Merhaba,
Ben biraz kendimi anlatiim. Cok zor dönemden geciyorum. Evlenme doneminde. Resmi Nikahliyiz. 5 senedir ciktigim ve sevdigim bir kisi ile hayatimi paylasmaya hazirlanmisim. Oysa son donemlerde kocam olan kisi beni cok azarlamaya basladi. El kaldirmaya basladi. Kufurler etmeye basladi. Beni ezip ezip durdu. Bende 5 senelerin hatrina affettim herseyi. Kendi aileme hic birsey anlatmadan sorunlari paylasmadan devam yuruttum herseyi. Duzelir diye. Duzeldide. Ama sevdigim erkegin ve ablamin arasinda buyuk bir sogukluk girdi. Ablam bana senelerce annelik yapti. Bana bakti. Annem genc yasta vefaat ettigi icin. ablam bana annelik yapti. Ve ben ona kardeslik ve annelik. Birbirimize karsi olan sevgimizi ve saygimizi kimse anlayamaz. Iliski icinde esim ablamin degerini ve hayatimdaki olan yerini anlardi. Simdi nerdeyse dugun olacak. Ve ablam benden cok uzaklasti. Esimde kopru olacagina benim ve ablam icin. Durumlardan hoslaniyormus gibi iz birakiyor. Ablamla boyle olmam beni biraz depresyona soktu. 2 gundur agliyorum. Ve birden bire esim ‘ablam icin bu kadar uzuluyorsan benim degerim belli oldu’ diye laflar ediyor. Beni pyscologikmen yikiyor. Sanki butun bu olanlardan zevk aliyor. Ablam annem sayilir ondan bu kadar uzuluyorum demelerime ragmen. Kendi hislerini benden ustun tutuyor. Halbuki ben herzaman positief biriyimdir. Nedense son donemlerde ruhsuz ruhsuz hayatimi yasiyorum. Artik esimle ayni evde oturmak icin korkuyorum. Ama neden olsa o adimi atamiyorum. Bi yandan seviniyor ablama gidecem diye. Sonraki gunde aslinda bana gelmelisin ben senin kocanim diyip diyip duruyor. Ben hic ii degilim. Bu durumlar beni cok uzuyor. Cok kiriliyorum. Ne yapmam lazim lutfen yardimci olurmusunuz. Allah razi olsun
Ben biraz kendimi anlatiim. Cok zor dönemden geciyorum. Evlenme doneminde. Resmi Nikahliyiz. 5 senedir ciktigim ve sevdigim bir kisi ile hayatimi paylasmaya hazirlanmisim. Oysa son donemlerde kocam olan kisi beni cok azarlamaya basladi. El kaldirmaya basladi. Kufurler etmeye basladi. Beni ezip ezip durdu. Bende 5 senelerin hatrina affettim herseyi. Kendi aileme hic birsey anlatmadan sorunlari paylasmadan devam yuruttum herseyi. Duzelir diye. Duzeldide. Ama sevdigim erkegin ve ablamin arasinda buyuk bir sogukluk girdi. Ablam bana senelerce annelik yapti. Bana bakti. Annem genc yasta vefaat ettigi icin. ablam bana annelik yapti. Ve ben ona kardeslik ve annelik. Birbirimize karsi olan sevgimizi ve saygimizi kimse anlayamaz. Iliski icinde esim ablamin degerini ve hayatimdaki olan yerini anlardi. Simdi nerdeyse dugun olacak. Ve ablam benden cok uzaklasti. Esimde kopru olacagina benim ve ablam icin. Durumlardan hoslaniyormus gibi iz birakiyor. Ablamla boyle olmam beni biraz depresyona soktu. 2 gundur agliyorum. Ve birden bire esim ‘ablam icin bu kadar uzuluyorsan benim degerim belli oldu’ diye laflar ediyor. Beni pyscologikmen yikiyor. Sanki butun bu olanlardan zevk aliyor. Ablam annem sayilir ondan bu kadar uzuluyorum demelerime ragmen. Kendi hislerini benden ustun tutuyor. Halbuki ben herzaman positief biriyimdir. Nedense son donemlerde ruhsuz ruhsuz hayatimi yasiyorum. Artik esimle ayni evde oturmak icin korkuyorum. Ama neden olsa o adimi atamiyorum. Bi yandan seviniyor ablama gidecem diye. Sonraki gunde aslinda bana gelmelisin ben senin kocanim diyip diyip duruyor. Ben hic ii degilim. Bu durumlar beni cok uzuyor. Cok kiriliyorum. Ne yapmam lazim lutfen yardimci olurmusunuz. Allah razi olsun