• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimden nefret etmeye başladım

Çok mükemmelse kendisi yapsın beğenmediği herşeyi. Ayy ne itici bir adam. Aman canım sakin bu adama çocuk falan doğurma, seni mahveder tüketir. Çocuktan sonra evin dağınıklığı iki katına çıkıyor, bu adam sana hergün cinnet geçirtir.
 
Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.

Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.

Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?

Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.

Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.

İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.

Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.

Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
Bu erkekler nasıl bir beyin taşıyır bu beyin bu hala nasıl geliyor hayatın müştetek olduğu ev işinin kadının görevi olduğunun hiçbiryerde yazılı olmadığını bilmeli.Senin yaptığın yetmiyor onun temizlik anlayışı farklıysa buyursun kendi keyfine göre yapsın hizmetçi doğmuyoruz
 
Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.

Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.

Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?

Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.

Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.

İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.

Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.

Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
Esin cok abartmış aynı seyler bendede oluyo yapmak canm istemiyo üstelik ben calismiyorumda esimde niye mutfağı toplamadan yattın diye yada niye 3 gündür çamaşır katlamadın diye kızmaz bazen yüzüme vurur ama aklık gelip gecer psikolojik baskı uygulamaz yani esin cok titizse ya kendi yapsin yada anası nasil alistirdysa gelsin oğlunun arkasını toplasın
 
Çalışmıyorum. Oğlum 2.5 yaşında tam gün kreşe gider. Işlerin çoğunu da eşim yapar. Daha Az önce bugün kadınlar günü yemek sana ait dedim. Evi temizler ,bulaşıkları makineye koyar, cikanlari yerleştirir. Esim de oyun oynar arada 1-2 saat ben ses etmem. Idare ediyoruz birbirimizi.
 
Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.

Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.

Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?

Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.

Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.

İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.

Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.

Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
umarım çocuğun yoktur kocanın tedaviye ihtiyacı var
 
Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.

Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.

Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?

Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.

Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.

İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.

Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.

Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
Daha 6 aylik evlisiniz ve daha cicim aylarinda bu hakaretleri isitiyorsunuz ve bebek istiyorsunuz yani ne demeli size.Simdi ev isleri yetismiyor vs diyorsunjz bebek olunca uykusuz geceler yorgunluk stres daha bunun gibi bir suru sey sizi bekliyor once bir duzen olusturun evliligniz bi kivama gelsin,esiniz biraz daha relax olmayi igrensin ancak o zamn dusunmelisiniz.
En onemlisi de calisip para kazaniyorsunuz hafta ici yarim gun yardimci alin hafta sinuna yuklenmeyin.
 
Allah sabır versin. Sen de inat uğruna yapmayanlardansın. Benim eski öyleydi lafta titiz, gerçekte gizli kaynana.
Deprosyanda da olsam temizlerdim inattan.
Ama seninki komutan gibi katlanamazdım ve yapmazdım senin gibi.
Çocuk yapma azıcık bekle.
 
Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.

Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.

Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?

Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.

Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.

İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.

Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.

Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
"benim de evliliğimin ilk ayları böyle geçti alışma evresi bence bu aynı evi aynı hayatı paylaşmak kolay değil onun kendi kuralları var senin kendi kuralların. aşırı çatıştık biz de hem iş hem yemek konusun da ne işimi ne yemeğimi beğenmiyordu annesinin yaptığı şekilde bu böyle olur diyordu ben de kendi annemden böyle öğrendim diye çatışıp durduk sonra ne oldu hem o hem ben alttan alıp alıştık şimdi hamarat benim eşim diyor herkese işimi yemeğimi beğenir oldu. ben ilk dönemler çalışmıyordum yeni 8 ay oldu işe gireli (1.5 yıllık evliyim) işe girmeden eşime dedim ben ev ve işi aynı anda yürütemem her gün yemek temizlik yapamam haberin olsun sonra bunu yüzüme vurma dedim ki öyle de oldu bir günden bir güne yüzüme vurmadı siz de eşinizi karşınıza alın ve konuşun ben böyleyim çabuk yoruluyorum hem iş hem ev aynı anda yürütemiyorum beni anla her kadın aynı değildir diyin bilmiyorum ama bu dönem geçecek emin olun çok yeni evlisiniz bence çoğu evlilikte böyle bir dönem oluyor
 
Burda mesele ne temizlik,ne düzen.
Esas mesele eşinizin size olan yaklaşımı.
Daha 6 aylık evlilikte hakaret,aşağılama gırla gidiyorken ilerisini düşünemiyorum.
Odaklanmanız gereken esas sorun bu.
Karı-koca ikimiz de tertipli ve düzenli insanlarız.
Ama insanlık hali,evin temizliğinde,düzeninde bir aksaklık olduğunda ikimiz de birbirimize böyle çirkin sözler söylemiyoruz.
Eşinize ciddi bir ayar vermenizin vakti gelmiş de geçiyor.
Not: Pijamalarını,katlayıp kaldırangillerdeniz
biz de.
 
Madem böyle eşiniz var neden çocuk çocuk diye tutturuyorsunuz? Şimdi böyle anlaşamıyorsanız çocuktan sonra hiç toplanmayan o evde birbirinizi yersiniz. Ayrıca eşin az yesin de bir hizmetçi tutsun.
 
Çok biliyorsa her şeyi eşiniz yapsın. Resmen kaynananla aynı evde yaşıyorsun. WC ve banyo temziliği önemli asıl onları yap gerisini yapma da görsün.
 
Kalk çöpü bosalt ne ise yariosun sen bu evde diye bagirman lazimdi hazir fırsat eline gecmisken. Alttan alma sen de say söylen devamli emin ol ondan fazla cemkirirsen susmaya baslar. Sen naif olarak sacmaliosun. Kadin dedigin ortaliktaki bk pusur icin dirdir eder sen etmeyince adam etmeye baslamis rolleri degismissiniz. Ekstra titiz ol. Ayaklarini yika tekrar yataga gelirken de. Atletini donunu dun giydin degistir de. Dişini bi daha fırçala tam olmamis agzin kokuo de. Ne biliyim bul biseyler devamli is kitle o enişte bacıya.
 
Erkek milletinin şu hareketi çok itici gerçekten ama iş varken sizde oturup keyif yapmamaya çalışın. Ya da açın müzik kulaklıklarınızla keyifli hale getirin. Yani çok laf vermeyin ağzına. Ama çocuk istiyorsanız bence de önce bazı şeylerinizi oturtun
 
Merhaba hanımlar geçenlerde çocuk takıntım diye bir konu açmıştım hatırlarsınız. Ama eşimle öyle bir noktaya geldik ki çocuktan önce çok büyük sorunlarımız var ya da ben mi abartıyorum sizce.

Öğretmenim. Saat 3 gibi evde oluyorum. Eşime göre öğretmenlik dünyanın en kolay mesleği ne yapıyorum taş mı taşıyorum da bu kadar yoruluyorum.
Ama ben eve gelince bir kaç saat kestirmeden kendime gelemiyorum diğer türlü saat 9 olmadan uyku moduna geçiyorum sersem gibi geziyorum.
Neyse okuldan gelince biraz uyuyup kendimi toplayıp kalkıp yemek yapıyorum yemek yeniyor toplanıyor anca yatma vakti geliyor. Hafta sonu da genel bir temizlik yapmaya çalışıyorum.

Ama eşim beni bu temizlik konusunda o kadar kırıp döküyor ki. Kendisi çok titiz birisi. Ne biliyim kızlar sizin hiç lavaboda bulaşık bırakıp yattığınız yarın yıkadığınız olmadı mı? ya da kuruyan çamaşırların 2-3 gün katlanmak için sepette beklediği olmadı mı?. Ya da atıyorum işten gelince can havliyle bütün işleri bitirip öyle mi oturuyorsunuz. ya da pazar günleri 2-3 saat keyif yapıp işlere başlamanın kime ne zararı var ki?

Ama eşim bunların hepsini devlet meselesi haline getiriyor. Bana bağırıyor çağırıyor beni pislikle düzensizlikle eleştiriyor. Hal böyle olunca benim içimden hiç bir şey yapmak gelmiyor. İnanın sırf inattan 15 gündür tuvalet banyo yıkamadım. Motivasyonumu enerjimi sömürüyor bu adam.

Kendi de yapar ev süpürür bulaşık yıkar. Yapmasın evi bok götürsün ama yeter ki sussun. Evimde diken üstündeyim. Bana resmen psikolojik şiddet uyguluyor.

İş varken oturulmazmış elimde telefon ne halta yarıyormuşum. Her gece yatmadan lavabo kontrol etmeler içinde bulaşık var mı diye. Yaptığım işi kontrol edip beğenmemeler daha neler neler.

Dün akşam yine benzer konuda kavga ettik. Çöpün dolu olup olmadığını kontrol etmek ve dökmek kendisinin görevi. Dün akşam bulaşıkları sıyırıcam baktım çöp ağzına kadar dolu. Kendisi de pc başında oyun oynuyor. Dedim bak hayatım çöp boşaltılmamış ama ben bi poşet açarım ne olacak ki bu saatte çıkma ufak tefek aksamalar oluyormuş di mi insanlık hali hoşgörmek falan lazım dedim. Ama sonra düşündüm aynı şeyi ben yapsam adam bana sen görevini yapma oyun oyna tembelsin şöylesin böylesin açar ağzını yumar gözünü.

Kendimi enayi gibi hissettim ben de herşeye yüzde yüz tolerans var çok büyük bir şey olmadıkça. Ama benim en ufak bir hata yapma lüksüm yok. Söyleyin bana ben mi çok düzensiz pisim yoksa eşim mi abartıyor. 6 aylık evliyim çalışıyorum elimden bunlardan geliyor.bu kadar beni kıracak üzecek sebepler mi bunlar.? Benim psikolojimi bozdu bugün boş günümdü koltuktan bile kalkmadım. Yemek dahi yapmadım. Birazdan gelince yine bir yaygara kopar. Yanında çalışanlara kardeşlerine herkese karşı böyle annesi yüzünden çok titiz takıntılı yetiştirilmiş. Ama ben dayanamam daha fazla söyleyin bana ne yapayım
Titizlik konusunda malesef benım kocamda boyleydı yaptıgım yapmadıgım herseyı elestırır toz bezı elımden dussun ıstemezdı bulasık varken uyumam batardı resmen makınaya atardım laf ederdı. Ama sonra aramızdakı bazı ozel bır konuyu yoluna koyunca bu takıntısı gectı gıttı ama bı zaman sonra bende alıstım duzenlı olmaya ev dagınık olunca rahat etmedım tabıkı hergun toz al supur sıl yapmadım ama evımın toplu olmasını sagladım o ısten gelene kadar dagınıkları toparladım bulasık varsa makınaya attım lavabodan kaldırdım falan ve hosuna gıtmeye basladı basından berı ev ıslerını bırlıkte yaparız ama oncelerı laf carpardı. şimdi hamıleyım ve cok uykum gelıyor sıslık gaz asırı rahatsız edıyor kalkıp ıs yapamıyorum yemek dogru durust yapamıyorum mutfak hep dagınık ev duzensız olabılıyor ama sesı cıkmıyor aksıne kalkıp her ısı o yapıyor yemegı bulasıgı herseyı ve bana en ufak laf atmıyor senın gorevın demıyor cunku halımı goruyor o yuzden bence sızın aranızda bır sorun var o sorunda esınızın bu sekılde sızınle catısmaya gırmesıne sebep oluyor yoksa bır soyler ıkı soyler ucuncude bıkardı
 
Eşim yapıyor valla sabah geç bile kalsa pijamalari katkamadan çıkmaz :))
valla ben de aynıyım bir yere yetişmemiz gerekse bile pijamamı katlar yatağımı toplar öyle çıkarım gerekirse kahvaltı yapmam :) yoksa eve dönene kadar o benim aklımı kemirir😁
 
Ben temiz ve düzenli olan tarafım. Eşim dağınık ve pistir. Hatta konudaki bazı mesajları okuyunca dehşete kapıldım :) ben yatak hastası değilsem mutfakta dağınıklık bırakmam. İş ertelemem asla. İşi bitirip öyle keyif yaparım yapacaksam. Çünkü yapılacak iş varken kafam rahat oturamıyorum.

Eşim de yediği muzun kabuğunu sehpanın üzerinde bırakan, içi boş cips paketini çöpe atmaktan aciz bir insandır. Her ne kadar bu durum sinirimi çok bozsa da, böyle konularda asla söylenmiyorum. Benim titiz olmam onu ilgilendirmediği gibi, onun dağınıklığı da kendini bağlar. Ev ortak evimiz en nihayetinde. Sadece kendine ait dağınıklığı benim toplamamı beklediğinde uyarıyorum. Yaptırım uyguluyorum. Zira mecbur değilim, zaten yeterince yoruluyorum.

Eşinizin üslup problemi var. Titiz ise kendi yapsın işleri. Kendi yapmıyorsa, söylenmesin mümkünse.
 
Bir de şu var, hayatta zaten iş yerimizde orda burda sürekli kurallar ve yasaklara uymak zorundayız. İşyerimizde bize verilen sorumluluk içindeyiz. Sürekli güdümdeyiz. Bırakın da evde kendimiz olalım.
 
Rahat ol , daginiklik iyidir , asiri titiz insanlar hayatin guzelliklerini kaviriyor farkinda degiller
Seviyorum temizliği, düzeni ama hayatı sürekli bir şeyleri düzenleyerek geçirmeye kalksam herhalde hiç oturamam.
 
Back