Gece 3 cıvarı yazdım klavye hatasını görmedim. Gıda mühendisiyim.Ay bide muadil gün demişsiniz. Muadil değil, muayyen. Bide ne mühendisisiniz çok merak ettim.
Aaaaaay çok çok ayıp. Çalışan adamdan utanılır mı ya hu.Merhaba arkadaşlar.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. İçimden geldiği gibi yazacağım.
Sürçü lisan olursa affola.
10 yıllık evliyim, severek evlendik.
Çocuk yok.
Eşim esnaf. Ben memurum.
Yıllar içinde bozulan ekonomi ve düşen alım gücü ile çok işyeri açıp kapadık.
İnternet alışverişinin öne geçmesi ile küçük esnaf olarak başa çıkamadık.
Defalarca iş değiştirdik.
Her seferinde maddi manevi eşimin yanında oldum.
Hep yeniden bi şeyler denedik.
İkimizde yıprandık.
Milyon nüfuslu büyükşehirde yaşıyorduk ve eşim son yıllarda bana küçük bi İl’e geçmemiz gerektiğini artık bir değişim yapmamızın şart olduğunu söyleyip tayin istemem için ikna etmeye çalışıyordu.
Sonunda bende ikna oldum ve tayin istedim. Oldu.
Daha küçük bir İl’e istedim ama istediğim il’in 20 bin nufüslü ilçesine tayin oldum.
Yaşadığımız yerden tam 500 küsür km uzaklıkta bir sahil kasabasına geldik.
İl hayali ile yaparım dediği şeyleri bu küçük ilçede maalesef yapamadık.
Hiç iş bulamadı.
Geleli 3 ay oldu.
Diğer taraftan çalıştığım yer 30 kişilik bir devlet kurumu bünyesi.
Herkes yaşını başını almış çoğunluğu memur çiftlerinden oluşan ve son ekonomik uçurumlar hariç öncesinde evlerini arabalarını almış durumu iyi olan insanlar.
Yani şöyle diyeyim maaşlarından her ay 500 Euro günlerine girebilen daha rahat insanlar.
Burası bir sahil kasabası her yer yeşillik, deniz.
Haftabaşı konuşulan şeyler ; kim haftasonu nerede ne yaptı ne yedi ?
Gelelim konumuzun beni düşündüren kısmına.
Eşimin ticari bir arabası var. Kendi arabası ile kargo dağıtımı yapma fikri oluştu ve araştırdı, istedi ve başvurdu.
Yanıt olumlu geldi.
Küçük sahil kasabası dediğim yerde bir kargo potansiyeli varmış ki akıllara zarar.
Hiç beklemiyorduk.
Şuan deneme aşamasında ama yakında başlayacak.
Ve verildiği bölge bizim kurumunda içinde olduğu yer.
Rızk nasip meselesi tabii her seferinde olumsuzluklar olmasına rağmen koşturması takdire şayan gerçekten gurur duyuyorum.
Evde oturup iş yok diyebilirdi,demedi araştırdı.
Ama işte kuruma kargocu olarak gelecek olması beni rahatsız etti
Neden bilmiyorum rahatsız oldum.
Muadil dönemimdeyim ondan mı bilmiyorum ama bu şekilde muhatap olmasını istemezdim.
Sizce yanlış mı düşünüyorum yoksa siz olsanız sizde rahatsız olur muydunuz?
Bunu da eşime belli ettim biraz ve modu düştü
Lütfen kırıcı yorum yapmayalım gerçekten üzülüyorum.
Inanin kacarak evlendiler ve hic biseyleri yoktu evlendiklerinde. Biz hep imrenirdik onlara kafa kafaya verip ne kadar iyi duruma geldiler diye.nolduysa 1 senede oldu. Önce kendi evlerini kiraya verdirip daha lüks bi semte taşındilar okuldaki arkadaşları da o muhitte oturuyor diye. Sonra yüzüne estetik yaptırmaya başladı. Ünlü markanın kıyafetlerini giyip asansör pozları vermeye bugünkü kombinim bunlar diye paylaşımlar yapmaya başladı. Sonra arkadaşlariyla tatillere gitmeye başladı. Bizlerle görüşmeler kesildi noluyo bu kadına derken boşanıyoruz dediler.Belki de eşinden boşanabilmek için böyle bir hırsla okumaya vermiştir kendini yani keşke hikaye böyle olsa. Sizin anlattığınız türlüsü çirkin
Hayır memur olmak da ayırıcı bi şey olsa. Elini sallayınca memura çarpıyorsun ülkede. Adam alın teriyle para kazanacak, eşi ondan utandığını hissettirmiş resmen, ne üzücü. Evde yatıp iş bakıyorum bulamıyorum deseydi keşke adam, yaranırdı burda bdvde gördüğümüz tembel herifler gibiBence eşinize karşı olan duygulanızı tekrar gözden geçirin çünkü buradan bakınca ondan utandığınız ve onu sevmediğiniz net bir şekilde anlaşılıyor. Siz daha çok statü ve prestije önem veriyorsunuz, kullanıcı adınızdan da açık bir şekilde anlaşılıyor bu. Her ne kadar yok öyle bir şey deseniz de var ve evliliğiniz boyunca sorun yaratacak bu.
Inanin kacarak evlendiler ve hic biseyleri yoktu evlendiklerinde. Biz hep imrenirdik onlara kafa kafaya verip ne kadar iyi duruma geldiler diye.nolduysa 1 senede oldu. Önce kendi evlerini kiraya verdirip daha lüks bi semte taşındilar okuldaki arkadaşları da o muhitte oturuyor diye. Sonra yüzüne estetik yaptırmaya başladı. Ünlü markanın kıyafetlerini giyip asansör pozları vermeye bugünkü kombinim bunlar diye paylaşımlar yapmaya başladı. Sonra arkadaşlariyla tatillere gitmeye başladı. Bizlerle görüşmeler kesildi noluyo bu kadına derken boşanıyoruz dediler.
Yani Buradakiler hep rahatsız olmam demişler ama kesinlikle olurlar her konunun altına yazılıyor benden az maaşlı, statüsü düşük biri ile evlenmem cart curt diye,Siz o evlenme olgunluğunu göstererek zaten egolu biri olmadığınızı gösteriyorsunuz..Zaman geçiyor insanlar değişiyor, insanlardan hayatlarından etkileniyoruz ve böyle insani duygular geliyor,Dükkan bulamadik geçici olarak bunu yapacak dersiniz sonra bakacak olmadı tekrar tayin istiyeceğik dersiniz gören soran olursaEşim üniversite mezunu ama hep ticareti tercih etti.
İlk geldiğimizde sorduklarında şuan işsiz dükkan açmak istiyor dedim.
Ben adama gerçekten üzüldüm, ekmeğini taştan çıkarmaya çalışıyor ama karısı ondan utanıyor. Keşke evlenirken bu tür şeyler gözetilerek yapılsa evlilikler, herkesin tercihleri farklı oluyor. Ben mesela böyle sürekli mesleğini ve statüsünü ön plana koyan ve bunla övünen biri ile asla evlenmek istemezdim.Hayır memur olmak da ayırıcı bi şey olsa. Elini sallayınca memura çarpıyorsun ülkede. Adam alın teriyle para kazanacak, eşi ondan utandığını hissettirmiş resmen, ne üzücü. Evde yatıp iş bakıyorum bulamıyorum deseydi keşke adam, yaranırdı burda bdvde gördüğümüz tembel herifler gibi
Klavye hatası değil ki o. Direkt siz yanlış yazmışsınız. Eşiniz belki de o kelimeyi cümle içinde doğru kullanır ama kargocu işte.Gece 3 cıvarı yazdım klavye hatasını görmedim. Gıda mühendisiyim.
Gıda mühendisiyim. Şundan aşağısı ile evlenmem deseydim eşimle evlenmezdim. Öyle bir şey değil. Ego da değil aslında haftasonu beraber vakit geçirmek için dükkanda beraber kasa kapadık senelerce.
Yanlış düşündüm ve etkilendim belki de buradaki hayatlardan.
Bu duygudan kurtulmak için yazmak istedim buraya.
Bir gün kargocudan utanılacağını hiç tahmin etmezdim ya pes.. kimi çocuk babası yerde çöpleri temizlerken arkadaşlarını tanıştırıyor utanmıyor etmiyor gurur duyuyor hatta..Merhaba arkadaşlar.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. İçimden geldiği gibi yazacağım.
Sürçü lisan olursa affola.
10 yıllık evliyim, severek evlendik.
Çocuk yok.
Eşim esnaf. Ben memurum.
Yıllar içinde bozulan ekonomi ve düşen alım gücü ile çok işyeri açıp kapadık.
İnternet alışverişinin öne geçmesi ile küçük esnaf olarak başa çıkamadık.
Defalarca iş değiştirdik.
Her seferinde maddi manevi eşimin yanında oldum.
Hep yeniden bi şeyler denedik.
İkimizde yıprandık.
Milyon nüfuslu büyükşehirde yaşıyorduk ve eşim son yıllarda bana küçük bi İl’e geçmemiz gerektiğini artık bir değişim yapmamızın şart olduğunu söyleyip tayin istemem için ikna etmeye çalışıyordu.
Sonunda bende ikna oldum ve tayin istedim. Oldu.
Daha küçük bir İl’e istedim ama istediğim il’in 20 bin nufüslü ilçesine tayin oldum.
Yaşadığımız yerden tam 500 küsür km uzaklıkta bir sahil kasabasına geldik.
İl hayali ile yaparım dediği şeyleri bu küçük ilçede maalesef yapamadık.
Hiç iş bulamadı.
Geleli 3 ay oldu.
Diğer taraftan çalıştığım yer 30 kişilik bir devlet kurumu bünyesi.
Herkes yaşını başını almış çoğunluğu memur çiftlerinden oluşan ve son ekonomik uçurumlar hariç öncesinde evlerini arabalarını almış durumu iyi olan insanlar.
Yani şöyle diyeyim maaşlarından her ay 500 Euro günlerine girebilen daha rahat insanlar.
Burası bir sahil kasabası her yer yeşillik, deniz.
Haftabaşı konuşulan şeyler ; kim haftasonu nerede ne yaptı ne yedi ?
Gelelim konumuzun beni düşündüren kısmına.
Eşimin ticari bir arabası var. Kendi arabası ile kargo dağıtımı yapma fikri oluştu ve araştırdı, istedi ve başvurdu.
Yanıt olumlu geldi.
Küçük sahil kasabası dediğim yerde bir kargo potansiyeli varmış ki akıllara zarar.
Hiç beklemiyorduk.
Şuan deneme aşamasında ama yakında başlayacak.
Ve verildiği bölge bizim kurumunda içinde olduğu yer.
Rızk nasip meselesi tabii her seferinde olumsuzluklar olmasına rağmen koşturması takdire şayan gerçekten gurur duyuyorum.
Evde oturup iş yok diyebilirdi,demedi araştırdı.
Ama işte kuruma kargocu olarak gelecek olması beni rahatsız etti
Neden bilmiyorum rahatsız oldum.
Muadil dönemimdeyim ondan mı bilmiyorum ama bu şekilde muhatap olmasını istemezdim.
Sizce yanlış mı düşünüyorum yoksa siz olsanız sizde rahatsız olur muydunuz?
Bunu da eşime belli ettim biraz ve modu düştü
Lütfen kırıcı yorum yapmayalım gerçekten üzülüyorum.
Elbette para önemli ben de bunu diyenlerdenim. Statü olarakta, şu an sanayide çalışan kişi, memurdan yüksek maaş alıyor. Ülke öyle bir hale geldi ki, beyin değil, beden gücü ön planda şu an. (Bedensel işçiler beyinsiz demiyorum, kimisi okuyamamıştır veya tercihi bu yöndedir) Yani sınava tabii olup, meslek sahibi olmuşsundur ama ya boşsun, ya kazanç yeterli değil.Yani Buradakiler hep rahatsız olmam demişler ama kesinlikle olurlar her konunun altına yazılıyor benden az maaşlı, statüsü düşük biri ile evlenmem cart curt diye,Siz o evlenme olgunluğunu göstererek zaten egolu biri olmadığınızı gösteriyorsunuz..Zaman geçiyor insanlar değişiyor, insanlardan hayatlarından etkileniyoruz ve böyle insani duygular geliyor,Dükkan bulamadik geçici olarak bunu yapacak dersiniz sonra bakacak olmadı tekrar tayin istiyeceğik dersiniz gören soran olursa
Ya işte başa gelinmeden gerçekten yapmam,etmem deniliyor..Şeffaf bir yorum için gerçekten yaşamak gerçekten o durumda olmak lazım,Eşi kendinden iyi mevkide veya eşit olan herkes ne biçim insansın diye sallamış konu sahibine..Nasreddin hoca ne demiş bana doktor değil,damdan düşeni getir anca o anlar halimden gerçekten bazı şeyler yaşanmadan anlaşılmaz,içinde olmadan o anın analizini yapmak,doğru yapmak çok zor..Bu arada artık herkes sanayici mi wayy iyi kazaniyordur gözüyle bakıyor yani günümüzde mevkileri bayağı yükseldi,cerrah bile gerine gerine söyleyebilir..Elbette para önemli ben de bunu diyenlerdenim. Statü olarakta, şu an sanayide çalışan kişi, memurdan yüksek maaş alıyor. Ülke öyle bir hale geldi ki, beyin değil, beden gücü ön planda şu an. (Bedensel işçiler beyinsiz demiyorum, kimisi okuyamamıştır veya tercihi bu yöndedir) Yani sınava tabii olup, meslek sahibi olmuşsundur ama ya boşsun, ya kazanç yeterli değil.
Eşşek gibi çalışıp, kafa patlatıp yükseldik. Sonuç olarak beden işçisinden (sanayi) daha az alıyorum, çoğu memurdan yüksek almama rağmen.
Eşim önemli bir konumda ve maaşı bayağı iyi. Ama, mesela şu an bu meslekte olmasa sanayide çalışsa, ben devlet memuruyum, eşim sanayide demem. Geliri iyi durumda olur ve bile göre evlendiysem neyinden utanayım?
Burda konu sahibi eşinin mesleğinden utanıyor, belki maaşı kendisinden yüksek olacak.
Şu an eşimin mevkisi iyi, yarın başımıza ne gelir bilemeyiz. İssiz kalsa ve beden işçiliği yapsa, Ne kendim lafını ederim, ne de lafını edeceklere fırsat veririm. Kimin haddine, benim emekçi eşimi yermek?
Adam helalinden ekmeğini kazanıyor. Devlet memurusunuz diye padişah mısınız? Sizde çalışıyorsunuz oda. Niye rahatsız oluyorsunuz?Merhaba arkadaşlar.
Konuya nasıl başlayacağımı bilmiyorum. İçimden geldiği gibi yazacağım.
Sürçü lisan olursa affola.
10 yıllık evliyim, severek evlendik.
Çocuk yok.
Eşim esnaf. Ben memurum.
Yıllar içinde bozulan ekonomi ve düşen alım gücü ile çok işyeri açıp kapadık.
İnternet alışverişinin öne geçmesi ile küçük esnaf olarak başa çıkamadık.
Defalarca iş değiştirdik.
Her seferinde maddi manevi eşimin yanında oldum.
Hep yeniden bi şeyler denedik.
İkimizde yıprandık.
Milyon nüfuslu büyükşehirde yaşıyorduk ve eşim son yıllarda bana küçük bi İl’e geçmemiz gerektiğini artık bir değişim yapmamızın şart olduğunu söyleyip tayin istemem için ikna etmeye çalışıyordu.
Sonunda bende ikna oldum ve tayin istedim. Oldu.
Daha küçük bir İl’e istedim ama istediğim il’in 20 bin nufüslü ilçesine tayin oldum.
Yaşadığımız yerden tam 500 küsür km uzaklıkta bir sahil kasabasına geldik.
İl hayali ile yaparım dediği şeyleri bu küçük ilçede maalesef yapamadık.
Hiç iş bulamadı.
Geleli 3 ay oldu.
Diğer taraftan çalıştığım yer 30 kişilik bir devlet kurumu bünyesi.
Herkes yaşını başını almış çoğunluğu memur çiftlerinden oluşan ve son ekonomik uçurumlar hariç öncesinde evlerini arabalarını almış durumu iyi olan insanlar.
Yani şöyle diyeyim maaşlarından her ay 500 Euro günlerine girebilen daha rahat insanlar.
Burası bir sahil kasabası her yer yeşillik, deniz.
Haftabaşı konuşulan şeyler ; kim haftasonu nerede ne yaptı ne yedi ?
Gelelim konumuzun beni düşündüren kısmına.
Eşimin ticari bir arabası var. Kendi arabası ile kargo dağıtımı yapma fikri oluştu ve araştırdı, istedi ve başvurdu.
Yanıt olumlu geldi.
Küçük sahil kasabası dediğim yerde bir kargo potansiyeli varmış ki akıllara zarar.
Hiç beklemiyorduk.
Şuan deneme aşamasında ama yakında başlayacak.
Ve verildiği bölge bizim kurumunda içinde olduğu yer.
Rızk nasip meselesi tabii her seferinde olumsuzluklar olmasına rağmen koşturması takdire şayan gerçekten gurur duyuyorum.
Evde oturup iş yok diyebilirdi,demedi araştırdı.
Ama işte kuruma kargocu olarak gelecek olması beni rahatsız etti
Neden bilmiyorum rahatsız oldum.
Muadil dönemimdeyim ondan mı bilmiyorum ama bu şekilde muhatap olmasını istemezdim.
Sizce yanlış mı düşünüyorum yoksa siz olsanız sizde rahatsız olur muydunuz?
Bunu da eşime belli ettim biraz ve modu düştü
Lütfen kırıcı yorum yapmayalım gerçekten üzülüyorum.
Şeytan şapka çıkardıSize istinaden söylemiyorum ama bir akrabamız küçük yaşta evlendi eşine liseyi bitirmek istediğini söyleyince eşi kabul etti sonra unv kazandı bitirdi öğretmen oldu. Eşi Dershaneye yolladı kpss yi kazandı öğretmen oldu. içecek taşımacılığı yapti senelerce direksiyon salladı hem eşini hem çocuklarını okuttu. Sonra noldu 15 sene sonra karısı bizim kafalarımiz uyuşmuyor deyip adamı boşadi. Kizini yanına alıp oğlunu bıraktı simdi tatil tatil geziyor. Sizin için demiyorum yanlış anlamayın ama böyle çalışıp çabalayan adamlarda üzülmesin ya. Eşiniz size sırtını dayasa gelirimiz var deyip beklese daha mı iyi ? Kusura bakmayın çok yanlış fikirlerin içindesiniz.