- 9 Ocak 2012
- 14.984
- 28.842
- 798
- Konu Sahibi sonundaoldu
- #81
İki çocuğum arasında 2 yaş var üstelik benim hamileliğimde doğumumda çok rahat geçmişti. Ama herkesin yaşam kalitesi farklı olduğu için bu durumda farklı olabiliyor. Çocuklara bakma onlarla ilgilenme zaman geçirme gece uykusu maddi konular konusunda hiç bir sıkıntım yok fakat ikisiyle birlikte bir yere gitmek çok zor oluyor 5-10 dk mutlu olmak için 2 saatimi stresli geçirmeyi kabullenmiş vaziyetteyim. Eşim hiç bir şekilde yardımcı olmuyor ailece birşey yapmak istediğimde çocukları annene bırak öyle gidelim diyor. Tatil köyüne gittk kızım 2 aylıkken gayette zevk aldım fakat eşim yanlız gitmek istiyor hep yani sen diyorsan ben eşimin desteği olmadan herşeyin üstesinden gelebilirim hiç düşünme ama ben destek bekleyen bir insanım o yüzden 2. İçin acele etmişim diye düşünüyorum bazen ama kızımın o gülücükleri ve oğlumun kızıma karşı davranışlarını görünce bencilce davranma çocuklar ne kadar mutlu deyip bende mutlu oluyorum. Benim eşim yemek beklemez ama evin tertemiz olmasını bekler. Evi derli toplu tutmakta yemek yapmaktan daha zor:) çocuk bakmak kolay olanı önemli olan duygusal anlamda eşleriniz ne kadar destek veriyor.
sen de eş de zormuş benim eşim temizlikten yemekten falan geçmiş durumda. evde olduğunda da destektir. o konuda sıkıntı yok. ama evde olma zamanı sınırlı. ben de çoluk çocuk bırakıp gitmem eşim de gitmez tatile falan. bizim şöyle bir avantajımız olur sana göre. oğlum yaklaşık 4 yaşına falan gelir o vakte kadar. ee tatil işine kadar da 5 olur. o kendi başının çaresine az çok bakar diyorum. ama tabi anne olmak her zaman zor yani. ne diyelim hepsi sağlıklı sıhhatli olsun hastane yüzü görmesinler idare edeceğiz öyle böyle.