dün gece olanları anlatmak istiyorum sizlere. akşam çıkar çıkmaz eve geçtim baktım eşim gene bilgisayar başında, ışığı bile açmamış (normalde sinir olur karanlığa anneleri görmesin diye açmadı sanırım, izin aldığını bile söylememiş onlara). ben geldim der demez hoş geldin dedi ve kızarak gene konuşmaya başladı. evet bakalım düşündün mü ne karar verdin dedi, annen de beni aramadı dedi, arama demiştin, biz de konuştuk annemle dedim, anlattım dedim sana hak veriyor, kızım artık sözle değil hareketle göstermelisin eşin haklı diyor, bir de beraber doktora gideceğiz dedim. coştu birden ne doktoru ne alaka, hayır dedim önce konuşmak istiyorum, ailene de istesen de istemesen de gideceğim merak etme dedim. bundan sonra da düğünlere gelmeyeceksin dedi, hayır dedim geleceğim ...sonra neyse dedi sinirliyim, ben yemek hazırladım onu yedi, duş aldım vs yerime geçer geçmez gene konuşmaya başladı. ben artık karar vericem, bana aynı şeyleri yaşatacaksın, gene doktor deyip beni oyalayacaksın,annene de çok kızgınım seni hiç uyarmıyor, şimdi mi ben haklı oldum, annem şimdi öğrendi de ondan dedim, eskisini bilmiyordu ki. habire bizden çocuk istiyordu ne çocuğu deyip durdu, bilmiyordu durumu, kimsenin çocuk beklentisi yok zaten şimdi, ben de sana bir kere bile dedim mi çocuk yapalım diye dedim...annemle annesinin durumunun farkındaymış eliyle zıt işareti yaptı, kalp kırıklığı yaşıyormuş annesi (burda çok kızdım ama kendimi tuttum, kv anneme ağzına geleni sayan muhatap almayan insan kalp kırıklığı yaşayan da o valla ne güzel ,namaz abdestliymiş yalan söyleyecek hali yok, bunu kullanıyorlar ya sinir oluyorum benim annem de namaz kılar söylemez bile)...
sonra bana muhtaç mı hissediyorsun dedi, yoo dedim niye muhtaç hissedeyim ki? başkaları ne der etraf hakkımda ne düşünür mü diyorsun hayır dedim insanlar umrumda değil, peki benim hakkındaki düşüncelerin ne dedi duyguların...seni sevmesem işten koşa koşa gelmez yemeğini düşünmezdim dedim...normalde iş çıkışı yürüyüş yapar gezerim 20-20:30 arası eve gelirim bak 19 da evdeyim 1 haftadır dedim.o önemli değil ya takma falan dedi, sonra wc ye girdi. çıkınca bak dedim seni seviyorum düzeltelim...hemen böyle sarılarak olmaz sakın yapma dedi kızdı.
bundan sonra ne olursa aklımda hep aynı şeyler olacak kazındı bir kere ne yaparsan yap değişmez dedi.sen kafanda bitirmişsin ki, bana güvenmiyorsun ki dedim. sonra ağlamaya başladım içeri geçip, yanına çağırdı, sen dedim kendine güvenilmeme duygusunu yaşadın mı şu anda yaşıyorum ve emin ol çok kötü dedim. kendime kızıyorum kendi salaklığıma...
anlamadım söylediklerini dedim. tekrar sordu elalem ne der diye mi düşünüyorsun hayır dedim. neyse konuşmam cesaretini kırıyorsa susarım dedi ve birden tv deki filme yorum yapmaya başladı , banane diyorsun dimi dedi. bende normal konuştum falan çay içtim biraz bilgisayara kedilerime bakayım dedim. bak dedi filmdeki kadının da köpeği var, bende istiyorum çok iyi anlıyorlar sıkıntını dost oluyorlar dedim ben güvenmem falan...
neyse dedi ben bir karar vereyim artık, saygılı olacaksın dimi evet dedim. ha bir de bu arada sen tabi annemlere gitmedin, haklı olduğum halde niye gideyim özür dileyeyim diyorsun dedi ,bu kısmı artık ağzından mı kaçırdı bilmiyorum, asla bu cümleyi söylemezdi normalde...
ben uyudum sonra,şimdi de işteyim.
mavitosbik07
;
mydilemma
ve diğer arkadaşlar, yorum yapan herkese teşekkür ediyorum...
neyse kocama yazmak yerine ben onun didisinin didisina yazim ne var ne yok nasil geciyo is diye 
