Elbette ben yüksek veya alçağım demiyorum.
Ben diyorum ki; ben Eltimden öncede evlenebilirdim misal, isteyebilirdim. Sonra oda istemeyebilirdi.
Benim sorunum Eltim 3 çocuklu ve 2 tane genç çocuğu var, düğün istememiş. Bir altın vs. istememiş. Ben buna karşı değilim istemesin. Şimdi kendisi istemedi diye bana hak doğmuyor ki istemedi diye. Kadın görüp geçirmiş ve oturtmuş. Boyum kadar çocuğum var düğün mü yapacağım demiş. O bunun bakış açısı. Ben bunu yadırgamıyorum ama o istemedi bana yapmamak haksızlık olur. Onlar işin maddiyat kısmındalar. Eltimle konuşurken gençsin taksınlar, ben istemedim yapmadılar. Eşime sinirlendiğim konu ise dışarı olan bir konuyu direkt bana yansıtması. Ben de etki altında kalmış olabilirim daha evlenmeden önce konuşuluyordu mesela etki altında kalıp kendime dert ediniyordum. Çünkü bilmiyordum, evlendikten sonra ben değil Kayınvalidem köprüden geçmiş gibi oldu. Evlendiğimin gecesi bir sürü dedikodu döndü etrafta. ben bizzat toplayıp sorun nedir diye sordum. O diyor o dedi o diyor o dedi. Şimdi burada art niyet aranır, aranmaz değil. Karşı tarafa karşı böyle bir saygısızlığımız olsa yeri göğü inletirler. Eşime sinirlendiğim konu ise belli. Bunaldım gerçekten, artık o bunu demiş o öyle demiş. Eve geliyorum işten Annesiyle konuşuyor içeri geçiyor, Borcun var öde diyor çocuğa e haliyle morali bozuluyor ve bana yansıtıyor. Bu normal bir şey değil, Ailesi düşünemiyor mu bu çocuk yeni evlendi. Varsa da zaten öder diye. Huzurumuz belli bir dönem hiç yoktu. Konu hep buydu. İlgisizlik bir yandan ne yapılabilir ki? Kayınvalidemle hiç birebir münakaşaya girmedim. Girmemde, Eşime dedim ki bu konuda rahatsız oluyorum, gururuma dokunuyor. Benim ailem böyle. Yahu böyle de ben niye kabulleneyim? Benim annem değil bir şeyim değil. Aradaki köprüyü kuracak olan yine eşim. E ailesine söylüyor, gelip kayınvalidem sen ona söylüyorsun böyle bana kızıyor. Döngü hep aynı. Top gibi oradan oraya atlıyorum. En son artık dayanamadım ve gittim. Bakın eşim 1 hafta ne aradı ne sordu. Annem arayı bulun kızın diye ikna etmeye çalıştı. Ama ben kırgınlığım dolayısıyla barışmak istemedim. ve vurdu kapıyı çekti gitti. Vurulan kapı bizim evimiz değil Annemin eviydi. Ben ailesinin yanında böyle bir saygısızlık yapamam. Hırslı bir insanım ama başarım konusunda, Ailemi ileri atma konusunda. Bu sebeple art niyet beslemedim, hatta saf salak diye alındığımda oldu aile içerisinde, ama kör değilim. Kendimi düşünmek durumundayım. Bu alttan alma durumu değil, bu düpedüz Dedikodudan zevk alıp herkes herkesle kötü olsun ama benle iyi olsunlar durumu. umarım anlatabilmişimdir.