Günaydın herkese.
Benim reglde özellikle ilk 2 günüm aşırı sancılı geçer. 5 dakika bile sabit ve ağrısız olarak oturamam. Dün akşam da 21:00'dan neredeyse sabaha kadar sancı çektim. Her ay iğnelerden, ağrı kesicilerden öyle bunaldım ki dün de içmedim hiçbir ağrı kesici. Ağrıyla savaştım yani resmen.
Ben zaten canımın derdindeyim, bir de eşimle uğraştım. Sanırım bir kaç şey sormuş ama ben ağrıdan ne dediğini algılayamadığım için algılasam da konuşmaya mecaalim olmadığı için kafa sallamak dışında hiçbir cevap veremedim. - soru sorulduğunda da cevap verilmemesi de beyefendinin hiiçç gelemeyeceği bir şey- ben acı çekerken bana trip yapıyor gibiydi adeta. Bir kez hastaneye gidelim mi diye sordu sadece ondan sonra yatıp uyudu. Deliksiz uyuyamaz normalde her şeye uyanır, ben gece defalarca kalktım ettim evde dolandım merak edipte kalkmadı bile. Bayılsam etsem sabaha anca farkederdi yani. Arabayı alıp tek başıma hastaneye gidesim geldi. Neyse dedim sonra, bünye alıştı acıya öylece uyumuşum. Sabah kalktık hala aynı tavır ne bir şefkat ne bir şey. Normal günde de muhakkak yazar ederdi, şimdi nasıl oldun diye sormuyor bile, geberip gitsem en son kendisinin haberi olacak çok afedersiniz.
Yukarıda yazdığım şey dışında da aramızda herhangi bir durum yok, bana göre o da bir şey değil. Karşımda hasta bi insan gözünden yaş döke döke yatsa cevap vermedi diye böyle davranamam ben. Şefkati de geçtim canımın nasıl yandığını göre göre kendini haklı gibi ağırdan satması beni öldürdü. Hala ağrım var ama sinirim daha ağır basıyor.
Benim reglde özellikle ilk 2 günüm aşırı sancılı geçer. 5 dakika bile sabit ve ağrısız olarak oturamam. Dün akşam da 21:00'dan neredeyse sabaha kadar sancı çektim. Her ay iğnelerden, ağrı kesicilerden öyle bunaldım ki dün de içmedim hiçbir ağrı kesici. Ağrıyla savaştım yani resmen.
Ben zaten canımın derdindeyim, bir de eşimle uğraştım. Sanırım bir kaç şey sormuş ama ben ağrıdan ne dediğini algılayamadığım için algılasam da konuşmaya mecaalim olmadığı için kafa sallamak dışında hiçbir cevap veremedim. - soru sorulduğunda da cevap verilmemesi de beyefendinin hiiçç gelemeyeceği bir şey- ben acı çekerken bana trip yapıyor gibiydi adeta. Bir kez hastaneye gidelim mi diye sordu sadece ondan sonra yatıp uyudu. Deliksiz uyuyamaz normalde her şeye uyanır, ben gece defalarca kalktım ettim evde dolandım merak edipte kalkmadı bile. Bayılsam etsem sabaha anca farkederdi yani. Arabayı alıp tek başıma hastaneye gidesim geldi. Neyse dedim sonra, bünye alıştı acıya öylece uyumuşum. Sabah kalktık hala aynı tavır ne bir şefkat ne bir şey. Normal günde de muhakkak yazar ederdi, şimdi nasıl oldun diye sormuyor bile, geberip gitsem en son kendisinin haberi olacak çok afedersiniz.
Yukarıda yazdığım şey dışında da aramızda herhangi bir durum yok, bana göre o da bir şey değil. Karşımda hasta bi insan gözünden yaş döke döke yatsa cevap vermedi diye böyle davranamam ben. Şefkati de geçtim canımın nasıl yandığını göre göre kendini haklı gibi ağırdan satması beni öldürdü. Hala ağrım var ama sinirim daha ağır basıyor.
Son düzenleme: