Eşim ve ailesi iş arkadaşlarım herkes bana paspas ezik zavallı salak muamelesi yapıyo

Bence bu insanlarin (esiniz ve ailesi de dahil) hicbirini takmayin, s..tir edin, konusurlarsa da gulun gecin.

Is arkadaslariniz/esiniz laf atarsa , o anda akliniza koyacak laf gelmese bile su cumleleri buz gibi bir sesle ve kucumseyen bir ifadeyle soylemek her zaman ise yarar : "Ne munasebet, boyle bir sonuca nerden vardin ?!" , "Kendimizi ilgilendirmeyen konularda yorum yapip diger insanlari rahatsiz etmeyelim", "Bize dusmeyen konular hakkinda konusmanin hicbir faydasi yok"...vs. ustu kapali , soguk ve kesin cumleler, hepsi de ayni anlama gelir: kes artik, seni dinlemek istemiyorum. Esiniz zirvalarsa sirtinizi donup odadan cikin. Adam olmazlarsa da baska is bulursunuz, su insanlar icin intihar etmeye deger mi?

Esiniz ve ailesine de s..ktiri ayrica cekin, gezin, alisverise cikin, deniz kenarina yuruyuse gidin, en topuklu ayakkabilari, en guzel renkli elbiseleri alip giyin, kocaniza da hiiccc pas vermeyin. Spora gidin, kurslara katilin, operaya/tiyaroya/sinemaya gidin, yeni kitaplar alip onlari okuyun.
Kayinvalideniz misafirlige gelirse de ben hava almaya cikiyorum diyin, disari cikin, gezin oyle gelin. Eve geldiginizde de hicccc umursamayin, kocaniz nerdeydin derse de "habire laf sokan annen keyfimi kaciriyor ne onun ne senin igneli laflarina katlanmak zorunda degilim" diyin. Cok hirlarsa kafami bozma yoksa tekmeyi poponda bulursun diyin.

OZET: Cevrenizde bunca terbiyesiz insan varken siz daha beter, daha fena olun sevgili kardesim. Insanlara iyilik, hanimefendilik yaramaz, kotu olun.
 
Hıım çok ilginç bir durum her ortamda sana böyle yaklaşmaları çok tuhaf. Patronun madem senden memnun değil neden seni işten çıkarmıyor şahsen ben kendini ifade edemeyen bir insanı çalıştırmazdım. (Neyse zaten asıl konun bu değil)
İşyerinde konumun nedir yani ne mezunusun hani onlara göre birşeyler yazalım diye soruyorum

elti kadınlar kulübüne sızmış ya la
şahsen yemeğin kıvamı kötü olmuş bence ama zamanlar kendini ifade etmeye alışırsın diyosun sanırım

Malabbakmalabakmala Afrika'da sömürgelikten kurtulan son ülke bu arada biliyor muydunuz?
 
İletişim sıkıntım var diyosun.. Buna en iyi çözüm tiyatro..

Ben drama öğretmeniyim ve iletişim sıkıntısı çeken çok kişinin tiyatro sayesinde düzgün cümleler kurduğunu gördüm.
olaylara karşı nerde nasıl tepki vermeyi öğrendiler.
Duygu-mimik çalışmalarıyla,diksiyon dersleriyle vs...
Bulunduğun yerin halk eğitim merkezinde tiyatro dersleri ücretsiz veriliyor.. gidip kaydını yaptır bence :KK66:
allah yar ve yardımcın olsun..
 
lütfen kendin için bi doktor bul ve git çünkü bu hislerle kafandaki düşüncelerle tek basına başedemezsin bi uzman yardımı alman şart
inan bana çok faydası olacak bende senin gibiydim biraz daha farklısı su an hala devam ediyorum ve memnunum tavsiye ederim canım
 
KIZLAR YİNE SAAT GECENİN 2 BUÇUĞU GÖZLERİM ŞİŞMİŞ AĞLAMAKTAN İÇİMDEN Bİ SES ENİYİ ÇÖZÜM ÇEKİP GİTMEK KURTULMAK BU HAYATTAN DİYO HERKESİN Bİ DERDİ VARDIRYA BENİMKİSİDE AĞIR GELDİ ÜZERİME TAŞIYAMIYORUM ARTIK RABBİMİN GÜCÜNEDE GİTMESİN AMA KALDIRAMAYACAĞIM YÜKLER VAR OMUZUMDA DİYECEKSİNİZKİ DÜNYADA NE DERTLER VAR ÖLMEK çözüm DEĞİL YAŞAMAK LAĞZIM HAYAT ÇOK GÜZEL ama inanın BENİM İÇİN GERÇEKTEN ÖLMEKTEN BAŞKA ÇARE YOK HİÇBİR ZAMANDA OLMADI EMİNİM SİZDE OKUYUNCA BANA HAK VERECEKSİNİZ.....
gelelim hikayeme küçük bi kasabada büyüdüm öle AVM si olmayan hatta sineması bile olmayan bi tesadüf sonucu eşimle tanıştım eşim farklı bi şehirdendi önce görüşmek istedi ama sonra hatta nişandan sonra sıkıldı yada canı öle istedi heralde bilmiyorum nedenini ama ayrılalım dedi babamın vereceği tepkidende korktum birde ilk erkek arkadaşımdı ağlayarak hayır sensiz yaşayamam dedim saydı hakaret etti sonra boynumu büktüm ses çıkarmadım ama ailemede bunlardan hiç bahsetmedim hep onun karşısında ezik kaldım artık bilmiyorum acıdımı yoksa bana bağırıp çağırması ve benimde hep onun karşısında hep sessiz ezik kalmam onu yücelttimi hoşunamı gitti bigün tekrar aradı barışalım evlenelim dedi evlendik aslında benim enbüyük sorunum ezikliğim kendimi ifade edememem bunun tek sebebide sanırım babam çünkü o küçükken bize çok kötü davranırdı kendi ayaklarımız üzerinde durmayı hiç öğretmedi hep korkuturdu hatta zihinsel engelli kardeşimi bile benim kurallarıma uymuyorsun diye herzaman demirle döverdi hepimiz çok korkardık ondan hiçbirşey almazdı hiçbiryere götürmezdi.Okul yıllarımdada be hep böyleydim eziktim parmakla sayılacak kadar bile arkadaşım yoktu.Hiçbi ortama ayak sağlayamıyordum eşim benim ilk erkek arkadaşımdı sanal ortamda bi arkadaş vesilesiyle tanıştık yoksa yine olmazdı çünkü ondan önce hiç olmadı olamadı.
enbüyük sorunum şu Biri bana laf soktuğunda hakaret ettiğinde haksızlık ettiğinde cevabı yapıştıramıyorum hep tepkisiz kalıyorum dudaklarım titriyor bayılacak gibi oluyorum.ama hayatta şuna hep dikkat ettim herzaman hakkını koruyan dişli insanlar kazanıyor ben hakkımı savunamadığım için bu haldeyim neyse eşimle evlendik kabus dolu günler başladı dışarı çıkardık bi dalgınlıkla yanlışlıkla bişey unutsam sen salaksın aptalsın işe yaramazsın hep aynı şeyler işte itmeler kakmalar bi ara maddi sıkıntı yaşadık eşim git çalış yardım et biraz dedi bi işe başladım ordada kendime güvenim olmadı iş arkadaşlarım önce tanıştı sonra yavaş yavaş uzaklaştı nebiliyim rahat bi insan değilim sadece bişey sorduklarında cevap veriyorum kendi kendime konu açamıyorum havadan sudan konuşamıyorum biri bişey sorduğunda mantıklı cevaplar veremiyorum hakkımı koruyamıyorum iş arkadaşlarım kendi aralarında birbirlerine ev gezmesi yapar eğlenir bana teklif bile etmezlerdi işsahibinin bana karşı yaklaşımıda aynıydı hani böle kimsin sen der gibi inanın abartmıyorum iğrenç bi böceğe bakar gibi bakıyor şimdi siz diyeceksiniz sen kendini nasıl görürsen herkeste seni öyle görür ama inanın benim kendime saygım var aslında istesem çok mantıklı düşünürüm hakkımı da çkgüzel koruyabilirim buraya size anlattığım gibi sorunlarımıda paylaşabilirim ama insanlarla iletişim kuramıyorum olmuyor karşılıklı ilişkilerde çok zayıfım neyse işyerinde işsahibiyle toplantı yapardık diğer kızların fikrini alır sohbet eder bana hiç sormaz ben yokmuşum gibi davranırdı işsahibimizde bayandı ama benimle konuşacağı hiç ortak konu olmadı.hatta bi keresinde toplantıda fikrimi söylemeye çalıştım hemen kaşlarını çattı çok saçma dedi aynı fikri dolaylı yoldan işsahibinin çok sohbet ettiği şakalaştığı bi arkadaşımız farklı şekillerde sundu iş sahibi bayıldı ben de orda kalakaldım herzamanki gibi dut yemiş bülbül gibi sustum bu halimden nefret ediyorum hadi iş arkadaşları neysede onları belli bir süre sonra belkide hiç görmeyeceğim Bana en acı gelen görümcemler eltim kayınvalidem kısacası eşimin ailesi işte onları bi ömür byu görmeye mahkümum ayrı şehirlerde olmamıza rağmen onlara sık sık gideriz eşim öyle ister benim aileme ise kırk yılda bir 3yıllık evliyim belkide sadece bikez benim ailem hiç aramaz bende aramak istemem zaten babam düğünüme bile gelmedi eşimin memleketinde olmuştu düğünümüz eşim akdenizli sıcakta ben okadar yolu gelemem annen gelir yeter dedi tabi yine sustum.işte daha düğünde eşimin ailesi beni ezikledi enbaştan yani
birlikte olduğumuzda eşimin bütün ailesi görümce elti çocuklar kayınvalide filan hep laf açar ordan burdan konuşur ençok elti konuşur nabza göre şerbet verir işte hem yağ yakar hem laf sokar kayınvalide de görümcede onu çok sever bazen 4 kişi bi odada sohbet ederiz ben pek katılmam sadece sorarlarsa cevap veririm eltimin uykusu gelir numaradan siz devam edin ben biraz uzanacağı diye odasına gider benimle konuşmayacaklarını beni adam yerine koymayacaklarını bilir ve amacına ulaşır kayınvalide görümce beni hiç adam yerine koymazlar o gider gitmez hadi bizde yatalım derler uykuları gelmese bile benle oturmazlar.Eltim çok rahattır görümceme gittiğimizde dolapları açar yemek yapar kahkaha atar haa birde en önemli özelliği bana laf sokar işte şunu şöle yapsan şöle olur filan bilmişlik taslar çok güzel bi yemekte yapsam asla beğenmez ama asla olmamış filanda demez aacanım sen çalışıyosunya hani evde pek yemek filan yapamıyosun oyüzden bu kıvamda olması normal zamanla daha iyisini yaparsın filan der hem laf sokar hem hiç çaktırmaz bi garip işte tarzı bu yani.
Eltimin eşi eltime hiçbişey demez o kafasına göre davranır ama benim eşim beni hep aşşağlar bişeye kızığı zaman mesala eşim ben eltim ve eşi öyle gezmeye filan gittiğimizde eşim bişeye bozulmuşsa eltimlerle yanyana yürüdüğümüz halde onlar yanımızdayken bile eşim sessiz sessiz bana homurdanır elliyle kolumu sıkar iter çekiştirir öküz mal salak der gözlerim dolar dolar ağlayamam yaşlar gözümde büyür eltim sinsi sinsi gözüme bakar görmemezlikten duymamazlıktan gelir benim için böle gider hayat işte.eşim sinirlidir bilmiyorum belkide ben ona bu imkanı verdim canım çok yandığında bazen karşılık verirdim ama oda daha ileri gider bana el kaldırdı vee oan ölecek gibi olurdum ellerim bacaklarım titrerdi rengim solardı çok korkardım eşimin en büyük silahı ise ailemin ilgisiz davranması ve bana sahip çıkmamaları idi heralde her tartışmada defolup git der allah kahretsin sen gitsende yine benim başıma bela olursun düğüne gelmeyen baban 3 yıldır aramayan ananmı sahip çıkacak sana der şimdi diyeceksinizki öyle bi öküzün yanında ne işin var bu kadar büyük sorunların varken nelerle uğraşıyorsun ama inanın eşimden ayrılmak sorun değil ben bu karekterde olduğum sürece hakkımı koruyamadığım sürece herkesle aynı sıkıntıları yaşarım yaşıyorumda oyüzden benim en büyük sorunum bu.
işte böle bi hayat nebiliyim ölsem daha iyi olcak çünkü beni kimsenin taktığı filan yok acaba bu hayatta benimde güleceğm günler olurmu sizce bu mümkünmü ben de hayata yeniden doğabilirmiyim ölmek kurtuluş ama rabbimde verdiği canı kendisi almak ister sonra onun huzuruna çıktığımda eyy pısırık kulum sana verdiğim bedene hiç sahip çıkamadın herkese kendini ezdirdin ittiler kaktılar ensonundada sana verilen emanet canada kıydın şimdi ne hakla karşımdasın demezmi.belkide tek engelim bu oyüzden mutfaktaki gazı 10 dk sonra kapatıyorum ilaçlar avucumda kalıyor ahiretin yolundan hep geri dönüyorum bende çok isterdim eşim gibi babam gibi dimdik bi vücut olmayı görümcem gibi özlenmeyi değer görmeyi sevilmeyi herkes tarafından kabullenmeyi biliyorum ben hiç bi zaman yere okadar sağlam basamayacağım başım hep eğik olacak ama yinede sizlerden fikir istiyorum.Belki de sizi dinlemek bana çok iyi gelecek kıyafetinizle konuşmanızla duruşunuzla kısacası herşeyinizle karşı tarafa kendinizi nasıl gösterirsiniz herkesin kabullendiği davranışlar neler neden ben bunu yapamıyorum bende eltim gibi iş arkadaşlarım gibi rahat davranmak istiyorum ama olmuyor
mesala ben görümcemin buzdolabını açınca bişeymi istedin filan hemen soruyo mecburen açıklama yapıyorum çok kısık bi ses tonuyla kekeleyerek şeyyyy su bakmıştımda hımmm bak burda tezgahın üstünde sürahi var burdan iç sonrada dolaba koy diyor tabi bunu söylerken yüzüme bile bakmıyor 5 dk sonra eltim geliyor dolabı açıyor şarkı mırıldanarak ordan bi elma alıyor ısıra ısıra görümceme abla tatlı bi pasta filanmı yapsak balkona şöle yayılırız birde yanına kısır görümcem bi kahkaha atıyor hay sen çok yaşa hemen sen listeyi ver alayım ne alınacaksa diyor.Liste alınıyor ben balkonda tek başıma oturuyorum görümce ve elti mutfakta koyu bi sohbet ben bi ara yanlarına gidiyorum yardım edilecek bişey varmı diye hemen eltim atılıyor yoo bişey yok biz hallederiz sonra ben tekrar balkona dönüyorum o an eşim geliyo sen burda ne oturuyon misafir gibi millet mutfakta hazırlıyo sende utanmadan oturup yiyecekmisin diyo ite kaka beni mutfağa götürüyo o an görümce zıplıyo canım şu maydonozları filanda sen doğrarmısın iki kişiyle yetişmeyecek diyemiyorum işte kızlar az önce sordum abla biz hallederiz demiştiniz neoldu halledemedinizmi diyemiyorum sadece kuzu kuzu tamam diyorum aslında o an aklıma gelmiyo ama bi 5 dk sonra ne laflar geliyo ne laflar tabi iş işten çoktan geçmiş oluyo iş işten geçmesede söleyemiyorum işte bu örnekteki gibi bütün hayatım hep haksızlık hem umursamazlık herkes böle davranıyor bana biliyorum buna ben izin veriyorum ama tam tersini yapamıyorum bu yüzden canımdan bile vazgeçtim ama olmuyor
kızlar artık yoruldum bittim eşimin aşşağlamalarından eltimin parlayan gözlerinden sinsi tavırlarından görümcemin adam yerine koymayışlarından sürekli beni yönlendirmelerinden bütün çevremdkilerden bıktım yaşamak istemiyorum artık şuan öyle akıyorki gözyaşlarım ALLAHIMcanımı alsa kurtarsa beni bu hayattan ben neden böyle oldum diğer insanlar dan görünüş olarak hiç bi farkım yok ama dilsiz sağır tepkisiz bi karekterim neden bende tepkimi tavrımı koyamıyorum neden her ortamda virüslü gibi ayrılıyorum neden dikkate alınmıyorum neolur bana yardım edin hayatımda ilk defa sizler bana değer verip fikirlerinizi paylaşacaksınız bu bile yeter benim gözyaşlarımı dindirmeye
buda bi adımdır değilmi kızlar buda bi başlangıçtır buda bi değer vermektir.zaman ayıran dertlerime ortak olan yardım eden bütün arkadaşlardan Allah razı olsun şimdiden....


Canım ya inan upuzun yazını pür dikkat okudum.. üzülerek.. Kelimesi kelimesine anlayarak, senin yapın karakterin, belkide kötü bir geçmişin olmasından dolayı böyle çekingen bir yapıya sahipsin o belli fakat insanların sana yaklaşımı çok kötü.. Özellikle sevdiğin adam, eşin.. İnan canım benimde abimin eşi yengem aynen sen gibi çekingen suskundu.. hemde çok.. şuan onlar 4 yıllık evliler. Ve inan kutu gibi kızı bir açtık bir açtık şimdi susturamıyoruzz :) onun o çekingenliğini görmezden geldik tam tersi ailece sürekli üzerine düştük başı ağrısa hastaneye götürdük. Demek istediğim ilgi ve alaka gördüğünü hissetmesi. Gelirdi selam bile veremezdi çekingenliğinden mi bilemem ama ben özellikle ona saçma sapan olaylar anlatırdım yeter ki konuşsun yensin bunu dedim çünkü gerçekten toplum içinde neden hiç konuşmuyorsun diye üsteliyorlardı. Kendisi cevap vermese bile saatlerce konuşurdum. Gittiğim heryere onu davet ederdim. Çoğu kez hayır cevabını alırdım.. Ama 1 yıl 2 yıl 3 yıl derken.. 4 senede gerçekten açıldı kendiside. Mutfakta birşeyler yaparken yanımda dur derdim birşey yapmasa bile ki zaten sorardı ozaman şunlar yapılacak işte kafana göre yap sen derdim. 2 saat aralıksız susmadan ondan cevap almadan birşeyler anlattığımı bilirdim, birşeyler yapacağım zaman ona sorardım yenge bunu böyle yapayım mı büyüğümsün akıl ver derdim.. Oda hep mantıklı cevaplar verirdi. kendini değerli göstermeye calısırdım ki zaten değerliydi benim yanımdada ailemin yanındada, sadece farkında değildi ne yapsak görmezdi, ama kendiside anladı zamanla. Abim ona karşı çook çok iyiydi seviyorduda,halada öyle tabi :) suan gerçekten hakkını savunabilen konuskan biri oldu çıktı. Bazen sus diyorum susmuyor inan :) ama suç sende değil senin çevrendekilerde, ben senin yerinde olsam onların inadına konusurdum bence birazda inatçı olman gerekiyor.. Umarım herşey yoluna girer :KK66:
 
bukadar iyi kendini sorunlarını akıcı bi şekilde anlatan biri nasıl olurda bu yazdıklarını yaşar nasıl insanlar karşısında kitlenir. bu bana garip geldi. inşallah konu sahte değildir. çünkü sonuna kadar okudum anlamaya çalıştım hep böyle olup sonunda sahte çıkıyo ya sinir oluyorum.

eğerki konun yaşadıkların gerçekse canım. muhtaç olduğun kudret damarlarındaki asil kanda mevcuttur diyorum. sen o elti görümce kocan varya 4 e böler 5le çarparsın kendine güven ama birden açılma ufak ufak açılki şok etksi yapmasın. eşin hiçmi kusurlu hareket etmiyo. onun bilmeyip senin bildiğin hiçmi bişey yok.

benimkide bi ara arardı ha bire bende açıklar. dilim sürçse ha bire kafa bulur. matematikte iyidir hızlıdır ben yapamayınca kafa bulur. bende baya kötü hissettim kendimi ama ben hiç aramazdım onda eksik. sonra dedim aynısıı yap sende. bende tarihte iyiyimdir. coğrafyada ondan iyidir. ülkelerle ilgili biçok bilgi var bildiğim. bi kaç ortaya karışık salata misali anlatımları oldu hayır o değil bu dedim inatla en son beni bezdirmeye çalışınca dedim evde nette araştırıcaz her seferinde nete bakarken yüzü kızardı. artık ben kendimden emn şu aslın da şöyle diyosam yaa ben yanlış biliyom herhalde aklımda öyle kalmış der.

mesela bidona. vidon.

sifona. şifon der. anneside aynısını der herhalde ondan kaptılark bütün kardeşler aynı.

ilk eşime bana yaptığının nasıl bişey olduğunu anlatmak için nemi yaptım
bigün tv izliyoruz belgeselde bidona peynir salamurası yapıyolar. eşim dedi böyle bii VİDONA salamura peynir alsak bozulurmu evde. bende dedim bozulur. ama onlarınki bozulmuyo dedi. dedim onlar BİDONA koymuş bizde BİDONA koyarsak bozulmaz. ogün annesine gittik orda bunu kahkahalarla anlattım. anneside hatta vidon değilmi o diyince ben yine baya gldüm. böyle bi kaç ataktan sonra eşim dişe diş olduğumu anlayınca bi kusur yakalasa bile kapıyo çenesini.
sizin bi güvenceniz var eşinizle dişe diş kana kan kapışabiliyorsunuz benim eşim böle bi durumda olsa kan çıkar kan okadar sinirlenirki evde nekadar eşya var yere fırlatır parçalar biraz daha üzerine gidersem fiziksel şiddet uygular
 
Canım ya inan upuzun yazını pür dikkat okudum.. üzülerek.. Kelimesi kelimesine anlayarak, senin yapın karakterin, belkide kötü bir geçmişin olmasından dolayı böyle çekingen bir yapıya sahipsin o belli fakat insanların sana yaklaşımı çok kötü.. Özellikle sevdiğin adam, eşin.. İnan canım benimde abimin eşi yengem aynen sen gibi çekingen suskundu.. hemde çok.. şuan onlar 4 yıllık evliler. Ve inan kutu gibi kızı bir açtık bir açtık şimdi susturamıyoruzz :) onun o çekingenliğini görmezden geldik tam tersi ailece sürekli üzerine düştük başı ağrısa hastaneye götürdük. Demek istediğim ilgi ve alaka gördüğünü hissetmesi. Gelirdi selam bile veremezdi çekingenliğinden mi bilemem ama ben özellikle ona saçma sapan olaylar anlatırdım yeter ki konuşsun yensin bunu dedim çünkü gerçekten toplum içinde neden hiç konuşmuyorsun diye üsteliyorlardı. Kendisi cevap vermese bile saatlerce konuşurdum. Gittiğim heryere onu davet ederdim. Çoğu kez hayır cevabını alırdım.. Ama 1 yıl 2 yıl 3 yıl derken.. 4 senede gerçekten açıldı kendiside. Mutfakta birşeyler yaparken yanımda dur derdim birşey yapmasa bile ki zaten sorardı ozaman şunlar yapılacak işte kafana göre yap sen derdim. 2 saat aralıksız susmadan ondan cevap almadan birşeyler anlattığımı bilirdim, birşeyler yapacağım zaman ona sorardım yenge bunu böyle yapayım mı büyüğümsün akıl ver derdim.. Oda hep mantıklı cevaplar verirdi. kendini değerli göstermeye calısırdım ki zaten değerliydi benim yanımdada ailemin yanındada, sadece farkında değildi ne yapsak görmezdi, ama kendiside anladı zamanla. Abim ona karşı çook çok iyiydi seviyorduda,halada öyle tabi :) suan gerçekten hakkını savunabilen konuskan biri oldu çıktı. Bazen sus diyorum susmuyor inan :) ama suç sende değil senin çevrendekilerde, ben senin yerinde olsam onların inadına konusurdum bence birazda inatçı olman gerekiyor.. Umarım herşey yoluna girer :KK66:




Sevgili merfem sizi ve ailenizi tanimasamda yaptiklarinizin benlen ,bizlen bi alakasi olmasada dua ediyorumki bu cabalarinizdan dolayi
sizden Allah razi olsun.
Bu konuyu takip ediyordum. Cunku bende asagi yukari bu konuyu acan kisi gibiyim.
Ailenizle bi sekilde konusabiliyorsunuz, anlatamasanizda karsinizdaki anneniz muhakkak sizin bihareketinizden ,bakisinizdan halinizi anliyo.
Okul yada is arkadasi cegingensin ,sessizsin onlar bunu bir sure sonra anliyo ve bunu bicogu kullanmaya calisiyo.hadi onlarida degistirebiliyorsun.sirani isini degistirirsin kurtulursun.
Ya evlendikten sonra normaldede olmasi gereken herdaim guvenecegin ,sirtini emin yaslaya bilecegin ,herzaman senin yaninda olmasi gereken esinde bunu kullaniyorsa vede esinin ailesi konu sahibinin birebir anlattigi gibi o muameleyi yapiyosa. Cok cook icler acisi bidurum. İnsan kendini okadar kotu hissediyorki , onedenle yasayan bilir ve ben bikez daha sizden Allah razi olsun diyorum.

Konu sahibininde Allah yardimcisi olsun. ..
 
1 hafta önce açtığım konumu takip edemediğim için ve sizlere cevap veremediğim için kusura bakmayın neolur,gündüzleri çalışıyorum akşamlarıda genelde eşim nette oluyo ben elime aldığımdada hemen yanıma geliyo napıyosun filan diye takip ediyo buraya yazdığımı görüpte bikez daha karşısında ezik duruma düşmek istemiyorum zaten hakaret etmek huzursuzluk çıkarmak için fırsat arıyor.öncelikle şunu söleyim hiçbir konu benim yaşadıklarım kadar gerçek olamaz konu sahte diyen arkadaşlar siz hiç 6 yaşındayken gözlerinizin önünde annenizin kafasına babanız tarafından taş biblo fırlatıldımı veya hamile anneniz bebeğini düşürene kadar yerlerde sürüklenerek dövüldümü benim babam aslında babam derken utanıyorum insan değildi tamam ama benim o küçücük bedenimde ruhumda hayellerimde öyle bir iz bıraktıki simsiyah bi kabus bitmeyecek bi korku bi ızdırap;
belkide benim eşim görümcem eltim v.b. Hepsi çoğu insan tarafından yola getirilecek karekterler ama ben bunu asla yapamıyorum yine geçmişe dönüyorum kızlar bundan yıllar önce ben 9 yaşındaydım ablamda 16 filan ablamın tam ergenlik çağıydı güzel güzel giymek istiyordu arkadaşlarına özeniyordu bigün bayram arifesiydi ablam bi kız arkadaşıyla bizim bahçada sohbet ediyodu ozaman ispanyol paça pantolon çok modaydı bütün gençler ondan almak istiyordu özelliklede ablam çok istiyordu ama babamın korkusundan hiçbişey söleyemiyordu arkadaşına anlatıyordu o pantalondan bulsam hemen alıcam diye bizde ogün babannemle bayram şekeri filan almaya dışarı çıkmıştık tesadüfen o pantolondan görmüştüm tamda ablamın arkadaşlarına saatlerce anlattığı gibiydi rengi bedeni herşeyi babanneme anlattım ablama alalım neolur babanne dedim tamam yarın gelip alırız dedi eve döner dönmez ablamın yanına koştum yanında akadaşlarıda vardı ablaaaa senin istediğin pantolondan var aynısı yarın sana babannem alacak diye hem sevinç çığlıkları atıyordum hemde ablama müjde veriyordum çocukluk işte 9 yaşındayım işte tamda o an arkamda psikopat babamı gördüm insanların öfkelendiğinde suratını çok iyi tanıyorum kıpkırmızı oluyor suratları sanki gözlerinden ateş çıkıyor babam kocamandı tıpkı bir dev gibi bense 9 yaşında suçumda sacede ablama gelip pantolon gördük dememdi çünkü bizim paramız yoktu bu pantolonu almak gereksiz bi masraftı babam ogün öyle bi hırpaladıki beni ne annem ne babaannem ne başkası babamın korkusundan engel olmadı iki burnumdanda kan geliyordu lavobonun karşısında burnumu yıkarken hala sayıklıyorum anne pantolon görmedim abla pantolon görmedim yemin ederim görmedim 2 ay filan etkisinden kurtulamamıştım bunu ancak birebir yaşayan anlar.
Aradan yıllar geçti ve şimdi aynı ben yine şiddet görüyorum bu sefer fiziksel değil ama hakaret laf sokmalar aşşağlamalar hep aynı şekilde devam ediyor hiçbirşey değişmedi yani keşke bütün bunları geri püskürdebilsemde yıllarca içime oturan acım hafiflese ama neyazıkki bunu asla başaramıyorum daha 5 ay önce kayınvalidem yaptı yapacağını bayram ziyaretine gittik meşhur bir yemek odası var genelde misafirleri orda ağırlıyor biz girer girmez aynı yeni temizlik yaptım bayramda gelen giden olur siz küçük odaya yerleşin dağılmasın o oda dedi bayramın ikinci günü eltimler geldi çat kapı tabi sorgusuz sualsiz hemen o güzel temiz geniş yemek odasına geçtiler yerleştiler bi güzel kahvaltı hazırlanıyor yemekler yapılıyor yine ben ikinci plandayım bütün bunlar yetmezmiş gibi birde kayınvalide olacak kadın giderayak bana iftira attı dünakşam buzdolabının kapağını açık unutmuşsun hep buzları akmış içindeki etler mahvolmuş buraya geldiğinde bidaha daha dikkatli ol dedi ima filan etmedi yani yüzüme karşı açık açık eşim olacak adam herzamanki gibi duymamazlıktan geldi ama ben asla dolabı açmadım asla ban öyle bişey yapmadım ben bidaha gitmeyim evine diyemi yaptı bunu bilmiyorumm...
Ne istiyorum biliyormusunuz kızlar birkez olsun karşıdaki insana kendimi farkettirmek değer görmek herkes bişeyler isteryaa kiminin maddi kiminin manevi istekleri vardır işte benimde yüce rabbimden isteğim bu acaba benimde bi hayatım olurmu bende toplumda kendimi değerli hissettirebilirmiyim önce bunu aşmam lazım bana eziyet eden insanlarla kana kan dişe diş savaşmam lazım ancak savaştan galip geldiğimde boşanma yeni hayat kurma aşamasına gelmem lazım..
Işte tamda bu noktada sizlerin yardımlarına ihtiyacım var görümce elti kayınvalide arkadaş çavresi bunlara karşı nasıl bi tutum sergilemeliyim onlar artık aylarca yıllarca beni ezik tanıdı aşşağladı şimdi ne söylesemde umursamazlar yada daha çok üstüme gelirler onların canını nasıl yakabilirim tıpkı onlar gibi çaktırmadan sinsice işte tek sorunum bu şakayla karışık laf vurma yüze gülüp arkadan sallama sinirlenince dünyayı başına yıkma iftira atma ben nasıl bukadar çirkef olabilirim çok ciddiyim gerçekten bikez olsun iğrenç olmak istiyorum bikez olsun çirkef olmak istiyorum bikez olsun içimin soğumasını acımın dinmesini istiyorum bunu nasıl başaracağım nasıl...?
 
canım benim senin yanında seni anlayacak sana bir yol gösterecek sosyalleştirecek gerektiğinde koruyup kollayacak biri olmalı.keşke aynı şehirde olsak ben sana her türlü desteği verirdim.izmirdeyim ben.

bence ilk yapman gerek bir psikolog ya da pskiyatrla görüşmen.bunu ancak bu şekilde aşabilirsin. ya da fırsatın varsa çeşitli kurslara yazıl sosyalleş insan içine karış.

anladıgım kadarıyla bebeginiz yok sakın yapmayı aklından bile geçirme.birde çocuk olursa iyice yapayalnız kalır hareket edemezsin.eşinle bu evliliğin uzun sürmeyeceği belli.küçük ama kararlı adımlarla ilerlemelisin.öncelikle psikologa git gerisi kolaylıkla çözülecek.herşeyin çöüzümü var ölümden başka.yeterki iste.

burada o kadar güzel yazıyorsun ki demek kendini ifade edebiliyorsun.bunu birde yüksek sesle söyleyebilmelisin.geç aynanın karşına bunları yüksek sesle aynada gözlerinin içine bakarak söyle.önce kendine inanmalısın.keşke yanımda olbilseydin:
 
Icimden ne gecti biliyor musunuz, keske size daha cok ozen gosteren, kollayan, guven veren, elinizden tutan biriyle evlenseymissiniz.

Zaten cocukluk travmasi yetmiyormus gibi bir de hic yoktan elti, kv, gorumce vs. ler basiniza cikmis Keske su insanlarla ugrasmak yerine hayati guzelce beraber yasayacaginiz, el ele tutusup dertsiz tasasiz olacaginiz birinin yaninda olsaydiniz..Icimden o evden cikin gidin, bu insanlara katlanmak zorunda degilsiniz demek geliyor ama biliyorum ki yuva yikmak kolay degil. (sizin anlattiklariniz benim icin bosanma sebebi olurdu ama sizin icin olmayabilir tabi)
 
canım benim senin yanında seni anlayacak sana bir yol gösterecek sosyalleştirecek gerektiğinde koruyup kollayacak biri olmalı.keşke aynı şehirde olsak ben sana her türlü desteği verirdim.izmirdeyim ben.

bence ilk yapman gerek bir psikolog ya da pskiyatrla görüşmen.bunu ancak bu şekilde aşabilirsin. ya da fırsatın varsa çeşitli kurslara yazıl sosyalleş insan içine karış.

anladıgım kadarıyla bebeginiz yok sakın yapmayı aklından bile geçirme.birde çocuk olursa iyice yapayalnız kalır hareket edemezsin.eşinle bu evliliğin uzun sürmeyeceği belli.küçük ama kararlı adımlarla ilerlemelisin.öncelikle psikologa git gerisi kolaylıkla çözülecek.herşeyin çöüzümü var ölümden başka.yeterki iste.

burada o kadar güzel yazıyorsun ki demek kendini ifade edebiliyorsun.bunu birde yüksek sesle söyleyebilmelisin.geç aynanın karşına bunları yüksek sesle aynada gözlerinin içine bakarak söyle.önce kendine inanmalısın.keşke yanımda olbilseydin:

Canım çocuk yapma demişsin buna katılıyorum ama şöyle de bir durum var.Ben de 3.5 yıllık evliyim.1.5 yıl isteyerek çocuk yapmadık hamilelikle beraber 2 yıl çocuksuz evlilik hayatım oldu.Bu 2 yıl içerisinde eşim değil ama ailesi bana çok kötü davranıyordu.1 tane görümcem var onun eşi bile benim eşimin kayınvalidemlerin yanında bana laf sokuyurdu ama eşimin gıkı bile çıkmıyordu.birkeresinde bana herkesin içinde açık bir bayan olduğum için (ki onların yanında uzun etek,uzun kollu bluz giyiniyorum.sadece saçlarım açıktı) çocuklarıma kötü örnek oluyor,buna söyleyin başını örtsün dedi. eşim kapanmamı istememesine rağmen tek kelime dahi etmedi. ne eşim ne de anne babası... bir gün de 8 aylık hamileyim kayınvalide ameliyat olmuş ona bakmaya gittim.4 öğün yemeklerini evin işini yapmama rağmen kayınbabam neden kaynanamın yanına sık sık gidip ona moral vermiyorum diye eşimin yanında bana demediğini bırakmadı.seni bu evde istemiyoruz deyip evden kovdu.eşim yine ses çıkarmadı,aldı beni eve gittik. velhasıl dünyalar tatlısı bir oğlum oldu,sonra eşimde yavaş yavaş değişimler başladı.evde bardağa suyunu döküp içemeyen adam ev işlerinde,çocuk bakımında bana hep yardımcı oldu.ailesi artık benim hakkımda en ufak laf etse yüzlerine karşı sizi silerim ama eşimden asla vazgeçmem diyor.tabi bu süre zarfında bende de çok değişiklik oldu.Artık en ufak laf sokmalarına bile dönüp cevap veriyorum.çünkü eşim destekçim ya bunun bilincindeyken daha rahat hareket ediyorum. eşimle bile en ufak bir tartışmamız olsa seni terkederim diyorum,korkusundan ne yapacağını şaşırıyor.Hadi seni tatile götüreyim,annenlere göndereyim,şunu yapalım bunu yapalım da kafan dağılsın falan diyor mesela... neyse diyeceğim o ki benim hayatımı Rabbimin bana hediyesi olan biricik oğlum değiştirdi. kesinlikle çocuk yapsın demiyorum tabi ama benim hayatımda böyle bir değişiklik yarattığı için paylaşmak istedim. Adamın içinde öküzlük varsa zaten çocuk anca annesinin kaderini yaşar...
 
Herkese hakettiği karşılığı verebilmek gerçekten önemli
Özgüvenli olmak kendi düşüncelerini önemsemek gerekiyor
ve hayatını başkasıyla değiştirmeyi istememek...
Siz de sosyal fobi olduğunu düşünüyorum bi uzmana gitmek şart
ama sizin de değişimi istemeniz lazım
umarım herşey düzelir
sizin için dua edicem
gelişmelerden haberdar edin bizi
ve bir an önce harekete geçin
 
Canım benim sana önerim bu konuda yardım al.İlla para vermen gerekmez.Her yerde Rehberlik Araştırma Merkezleri var.Orada psikolojik danışmanlar görev alıyor.Bu konuda destek alabilirsin.Birden bu hakkını arayamam sorunu geçmez ama emin ol çevremde senin gibi olup sonradan kendini geliştiren arkadaşlarım var.Kendine bir liste yap önce seni rahatsız eden davranışlarını,değiştirmek istediğin davranışları öncelik ve senin için önem derecesine göre sırala.Sana en az zor gelen durumla ilgili çalışmaya başla.Zaten Rehb.Arş.Merk.ne gidersen yardımcı olurlar.Örneğin en az rahatsız olduğun konuyla ilgili evde nasıl tepki vereceğinle ilgili canlandırma yap,kullanacağın sözleri belirle.Denemeye başla. Bu seçeneklerden sadece biri.Ben inanıyorum biraz cesaretle halledersin
 
bu tarz karşısındakini ezerek üstünlük taslayan insanlar genelde ufacık bir tepki gördüklerinde geri çekilirler. bence eşinizin ve ailesinin karşısında kesinlikle ezik durmayın. ilk etapta lafı cuk diye oturtmak mümkün olmayabilir. bunu yapabilmek için çok rahat olmanız, çekingen olmamanız gerekir. önce eltiyle görümceden başlayın. size laf soktuklarında kesinlikle üzgün ezik bir ifade takınmayın. küçümser bir surat ifadesiyle hıh.. diyip arkanızı dönün mesela. kendi kendinize söylenir gibi tövbe... saçmalığa bak... salak mıdır nedir... vs gibi kendi kendinize söylenir gibi yapın. çemkirmelerine sebep olmayın şu aşamada baş edemeyebilirsiniz. bir de ben çok gerildiğim ortamda sakız çiğnemeyi denerdim. eğer karşınızdakiler sizi saygısızlıkla suçlamayacaklarsa alın ağzınıza bir sakız, rahat rahat çiğneyin. eltiniz görümcenizin yanında neşeli olmaya çalışın. onlar anladığım kadarıyla sizi sıkıcı buluyor ve bu yüzden küçümsüyor. hiç lafa karışmasanız bile rahat rahat kahkaha atmaya çalışın. yani önce şu tavırlarınızdaki gerginliği atmaya bakın. laf sokmayı bundan sonra yapın. zaten hareketleriniz rahatlarsa kendiliğinden laf sokmaya başlayacaksınızdır. önceleri söyleyeceklerinizin çok iyi provasını yapın. onların verebileceği her cevaba karşı siz de bir cevap hazırlayın ve söyleceğinizi söyleyip konuyu hemen kapatın. uzatmaya çalışırlarsa "neyse uzatmaya gerek yok" falan diyin. söylediklerinizin mantıklı olmasına da takılmayın. böyle insanların derdi sadece karşısındakine kendini kötü hissettirmek. mantığına falan bakmazlar. siz de mantıklı mı değil mi dert etmeyin.

Eşinize gelince, bazı insanları karşısındakinin bu denli sessiz kalması sinir edebilir. bence eşiniz daha güçlü duran bir eş istiyor. bir şey yapınca susup kalmayın. "n'apıyosun, bu ne şimdi, ne bağırıyosun, biz de biliyoruz neyin ne olduğunu, benim de var bi bildiğim" falan gibi tepkinizi verin. azcık sesinizi çıkarın ama yine de onu sinirlendirecek şeyler yapmayın, damarına basmayın. siz tepki vermedikçe üzerinize gidiyor o anladığım kadarıyla. güveniniz arttıkça da onun hatalarını yüzüne vurmaya başlarsınız. ben eminim ki en son da "çeker giderim seni mi takcam" kıvamına geleceksiniz.

biz zamanlar ben de sizin gibiydim. kimseye laf söyleyemiyordum ama evlenmeden bunu aştım. şimdi de sivri dilim yüzünden eşimin ailesiyle başım dertte. gördüğüm yanlışı direk söyluyorum. o da hoş karşılanmıyor ama ne yapayım kantarın topuzuna kaçırdım ya çok sessiz oluyorum ya da böyle pat pat her şeyi söyleyen oluyorum
 
KIZLAR YİNE SAAT GECENİN 2 BUÇUĞU GÖZLERİM ŞİŞMİŞ AĞLAMAKTAN İÇİMDEN Bİ SES ENİYİ ÇÖZÜM ÇEKİP GİTMEK KURTULMAK BU HAYATTAN DİYO HERKESİN Bİ DERDİ VARDIRYA BENİMKİSİDE AĞIR GELDİ ÜZERİME TAŞIYAMIYORUM ARTIK RABBİMİN GÜCÜNEDE GİTMESİN AMA KALDIRAMAYACAĞIM YÜKLER VAR OMUZUMDA DİYECEKSİNİZKİ DÜNYADA NE DERTLER VAR ÖLMEK çözüm DEĞİL YAŞAMAK LAĞZIM HAYAT ÇOK GÜZEL ama inanın BENİM İÇİN GERÇEKTEN ÖLMEKTEN BAŞKA ÇARE YOK HİÇBİR ZAMANDA OLMADI EMİNİM SİZDE OKUYUNCA BANA HAK VERECEKSİNİZ.....
gelelim hikayeme küçük bi kasabada büyüdüm öle AVM si olmayan hatta sineması bile olmayan bi tesadüf sonucu eşimle tanıştım eşim farklı bi şehirdendi önce görüşmek istedi ama sonra hatta nişandan sonra sıkıldı yada canı öle istedi heralde bilmiyorum nedenini ama ayrılalım dedi babamın vereceği tepkidende korktum birde ilk erkek arkadaşımdı ağlayarak hayır sensiz yaşayamam dedim saydı hakaret etti sonra boynumu büktüm ses çıkarmadım ama ailemede bunlardan hiç bahsetmedim hep onun karşısında ezik kaldım artık bilmiyorum acıdımı yoksa bana bağırıp çağırması ve benimde hep onun karşısında hep sessiz ezik kalmam onu yücelttimi hoşunamı gitti bigün tekrar aradı barışalım evlenelim dedi evlendik aslında benim enbüyük sorunum ezikliğim kendimi ifade edememem bunun tek sebebide sanırım babam çünkü o küçükken bize çok kötü davranırdı kendi ayaklarımız üzerinde durmayı hiç öğretmedi hep korkuturdu hatta zihinsel engelli kardeşimi bile benim kurallarıma uymuyorsun diye herzaman demirle döverdi hepimiz çok korkardık ondan hiçbirşey almazdı hiçbiryere götürmezdi.Okul yıllarımdada be hep böyleydim eziktim parmakla sayılacak kadar bile arkadaşım yoktu.Hiçbi ortama ayak sağlayamıyordum eşim benim ilk erkek arkadaşımdı sanal ortamda bi arkadaş vesilesiyle tanıştık yoksa yine olmazdı çünkü ondan önce hiç olmadı olamadı.
enbüyük sorunum şu Biri bana laf soktuğunda hakaret ettiğinde haksızlık ettiğinde cevabı yapıştıramıyorum hep tepkisiz kalıyorum dudaklarım titriyor bayılacak gibi oluyorum.ama hayatta şuna hep dikkat ettim herzaman hakkını koruyan dişli insanlar kazanıyor ben hakkımı savunamadığım için bu haldeyim neyse eşimle evlendik kabus dolu günler başladı dışarı çıkardık bi dalgınlıkla yanlışlıkla bişey unutsam sen salaksın aptalsın işe yaramazsın hep aynı şeyler işte itmeler kakmalar bi ara maddi sıkıntı yaşadık eşim git çalış yardım et biraz dedi bi işe başladım ordada kendime güvenim olmadı iş arkadaşlarım önce tanıştı sonra yavaş yavaş uzaklaştı nebiliyim rahat bi insan değilim sadece bişey sorduklarında cevap veriyorum kendi kendime konu açamıyorum havadan sudan konuşamıyorum biri bişey sorduğunda mantıklı cevaplar veremiyorum hakkımı koruyamıyorum iş arkadaşlarım kendi aralarında birbirlerine ev gezmesi yapar eğlenir bana teklif bile etmezlerdi işsahibinin bana karşı yaklaşımıda aynıydı hani böle kimsin sen der gibi inanın abartmıyorum iğrenç bi böceğe bakar gibi bakıyor şimdi siz diyeceksiniz sen kendini nasıl görürsen herkeste seni öyle görür ama inanın benim kendime saygım var aslında istesem çok mantıklı düşünürüm hakkımı da çkgüzel koruyabilirim buraya size anlattığım gibi sorunlarımıda paylaşabilirim ama insanlarla iletişim kuramıyorum olmuyor karşılıklı ilişkilerde çok zayıfım neyse işyerinde işsahibiyle toplantı yapardık diğer kızların fikrini alır sohbet eder bana hiç sormaz ben yokmuşum gibi davranırdı işsahibimizde bayandı ama benimle konuşacağı hiç ortak konu olmadı.hatta bi keresinde toplantıda fikrimi söylemeye çalıştım hemen kaşlarını çattı çok saçma dedi aynı fikri dolaylı yoldan işsahibinin çok sohbet ettiği şakalaştığı bi arkadaşımız farklı şekillerde sundu iş sahibi bayıldı ben de orda kalakaldım herzamanki gibi dut yemiş bülbül gibi sustum bu halimden nefret ediyorum hadi iş arkadaşları neysede onları belli bir süre sonra belkide hiç görmeyeceğim Bana en acı gelen görümcemler eltim kayınvalidem kısacası eşimin ailesi işte onları bi ömür byu görmeye mahkümum ayrı şehirlerde olmamıza rağmen onlara sık sık gideriz eşim öyle ister benim aileme ise kırk yılda bir 3yıllık evliyim belkide sadece bikez benim ailem hiç aramaz bende aramak istemem zaten babam düğünüme bile gelmedi eşimin memleketinde olmuştu düğünümüz eşim akdenizli sıcakta ben okadar yolu gelemem annen gelir yeter dedi tabi yine sustum.işte daha düğünde eşimin ailesi beni ezikledi enbaştan yani
birlikte olduğumuzda eşimin bütün ailesi görümce elti çocuklar kayınvalide filan hep laf açar ordan burdan konuşur ençok elti konuşur nabza göre şerbet verir işte hem yağ yakar hem laf sokar kayınvalide de görümcede onu çok sever bazen 4 kişi bi odada sohbet ederiz ben pek katılmam sadece sorarlarsa cevap veririm eltimin uykusu gelir numaradan siz devam edin ben biraz uzanacağı diye odasına gider benimle konuşmayacaklarını beni adam yerine koymayacaklarını bilir ve amacına ulaşır kayınvalide görümce beni hiç adam yerine koymazlar o gider gitmez hadi bizde yatalım derler uykuları gelmese bile benle oturmazlar.Eltim çok rahattır görümceme gittiğimizde dolapları açar yemek yapar kahkaha atar haa birde en önemli özelliği bana laf sokar işte şunu şöle yapsan şöle olur filan bilmişlik taslar çok güzel bi yemekte yapsam asla beğenmez ama asla olmamış filanda demez aacanım sen çalışıyosunya hani evde pek yemek filan yapamıyosun oyüzden bu kıvamda olması normal zamanla daha iyisini yaparsın filan der hem laf sokar hem hiç çaktırmaz bi garip işte tarzı bu yani.
Eltimin eşi eltime hiçbişey demez o kafasına göre davranır ama benim eşim beni hep aşşağlar bişeye kızığı zaman mesala eşim ben eltim ve eşi öyle gezmeye filan gittiğimizde eşim bişeye bozulmuşsa eltimlerle yanyana yürüdüğümüz halde onlar yanımızdayken bile eşim sessiz sessiz bana homurdanır elliyle kolumu sıkar iter çekiştirir öküz mal salak der gözlerim dolar dolar ağlayamam yaşlar gözümde büyür eltim sinsi sinsi gözüme bakar görmemezlikten duymamazlıktan gelir benim için böle gider hayat işte.eşim sinirlidir bilmiyorum belkide ben ona bu imkanı verdim canım çok yandığında bazen karşılık verirdim ama oda daha ileri gider bana el kaldırdı vee oan ölecek gibi olurdum ellerim bacaklarım titrerdi rengim solardı çok korkardım eşimin en büyük silahı ise ailemin ilgisiz davranması ve bana sahip çıkmamaları idi heralde her tartışmada defolup git der allah kahretsin sen gitsende yine benim başıma bela olursun düğüne gelmeyen baban 3 yıldır aramayan ananmı sahip çıkacak sana der şimdi diyeceksinizki öyle bi öküzün yanında ne işin var bu kadar büyük sorunların varken nelerle uğraşıyorsun ama inanın eşimden ayrılmak sorun değil ben bu karekterde olduğum sürece hakkımı koruyamadığım sürece herkesle aynı sıkıntıları yaşarım yaşıyorumda oyüzden benim en büyük sorunum bu.
işte böle bi hayat nebiliyim ölsem daha iyi olcak çünkü beni kimsenin taktığı filan yok acaba bu hayatta benimde güleceğm günler olurmu sizce bu mümkünmü ben de hayata yeniden doğabilirmiyim ölmek kurtuluş ama rabbimde verdiği canı kendisi almak ister sonra onun huzuruna çıktığımda eyy pısırık kulum sana verdiğim bedene hiç sahip çıkamadın herkese kendini ezdirdin ittiler kaktılar ensonundada sana verilen emanet canada kıydın şimdi ne hakla karşımdasın demezmi.belkide tek engelim bu oyüzden mutfaktaki gazı 10 dk sonra kapatıyorum ilaçlar avucumda kalıyor ahiretin yolundan hep geri dönüyorum bende çok isterdim eşim gibi babam gibi dimdik bi vücut olmayı görümcem gibi özlenmeyi değer görmeyi sevilmeyi herkes tarafından kabullenmeyi biliyorum ben hiç bi zaman yere okadar sağlam basamayacağım başım hep eğik olacak ama yinede sizlerden fikir istiyorum.Belki de sizi dinlemek bana çok iyi gelecek kıyafetinizle konuşmanızla duruşunuzla kısacası herşeyinizle karşı tarafa kendinizi nasıl gösterirsiniz herkesin kabullendiği davranışlar neler neden ben bunu yapamıyorum bende eltim gibi iş arkadaşlarım gibi rahat davranmak istiyorum ama olmuyor
mesala ben görümcemin buzdolabını açınca bişeymi istedin filan hemen soruyo mecburen açıklama yapıyorum çok kısık bi ses tonuyla kekeleyerek şeyyyy su bakmıştımda hımmm bak burda tezgahın üstünde sürahi var burdan iç sonrada dolaba koy diyor tabi bunu söylerken yüzüme bile bakmıyor 5 dk sonra eltim geliyor dolabı açıyor şarkı mırıldanarak ordan bi elma alıyor ısıra ısıra görümceme abla tatlı bi pasta filanmı yapsak balkona şöle yayılırız birde yanına kısır görümcem bi kahkaha atıyor hay sen çok yaşa hemen sen listeyi ver alayım ne alınacaksa diyor.Liste alınıyor ben balkonda tek başıma oturuyorum görümce ve elti mutfakta koyu bi sohbet ben bi ara yanlarına gidiyorum yardım edilecek bişey varmı diye hemen eltim atılıyor yoo bişey yok biz hallederiz sonra ben tekrar balkona dönüyorum o an eşim geliyo sen burda ne oturuyon misafir gibi millet mutfakta hazırlıyo sende utanmadan oturup yiyecekmisin diyo ite kaka beni mutfağa götürüyo o an görümce zıplıyo canım şu maydonozları filanda sen doğrarmısın iki kişiyle yetişmeyecek diyemiyorum işte kızlar az önce sordum abla biz hallederiz demiştiniz neoldu halledemedinizmi diyemiyorum sadece kuzu kuzu tamam diyorum aslında o an aklıma gelmiyo ama bi 5 dk sonra ne laflar geliyo ne laflar tabi iş işten çoktan geçmiş oluyo iş işten geçmesede söleyemiyorum işte bu örnekteki gibi bütün hayatım hep haksızlık hem umursamazlık herkes böle davranıyor bana biliyorum buna ben izin veriyorum ama tam tersini yapamıyorum bu yüzden canımdan bile vazgeçtim ama olmuyor
kızlar artık yoruldum bittim eşimin aşşağlamalarından eltimin parlayan gözlerinden sinsi tavırlarından görümcemin adam yerine koymayışlarından sürekli beni yönlendirmelerinden bütün çevremdkilerden bıktım yaşamak istemiyorum artık şuan öyle akıyorki gözyaşlarım ALLAHIMcanımı alsa kurtarsa beni bu hayattan ben neden böyle oldum diğer insanlar dan görünüş olarak hiç bi farkım yok ama dilsiz sağır tepkisiz bi karekterim neden bende tepkimi tavrımı koyamıyorum neden her ortamda virüslü gibi ayrılıyorum neden dikkate alınmıyorum neolur bana yardım edin hayatımda ilk defa sizler bana değer verip fikirlerinizi paylaşacaksınız bu bile yeter benim gözyaşlarımı dindirmeye
buda bi adımdır değilmi kızlar buda bi başlangıçtır buda bi değer vermektir.zaman ayıran dertlerime ortak olan yardım eden bütün arkadaşlardan Allah razı olsun şimdiden....
Durumunuza gercekten cok uzuldum. Yardim almadan bu sorunu asamayacaksiniz gibime geliyor. Burada kendinizi cok iyi anlatmissiniz. Peygamber efendimiz bile hakkinizi arayin hakkini aramayan bizden degildir demis. Boyle ezik ve sessiz olmayin guclu olun sesinizi cikarin inanin kendinize guvenin allahtan baska korkacak hicbisyiniz olmasin. sadece ve sadece allahtan korkun insan allahtan korkarsa kocaman bi kaplanin karsisinda bile durabilir inanin bana...
Baska hicbirseyden korkmayin
 
Ay çok uzundu okuyamadım. Bence hoşlanmadıklarını söyle millete. Kırılıp sinirlenebildiğini göster. Yavaş yavaş başla. Olmazsa kavga et sinirlen. Başta saçmalaraın sonra rayına oturur.
Şimdi düşündümde yardım al sen beni dinleme biraz gaza geldim galiba.
 
canım uzun uzun yazmışsın oturdum üzülerek okudum konunu, öncelikle girdiğin bu depresif durumdan bir an önce çıkmanı dilerim, ölümü aklına getirme n'olur? inan dermansız dert değil bu.anladığım kadarıyla ailenin yetiştirme tarzından kaynaklanan sorunlar nedeniyle başlamış her şey ve biraz özgüven eksikliği doktor değilim ama birazda sosyofobik bi durum olmuş hayatında. öncelikle senin değişimi istemen gerekiyor ve bana kalırsa kesinlikle psikiyatr gibi bir uzmandan yardım alman gerekiyor. .bak burda ne güzel kendini anlatmışsın ve çözüm arıyorsun eminim psikiyatr doktorlada bunu konuşarak derdini anlatabilirsin. ayrıca o sıra da benim aklıma bişey gelmez konuşamam diyeceğini tahmin ederek söylüyorum al eline bi kalem bir kağıt yaz aklına gelen sorunlarını ve sonra doktora gidince okur musunuz diye rica et. değişimi içinde başlat canım bu kadar kendini yıpratma, canın sıkıldıkça gel buraya yaz dertlerini.​
Okuyan birini gördüğüme şaşkınım :)
 
X