Eşinizin ailenizin karşısında ablanızı suçlamamasına takılmayın bence.
Birinci ihtimalde, ablanızla eşiniz arasında bir ilişki yoktur, sizin hisleriniz ve onların davranışları sizin buna dair düşüncelerinizi kuvvetlendirmiştir. Neticede ailenize açarsınız, eşiniz de size destek çıkmaz o kadar insanın karşısında. Bu bence çok normal. Yani utanmış olabilir, ailenizle ipleri koparmamak istiyor olabilir.
İkinci ihtimalde, aralarında bir şey vardır, ablanız tamamen inkar eder durumdayken eşinizin ikrar etmesi mümkün olmamıştır. Sonuçta bir şey yaşanmışsa, inkar ya da kabulde ortak hareket etmeleri beklenirdi zaten.
Esas mesele eşinizin bu durumu yeterince umursamamış olması. Sizi ailenize karşı yalnız bırakmış olması değil bence. Tamamen ortadan davranıyor, kimseden yana tavır almıyor, taraf tutmuyor. Aileden esen rüzgar ablayı suçlarken (annenizin size destek verdiği dönemde) size yalvarıp ağlıyordu, durumun farkında olduğunu söylüyordu. Şimdi rüzgar tersine döndü, sizin haksız olduğunuz kanısı yaygınlaştı, eşiniz bu kez anladığım kadarıyla diğer tarafta saf tutmaya başladı.
Bu hareketler çok şüpheli. En iyimser ifadeyle hem de.