• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim Yalnız Kalmak İstediğini Söyledi :(

Bu ne şimdi? Bizim muhattabımız siz değilsiniz. Çoğu kişi de eşinize hak vermemiş zaten. Millet sanki küfür etmiş gibi ne bu celal? İkinci ağızdan dinleyip kendi bakış açımıza göre yorum yapıyoruz. Bu kadar netseniz gidin boşanın.

Yazım dili, bir erkeğin kaleminden çıkmışa benzemiyor.
 
Zaten yakınını kaybeden insanlar empati yapabildi bu kadın baya gömüldü. Adam neden hırçınlaşıp bir iki mesaja ders vermeye çalışmış o çabaya neden düşmüş. Katip haklı dişil bişeler hissettiriyo
 
Bu konu gerçek mi ya, şok oldum... Bu denli empatiden uzak bir insanla sosyal medyada bile karşılaşmamıştım uzun zamandır. Bu adamın yaşadıklarını 11 ay yaşadım ve babamı kaybettiğim zamandan beri yani yaklaşık üç yıldır psikiyatrik ilaçlar kullanıyor bir süredir de terapi alıyorum. Cevabım bu kadar.
 
Zaten yakınını kaybeden insanlar empati yapabildi bu kadın baya gömüldü. Adam neden hırçınlaşıp bir iki mesaja ders vermeye çalışmış o çabaya neden düşmüş. Katip haklı dişil bişeler hissettiriyo

Bir kadın olarak, bir forumda anonim olarak hakkımda biri konu açsa ve sonra konuyu bana gösterse; üyelik alıp, destan yazmam.

Bir erkeğin de böyle bir şey yapacağını düşünmüyorum. Ortamı terk etmesi daha büyük bir olasılık bence.
 
Zaten yakınını kaybeden insanlar empati yapabildi bu kadın baya gömüldü. Adam neden hırçınlaşıp bir iki mesaja ders vermeye çalışmış o çabaya neden düşmüş. Katip haklı dişil bişeler hissettiriyo
Eğer gerçekten yazan eş kişisi ise, muhtemel konu sahibinin gösterdiği yorumları genel zannetmiş olabilir ( herkes beni haklı gördü tarzı konuşmuşsa eşi ).
 
Bir kaç mesajı maalesef okudum daha doğrusu okutuldum. Acaba haksızlık mı ettim girip bende okuyayım belki farklılık iyi gelir düşüncesiyle, mesajlardan yola çıkarak ilgili konuyu buldum ve ne yazık ki insanlığımdan utandım!

Evet; Ben konu mankeni olan kişi, içinizden bazılarının tabiriyle o eş kişisiyim.

Bazı iğrenç yazıları görünce, es geçemedim cevap verme hakkım olduğunu düşünerek, bunu yapmaya karar verdim.

Ben 35 yaşındayım. 17 yaşında evinden, ailesinden ayrılarak üniversite okumaya çıkmış, 21 yaşında üniversiteyi bitirerek, 3 farklı ülkede 6 yıl çalışmış, kendi öz vatanına, Türkiye'ye döndükten sonra yine ailesinden farklı bir şehirde iş hayatına atılmış, ne yazık ki ailesinin yanında yakınında olamamış birisiyim. Şimdi bazı kendini bilmezler burada demişler ki, tek onun babası mı öldü? Acaba sizin kaç tane babanız öldü? Almışsınız elinize Baton aklınızca burada orkestra yönetiyorsunuz. Sınanmadığınız acının moderatörlüğünü yapmayın.

Zaten özel hayatım burada bülten haline gelmiş. Bu umrumda değil. Bazı dengesizlerin yaptığı yorumlar o kadar canımı sıktı ki, bu vereceğim cevap sadece o şahıslara gidecektir. Babam sapasağlam adamdı, hiçbir hastalığı olmayan ve ne yazık ki gariban bir adamdı! Garipti, sessiz sakin ve mağrur ama aynı zamanda onurlu ve gururlu bir adamdı.

Ve Gençti..

O illet hastalığın teşhisi konulduğunda ben tek başımaydım, yüzüme yüzüme o hastalığı okuduklarında, ÖLECEK dediklerinde tek başımaydım. O doktorun odasından babanızın öleceğini bilerek çıkmak, ama etrafa gülücük saçmak, bunu yapmak zorunda kalmak nasıl bir duygu sizler biliyor musunuz? Babanızın yanına gidip, iyi olacaksın ya bir şey yok diyerek içiniz kan ağlaya ağlaya yüzüne gülmek nasıl bir duygu sizler biliyor musunuz?
Kimseye söyleyemedim ben hastalığını. En yakın dostlarıma, akrabalarıma dahi. Söyleyemedim çünkü kendim dahi inanmadım ki. Söyleyemedim çünkü benim babam kanser olamazdı.
Ama oldu..
18 ay, dile kolay tam 18 ay boyunca çektiklerimi bir ben bilirim, bir de Allah!. Hastanelerin zorluğu, tedavi sürecinin zorluğu, maddi manevi yıpranmalar vs. vs. vs. Hanginiz yaşadınız bunları? 18 ay boyunca tüm hastanenin merdivenlerini ezberlediniz mi? İlaçların adını, ne işe yaradığını, tahlil sonuçlarının hangisinin ne olduğunu en ince ayrıntısına kadar öğrendiniz mi?

Ya sizin babanız gözlerinizin önünde eriyip gitti mi? 100 kilo olan babanızın 1 ayda 50 kiloya düştüğünü gördünüz mü?
Kendi babanızı kendiniz içinize ağlaya ağlaya traş ettiniz mi? Yıkayıp, duş aldırdınız mı? Kendi söylediğiniz iyileşecek yalanına kendiniz inanmak isteyip, inandınız mı?

Bazı ileri zekâlı kişiler demiş ki, muhtemelen zaten büyük şehirde yaşıyordunuz, neden eşiniz hasta adamı ta İzmir'e tedavi için götürdü ki.. Senin baban senin gözünde götürülmeye değer olmayabilir, lâkin ben babamı tedavi için dünyanın öbür ucuna götürmeye hazırdım. Sen ve senin gibiler bunu anlamaz. Ben babam öldüğünde pişmanlık duymak istemedim. Keşke şunu da yapsaydım, keşke şuraya da götürseydim demek istemedim.

Ve benim babam ÖLDÜ! Hemde kucağımda öldü. Gözlerimin içine baka baka, o masum gözleriyle bana ben gidiyorum, seni yalnız bırakıyorum diye diye gitti.

Hanginiz yaşadınız bu durumu? Daha özet olarak yazıyorum bunu. Yaşadıklarımın bir kısmının özeti bunlar özeti! Kalkmış bazıları acımı sorguluyor. Yaşamadığınız acıyı sorgulayamazsınız! Saçma sapan duygusuz ve ahlâk dışı düşüncelerinizi bu kadar dışa vurmuşsunuz ya, insanlardan bir kez daha soğuttunuz. Bu kadar mı insafsız, bu kadar mı acımasızsınız?

Bazıları da çıkmış aldatıyor mu acaba demiş. Allah'tan korkun be! Acının üzerinden devşirdiğiniz muhabbete bakın.

Yazıklar olsun, yazıklar olsun, yazıklar olsun!.

Bu konu benim nezdimde kapanmıştır. Eşimle olan konu kendi konumdur. Lâkin burada fütursuzca yazılan şeyler benim şahsıma, babama, cenazeme hakarettir! Forum yetkililerinin affına sığınarak bu cevabı vermeyi kendime hak bildim ve vermek istedim.

Forumda nasıl bir kural vardır bilmiyorum, erkekler abone olabiliyor mu onu da bilmiyorum. Site yetkilileri ve diğer İYİ NİYETLİ insanların affını istiyorum. Rabb'im yaşadıklarımın en ufak özetini dahi sizlere yaşatmasın. Çünkü bu acının tarifi yok. Kemikleriniz canlı canlı kırılması neyse, bu acı benim için odur.

Herkese iyi akşamlar dilerim.
Meşhur Eş Kişisi.

Konunun yetkililerce, bir daha açılmamak üzere kapatılmasını rica ediyorum.

Saygılarımla.
Yazdıklarınızın hepsini yaşadım... Bu yazılanların bir trollün eseri olmadığını düşünüyorum/düşünmek istiyorum o yüzden. Bi babama duş aldırmayı unuttum içimde hala kanayan bir yara olarak kaldı bu... Babam çok temiz titiz biridir ama son günlerinde iyice kötülemişti. Elimde raporlar, tahliller o kadar çok hastaneye doktora gidiyordum ki belki bir çare bulurum diye, babamın en son ne zaman yıkandığını düşünemedim. Sizi çok iyi anlayan birileri var emin olun ve lütfen psikolojik destek alın. Ben bu ateşin sönmeyeceğine ikna oldum artık ama hayatta kalabilmek adına yardım alıyorum.
 
Eğer konunun özeti ellerimlekazidim hanimefendinin dedigi gibiyse kusura bakmayin ama biraz bencilce davranmış gibisiniz, eski konunuzu da okudum ama boyle seyler soylediginizi yazmamissiniz zannedersem yorumlarda yazdiniz. Ama hala anlamamış görünüyorsunuz ki "babasinin acisini bana yükledi" diyebiliyorsunuz. Kimi insan ölüm acısını 1 ayda atlatır, kimi insan ayrılık acisinda sonra senelerce depresyona girer. Ellerimlekazidim hanimefendinin dedigi gibi ne vardi kocanizi dizinize yatirip aglamasina izin verseydiniz, ne vardi gogsunuzde uyutsaydiniz. Adam yalniz hissetmiş sonuc bu.
Sizd şu kadar söyleyim hanfendinin önceki konusunda yorumda “akrabalarım ailem bize geliyor kocam onlara ilgi göstermiyor yeter artık benim de ailemin de canı sıkılıyor” tarzı cümleleri vardı…
 
Adam kültürel seviyesi yüksek. Kitap okumuş ve kelimelerini seçerek yazmis. İnanmayacaksınız ama şairlerin çoğu erkek.

O mesajın sahibi, neden bu hikayedeki koca olamaz madde madde yazarım da; internet ortamında bu tür konu ve mesaj yazan insanların eksiklerini tamamlamamaları için, yazmamayı tercih ediyorum.
 
O mesajın sahibi, neden bu hikayedeki koca olamaz madde madde yazarım da; internet ortamında bu tür konu ve mesaj yazan insanların eksiklerini tamamlamamaları için, yazmamayı tercih ediyorum.
Kendi çalıp kendi oynadı mi diyorsunuz ? Oladabilir.
Ama bu duyguyu hiç yasamadan bu kadar net oynayabilen varmıdır bilmiyorum. Belki de ben hassasim. Babamı kaybettigimde duygularım tam da buydu hatta bir iki perde üstüydu.
 
Konuyu tesadüfen gördüm.
Belki dışarıdan karı koca yada sadece begonvil okur diye yazmak istedim.
Benim eşimin babası 8 gün önce vefat etti.
Bu acıyı anlamak bu hissetmek çok zor gerçekten gözümle görmesem inanmazdım.
Baba kaybı gerçekten çok zormuş anlatılmaz.
Mezarlık ziyaretlerinden bahsetmiş konu sahibi su 8 günde eşim,ben ve eşimin ailesi 60-70 kez ziyarete gittik gidiyoruz.
Eşim evden her çıktığında önce babasına gidiyor eve gelmeden babasına gidiyor.
Dün akşam üzeri yağmur yagiyordu gitmez direk eve gelir dedim gitmiş arabadan dua etmiş biraz durup eve gelmiş.
Sürekli düşünüyor asla konuşmuyor ben destek olayım diye konuşuyorum ama şuan ona müsait değil evet 4 ay olmuş biraz normale dönebilirdi eşi ama yasını tamamlayamamış.
Rahmetli babam diyor eşim ağlamaklı oluyor dilim varmıyor rahmetli derken diyor.
Anne,baba,kardeş,evlat acısı aileden kayıp yaşamak birde hastalığıyla mücadele etmek ne demekmiş ben anladım o yüzden eşine hak veriyorum.
Ölüm hepimizin başına gelecek ama nasıl teselli edilir nasıl destek olunur hâlâ bilemiyorum bende o yüzden anlayışlı olup köstek olmamak en iyisi diye düşünüp davranıyorum.
Mezara gitme,benimle ilgilen,konuş,susma,gezme, yalnız kalma diye baskilamak neye faydalı olacak.
Konu gerçekse ben çok üzüldüm.
Biraz uzun yazdım kusura bakmayın.
 
Sizd şu kadar söyleyim hanfendinin önceki konusunda yorumda “akrabalarım ailem bize geliyor kocam onlara ilgi göstermiyor yeter artık benim de ailemin de canı sıkılıyor” tarzı cümleleri vardı…
Evet evet bir hanimefendi eski konusundaki tüm korkunç mesajlarini tek tek yazmiş, okudum ve insanlığımdan utandim 😔 eşine üzüldüm, anladigim kadariyla nazik ve hassas bir insan 😔
 
Ilk konuyu da okudum ve sok oldum, su forumda okudugum en bencil ve empati yoksunu uye olabilirsiniz. Psikolojide bile yas sureci 5 evreli ve 6 ay suren bir olayken 4 ayda hadi bakalim her sey normale donsun diye beklemek, ben ben ben demek, babasini kaybetmis adami surekli anam babam akrabalarim diye darlamak...Inanmak istemiyor insan gercekligine. Benim esim ayni seyleri yapsa kesinlikle bosanma sebebi olarak gorurum. Insana es en cok zor gununde gerekli.
 
Vay be ne adamlar ne tiplerle şaka gibi .sırf kariyeri iyi diye evlenmişsin belli .sevmediğin o kadar ortada ki .ben bir arkadaşım riskli bir ameliyata girecek diye kendimi paralamıştım.ameliyata girene kadar moral destek elimden geleni yapmıştım .bu konularda düşünemiyorum bile.Allah eşinize kolaylık sabır versin .
 
Anne baba acısını nedir bilmiyorsunuz sanırım.
Belirttigim gibi kmsenin acisini kucumsemiyorum. Ama kaybi var diye kmse de acisini baskasindan cikarmasin diyorum. Elbette anlayis destek hosgoru beklenir. Beklenmeli de. Ama yine de kmse esine boyle davranmamali. Ha sonradan ogrendim kadin mezarina bile gondermiyomus adami ona boyle davranilir.
 
Adam sonuna kadar haklı konu sahibi mezara göndermiyor çünkü gittikce babasını hatırlayıp daha kötü olacagini düsünüyor, aşırı bencil biri adam acısını yaşamaya çalısırken annemlere neden hoşgeldin beş gittin sohbeti yapmadın diyen, yanlız kalmak dogada yurumek isteyen adama annemlere kardesimlere neden gelmiyosun diye triplenen biri. Dahada kötüsü dünyada babasi ölen bi sen misin diyip duygularini kucumseyen biri yani insan nasil yer yutar bilemiyorum
Hepinizin her konuyu okumadigi gibi ben de hanimefendinin onceki konusunu okumamis olabilir miyim? Konu uzerinden konida verilen bilgilerle yorum yaptim. Bu kadar taslanmam cok sasirtici. 3. Kez soyluyorum anne babasini kaybedenlerin acisini lucumsemiyorum arkadaslar. Vallahi kucumsemiyorum billahi kucumsemiyorum
 
Back