşke yazdıklarınız gerçek olsa, çocuklarınız ve eşiniz ile mutlu olsanız. Yanılırım umarım ama bir 6 ay sonra aynı sorunları yaşamanız muhtemel.
 
mutsuz bir yuvada çocuk mutsuz bir psikolojiyle büyütülmemeli.. kesinlikle..
öyle bir andayız ki, maddiyat bazen herşey olabiliyor malesef.. çocukların masrafı, eğitimi, sağlığı.. ne biliyim imkan gerekiyor.
çocuklara en son çıkan playstation ı almak, ıphone larla büyütmek değil maddi imkanlardan kastım buna karşıyım ve annem babam teknolojiyi hiç bilmediklerinden dolayı bebeğimi de hep parkta, oynayarak büyütüyorlar..

çocuk olmasaydı bu kadar çok duygusallaşırmıydım emin değilim.. inanın parka gittiğimde babasıyla gelen çocukları görünce tutamıyordum kendimi ağlıyordum.. bir de oğlum baba diyordu sürekli o kelime ağzından kolay çıkıyor ondan sanırım ama bu bile ağlatıyordu beni..

eşime kırgınlığım, küslüğüm, öfkem çoktu tabiki.. halen de kırgınım.. halen de korkularım elbette var..
ama öyle çok geceler ağladım ki, artık korku, öfke duygularından arınmak istiyorum..
hamileliğimi doya doya yaşamak istiyorum.. doğumuma da az kaldı sayılır, ilk gebeliğimde eşimle beraber ellerimizle hediyelik eşya yapmıştık hatta kim daha hızlı ve güzel yapıyor diye yarışa girmiştik.. bu bebeğim için daha hiç bir şey bakamadım diye vicdan yapıyorum..

ben çok geç kaldım zaten bu bebeğim için, hamileliğimin tadını çıkarmaya.. sadece bebeğime, eşime ve karnımdaki miniğime odaklanmak için..

umarım benim için bulunduğunuz temenniniz gerçekleşir..

teşekkürler yorumunuz için..
 
konu sahibinin yaşadıklarını yaşamayan anlamaz, evet hakaret etmesi yanlış fakat hangimizin sinirleri bu durumu kaldıracak kadar güçlü? siz bebeğinize her şeyi dört dörtlük yapıyorsunuz ama kp çul çaput getiriyor giydirilmez orası ayrı konu ama ben olsam bende çok sinirlenirdim (hakaret etmezdim)
siz kendinizi yırtıyorsunuz eve 2 kuruş fazla girsin diye ama eşiniz evini abisine hibe ediyor kim kaldırabilir bunu ben anlayamadım..
 
Eşindeki bu illaki ailemle görüş baskısı gitmedikçe barışma. Eğer oğullarının, kardeşlerinin yuvası yıkılmasın istiyorlarsa gelip senle konuşsunlar.Eşşn yanında olmadığı sürece barışma.
 
eşim aşırı aileci, sevgililik döneminde filan bunlar benim gözüme hiç batmadı.. saf mıydım neydim anlamadım.. ablasını yeğenlerini sevmesi ve sürekli onlarla olmak istemesi, bizim az görüşmemiz konusunda ben hiç alınganlık yapmıyordum. hatta ailesine bağlı olması inanın hoşuma gidiyordu..
eşimin 3 ablası var ve hepsinin çocuklarının doğumgünlerini bilirim.. sevgiliyken eşimin doğum günü için bile görümcelerimi arayıp süpriz yapalım hep beraber olalım derdim..
eşim de bana ben o melek olduğun günleri özlüyorum diyor..
çok şey değişti bende.. değiştirdiler.. ben milletin özeline ne kadar hassasiyet gösterdiysem, onlar o kadar düşüncesizce davrandılar.. en son ki bu ipotek olayını benden saklamak ve beni maddi olarak büyük bir yükün altına sokmak gibi çok çirkin bir plan yaptılar ben de film koptu..
kuyrukları dik, oğulları üzerinden güç yarışına girdiler.. eşimi şimdiye kadar hep doldurmuşlar.. aile çok kalabalık amcalar ve kuzenler iç içe yaşayıp bütün gelinleri eleştirme, kimseyi beğenmeme, özele saygı göstermeme, iğneleme yani cahilce ve kötü niyetle yapılan bir sürü olayla karşılaştım..
bayramda gelin olarak sadece ben gidiyordum. eşimin kuzenleri ve abisi 1-2 saat durup kaçıyorlardı.. eşleri ve çocukları gelmiyordu. o zaman eşimi pohpohluyordu görümcelerim, diğer kuzenlere siz ne biçim erkeksiniz bir X edemediniz bak her bayram karısnı alıp geliyor.. siz evlendiniz hanım köylü oldunuz gibi gülüşerek laf atıyorlardı..
erkeğin karısına hükmetmesi, erkeğin ailesine gelinin biat etmesi olaylarından besleniyorlar..
eşim hep bu etki altında kaldığından ve abisine kuzenlerini hep karısının sözünü dinledikleri için eleştiirdiğinden, kendine gelmesi zaman aldı..
buraya yazdıklarımı eşime de anlattığımda haklısın.. bekara karı boşamak kolaymış.. insan işin içine girince anlıyor diyor.
şimdiye kadar ailesinden maddi anlamda kendisi için hiç bir şey istemediğini, annesini erken kaybettiğinden, kendi kazancıyla annesini rahat ettirememesinin vicdanını yaşadığını, babasının ikinci eşinin baskısı altında kaldığını söylüyor.

eşimin ailesinin bizi artık maddi anlamda gram dahi kullanamaz..
ne çekirdekleri nasip olsun ne de bizden onlara çöp dahi gitmesin.

bir daha eşimin ailesiyle ilgili bir problem yaşarım yada eşimin ailesi yine eşimi dürtüp huzurumuzu bozarsa eşim yine verdiği sözlerden döner, başka dilde konuşmaya ve davranmaya başlarsa.. yapılması gereken şey aşikar..

buraya bir daha kendimle ilgili bu ailevi problemden bahsetmeyeceğim.
ama benim durumumda olup farklı yollar izleyen, benim hislerimi anlayan bir sürü insan olduğunu gördüm anladım.
sonuç olarak ailenin huzuru için özellikle erkek ailelerinin çok hassasiyet göstermesi ve gelinlerine değer vermesi gerektiğini, daha sonra değer beklemeleri gerektiğini düşünüyorum..
 
Tüm yorumlarınızı değil ama ilk birkaç sayfayı okudum. Size de pek hak veremedim. Ama kim haklı, kim haksızı geçmiş bence olay. Toparlanması zor şeyler yaşanmış. Boşanmak en iyisi gibi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…