evet arkadaşlar eşim aniden 2. çocuk zamanı geldi diye konuşmaya başladı.
aslında benim hep aklımın ucunda vardı bu fikir. ama korkularım da yok değildi. . o yüzden dile hiç getirmiyordum. kendi kendime düşüp unutuyordum
ilk çocuğum yani oğlum çok dişli bir bebek çıktı
ilk 6 ay anamdan emdiğimi getirdi burnumdan. hiç uyumayan, yani 24 saatin 6 saati sadece uyuyan geri kalanında sürekli ağlayan gazlı bir bebekti. sabahlara kadar tüm şehri gezdirirdik o 6 saatte uyusun diye. arabada uyurdu, ben de araba da dinlenirdim. şimdi en büyük korkum bu. tabi Allah dan önce sağlık diliyorum.
gelgelelim diğer olumlu olumsuz şeylere. oğlum 3 yaşında. araları çok uzamasın istiyor bir yanım. babam öldüğünde en büyük destekçim aramızda 4 yaş olan kız kardeşlerimdi. yarın ben gittiğimde aynı duyguyu yaşayıp birbirine destek olacak evlatlarım olsun istiyorum. yaş farkı açılmazsa paylaşımları da fazla olur diyorum. eşim çok fazla kardeş. eşimle arasında yaş farkı olan abileri ablaları ile pek iletişimleri yok. ayrı büyümüş gibi hissediyor. o yüzden de yaş farkının az olması iyi gibi. maddi durumumda uygun 2. çocuk için. bunlar olumlu sayılabilecek şeyler.
zorlanacağımı düşündüğüm konular ise, eşim çok yoğun çalışıyor geceli gündüzlü. genel olarak çocukların sorumluluğu bende olacak. üstelik ben de çalışıyorum. oğluma eltim bakıyor. bir sıkıntımız yok şükür. diğeri olsa şayet eltime versem bakar ama oğlum etkilenir mi?? ya da eltimin evi uzak biraz süt izinlerimde yakında olması mantıklı olmaz mı?? ya veremediğim 6 kilo nolacak?? eşim diyor ki hepsini birden verirsin. ben 2 çocuğa yetemezsem
evimi afedersiniz b.k götürüyor. 2. olsa belediyelik olurum sanırım
bu da olumsuz bir sebep mi ki?? ya kafam çok karışık. bu karışıklık boşa mı acaba akışına mı bıraksam. 2. çocuğu yapanlar gözümde çok yüksekler çok
