• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

eşim yine konuştu dün gece...

ver mehteri ver mehteri ,
başlarım öyle kaynananın şarap çanağına.
boşan gitsin
 
Çok değil, bir kaç ayda düzeltebilirsin herşeyi. Sadece biraz sabır, biraz kendini törpüleme. Her erkek ayni değil. Hoş kendi ailesini tamamen silip, evinde huzurlu oturan erkek ben görmedim. 5 yıl susuyor, 10 yıl susuyor ama illaki bir patlama yaşanıyor. Boşanmak en kolayı, siddet ve aldatma olmadığı sürece ben caba göstermeniz taraftarıyım. Çünkü her evlilikte kv, o yoksa görümce-etli-kayinbirader illaki olacak. Bir de su anda biraz sessizliğini koru. Çünkü iyi desen de kötü anlayacak, bir önyargı oluşmuştur kafasında. Eşinin sakinleştiğini hissedince kendini anlatmaya başlarsın yavaş yavaş.

çok teşekkür ederim cevabınız ilaç gibi geldi allah razı olsun...aynen ben de bunları düşünüyorum ne kadar kötü olursa olsun hiç bir erkek ailesini silmiyor, silmeyecek de. kimsenin de kimse için ailesini silmesi de normal değil zaten bana göre tabi bazı olaylar dışında.

çok şükür dayak,aldatma(en azından hissetmedim bir şey), kumar vs kötü alışkanlıkları yok, sigara bile içmiyor eşim. maddi sorunumuz yok, parama karışmaz. evimiz ailesinin evi, kira vermiyoruz...evet eşim biriktirmiş ve çok sinirli, haksız da değil, ben de hatalarımın farkındayım zaten.

umarım dediğinizi başarabilirim, inşallah buraya iyi haberlerimi de yazmak nasip olur :)
 
Kızlar merhaba, bir önceki konumda eşimle boşanma aşamasında olduğumuzu yazmıştım. Konu kv bazlı görünse de eşim ısrarla konunun benle alakalı olduğunu söylüyor. Şöyle ki; eşimle evleneli 5 sene oldu ve ilk zamanlar iş hayatında da evlilik hayatında da toydum. Mesela işyerinde herkesi çok iyi sanardım samimi olurdum sonra niyetlerinin kötü olduğunu anlayınca kendimi çekerdim, yani onlar gibi yüzlerine gülüp arkadan konuşup gemimi yürütmezdim. Aile ve arkadaş çevresinde de öyle. Doğrucu davuttum yani...bunun sonuçlarını az çok anlarsınız etrafınızda kimse kalmıyor, sadece çekirdek aile ve arkadaşlar.

Evlendikten sonra da kv nin sürekli baskıları yüzünden (her şeyin içinde olması, doğru söylese bile sürekli eşimin üstünden müdahale etmeye çalışması, aşırı nazlı olması, pohpoh beklemesi, eşimin aile içimizi ona anlatması, çok yakın olmamızdan ötürü sürekli gidip-gelme beklentileri vs ) derken sorunlar daha da arttı ve kv ile tartıştık sonrasında da ben barışmak için bir atakta bulunmadım. Çünkü çok kızgındım, kv nin hayatıma müdahalesi, eşimin soğukluğu, iş ve aile sorunları derken iyice kafayı yedim ve ilaç kullanmaya başladım...Her şey üst üste geldi, yani sudan çıkmış balığa dönmüştüm.

Eşim istek ve taleplerini açık açık söyleyen biri değil, ailesi de öyle. Benim için aile çok önemlidir der mesela, bunun ardından kv nin çok önemli olması, asla kırılmaması, ilişkilerin düzgün gitmesi vs talepleri var. Eşim her açıdan mükemmel birini istiyor açıkçası. zaten aramızda çok yaş farkı var (13) ve kendisi aşırı mükemmeliyetçi biri. Evlenmeden önce çok peşimde koşması, ilk yıllarda bir dediğimi iki etmemesi, beni kırmaması derken ben bana karşı bu kadar öfke biriktirdiğini anlamamıştım...

Şu an eşim ya kendini değiştir, ya birbirimizi üzmeyelim bitirelim modunda...Kendini değiştir dediği sosyal,aile ilişkileri iyi olan, herkesle iyi olan, neşeli bir insan istiyormuş. (yani bu aynı zamanda kv nin de istediği gelin oluyor) akrabalar gelsin gitsin, tüm düğünlere gidilsin, annesi ile iyi olalım....ikimizin bir şeyler yapması yetmiyor artık ona...

peki sizler nasılsınız ? özellikle çalışan bayanlar, aile arkadaş ilişkileriniz çok mu iyi? herkesi idare ediyor musunuz ?

fikirlerinize ihtiyacım var...
Şimdi bu konuda bir şey demek bana düşmez ama, gerçekten asosyal birisi değilseniz bana saçma geldi. Yani bu dediklerini yaptınız diyelim, sizden başkası istiyor diye böyle olmanız kıymetli olur mu gerçekten ? Çünkü eninde sonunda başa dönülür başkası için değişildiği zaman.
Tabii durumları bilmediğim için böyle bir yorum yaptım hepsini okuyamadım.
 
Çalışmıyorum. Çok sevecen saygılı samimi yufka yürekli bi tipim. Eşimin küçükten büyüğe hiç bi akrabasıyla, ailesiyle görüşmüyorum. Mutluyum. Saygılar.
 
Çalışmıyorum. Çok sevecen saygılı samimi yufka yürekli bi tipim. Eşimin küçükten büyüğe hiç bi akrabasıyla, ailesiyle görüşmüyorum. Mutluyum. Saygılar.

eşiniz bu durumu anlayışla mı karşılıyor? ve özel olmazsa görüşmeme sebebiniz nedir?
 
Kızlar merhaba, bir önceki konumda eşimle boşanma aşamasında olduğumuzu yazmıştım. Konu kv bazlı görünse de eşim ısrarla konunun benle alakalı olduğunu söylüyor. Şöyle ki; eşimle evleneli 5 sene oldu ve ilk zamanlar iş hayatında da evlilik hayatında da toydum. Mesela işyerinde herkesi çok iyi sanardım samimi olurdum sonra niyetlerinin kötü olduğunu anlayınca kendimi çekerdim, yani onlar gibi yüzlerine gülüp arkadan konuşup gemimi yürütmezdim. Aile ve arkadaş çevresinde de öyle. Doğrucu davuttum yani...bunun sonuçlarını az çok anlarsınız etrafınızda kimse kalmıyor, sadece çekirdek aile ve arkadaşlar.

Evlendikten sonra da kv nin sürekli baskıları yüzünden (her şeyin içinde olması, doğru söylese bile sürekli eşimin üstünden müdahale etmeye çalışması, aşırı nazlı olması, pohpoh beklemesi, eşimin aile içimizi ona anlatması, çok yakın olmamızdan ötürü sürekli gidip-gelme beklentileri vs ) derken sorunlar daha da arttı ve kv ile tartıştık sonrasında da ben barışmak için bir atakta bulunmadım. Çünkü çok kızgındım, kv nin hayatıma müdahalesi, eşimin soğukluğu, iş ve aile sorunları derken iyice kafayı yedim ve ilaç kullanmaya başladım...Her şey üst üste geldi, yani sudan çıkmış balığa dönmüştüm.

Eşim istek ve taleplerini açık açık söyleyen biri değil, ailesi de öyle. Benim için aile çok önemlidir der mesela, bunun ardından kv nin çok önemli olması, asla kırılmaması, ilişkilerin düzgün gitmesi vs talepleri var. Eşim her açıdan mükemmel birini istiyor açıkçası. zaten aramızda çok yaş farkı var (13) ve kendisi aşırı mükemmeliyetçi biri. Evlenmeden önce çok peşimde koşması, ilk yıllarda bir dediğimi iki etmemesi, beni kırmaması derken ben bana karşı bu kadar öfke biriktirdiğini anlamamıştım...

Şu an eşim ya kendini değiştir, ya birbirimizi üzmeyelim bitirelim modunda...Kendini değiştir dediği sosyal,aile ilişkileri iyi olan, herkesle iyi olan, neşeli bir insan istiyormuş. (yani bu aynı zamanda kv nin de istediği gelin oluyor) akrabalar gelsin gitsin, tüm düğünlere gidilsin, annesi ile iyi olalım....ikimizin bir şeyler yapması yetmiyor artık ona...

peki sizler nasılsınız ? özellikle çalışan bayanlar, aile arkadaş ilişkileriniz çok mu iyi? herkesi idare ediyor musunuz ?

fikirlerinize ihtiyacım var...
Ben nasılsam öyleyim şahsen. Kimseyi idare falan edemem. Hocalarımı zor idare ediyorum, ki onda bile çoğu zaman alttan alamıyorum. Bir de aileye, arkadaşlara, iş arkadaşlarına falan ağız eğemem. Siz de sanırım öylesiniz.
Keşke eşiniz olacak beyefendi zamanında sırf genç güzel diye kapılıp peşinizde koşmasaymış da biraz da karakterimiz uygun mu diye baksaymış sizi değiştirmeye çalışacağına. Tabi bir de o genç kız alıyorum, oh istediğim gibi şekillendiririm diye düşünmüştür. Genelde öyle düşünür bu kartlaştıktan sonra genç kız peşinde koşanlar.
Resmen mağdur olmuş, kandırılmışsınız. Yerinizde olsam asla barışmayı düşünmem.
 
çok teşekkür ederim cevabınız ilaç gibi geldi allah razı olsun...aynen ben de bunları düşünüyorum ne kadar kötü olursa olsun hiç bir erkek ailesini silmiyor, silmeyecek de. kimsenin de kimse için ailesini silmesi de normal değil zaten bana göre tabi bazı olaylar dışında.

çok şükür dayak,aldatma(en azından hissetmedim bir şey), kumar vs kötü alışkanlıkları yok, sigara bile içmiyor eşim. maddi sorunumuz yok, parama karışmaz. evimiz ailesinin evi, kira vermiyoruz...evet eşim biriktirmiş ve çok sinirli, haksız da değil, ben de hatalarımın farkındayım zaten.

umarım dediğinizi başarabilirim, inşallah buraya iyi haberlerimi de yazmak nasip olur :)

Senden de canim. Hepimizin basında. Evliliğe uyum süreci bazen sancılı olabiliyor. Esin sana ve evliliğine değer veriyor ki konuşup anlatmaya çalışmış. Susan insan vazgeçmiş oluyor genellikle. Yolu doğrudur, yanlıştır bu ayrı. Yaşadıklarını, esini, kvdeni sen biliyorsun. Küçük adımlar at önce, hem sana ağır gelmesin, hem senin dışındakilere abartı ve yapmacık gelmesin. Kısa bir süre sonra karşılığını alacaksın.
Ben bazı yorumların aksine bu durumu, kendinden odun verme, kendini ezdirme olarak görmüyorum. Çünkü evlilik karşılıklı fedakarlık ve törpülenmeyle yürüyor. Esinin de senin icin vazgeçtikleri, katlandiklari vardır. Allah yardımcın olsun.
 
Konu sahibi, aşağı yukarı benzer şeyleri yaşadım. O boşanma düşüncesi bir kere girdi mi akla bir daha çıkmıyor. Benim eşim de herkesle gidip gelen daima neşe saçan annesini öpen sarılan bi eş olmamı istiyordu. Olmadm yine de razı. Annesiyle hiç konuşmasm bile bi şey demiyor artık ama eskisi gibi mutlu değil. Karman çormanız. Hakknda hayırlısı olsun seninde
 
eşiniz bu durumu anlayışla mı karşılıyor? ve özel olmazsa görüşmeme sebebiniz nedir?
Eşimde görüimüyor :) nişanlıyken burnumuzdan getirdiler herşeyi. Eşim görüşmek istemiyor..
aradıklarında açma dedi evlendiğimiz günün geceside olay çıkınca..

Aradan zaman geçti tabi ilk günkü sıcaklığını korumaz olaylar. Şimdi aradıklarnda eşim 2 dk ya konusur ya konusmaz. Zehraya slm söyle derler bende alırım selamı. İletişim bukadar. Ve 600 kilometre uzağız zaten. Karışamıyor kimse bize. Görmüyolar bile haliyle. En iyisi uzak olmak. Çok uzak olmak...
 
Ay eşimde ne ana var, ne de baba. Çok rahatım, hiç bir akraba ile ilişkimiz yok. Düğünümüzü kendimiz yaptık, evi, çeyizi her şeyi, kimse eşimi bir kere aramadı, durumun var mı diye. Bir de bunları arayıp soracak mıyım?! :duduk:
 
Kızlar merhaba, bir önceki konumda eşimle boşanma aşamasında olduğumuzu yazmıştım. Konu kv bazlı görünse de eşim ısrarla konunun benle alakalı olduğunu söylüyor. Şöyle ki; eşimle evleneli 5 sene oldu ve ilk zamanlar iş hayatında da evlilik hayatında da toydum. Mesela işyerinde herkesi çok iyi sanardım samimi olurdum sonra niyetlerinin kötü olduğunu anlayınca kendimi çekerdim, yani onlar gibi yüzlerine gülüp arkadan konuşup gemimi yürütmezdim. Aile ve arkadaş çevresinde de öyle. Doğrucu davuttum yani...bunun sonuçlarını az çok anlarsınız etrafınızda kimse kalmıyor, sadece çekirdek aile ve arkadaşlar.

Evlendikten sonra da kv nin sürekli baskıları yüzünden (her şeyin içinde olması, doğru söylese bile sürekli eşimin üstünden müdahale etmeye çalışması, aşırı nazlı olması, pohpoh beklemesi, eşimin aile içimizi ona anlatması, çok yakın olmamızdan ötürü sürekli gidip-gelme beklentileri vs ) derken sorunlar daha da arttı ve kv ile tartıştık sonrasında da ben barışmak için bir atakta bulunmadım. Çünkü çok kızgındım, kv nin hayatıma müdahalesi, eşimin soğukluğu, iş ve aile sorunları derken iyice kafayı yedim ve ilaç kullanmaya başladım...Her şey üst üste geldi, yani sudan çıkmış balığa dönmüştüm.

Eşim istek ve taleplerini açık açık söyleyen biri değil, ailesi de öyle. Benim için aile çok önemlidir der mesela, bunun ardından kv nin çok önemli olması, asla kırılmaması, ilişkilerin düzgün gitmesi vs talepleri var. Eşim her açıdan mükemmel birini istiyor açıkçası. zaten aramızda çok yaş farkı var (13) ve kendisi aşırı mükemmeliyetçi biri. Evlenmeden önce çok peşimde koşması, ilk yıllarda bir dediğimi iki etmemesi, beni kırmaması derken ben bana karşı bu kadar öfke biriktirdiğini anlamamıştım...

Şu an eşim ya kendini değiştir, ya birbirimizi üzmeyelim bitirelim modunda...Kendini değiştir dediği sosyal,aile ilişkileri iyi olan, herkesle iyi olan, neşeli bir insan istiyormuş. (yani bu aynı zamanda kv nin de istediği gelin oluyor) akrabalar gelsin gitsin, tüm düğünlere gidilsin, annesi ile iyi olalım....ikimizin bir şeyler yapması yetmiyor artık ona...

peki sizler nasılsınız ? özellikle çalışan bayanlar, aile arkadaş ilişkileriniz çok mu iyi? herkesi idare ediyor musunuz ?

fikirlerinize ihtiyacım var...
Merhaba.Evliliğinizin ilk yıllarında eşiniz hani peşinizden koşup ağzınızının içine bakarken kv'ye alttan alttan eşinizle evlenince ikinizin aile olduğunu hiçkimsenin hiçbir şekilde sizin ilişkinize müdahelede bulunamayacağı mesajını vermeliydiniz.Eşim ailesiyle de sorun yaşayınca bana hiç sen anneme böyle demişsin demez.Kv çünkü yüzüme gülüp arkamdan atıp tutan bir insan görümcem de aynısı hiç farkı yok.Ne yapsam ben içlerine giremedim.Artık denemiyorum da.Bana ters birşey dediğinde ben de saygı çerçevesinde cevabını veriyorum.İçimde kalmıyor.Kv bazen çok ileri gidiyır meydanı boş buluyor annem vefat ettiği için.O zaman ben de sert bir şekilde cevap veriyorum.Sen benimle nasıl böyle konuşursun diyor buna karşılık annemin adını söyleyip ben şimdi x hanım olarak sana cevap verdim sen meydanı çok boş bulduğun için diyorum.Susuyor tabi birşey demiyor.

Siz hep kendiniz olun, eşiniz neden kendisini değiştirmiyor da bunu sizden bekliyor ki.Gerektiğinde annesine karşı sizi savunmalı.Böyle insanlar yüzünden olan size olmuş ilaç kullanmaya bile başlamışsınız.O insanlara hiçbirşey olduğu yok.Kv'ye özellikle.
 
Canim benim allah hakkında hayırlısını nasip etsin inşallah .
Benim eski eş de bunları istiyordu ve 3.5 yıl o ve annesi icin yaşadım asla tatmin olmadılar .
Ne kadar çabalasan daha fazlasını isteyecek senden.
Evliliğim bitmesin diye daha burda yazmadıgim o kadar çok fedakarlık yaptim ki olmadı bir türlü.
Bak Simdi 1 hafta geçmedi boşanmanın üstünden o kadar mutluyum ki sırtımdaki kamburdan, yükten kurtuldum .
Hayat varmış , nefes almak varmış , dünya varmış diyorum .
Yeni ev aldim istediğim gibi dayadım döşedim.
Huzur içinde işe gidip geliyorum .
Sabaha kadar ağlayıp öyle okula gittiğimi hatırlıyorum .
Lütfen bu eziyeti yapma kendine .
Eşini seven isteyen böyle şart koşmaz , seni gözden çıkarmış annesini çıkarmamış ,
Çıkarmaz da.
O ve annesi icin yaşama, boyle bir ömür geçer mi mutlu olur muyum diye düşün son kararını ver sonra kendin icin bir adim at .
 
Ben bu kadar annem annem diyen birinden boşanırdım.aynısını yıllarrrr önce eşime söyledim.ya ailen ya ben deyip yıllarca ben vicdan azabı çekemem dedim.sen git ailenle otur yaşa onlarda sen de mutlu olun dedim.eşim ben seni bırakmam dedi.kendine çeki düzen verdi.düzelene kadar çocuk istemedim tabi.senin anlattığın gibi benim ortamda aile akraba düğün dernek kaynaşma hali hep.ben kendi akrabalarımdan soğumuş ve mesafeliyim senin akrabalarına da önyargılıyım dedim.böyle kabul etti.şimdi eşim yanımda olsun yeter.arkadaşmış akrabaymış.kinsenin eksikliğini hissetmem.zaten herkes bencil çıkarcı.sen iyiysen herkes öyle iyi.kimse için huyumu değiştiremem. değiştirmedim.sen de öyle yap.hem sana böyle diyen adamdan hayır gelmez iyi baba da olmaz.bu arada kimse senin için huy değiştirmiyor sene de 1 gün Yorgunum hastayım bugün yemeğe gelmeyelim desem yemeği anlıp geliyorlar 11 den önce de gitmezler.ilk evlendiğimiz yıl 12 -1 arası gece giderlerdi.
 
Son düzenleme:
Cok merak ediyorum esin senin ailene karsi nasil davraniyor ? Cok mu sıkı fıki cok mu icli disli surekli gidip gelmek istiyor mu ? Benim kv de de aynisi ama ben daha cok yeniyim. cekemem ben boyle dedim kocama arkamda durmayacaksan bastan bitsin dedim ciktim gittim babamin evine onlarda her turlu arkamda sagolsun . Ciddi ciddi bosanacaktim neden mi benim de bi hayatim var bi bireyim kendim karar verir kararima gore hareket ederim kaynana gel desin gidiyim yuzume gulsun arkamdan atsin susuyum kocam dusman kesilsin yuzume bakmasin yok oyle bisey ... ben gidince kocam kimseyi eve almamis gunlerce yememis icmemis sonra geldi annemle babamla konustu bana sozler verdi agladi saatlerce bende dondum ama ayni seyleri yasayim gene yaparim cocukta olsa giderim kole degilim ben kaynanama rakipte degilim herkes hayatini yasasin onune baksin cunku insanlari hicbir zaman memnun edemezsiniz
 
Kızlar merhaba, bir önceki konumda eşimle boşanma aşamasında olduğumuzu yazmıştım. Konu kv bazlı görünse de eşim ısrarla konunun benle alakalı olduğunu söylüyor. Şöyle ki; eşimle evleneli 5 sene oldu ve ilk zamanlar iş hayatında da evlilik hayatında da toydum. Mesela işyerinde herkesi çok iyi sanardım samimi olurdum sonra niyetlerinin kötü olduğunu anlayınca kendimi çekerdim, yani onlar gibi yüzlerine gülüp arkadan konuşup gemimi yürütmezdim. Aile ve arkadaş çevresinde de öyle. Doğrucu davuttum yani...bunun sonuçlarını az çok anlarsınız etrafınızda kimse kalmıyor, sadece çekirdek aile ve arkadaşlar.

Evlendikten sonra da kv nin sürekli baskıları yüzünden (her şeyin içinde olması, doğru söylese bile sürekli eşimin üstünden müdahale etmeye çalışması, aşırı nazlı olması, pohpoh beklemesi, eşimin aile içimizi ona anlatması, çok yakın olmamızdan ötürü sürekli gidip-gelme beklentileri vs ) derken sorunlar daha da arttı ve kv ile tartıştık sonrasında da ben barışmak için bir atakta bulunmadım. Çünkü çok kızgındım, kv nin hayatıma müdahalesi, eşimin soğukluğu, iş ve aile sorunları derken iyice kafayı yedim ve ilaç kullanmaya başladım...Her şey üst üste geldi, yani sudan çıkmış balığa dönmüştüm.

Eşim istek ve taleplerini açık açık söyleyen biri değil, ailesi de öyle. Benim için aile çok önemlidir der mesela, bunun ardından kv nin çok önemli olması, asla kırılmaması, ilişkilerin düzgün gitmesi vs talepleri var. Eşim her açıdan mükemmel birini istiyor açıkçası. zaten aramızda çok yaş farkı var (13) ve kendisi aşırı mükemmeliyetçi biri. Evlenmeden önce çok peşimde koşması, ilk yıllarda bir dediğimi iki etmemesi, beni kırmaması derken ben bana karşı bu kadar öfke biriktirdiğini anlamamıştım...

Şu an eşim ya kendini değiştir, ya birbirimizi üzmeyelim bitirelim modunda...Kendini değiştir dediği sosyal,aile ilişkileri iyi olan, herkesle iyi olan, neşeli bir insan istiyormuş. (yani bu aynı zamanda kv nin de istediği gelin oluyor) akrabalar gelsin gitsin, tüm düğünlere gidilsin, annesi ile iyi olalım....ikimizin bir şeyler yapması yetmiyor artık ona...

peki sizler nasılsınız ? özellikle çalışan bayanlar, aile arkadaş ilişkileriniz çok mu iyi? herkesi idare ediyor musunuz ?

fikirlerinize ihtiyacım var...
Kocami bile idare etmiyorum artik. Birak cevreyi.
Hayatta insanin kendinden ( varsa evladindan) degerlisi yok.
 
Çalışmıyorum. Çok sevecen saygılı samimi yufka yürekli bi tipim. Eşimin küçükten büyüğe hiç bi akrabasıyla, ailesiyle görüşmüyorum. Mutluyum. Saygılar.
Neden görüşmüyor sun ? Eşin ne diyor bu duruma , hep merak etmişimdir böyle durumları , eşin görüşüyor mu peki ? Bayram seyran cenaze vs olduğund da mı görüşmüyorsun ?
 
Cok merak ediyorum esin senin ailene karsi nasil davraniyor ? Cok mu sıkı fıki cok mu icli disli surekli gidip gelmek istiyor mu ? Benim kv de de aynisi ama ben daha cok yeniyim. cekemem ben boyle dedim kocama arkamda durmayacaksan bastan bitsin dedim ciktim gittim babamin evine onlarda her turlu arkamda sagolsun . Ciddi ciddi bosanacaktim neden mi benim de bi hayatim var bi bireyim kendim karar verir kararima gore hareket ederim kaynana gel desin gidiyim yuzume gulsun arkamdan atsin susuyum kocam dusman kesilsin yuzume bakmasin yok oyle bisey ... ben gidince kocam kimseyi eve almamis gunlerce yememis icmemis sonra geldi annemle babamla konustu bana sozler verdi agladi saatlerce bende dondum ama ayni seyleri yasayim gene yaparim cocukta olsa giderim kole degilim ben kaynanama rakipte degilim herkes hayatini yasasin onune baksin cunku insanlari hicbir zaman memnun edemezsiniz
Helal olsun sana kız
 
Back