eşim yine konuştu dün gece...



haklısınız ama ben kv küs diye küsmedim. kv bana küsüp durdu bu konuyu kaçırmışsınız. kv hep küssün ben hep alttan alayım istendi. yoksa güler yüz tatlı dille yaptırılmayacak bir şey yok. evime misafir mi gelecek başımın üstünde yeri var ama o misafir eşimle değil benimle konuşulmalı, kızım ne gün müsaitsin denmeli, ben köküne kadar ağırlarım. elim yatkındır bu konuda.benim derdim o değil. ADAM YERİNE KONMAMAK. bir yere mi gidilecek, biri mi gelecek, hep eşimle halletmeye çalışmalar, ben sanki yokum gibi davranmak. beni sinirlendiren noktalar bunlardı. ha benim de hatam gidip yüzüne söylememekti... şimdi olsa hiç gözünün yaşına bakmam söylerim kv ye o zamanlar toydum. kırılır diye söylemedim sonunda kötü olan ben oldum.
 
Canim ailesiyle gorus belli bi seviyede yani mesela haftada bir git misafirleri gelmek isteyince kabul et dugunlere falan gitmelisin bunlar olmasi gereken seyler diye dusunuyorum


tabiki canım olması gereken zaten inan bunları yapıyordum ben, sadece misafir konusunda kv beni adam yerine koymayıp eşime söylediği için kızıyordum, habire bana küstüğü için adam yerine koymadığı için sinirleniyordum.

anneler gününde hediye almış gitmişiz, arkasını dönmüş yatmış bize küsmüş eşim yalvarıo anne kalk noldu, yolda karşılaşırız kafasını çevirir bakmaz, telefon açarım bakmaz, mesaj atarım cevap vermez...
 
Aynen öyle canım, 3 senedir görmediği annesiyle ben barıştırdım zorla.
Sonuç ne oldu biliyor Musun, kv bana sen oğlumla görüşmeme engel olamazsın dedi.
Engel değilde, keşke önayak olmasaydım dedim :)
Biz iyi niyetle yaklaşalım da, anlamayan onlar olsun ne yapalım..
 
son gelişmeler; arkadaşlar dün eve geç gitmiştim iş yerinde toplantım vardı biraz yorgundum ama sakindim, rabbim bir sakinlik çöktürdü üzerime....

oturdum eşimle sakin sakin konuştum kendimi anlattım, olgunlaştığımı, düşüncelerimin değiştiğini, bir çok şeyi paylaştım. dinledi hepsini, sen çok güçlüsün zaten dedi. içim ferahladı dedi ama yine de bir karar vermek zorundayım, şimdi sinirle yanlış karar vermek istemiyorum dedi.

dün annemle de epey konuşmuşlar, benim ailem epey telaşlı, yapı olarak da tezcanlıdırlar, annem eşime başka biri var mı falan diye de sormuş, eşim çok bozulmuş, sonra sakinleşip konuşmuşlar epey...annem gene oğlum kararına saygım var demiş kapatmışlar.

eşim de rahatsız olduklarını paylaştı, ben istemiyorum diye sinemaya bile gitmekten vazgeçmiş (ben evde film izlemeyi seviyorum). ve bu vazgeçtikleri de kendini bunaltıyor, sanki benim için değiştirmiş kendini ve kandırılmış hissediyormuş.

biz bir aile olamamışız, her konuda iyiymişiz ama mayamız tutmamış,uyumsuzmuşuz... %100 kimse uyumlu değil, orta nokta bulmalıyız dedim...

sonra ben işlemini hallettikten sonra tekrar konuştuk, bir gecede mi olgunlaştın noldu annenle mi konuşunca öğüt verdi dedi yok dedim annem bana öğüt vermez, sana da söylemişti benim yaşayarak öğreneceğimi bilir...ben kendim için yapıyorum bunları sen istedin diye değil dedim. peki benim olmama ihtimalimi düşündün mü hiç dedi, bak hemen suratın düşüyor işte dedi, düşünmedim dedim.

bilmiyorum eşim çok dengesiz konuşuyor, ben diyor manyak mıyım bitireyim evlilik, zaten yaşım var, başka birini ya bulur ya bulamam o bulduğumda da olur mu zaten bilemem...bir öyle bir böyle...

sizler neler diyorsunuz ?
 

Öncelikle sakinliğini korumanı takdir ettim, ne yalan söyleyeyim ben yapamazdım. İki akşamı da çok olgunlukla atlattın. Ben biraz daha ayni şekilde izle derim esini, hareketlerini. Geri dönüşü nasıl oluyor sana karşı diye. Çok arada kalıp, ne tarafa gideceğini mi şaşırmış acaba esin.
 


sağolun inanın ben de kendime şaşırıyorum, ama ben acımı uzun süredir çekiyorum, en azından sebeplerini öğrendim rahatladım...

2 senedir kötü bir hayat sürüyordum açıkçası, eşim konuşmuyordu, en azından konuşabiliyoruz şimdi...çok geç olsa da...

az önce kv nin bir akrabama şöyle söylediğini duydum, kendisinden henüz teyit etmedim ama şaşırdım: çok üzgünüm,hastayım,sürekli yatıyorum, acaba ben mi gidip konuşsam greengirll ile demiş...

gerçekten samimi mi merak ediyorum..
 

aynen, inanın diyor ki senle her açıdan çok iyiyim, aile kısmında da iyi olsak inan diğerlerini umarsamayacağım bile...

dedim ki, bak benden %100 değişmemi istiyorsun, kimse kimse için değişmez tamamen, değiştim derse de yalan olur, madem öyle, orta noktada buluşuruz dedim. belki senin de benim değiştirmek istediğim huyların vardır ama sana böyle bir şey demiyorum ben seni olduğun gibi kabul ediyorum, sevgi budur dedim...ama orta noktada da tabiki buluşurum dedim...
 

Her iliskimizde çok samimi mi oluyoruz? Bazen öyle olması gerektiği gibi oluyor. Önce esinle iletişimini sağla, sonra gidersiniz kv ne. Önce hiç karşılık beklemeden sen adımını at, sonra geri çekil karşıdan bekle. Bir de esini yalnız gönderme bu süreçte, sen de yanına git. En azından artniyetsiz bir şekilde kayınvaliden, yeter ki siz mutlu olun, ben sizi görmesem de olur bile dese; esin sana dolarak geri gelir ki çoğunlukla bu kadarla kalmaz. Bu evliliği istiyorsan, esinin bakışından, dokunuşundan, sarılmasından değer verdiğini anlıyorsan, biraz gözünü, kulagini kapatıp sabredeceksin.
 

Evliliğe alışma zor bir surec, hele ki 3. Kişiler girince araya daha da zor oluyor. İki yıllık evliyim, bir yılımız sadece kavgayla geçti. Şimdi geriye bakınca kızıyorum kendime. En güzel zamanlarım hiç uğruna heba olmuş. Önce kv ile konuşurken hiç durmazdı çenem, her lafına bir cevabım vardı. Şimdi hoşuma gitmeyen bir şey söylerse, hiç cevap vermiyorum, bir şey bahane edip anında kalkıyorum yanından. Hiç uğraşmadan istediğimi yapıyorum. Mesela der ki eşim icin, zeytinyağını yemez o, midesi alisik değil, rahatsızlanır. Önceden olsa ben de ona alıştığım diye uğraşırdım. Şimdi hiç cevap vermiyorum, eşime de gülerek annem ültimatom verdi diyorum. Az önce aradı mesela, bir eksiklik hissettim, ne olduğunu düşündüm ve ben kızımın sesini duymadım kaç gündür, meğer şenmişsin dedi. Bir yıl önceye bakıyorum, ben, o, biz tamamen değişmişiz.
 


eşim gitmiyor ailesine, git desem de gitmiyor...izinli evde tüm gün evden çıkmıyor...ailesi yan binada:)
ben eşim için, kendim için kv ye gideceğim karar verdim buna allah kısmet ederse...

ben yapacağımı yapar kenara çekilmiş olurum bakalım ne tepki verecek o zaman anlaşılır zaten...1 gr değeri yok bu saatten sonra diyordu çünkü belki beni kızdırıp cesaretlendirmek, .elki sinirden,belki gerçekten bilmiyorum...

bundan sonra en azından kafamda bir şeyler oturmaya başladı...
 
Allah yardimcin olsun canim ne yapmayi dusunuyorsun simdi

çok sağol canım...ben önce benim kv ile konuşan akrabama gidip olayı ayrıntılı öğreneceğim, ona göre de kv ye gitmeyi düşünüyorum. sadece büyük olduğu için, aldığım terbiye dahilinde...davranışları, tavırları, eşimin tavırları gerisini belirler artık.

en azından evliliğim için bunu da yapmadım demem...
 


ne kadar güzel siz kısa zamanda halletmişsiniz :) eşimle de konuştum bu durumu biz çok kısa sürede evlendik, o sürede ev kurmakla vs geçti, ne nişanlılık yaşadık ne bir şey... evlenince, kendi evime geçince anca eşimle başbaşa kalabildim ve bir süre ne akraba ne aile canım görmek istemedi. sonra kv nin herşeye karışması, ültimatomu, küsmesi, beklentileri derken bende de şarteller attı (3 yıl kadar sonra)...ilk küsmesinde özür diledim.aradan 1 sene geçti gene küstü bu sefer özür dilemedim çünkü çok sinirlenmiştim...o arada bir çok sıkıntı yaşadım,babam kanser oldu mesela daha bir çok şey...sıkıntımı kendi içimde yaşadım yansıtmadım derken kötü, ilgisiz gelin ben oldum.

şimdi akıllandım, bundan sonra tüm sıkıntımı ortaya dökücem ağlıcam....ama asla sırlarımı vermeden. kv yi de dediğiniz gibi sallamayacağım...
 
dengesiz çünkü hala annesinin aklıyla hareket ediyor.
dengesiz çünkü hala blöf peşinde.

sinemaya gidemediği için mi ana lafından çıkmıyormuş?

seni öyle sindirmiş ki hala çok hata yaptım deyip alttan almaya çalışıyorsun.

sen hata yaparken kocan çok mu doğruydu bu evlilikte?
ana kuzusu olmaktan daha büyük bir hata var mı sence?

seni hataya iten zaten bizzat eşin ve kv değil mi?

neden sürekli senin değişmen isteniyor? elbette törpülemen gereken yanların vardır ancak karşı taraf da şeytandan hallice. onlar da değişmeli olumlu manada.

ne yani?
sen aklını fikrini zevklerini onların ellerine bırakıp kukla gelin, eş olunca mı mutlu evlilik olacak?
o zaman seni sevmiyorlar demektir.
normal insanlar ve eşler, karşısındaki insanı hatasıyla kusuruyla sever, kabullenir.
sürekli değiş diyen sevmiyordur.
 

evet katılıyorum size, ilki eşimin dengesiz olması. blöf mü yapıyor sizce? diyorum boşanmak isteyen insan çoktan evet der kesip atardı, hala bir öyle bir böyle...

dünkü konuşmamda söyledim, kimse kimse için kendini değiştirmez, değiştiririm derse de yalan olur, ama ortak paydada buluşulur dedim.belki benimde sende değiştirmek istediğim şeyler vardır ama ben seni böyle kabul ettim, o zaman sen beni "ben" olduğum için sevmiyorsun, o zaman alalım bir robot istediğimiz özellikleri yükleyelim onunla yaşayalım dedim.. evet haklısın tabi dedi bir şey diyemedi orda.

tüm suç sende demiyorum, benim de hatam var zaten dedi. susmak konuşmamak..

aynen onlar da törpülemeli kendini, ortak payda...

düğün meselesi dedim, 100 düğüne çağrıldıysak yüzüne de gitmez zorunda mıyız? hayır, çünkü ben zaten sevmiyorum. ama akraba, önemli olanlar gidebildiğim kadar gittim, al sana ortak payda.

benim içim rahat, neden derseniz, dün akşamki konuşmamda her şeyi söyledim açık açık...içimden geçenleri kendimi...bu saatten sonra ne karar verirse artık kendi sorumluluğundadır.

bir de bana söylediği, mutlu olduğum zamanları hatırlıyor musun? ailemizle nasıldık? ben zaten ailemizle mutlu olunca gerisini zaten önemsemeyecektim dedi.

benim düşüncem, kv nin söylediklerini ilgili akrabamdan teyit edip, sadece bunu da yapmadım dememek için, kv yi kendi gözümle görmek için (yani samimi mi değil mi?) gidip konuşma yapmak. 5 dk olur,1 saat olur farketmez...kendi gözümle görmek, karar vermeme daha da yardımcı olacak diye düşünüyorum.
 

Sen cozmussun olayı zaten, gelir bundan sonrası. Yaşadığını anlat tabiki, ne hissediyorsam eşime söylerim ben, hiç bir şeyi içimde yaşamam. Hasta olursam ağlarım, botun fıtığım var, tutunca kıyameti kopartırım mesela. Anlatmazsam nereden bilecek ki. Kv gitmiş olsak, en küçük bir rahatsızlığım olsa, eşim elimden tutar yatırır beni hemen. Önce çok ketumduk, hiç bir sıkıntımızı yansıtmazdık. Sonra anladık ki isler öyle yürümüyor. Esin de onları sinirden söylemiştir canim, yoksa en mutlu olan esin olur ziyaretinden. Konuşmayı düşünüyor musun olaylar hakkında kv ile
 
aynen yazdığın gibi.

boşanacak olsa annesine taşınır, sana mahkeme çağrısı gönderirdi şimdiye kadar.

bence sen kv yi umursama şimdilik. eşin yan binadaki annesine gitmiyorsa boşver.

sen hazır eşini köşeye sıkıştırmaya başlamışsın, öyle devam et. önce eşinle sorununu halletmek yerine kv meselesini araya sokarsan,
eşin karşında susup kaldığı konularda haklıymış gibi davranmaya devam eder.

sen bu haklı ve her şeyin farkında olan tutumunu sürdür. kv dış kapı mandalı kalsın şimdilik.

eşinle arandaki iletişim sorunu çözülmeden kv ye gitmen, eşinin lehine senin aleyhine oluyor farkında değil misin?

seni boşarım ha, sarılma, öpme diyen adamın niye anasıyla aranı düzeltesin ki?
az mantıklı, akıllı davran. taktik yap. ama kv yi umursama.

sen kv ye yanaştıkça eşin ve kv nin totosu kalkar, senin saygınlığın kalmaz yine.

evet. yuvanı kurtarmak için çabala ama böyle değil. bu yöntem yanlış. ters teper.
 
Hic benlik degil bicbic iliskiler.ben kendi akrabalarimin dugunene katilmam canim istemezse iyi gelin oynamak adina tatli canimi hic sıkamam. Esinizin size kendini duzelt demesine girmiyorum bile.
 
Ay çok soruyorum da eşin ailesi ile hiç görüşmedi mi evlendiğinizden beri ? Ya ni ne kadarlık evlisiniz bilmiyorum da ? Yüzyüze hiç görüşmedi mi ? Kendi aranızda konuşuyormusunuz onlar hakkında ?
Tlfnda sadece. İlk günkü kadar acıtmıyo artk canımızı. Yüzyüze görüşmek için zor uzak şehirdeyiz. Aramızda konusuyoruz ama öyle kötü değil. Eşim geçmişten bahseder güleriz falan. Öylece kalır
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…