• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim ve ailem arasında çok çaresiz hissediyorum

Bu zamanda artik cocugun velayeti kolay kolay babaya verilmez hele annenin bir isi gecindirecek durumu varsa olmasa bile devlet politikasi cocukla anneyi ayirmamaktan yana. Ayrica 100 tane bosanma dosyasindan sadece birinde velayet sorun oluyor. Maalesef artik ebeveynler velayeti almaya degil vermeye çalışıyorlar o sorumlulugu istemiyorlar. Herkesin derdi oncelikle maddi hesaplar nafaka ve tazminatlar oluyor.

Ayrica bence cocuk yapilmayacaksa evlilik zahmetli ve zor bir kurum. Yani evliligin en büyük nimeti de evlat. Kendi adima cocugum olduktan sonra bundan sonra eşim ne yaparsa yapsın evliligim bitse bile bunca caba bosaymis demeyecegim dedim. Ki hala da öyle dusunuyorum. Ayrica herkesin bir fikri var kimse benim aklimla hareket etmez ben de kimseninkiyle. Siz soylediniz diye de fikirlerim degismez. Ben söyledim diye sizinkisi degismeyecegi gibi.

Son bir sey ben kendi etrafimdaki belli yasta olup evlenmemis insanlara da tavsiye ediyorum hic olmazsa cocuk için evlenin anlasamazsan sevemezsen bosanirsin diye...
Siz avukattınız değil mi?
Bu aralar işler durgun galiba :KK53:
 
Boşanma avukatı mısınız bilmiyorum ama çok rahat evlenip boşanın diyorsunuz ya ondan dedim:KK45:


Konuyu sabote etmek istemem merak ettiginiz bir sey varsa özelden yazabilirsiniz seve seve cevaplarım. Ayrıca evet bosanma davalari baktigimiz islerde cogunlukta. konu evlilikte sorunlar olunca verilebilecek iki tavsiye oluyor. Ya dayanin gececek, ya da bosanin...
 
Bu arada Doğu da da bir düğünüm oldu oraya bile bir tek baban gelebilir dedi. Sonra dan babam olmaz öyle şey annesine gelecek diyince geldi. Oradaki düğüne hiçkimseyi istemediler
Bunun uzerine nasil kabul edebildiniz ailecek bu evliligi? Bu nasil bi saygisizlik?
 
Konuyu sabote etmek istemem merak ettiginiz bir sey varsa özelden yazabilirsiniz seve seve cevaplarım. Ayrıca evet bosanma davalari baktigimiz islerde cogunlukta. konu evlilikte sorunlar olunca verilebilecek iki tavsiye oluyor. Ya dayanin gececek, ya da bosanin...
Ben de istemem, ayrıca merak ettiğim bir şey yok.
Sadece aykırı düşündüğünüz için sordum.
İyi akşamlar
 
Merhabalar. Evleneli 2 ay oldu ve anlatacak o kadar çok şeyim varki ama sizi sıkmak istemiyorum o yüzden elimden geldiğince kısa yazacağım. İstemeden itibaren düğün dahil ailem ve eşim arasında hep bir sorun oldu. En sonda da düğünüm rezil geçti. Düğünümde hep ağladım ve o günü hatırlamak bile istemiyorum. Eşim ailemle hiçbirşekilde görüşmek istemediğini söyledi o gece. Ve ben ona rağmen belki ileriye doğru düzelir diye düşündüm. Ben kendim görüşüyorum ailemle istediğim zaman. Daha sonra eşim kendi annesini neden aramıyormuşum diye hesap sormaya kalktı bana. Bende sen görüşmüyorsan bende görüşmüyorum artık dedim. Çünkü o sadece ailem değil sülalemle görüşmeyecekmiş. Eve misafirim gelirse evden çıkacakmış ve bende istersem onunkiler gelince gidebileceğimi söyledi. Ama fark şu benim ailem yada akrabalarım sadece oturmaya gelir ve evlerine döner, onun ailesi uzakta Doğuda yaşıyor. Geldiklerinde kalacaklar uzun süre. Ben evimi terketmem herşeyi onlara bırakıp. Bu değişmeyecek gibi görünüyor çünkü hiç bir şekilde konuşmaya dahi yanaşmıyor. Biz kinci bir aile değiliz ama eşim ve ailesi gerçekten kincilermiş. Asla konuşmayacakmış kimseyle. Bu nereye kadar böyle gider kestiremiyorum ama ben böyle de mutlu olamıyorum. Çok eksiğim ailemde mutsuz bende mutsuzum. Haha bu arada bana melek gibi davranıyor hiç bir sorunum yok bana davranışlarıyla ilgili şimdilik. Bu iş nereye gider ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Sizce düzelirmi birgün.
aynisini ben yaşıyorum.benimki kaynanam yüzünden oldu umarim cehennemin en sıcak yerinde yanar.evini terk etme sıkılan gitsin.
 
Bohça olayını saçma buluyorum evet..bunu yazmam sizi niye bu kadar rahatsız etti? Anneniz resmen al gülüm ver gülüme getirmiş olayı..bizim bohça bu, sizin ki nerde denir mi hiç..bohçanı teslim edersin,üzerine düşeni yaparsın...karşı taraf aynısını isterse yapar,istemezse yapmaz.bunun karşılığında mahçubiyet duyup duymaması ise sadece kendi kişiliğiyle alakalı.

"Ay şekerim üzülme kocan ailenle barışır" yazsaydım beklediğiniz güzel yorumu okumuş mu olacaktınız.burası istediğiniz yorumları okuyabileceğiniz bir yer değil..benim fikrim beni bağlar.rahatsız olmanız sizin sorununuz.verilen akıla bak "çocuk yap"..çocuk hangi evliliği düzeltmiş?? madem düzeltiyor evlilikleri çocukları olanlar niye boşanıyor.."ay şekerim sen yap olmadı tek başına bakıverirsin"..bahsettiğiniz şey bir bitki yada evcil hayvan değil..evcil hayvanın bile kendine has sorumlulukları varken sırf "istedim" diye bir insanın hayatını mahvetmek,onu ömürboyu eksik bir tarafla büyütmek hangi vicdana sığar??!

Herşey düğünde başlamışmış..düğündede bitseydi..ne demek "benim ablamda duracak altın"..erkek tarafından kimse yok..damadın babasıda bulunmak istemiş ortamda..ablanız ne hakla "senin ne işin var" diyebiliyor???? bir çocuğun üzerinde ablanın mı daha çok hakkı vardır yoksa babanın mı?!

Kocam ailemle görüşmüyor bla bla..haksız mı adam ama evet sizin açınızdan bakılınca ""ovv nasıl böyle birşey yapar, nasıl görüşmez"..,iğneyi birazcıkta kendinize ve kendi ailenizin davranışlarına batırıverin.incileriniz dökülmez(!)

yazdıklarınız o kadar saçma ve kendi içinde çelişkili ki.. kadın düzgünce yazmış yol gösteren tecrübeli biri çıkar mı diye. bu saçma saldırgan tavrınızı anlayamadım doğrusu. eminim konu sahibi "ay şekerim üzülme" yazmanızı beklemiyordur. sizi hiç tanımayan birinin hayatına yaptığınız agresif, 'ay bence gereksiz' sığlığındaki çözüm üretmekten uzak yorumunuz en az "ay şekerim üzülme" demek kadar gereksiz olmuş.

konu sahibini gömüp kayınpederini haklı bulmanız akıl alır gibi değil bi kere yazılanları düzgün okursanız ablası senin ne işin var dememiş. ablaya verilecek altınları saymaya kalkınca ne yapıyorsunuz demiş. ablası da doğal olarak kendini güvenilmez biri yerine konmuş hissedebilir ve buna karşı çıkabilir. herhangi bir mal sahibi size bişeyini emanet ederken (kendi çocuğunu birey yerine koymayan) anne baba elinizden alıp saymaya kalksa tepki vermez misiniz?
 
yazdıklarınız o kadar saçma ve kendi içinde çelişkili ki.. kadın düzgünce yazmış yol gösteren tecrübeli biri çıkar mı diye. bu saçma saldırgan tavrınızı anlayamadım doğrusu. eminim konu sahibi "ay şekerim üzülme" yazmanızı beklemiyordur. sizi hiç tanımayan birinin hayatına yaptığınız agresif, 'ay bence gereksiz' sığlığındaki çözüm üretmekten uzak yorumunuz en az "ay şekerim üzülme" demek kadar gereksiz olmuş.

konu sahibini gömüp kayınpederini haklı bulmanız akıl alır gibi değil bi kere yazılanları düzgün okursanız ablası senin ne işin var dememiş. ablaya verilecek altınları saymaya kalkınca ne yapıyorsunuz demiş. ablası da doğal olarak kendini güvenilmez biri yerine konmuş hissedebilir ve buna karşı çıkabilir. herhangi bir mal sahibi size bişeyini emanet ederken (kendi çocuğunu birey yerine koymayan) anne baba elinizden alıp saymaya kalksa tepki vermez misiniz?

Kp haklı bulmam başkalarını da rahatsız etmiş komik..bohça çok gerekliydi olmazsa olmazdı o yüzden aile faciasına neden oldu vah vah..boş zamanlarınızda başkalarının avukatlığını yapmak zorunda hissedip süper kahramanlığa soyunmanıza gerek yok zira bana hak vermeniz umurumda değil ve evet sizde gereksizsiniz benim için tıpkı bohça gibi zira bu kafayla bana katacağınız birşey yok..tebrikler gözardı edilmeye hak kazandınız :)
 
baştan anlatiyim ilk akşam istemede daha bunlar bizi yanlış anladılar. Söz kesileceksen eşime ve annesine annem daha önce bizde söz bohçası var diye söylemişti. Söz akşamı oldu isteme oldu yüzükler takıldı annem annesine demiş hadi getirin söz bohçasını bizde size verelim demiş bunlarda biz getirmedik öyle birşey dediler. Sonra biz onları rezil etmek için böyle oyun oynamışız bilerek yapmışız gibi olayı büyüttüler. Eşim daha zaten buradan anneme fena taktı. Biz konuyu kapandı sanıyorduk o akşam ama kapanmamış bir süre gitti. Sonra duruldu ortalık. Bu arada eşim ailesinden hiçbir maddi destek almadı. Hepsini eşim kendisi karşıladı ve benim ailem yaptı. Bu yüzden de sürekli o saçma bu saçma bohça neymiş o gereksiz falan filan olayları oldu bizde kendisi yapıyor diye hiçbirşey istemedik. Zaten zorlanıyordur diye. Kafalarına göre ne yaptılarsa o geldi. Gelelim düğüne. Bu arada ben onun ailesine hep anne baba dedim o hiç demedi. Alışamamış falan filan diye geçiştirdi. Düğünde takı oldu bizi takıları çıkarmak için organizasyon sahibi içeriye çağırdı. Bende ablama dedim gel sana veriyim diye. Bizde takılar bir yere koyulup birine verilir düğün bitince de kızla damada verilir. Eşimin babası da eline bir poşet almış peşimizden gelmiş neymiş efendim sayacakmış altınları. Bu defa da ablam siz napıyorsunuz dedi. Bu arada imam nikahında hoca bana düğünde takılan takılar kızındır diye midir biçti eşimde orada kabul etti ama bunu ailesine söylememiş. Hatta kendisidensonradan düşünmüş saçma diye ben de kabul etmiyorum falan dedi. Ama nikahta olur demişti. Ablamda takılar özlemin alamazsınız mihri diyince adam coştu ne mihiri bilmem ne diye. Bende çıkarıp vermedim boynumdan. Sonra tabi olay büyüdü. Eşimin ailesi çok kalabalık hepsi içeri falan geldiler her kafadan bir ses çıkıyor. Biz ablamla yalnız kaldık onların arasında. En son bizimkiler dışarıya gelmiş onlarda çıktı. Vay efendim biz onları parasıyla rezil etmişiz. Bu arada düğün benim memleketimde yapılıyor. Ve gelenlerin çoğu bizim misafirlerimiz. Neymiş ablam eşimi hırsız tutmuş kendi takılarının hırsızı mı olacakmış falan filan. Yani böyle böyle uzadı gitti. Şimdide sülalemden kimseyle görüşmek istemiyor. Ben böyle olacağını bilseydim evlenmezdim asla. Daha bunlardan başka çok şey var.
şu yazılanları okuyunca size cidden şok oldum.
Kusura bakmayın ama koca buldun diye insan bu kadar ailesini rezil etmez.
Ailenin hiç suçu yok,sen resmen eşine ve ailesine yaranmak için çok gurursuzca yaşıyorsun.
Melek gibi davranıyor derken,bunca sana yaşattıklarına rağmen nasıl bir meleklik hissediyorsun çok saçma.
Ailen ve akrabalarınlada aranı açıp sonra hala göremediğin gerçek yüzünü görüp burada hergün ağlarsın.
Aileme bırak eve giremez görüşmem demeyi,ağzına en ufak hakaret kelimesi alanı hemen defederim hayatımdan.
Senin kendine ve ailene saygın ve sevgin olsaydı zaten kimsenin sana bunu yaşatma ihtimali olmazdı.
Geçmiş olsun baya okkalı bir hayat dersine girmişsiniz.
 
Kp haklı bulmam başkalarını da rahatsız etmiş komik..bohça çok gerekliydi olmazsa olmazdı o yüzden aile faciasına neden oldu vah vah..boş zamanlarınızda başkalarının avukatlığını yapmak zorunda hissedip süper kahramanlığa soyunmanıza gerek yok zira bana hak vermeniz umurumda değil ve evet sizde gereksizsiniz benim için tıpkı bir bohça gibi zira bu kafayla bana katacağınız birşey yok..tebrikler gözardı edilmeye hak kazandınız :)
çok afedersiniz bohça ile ilgili tek cümle kurmamışken tekrar aynı aptal saptal şeyleri yazdığınıza göre, zeka özürlü veya okuma yazması zayıf olma ihtimaliniz aklıma gelmemişti, şimdi emin oldum.

kayınpeder savunmasına devam edin ataerkillik ruhunuza işlemiş eminim sizi keşfedip oğluna alacak bir kp bulursunuz :KK70: bohça gereksiz diyince de çok modern oluyo hnhn
 
Evliliğimin ilk 5 yılı eşime ailemi kabul ettirmeye çalışmakla geçti.isteme,nişan ve nikah aşamasında hiç bir problem yaşamamamıza rağmen üstelik ..gerçi takıntılı olan biri için ekstra bi durum olması da gerekmiyor.kaşının üstünde gözün var,istemeye geldik gravatı yoktu babanın bla bla bla...kayınvelidemleri başından beri çok sevdim,hala da seviyorum ve hep zevkle gittim evlerine.istedim ki babamın evine de gideceksem akşam yemeğine,eşimle olsun.o ise her seferinde sıkılıyorum,mecbur değilim,ben gelmiim sen git deyip deyip benim ısrarımla gelip saygılı ama bir o kadar suratsız eşlik etti bana.sonrasında hep bir tartışma malesef...

Zamanla fark ettim ki ben ısrar ettikçe,gerek bile olmadığı halde ailemi savundukça bu durum bi inatlaşmaya başlamıştı.ya resti çekip babamın evine dönecektim ya da her şeyi oluruna bırakıp tüm bu sıkıntıların dışında mükemmel gördüğüm evliliğimi devam ettircektim.
4 yılın ardından artık eşime ben gidiyorum dedim ama sende gel diye ısrar etmedim.zaten gitme hiç demedi istediği kendinin gelmesi için ısrar etmememdi.bu böyle 1 yıl sürdü,ben hep tek gittim.bütün o kavgamız bitti resmen.
Sonra bir gün bi baktım ben annemlerdeyken eşim iş çıkışı geldi.oturduk bi güzel yemeğimizi yedik,hemde güle oynaya.sonra birdaha,birdaha...hamsiyi çok sever kendisi anneme söyle(benim annem) hamsi yapsın yiyelim,yok iki hafta geçti ne zaman gideriz annemlere:))

12 yıldır evliyim çok şükür şimdi o zamanlar hayal bile edemiceğim bir diyalogları var.ilk 4 sene ki tek pişmanlığım olmayan sorunu inatlaşmayla daha da büyütüp ego savaşına dönüştürmüş olmamdı.bilmem anlatabildim mi:KK66:
 
Son düzenleme:
Bende en çok çocuktan korkuyorum. Çünkü çocuk olursa ve bu durum düzelmezse daha da kötüye gider gibi geliyor. O zaman boşanmakta kolay olmaz. En önemlisi de buradan taşınıyoruz falan derse asıl o zaman sorun.
cocuk yapmak akillica olmaz diye dusunuyorum. sorunlar bir yerde patlak verecektir. anlattiklarina bakilirsa bazi seylerin altinda birseyler arayan, sonrada sucu size atip kafada kuran bir aile var karsinizda. esiniz cok masum degil. ilimli yaklasmamis. guzel bakan guzel gorur derler. esiniz dugunde babasina verseymis altinlari o zaman olacakmis. mihiri kabul edip sonra vazgecmis falan.. esiniz masum degil. heryerde isine geldigi gibi davraniyor.
senin yerinde olsaydim dugun kasetini cogaltip ailemin evinde yedeklerdim. cocuk isine de girmezdim. cunku onumu goremiyorum diyorsun. cocuk acisindan dusunuyorum. mutlu bir ailesi olsun yavrunun.
esin bana guven vermedi.
 
Böyle şeylerin olacağını bilseydik evlenmezdik zaten. Düğün günü kim bilebilir ki böyle olacağını. Birbirimize karşı hiçbir kötü davranışımız olmadı bu olaylardan başka. Beni çok seviyor çok değer veriyor gibi hep. Ama ailem konusunda durum bu.
Seni seven seni üzmek istemez. Ailenle gorusmemesi seni üzüyor. Bunu ona anlatmalisin beni gerçekten seviyorsan en azından aileme saygı duymalisin diye. Sevmese bile asgari seviyede gorusmë sağlanabilir senin için.
 
Evliliğimin ilk 5 yılı eşime ailemi kabul ettirmeye çalışmakla geçti.isteme,nişan ve nikah aşamasında hiç bir problem yaşamamamıza rağmen üstelik ..gerçi takıntılı olan biri için ekstra bi durum olması da gerekmiyor.kaşının üstünde gözün var,istemeye geldik gravatı yoktu babanın bla bla bla...kayınvelidemleri başından beri çok sevdim,hala da seviyorum ve hep zevkle gittim evlerine.istedim ki babamın evine de gideceksem akşam yemeğine,eşimle olsun.o ise her seferinde sıkılıyorum,mecbur değilim,ben gelmiim sen git deyip deyip benim ısrarımla gelip saygılı ama bir o kadar suratsız eşlik etti bana.sonrasında hep bir tartışma malesef...

Zamanla fark ettim ki ben ısrar ettikçe,gerek bile olmadığı halde ailemi savundukça bu durum bi inatlaşmaya başlamıştı.ya resti çekip babamın evine dönecektim ya da her şeyi oluruna bırakıp tüm bu sıkıntıların dışında mükemmel gördüğüm evliliğimi devam ettircektim.
4 yılın ardından artık eşime ben gidiyorum dedim ama sende gel diye ısrar etmedim.zaten gitme hiç demedi istediği kendinin gelmesi için ısrar etmememdi.bu böyle 1 yıl sürdü,ben hep tek gittim.bütün o kavgamız bitti resmen.
Sonra bir gün bi baktım ben annemlerdeyken eşim iş çıkışı geldi.oturduk bi güzel yemeğimizi yedik,hemde güle oynaya.sonra birdaha,birdaha...hamsiyi çok sever kendisi anneme söyle(benim annem) hamsi yapsın yiyelim,yok iki hafta geçti ne zaman gideriz annemlere:))

12 yıldır evliyim çok şükür şimdi o zamanlar hayal bile edemiceğim bir diyalogları var.ilk 4 sene ki tek pişmanlığım olmayan sorunu inatlaşmayla daha da büyütüp ego savaşına dönüştürmüş olmamdı.bilmem anlatabildim mi:KK66:[/QUOTE
cok haklisiniz.Maalesef erkeklerde acayip bir inatlasma duygusu var.Bence kadinlarin onlari ele gecirecegini düsünüyorlar.Ben hic bir Zaman israr etmedim.Ne yaptiysa kendi istegiyle olsun istiyordum cünkü.O bazen bazi seyleri yapmaya mecbur biraksa da ses cikarmadim.Cünkü böyle yaparsam olan güzelliklerde bozulacakti.
 
Bu arada Doğu da da bir düğünüm oldu oraya bile bir tek baban gelebilir dedi. Sonra dan babam olmaz öyle şey annesine gelecek diyince geldi. Oradaki düğüne hiçkimseyi istemediler
Ve buna rağmen evlendin sen hatayı baştan yapmisin cnm öyle bir adamla evlenerek
 
Bu şekilde evlenmemeniz gerekiyordu.
Şu bohça saçmalığı nedir!
Bu gereksiz adetler yüzünden şu oluşan durumlara bakın.
E isteme de bohça getirmemişlerse anneniz hiç sormamalıydı. Bir bohça mutluluğunuza engel olmuş.
Eskiden alım bu kadar kolay değilmiş yapılıyormuş. Şimdi dolaplarımız kıyafet dolu, herseyimiz var.
Mihire gelince, mihir allaha yapılan bir akittir. Eşiniz Allah'a eşime şunu şunu verdim deyip. Daha sonra çok saçma bulup vazgeçiyorsa... Siz bence kocanıza hiç güvenmeyin. Allah'a verdiği akite uymayan adamın sevgisinden şüphe duyarım.
Ben mihrimi eşimden o kadar fazla altın istedim ki, hoca abimi gönderdi yanıma cok yüksek düşsün demiş. Hoca ya ne oluyor abi dedim. Eşim ses çıkarmıyor. Herkes şok oldu mihri duyunca. Fakat eşim bırak ağzını açmayı tereddütsüz kabul etti. Çünkü kadın emanetir ona iyi bakacak, her hangi kötü bi durumda madur olmaması için allah mihri kadına verdiriyor.
Eşimin ailesi düğüne ailemi istemeyecek ben o evliliğini orda bitiririm. Bunlar daha neler yapar neler.
Siz bence evliliğinizi iyi gözlemleyin durumlari iyi analiz edin. Ve şu durumda sakın çocuk yapmayın.
 
Çok basit, onun ailesi gelince odandan sadece ihtiyaçların için çık. Onlar yokmuş gibi davran. Yemeğini tepsiye koy odanda ye falan yani. Sorarlarsa da oğullarının ailene karşı davranışlarını söylersin, biz de bu şekilde anlaştık dersin.
 
Merhabalar. Evleneli 2 ay oldu ve anlatacak o kadar çok şeyim varki ama sizi sıkmak istemiyorum o yüzden elimden geldiğince kısa yazacağım. İstemeden itibaren düğün dahil ailem ve eşim arasında hep bir sorun oldu. En sonda da düğünüm rezil geçti. Düğünümde hep ağladım ve o günü hatırlamak bile istemiyorum. Eşim ailemle hiçbirşekilde görüşmek istemediğini söyledi o gece. Ve ben ona rağmen belki ileriye doğru düzelir diye düşündüm. Ben kendim görüşüyorum ailemle istediğim zaman. Daha sonra eşim kendi annesini neden aramıyormuşum diye hesap sormaya kalktı bana. Bende sen görüşmüyorsan bende görüşmüyorum artık dedim. Çünkü o sadece ailem değil sülalemle görüşmeyecekmiş. Eve misafirim gelirse evden çıkacakmış ve bende istersem onunkiler gelince gidebileceğimi söyledi. Ama fark şu benim ailem yada akrabalarım sadece oturmaya gelir ve evlerine döner, onun ailesi uzakta Doğuda yaşıyor. Geldiklerinde kalacaklar uzun süre. Ben evimi terketmem herşeyi onlara bırakıp. Bu değişmeyecek gibi görünüyor çünkü hiç bir şekilde konuşmaya dahi yanaşmıyor. Biz kinci bir aile değiliz ama eşim ve ailesi gerçekten kincilermiş. Asla konuşmayacakmış kimseyle. Bu nereye kadar böyle gider kestiremiyorum ama ben böyle de mutlu olamıyorum. Çok eksiğim ailemde mutsuz bende mutsuzum. Haha bu arada bana melek gibi davranıyor hiç bir sorunum yok bana davranışlarıyla ilgili şimdilik. Bu iş nereye gider ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Sizce düzelirmi birgün.
sadece size melek davranması bu derece önemliyse susacaksınız ama bence bunun adı bencillik ..kocayı her zaman bulursunuz ailenize saygı duymayan biriyle bir ömür yaşayın diye mi büyüttüler bugünlere getirdiler sizi bir düşünün bence.İlerde sizinde evladınız olunca anne ben sizinle görüşeceğim ama eşim asla görüşmeyecek ,o varken evime gelemezsiniz ,tesadüfen denk gelirseniz evden gidecek diyen bir evladınız olduğunu düşünün.
 
baştan anlatiyim ilk akşam istemede daha bunlar bizi yanlış anladılar. Söz kesileceksen eşime ve annesine annem daha önce bizde söz bohçası var diye söylemişti. Söz akşamı oldu isteme oldu yüzükler takıldı annem annesine demiş hadi getirin söz bohçasını bizde size verelim demiş bunlarda biz getirmedik öyle birşey dediler. Sonra biz onları rezil etmek için böyle oyun oynamışız bilerek yapmışız gibi olayı büyüttüler. Eşim daha zaten buradan anneme fena taktı. Biz konuyu kapandı sanıyorduk o akşam ama kapanmamış bir süre gitti. Sonra duruldu ortalık. Bu arada eşim ailesinden hiçbir maddi destek almadı. Hepsini eşim kendisi karşıladı ve benim ailem yaptı. Bu yüzden de sürekli o saçma bu saçma bohça neymiş o gereksiz falan filan olayları oldu bizde kendisi yapıyor diye hiçbirşey istemedik. Zaten zorlanıyordur diye. Kafalarına göre ne yaptılarsa o geldi. Gelelim düğüne. Bu arada ben onun ailesine hep anne baba dedim o hiç demedi. Alışamamış falan filan diye geçiştirdi. Düğünde takı oldu bizi takıları çıkarmak için organizasyon sahibi içeriye çağırdı. Bende ablama dedim gel sana veriyim diye. Bizde takılar bir yere koyulup birine verilir düğün bitince de kızla damada verilir. Eşimin babası da eline bir poşet almış peşimizden gelmiş neymiş efendim sayacakmış altınları. Bu defa da ablam siz napıyorsunuz dedi. Bu arada imam nikahında hoca bana düğünde takılan takılar kızındır diye midir biçti eşimde orada kabul etti ama bunu ailesine söylememiş. Hatta kendisidensonradan düşünmüş saçma diye ben de kabul etmiyorum falan dedi. Ama nikahta olur demişti. Ablamda takılar özlemin alamazsınız mihri diyince adam coştu ne mihiri bilmem ne diye. Bende çıkarıp vermedim boynumdan. Sonra tabi olay büyüdü. Eşimin ailesi çok kalabalık hepsi içeri falan geldiler her kafadan bir ses çıkıyor. Biz ablamla yalnız kaldık onların arasında. En son bizimkiler dışarıya gelmiş onlarda çıktı. Vay efendim biz onları parasıyla rezil etmişiz. Bu arada düğün benim memleketimde yapılıyor. Ve gelenlerin çoğu bizim misafirlerimiz. Neymiş ablam eşimi hırsız tutmuş kendi takılarının hırsızı mı olacakmış falan filan. Yani böyle böyle uzadı gitti. Şimdide sülalemden kimseyle görüşmek istemiyor. Ben böyle olacağını bilseydim evlenmezdim asla. Daha bunlardan başka çok şey var.

bilerek yazıyorsunuz sanırım bunları , doktora gittiniz mi , bir göz bir psikiyatri doktoru tavsiye ederim size bile bile evlenip bir de bu adamla seviştiniz öyle mi ?
 
Back