Merhaba. Kızlar benim sorunum eşimin abisi ve yengesi ile. 1 yıllık evliyim. 2 ay içerisinde tanışıp evlendik. Eşim 4 tane abisi var 3 tanesi başka şehirlerde. Burada olan abisi ve yengesi düğün öncesinde, düğünde ve evliliğimin ilk ayında çok acayip davrandılar. Ben yeni gelin olduğum için laf etmedim hiç. O sıralar birbirimize gider gelirdik. Abisinin ciddi maddi sıkıntıları var. Bizde düğün falan yapmadık masraf olmasın diye paraları biriktirip ev almaya kalkıştık. Evlenirkende eşim yeni araba aldı, eskiyi satmadı ev alırken satarız diye. Bu araba dert oldu abisine, her ortamda laf çarptı, herkes araba abime düşer dedi, konu 3-4 ay kapanmadı ama biz arabayı satacağız dedik vermedik. Eşiminde vermeye niyeti yoktu zaten. Sonrasında ev almak için girişimlerde bulunuyorduk. Abiside sürekli mesaj atıyor, arıyor para istiyor bizden. Bizde ev alacağız ama allah var elimizde 5 kuruş para yoktu çünki eşimin beklediği paralar gelmiyordu. Ama abisi laf anlamadı ortaya konuşuyorum edaları ile çok laf çarptı, ağır konuştu. Bizde karar aldık uzak duralım diye. Bu arada ben hamile kaldım, fakat bunların 7 senedir çocuğuda olmuyor. Kayınvalideye müjdeli haberi verdik. Kadın tutturdu yengenizin çocuğu olmuyor, sizin oluyor, onlar kaç yıllık evli . Daha neler neler. Kadın sevinmedi bile. Kayınvalidemde eltime karşı bir saplantı vardı , daha da arttı. Eltim 2 yıl önce bi bebek kaybetmiş , durup durup onu anlatırlar zaten beni deli ettiler. Tam herşey yolunda derken ben bebeği kaybettim, başları göğe erdi. Kayınvalidem başladı bu sefer ,sen hiç üzülmedin ama eltin çok üzülmüştü. O kendini yerden yere attı. Nereye gitsek aynı muhabbet elin günün yanında bu gelin üzülmedi ama diğeri çok yandı çocuğuna. Ben pek dışarı vurmam acımı sevgimi, evimde kalır iyi kötü ne varsa. Eltim tedaviye falan başladı 6 ay sonra ben hamile kaldım tekrar ama kimseye söylemedim. Ama kilo alışımdan bilmişler çünki karı koca karnıma , kalçama her yerime bakıyorlardı ne zaman hamile kalacak diye. Tabi bu arada abisi gene rahat durmuyor bizden para istemiyor ama ah edip duruyor, her ortamda bozuyor, adamdan saymıyor. Çocuk haberini kayınvalideye verdik yine aynı muhabbet onun olmuyor senin oluyor vs.. 3 gün sonra çocuk yine düştü... Ben artık kafayı yedim. O arada evide alıp taşınmıştık. Eşim evi göstermek için annesini çağırdı, vay ebinleri niye çağırmadın diye kıyamet koptu. İşin bide ilginç yanı benim ilk hamileliğimden sonra kayınvalidem eşime yengeni ara, yengeni işten arabayla getir, yengenide kadın doğumcuya götür gibi laflar etmeye başladı. Biz kızdık ama kadın biraz dengesiz ne dediğini bilmez, yaşlılığına verip hoşgördük. Ama sürekli eşimi yengesine doğru yönlendirmeye laf sokmaya devam etti. Şuanda durumumuz şu ,şehir dışından gelen kardeşlerin yanında abisi eşime ve bana laf sokar, küfre kadar varan laflar eder, kayınvalidemde aynı şekilde oğlunu desteker, en ufak bir konu paraya bağlanır ve bana sen yap, sen al, nasıl gelinsin denir. Ben mühendisim , takdir edileceğim yerde, yerden yere vurulurum, kocamla benim maaşımızın hesabı yapılır. Yenge hnm çocuğu olacakmış diye pohpohlanır, ne isterse yapılır, gelip gidip arayıp sormadığımız için sitem edilir,3 vardiyalı çalıştığı için gecesi gündüzü belli değil diye göğe çıkarılır. 2 bebek kaybettim acım kendime yetmiyormuş gibi ona arkadaşlık etmem beklenir. Artık zorunlu olmadıkça gidip gelmiyoruz, eşim beni uzak tutmak için elinden geleni yapıyor. Ama bişey değişmiyor. Yakaladıkları yerde aynı şekilde devam ediyorlar. Hadi kendileri yoksa kayınvalidem yetip artıyor. Onların parası yok, çocuğu yok, onlarada yapın, gidin gelin, hayır dedikçede bize kızıp küser bize hayatı zindan eder. En son pazar günü şehir dışından eşimin abisi geldi. Yılda 2-3 kere gelir zaten. İşimiz vardı 1 saatliğine uğradık. Eşim resmi bir kurumda sürpriz şekilde işe alındı. Bunu da kesinleşsin diye geç söyledik. Ana oğul ağzımıza tükürdüler, ne uklalığımız kaldı, ne gubuzluğumuz biz sustukça arttı da arttı laflar. Baktılar biz bozulduk yok işte sizi sevdiğimizden, sonra kayınvalide başladı beni memleketime götürmediniz, ben özledim. Dedik paramız yok , ona da laf saydı. Eşime sen bileğinin hakkıyla işe girdin diyip takdir edeceğine , yengeni de orda işe aldır dedi. Benim artık gözümden yaş inecekti zor tuttum kendimi. Akşam biz çıktıktan sonra kayınpederime de bizim hakkımızda laf etmişler. Dün akşamda aradılar biz çay içiyoruz gelin diye, herhalde canları sıkıldı bize sayıp sövüp egolarını tatmin edeceklerdi... Ben de eşimde artık çare bulamadık, kayınvalidem de onlara uydu arayı açıp soğutsak bile müsade etmiyor. Şaştık ne yapacağımızı önümüz bayram ister istemez bi aradayız....