- 9 Eylül 2009
- 495
- 162
-
- Konu Sahibi Hayvanseverdost
- #1
Meraba kızlar uzun zamandır girmiyordum o kadar doluyum ki sizlerin bana biraz olsun teselli olabileceğini düşündüm lütfen üzücü yorumlar yapmayın zaten bitap bir haldeyim olumsuz yorum yapmak yerine pas geçmenizi rica ediyorum
Evliliğimin 2. yılının dolması sayılı günler var ve inişli çıkışlı bir evliliğe sahibim çocuğum yok. kayınvalidemlerle bir sitede altlı üstlü oturuyoruz ve kendi annemler de 2 yan bloğumdalar. annemler açısından ne kadar şanslı olduğumun farkındayım..
bu zamana kadar eşimle çok fazla sorunlar yaşadım inkar edemem ama 8 yıllık bir beraberlikten sonra birbirimize kavuştuğumuz için emeğin ne demek olduğunu benden iyi kimse bilemez o yüzden bir anda koparıp atma taraftarı hiç bir zaman olmadım.. Eşimle birbirimizi seviyoruz çok farklı bir bağ var aramızda fakat bu olaydan sonra ilişkim nasıl seyreder hiç bir fikrim yok.. Boşanmaya karşı değilim mücadele etmemeye karşıyım boşanma artık yapılması gereken herşey yapıldığında elden gelen birşey olmadığında en son devreye girmelidir düşüncesindeyim..
Gelelim asıl meseleye.. Cuma akşamı kendi annemler biz yarın Ankaraya gidiyoruz siz de gelmek isterseniz beraber gidelim diye bir teklifte bulundu bana. Bende akşam eşim işten gelince bu teklifi ona sundum ilk önce ben gelemem sen git yarın saat 3te işe gitmem lazım ufak bir işim var dedi ( normalde c.tesi tatildir ve işe gtmez) sonrasında biraz ikna etmeye çalıştım biraz sessiz kaldı ben de gelecek heralde diye düşündüm.. Sonrasında annemi aradım telefonu eşimi veriyim bir de annem söylesin de kesin olsun diye. Hay vermez olaydım bana ne hakaretler ne hakaretler.. Bu evden git demeler anlam veremedim birdenbire içinden şeytan çıktı. Şok oldum yatakodasına kapandım adeta dilim lal oldu sabah oldu tek kelime ağzımdan çıkamıyordu o derece bir üzüntü içerisndeydim. sabah eşim annesine indi dışarıda biraz işleri vardı hallettiler saat 3tü kapı çaldı abimin arabasının anahtarını aldı ve annenlere söyle ben 1 saatlik işe gidip hemen geliyorum dedi. bende sen söyle dedim ben niye söylüyorum yok ben söyleyemem dedi tamam dedim annemlere bi saatliğine işe gitti gelecekmş dedim ( bu arada annemler biz gitmiyoruz diye gitmediler) eşimle telefonumuzda bir program yüklü ve birbirimizin nerde oldğunu görebiliyoruz. 1 saat sonra bir baktım eşim floryada sahil kenarında. sonra aradım biraz laf saydım telefonda. sonrasında telefonlarıma cevap vermemeye başladı. abisini aradım durumu anlattım abisinin telefonunu açmış ve arkadaşlarıyla balığa gittiğini söylemiş.( bu durumdan önceden haberim vardı fakat bana gitmeyeceğiz iptal oldu demişti) sözde 4te gelecek olan eşim saat 8 oldu yok 9 oldu yok saat 10da geldi ve suratıma bile bakmıyor sanki yalan söyleyen benim sinirli olan o. Ya sabır dedim tek kelime etmedim yattım ve ertesi sabah annesine indi yine. sabah kahvaltı hazırlamamıştım dışarda etmiş sonrasında aşağıya gelmiş. aşağıda tam 5 kişiler bunlar hazırlanmışlar beni evde tek bi başıma bırakıp haber vermeden hepsi kurbanlık alanlarına sözde 'bize' kurban bakmaya gitmişler. Bu 2 günde yaşadığım kaçıncı şok sayamadım. Ki benim kaynanamlarla aram iyidir herhangi bir sorun olduğunda beni savunurlar hep benim yanımda olurlar-dı.. Bunu öğrenince kayınbabamı aradım ve beni tek bırakıp eşimle sorun yaşadığımı bildiğiniz halde siz de yüz çevirdiniz bana Allah razı olsun diyip kapadım teli. sonra gelmişler eve eşimin tuttuğu balıkları kızartıp bi güzel yemişler bi tabak da bana yollamışlar..
Konuda anlatmadığım detaylar var çok uzun ve karmaşık olduğunun farkındayım en sade şekliyle anlatmaya çalıştım. siz sorduğunuzda cevap vereyim onlara da. O kadar doluyum ki kaynanam kapıyı çalsa da şu içimdekileri kussam diye dört gözle bekliyorum fakat hergün gelen kaynanam bugun ortalarda yok. pılımı pırtımı toplayıp gitmek saniye durmak istemiyorum fakat duygularımla değil mantığımla hareket etmek istiyorum mantığım bana dur diyor.. eşimin annemle konuşmasındaki savunması ''hiçbirşeyime izin vermiyor beni yalan söylemeye mecbur bıraktı söyleseydim asla razı olmazdı benim de arkadaşlarımla zaman geçirmeye ihtiyacım var'' oldu.
Ben şimdi ne yapabilirim alternatif düşüncelerinizi saygı çerçevesinde paylaşırsanız memnun olurum.. Teşekkürler..
Evliliğimin 2. yılının dolması sayılı günler var ve inişli çıkışlı bir evliliğe sahibim çocuğum yok. kayınvalidemlerle bir sitede altlı üstlü oturuyoruz ve kendi annemler de 2 yan bloğumdalar. annemler açısından ne kadar şanslı olduğumun farkındayım..
bu zamana kadar eşimle çok fazla sorunlar yaşadım inkar edemem ama 8 yıllık bir beraberlikten sonra birbirimize kavuştuğumuz için emeğin ne demek olduğunu benden iyi kimse bilemez o yüzden bir anda koparıp atma taraftarı hiç bir zaman olmadım.. Eşimle birbirimizi seviyoruz çok farklı bir bağ var aramızda fakat bu olaydan sonra ilişkim nasıl seyreder hiç bir fikrim yok.. Boşanmaya karşı değilim mücadele etmemeye karşıyım boşanma artık yapılması gereken herşey yapıldığında elden gelen birşey olmadığında en son devreye girmelidir düşüncesindeyim..
Gelelim asıl meseleye.. Cuma akşamı kendi annemler biz yarın Ankaraya gidiyoruz siz de gelmek isterseniz beraber gidelim diye bir teklifte bulundu bana. Bende akşam eşim işten gelince bu teklifi ona sundum ilk önce ben gelemem sen git yarın saat 3te işe gitmem lazım ufak bir işim var dedi ( normalde c.tesi tatildir ve işe gtmez) sonrasında biraz ikna etmeye çalıştım biraz sessiz kaldı ben de gelecek heralde diye düşündüm.. Sonrasında annemi aradım telefonu eşimi veriyim bir de annem söylesin de kesin olsun diye. Hay vermez olaydım bana ne hakaretler ne hakaretler.. Bu evden git demeler anlam veremedim birdenbire içinden şeytan çıktı. Şok oldum yatakodasına kapandım adeta dilim lal oldu sabah oldu tek kelime ağzımdan çıkamıyordu o derece bir üzüntü içerisndeydim. sabah eşim annesine indi dışarıda biraz işleri vardı hallettiler saat 3tü kapı çaldı abimin arabasının anahtarını aldı ve annenlere söyle ben 1 saatlik işe gidip hemen geliyorum dedi. bende sen söyle dedim ben niye söylüyorum yok ben söyleyemem dedi tamam dedim annemlere bi saatliğine işe gitti gelecekmş dedim ( bu arada annemler biz gitmiyoruz diye gitmediler) eşimle telefonumuzda bir program yüklü ve birbirimizin nerde oldğunu görebiliyoruz. 1 saat sonra bir baktım eşim floryada sahil kenarında. sonra aradım biraz laf saydım telefonda. sonrasında telefonlarıma cevap vermemeye başladı. abisini aradım durumu anlattım abisinin telefonunu açmış ve arkadaşlarıyla balığa gittiğini söylemiş.( bu durumdan önceden haberim vardı fakat bana gitmeyeceğiz iptal oldu demişti) sözde 4te gelecek olan eşim saat 8 oldu yok 9 oldu yok saat 10da geldi ve suratıma bile bakmıyor sanki yalan söyleyen benim sinirli olan o. Ya sabır dedim tek kelime etmedim yattım ve ertesi sabah annesine indi yine. sabah kahvaltı hazırlamamıştım dışarda etmiş sonrasında aşağıya gelmiş. aşağıda tam 5 kişiler bunlar hazırlanmışlar beni evde tek bi başıma bırakıp haber vermeden hepsi kurbanlık alanlarına sözde 'bize' kurban bakmaya gitmişler. Bu 2 günde yaşadığım kaçıncı şok sayamadım. Ki benim kaynanamlarla aram iyidir herhangi bir sorun olduğunda beni savunurlar hep benim yanımda olurlar-dı.. Bunu öğrenince kayınbabamı aradım ve beni tek bırakıp eşimle sorun yaşadığımı bildiğiniz halde siz de yüz çevirdiniz bana Allah razı olsun diyip kapadım teli. sonra gelmişler eve eşimin tuttuğu balıkları kızartıp bi güzel yemişler bi tabak da bana yollamışlar..
Konuda anlatmadığım detaylar var çok uzun ve karmaşık olduğunun farkındayım en sade şekliyle anlatmaya çalıştım. siz sorduğunuzda cevap vereyim onlara da. O kadar doluyum ki kaynanam kapıyı çalsa da şu içimdekileri kussam diye dört gözle bekliyorum fakat hergün gelen kaynanam bugun ortalarda yok. pılımı pırtımı toplayıp gitmek saniye durmak istemiyorum fakat duygularımla değil mantığımla hareket etmek istiyorum mantığım bana dur diyor.. eşimin annemle konuşmasındaki savunması ''hiçbirşeyime izin vermiyor beni yalan söylemeye mecbur bıraktı söyleseydim asla razı olmazdı benim de arkadaşlarımla zaman geçirmeye ihtiyacım var'' oldu.
Ben şimdi ne yapabilirim alternatif düşüncelerinizi saygı çerçevesinde paylaşırsanız memnun olurum.. Teşekkürler..