- 15 Haziran 2023
- 210
- 810
-
- Konu Sahibi -mathilda-
- #201
Girl hanım öyle demeyiz tabii ki, sanırım Pinky hanım da ben de teşhis değil de, ön yargılardan şikayetçiyiz sanırım.Brn de öğretmenim ama lisede branşçıyım, o tarz rahatsızlıkları olanlar karşıma gelmiyor mesela. Komşunun çocuğunun durumunu anlamasam vayyy ne biçim öğretmen mi derler yani… üstelik konu sahibi gerçekten öğretmen mi bilmiyoruz. Burada ben hekimim, eşim de berber yazan kahve falcısını gördüm yani… hatta çok sevilen bir üye de fal baktırabilir miyim diye konusuna yazmıştıLawyer Gamer Mum @misspinky
Buraya az takıldığı için her şeyin altında bir şey aramama diyelim biz ona. E biraz herkesi kendi gibi sanma saflığı var bende, inkar edemeyeceğim.
Kuzum bak cok net bisey soyluyorum ben. Insan ogretmen olunca cesitli hastaliklari şakkadak bu atipik bu asperger bu düz otizm falan boyle bi mekanizma yuklenmiyo. Tekrar diyorum ki deseydi ki bu adam bi garip. Bu evlilik olmaz eyvallah. Burda bu acidan elestirilseydi eyvallah. Ama vay universitede ki hocasi niye anlamamis otizmli oldugundan tut sacmasapan cikarimlar, iddialar. Vay profesor nasil bilemez. Yanlis teşhisten insanlar ölmüyo mu bu ülkede? Cok kolay ahkam kesiyoruz. Benim yazdiklarim konu sahibiyle ilgili degil Papatya. Bizle ilgili.Access hepimizin hayatında problemler vardır çünkü hepimiz insanız . Ama hepimizin ortak bir görevi var bence sağlıklı bir çocuk yetiştirmek . Bu sorumluluk sadece çocuğa karşı değil topluma da karşı . Şak diye teşhis koymuş konu sahibi aslında tuhaftı diyor . Farkındalığı yüksek bireyler olmamız lazım hepimizin . Kedi yavrusundan bahseder gibi bahsedilmez evlendiğin adamdan napiyim acıdım aldım eve der gibi konuşmaları . Kimi baba yaptigini da bilmek zorunda bir kadın . Babanın problemleri var annenin de ciddi sıkıntıları var . Bile isteye hamile de kalmamış korunmaktan bir haber doğduktan sonra da anne olmak istemiyordum diyor. Böyle birşey yok bu hayatta . O çocuğun hakkı ne olacak ? Insan kendine istediği zararı versin banane. Şuraya giriyorum hayatı mahvedilen çocuklar görüyorum içim acıyor . Bu kadar kolay olmamalı ya bazı şeyler . Hepimizin anne olmak ne kadar zormuş eski hayatım çok rahattı dediği günler olmuştur . Kaç kere agladigimi hatırlıyorum ben naptim diye mesele bu değil . Ama içip içip kendini öldürmeyi düşünmek için yedi yıl kadar bir çocuk kadar geç kalmış. Beş yıllık evli olduğu adamı şak diye teşhis etmezsin Acsess. Adamın tek kaşını kaldırdığında ne manaya geldiğini bilirsin artık
Nasıl yani?Konu sahibesinin engelli olması da ayrıca şaşılası bir durum.
Banlanmasindan bahsediliyor sanırım.Nasıl yani?
Ah evet. Onu düşünmedimBanlanmasindan bahsediliyor sanırım.
Nasıl yani?
Banlanmasindan bahsediliyor sanırım.
daha biraz önce kanser diye iki memesi alınan 6 ay sonra kanser olmadığı ortaya çıkan bir kadının videosunu gördümBöyle bir hassas bir konuda çok yorum yapmak istemiyorum ama prof doktor nasıl bilemez diye bir şey yok. Babamın hastalığı için çok farklı doktorlara gittik her biri farklı bir teşhis koydu. Bir ur var kanser dedi biri MS tanısı koydu. En sonunda biri vitamin B12 eksikliği dedi sorunu çözdük. Annemin hem bacağı hem kulağı içinde çok gezdik. Çok meşhur bir doktora gittik mesela kadın diyor ki burnumu çekince kulağım tıkanıyor , geceleri nefes alamıyorum doktor diyor çekme o zaman. Gezmedik KBB doktoru bırakmadık ne devlet ne özel sonunda biri alerjik rinit tanısı koydu da atlattı annem. Aynı şekilde ayağı içinde biri hemen ameliyat dedi biri henüz ameliyatlık bir durum yok diz sıvısı iğnesi yapalım dedi mesela. O yüzden ben prof nasıl bilemez falan demiyorum. Bilemeyen bilemiyor yani.
Ne diyeceğimi bilemedim.bu hayatta hiç bir şey tesadüf değil.bu dünyada imtihaniniz buymuş.isyan etmeyin . boşanır misiniz bilemem.ama sizin eşinizi birakabileceginizi düşünmüyorum.karakteriniz böyle.merhamet de güzel şey.payiniza bu düşmüş.Keşke şuan yanımda olsaydınız…Bana sımsıkı sarılıp gözyaşlarıma eşlik edebilseydiniz… İçmek istiyorum deli gibi içmek komaya girip sevdiğim şarkıyı son kez söyleyip ölüp gitmek… ama yapamıyorum neden biliyor musunuz anlatayım içinden çıkamadığım balçığı sizlerle paylaşayım.
Daha önce birçok konu açtım burda anlamayanlar oldu, yok canım yalandır bu kadar da olmaz, erkektir bu kesin kafa yapıyor diyenler oldu onlara o zaman da hak veriyordum çünkü benim en başından beri yaşadığım evlilik denilen şey saçmalıktan başka birşey değildi.Normal evliliklerde normal diye adlandırdığımız çoğunluğun yaşadığı sorunları bilen insanlara benim söylediklerim anlamsız veya saçma gelebilirdi. Annem dahil…
Evlendiğimden beri hatta nişanlandıgımdan beri asla karşımda normal bir eş adayı ve aile adına birşey görmedim. Hiçbir şey aslında olması veya olmaması gerektiği gibi değildi Hep bir tuhaflık vardı(bunu burdan bakarak söylüyorum o zamanlar herkesin çektiği acılardan sanıyordum) bana hep tuhaf geliyordu ama gerek kendi ailem gerekse çevremde anlattığım insanlar benim eşim gibi biriyle yaşamadıkları için anlayamıyorlardı onlara da hak veriyorum. Ya abarttığımı düşünüyorlardı ya da kocamın başka amaçları olduğunu ama ben biliyordum bu adam tuhaftı ve ben çok geç kalmıştım bazı şeyler için. Beni de tutan şeyler oldu mesela kocamı zorla götürdüğüm psikiyatristin bile (prof) e bu adam Türkiye derecesi yapmış bilmem ne olmuş saygın bir işte çalışıyor senin dediğin gibi zihinsel engelli olsa nasıl olacak bu iş bence sen abartıyorsun…herkes bana dedi ki madem bu adam senin söylediğin gibi engelli nasıl çalışıyor nasıl okulları bitirmiş vs vs
Türkiye derecesi yapmış bu adamın gay videoları izlediğini gördüğümde neden izledin diye sorduğumda gay misin dediğimde bana verdiği cevap bilmiyorum oldu nasıl yani bilmiyorsun öyle misin değil misin diyorum bilmiyorum diyor adam e bana yaklaşmıyorsun bu videoları izliyorsun kadın gibi hassas narinsin sevgi ilgi göstermezsin paylaşmazsın sohbet etmezsin gaysin o zaman diyorum gayim o zaman diyor. Doktora gidiyoruz adam gay mi diye bu da geliyor ve doktora bunu soruyor ciddi ciddi… evli bir erkek bilmem ne konumda psikiyatriste karısının yanında bunu soruyor… sonuçta psikiyatrist bence kişilik oluşmamış adam gay filan değil sadece herşeyden herkesten veya yönlendirmelerden çok etkileniyor sizin söylediklerinizden etkilenmiş diyor kocam da evet aynen öyle olmuşum ben sonradan anladım ben gay filan değilim diyor! Ben de ailesinin nasıl baskıcı ve yönlendirici insanlar olduğunu bildiğim için evet ya doğru cidden bu baskıcı insanların yanında kişiliği gelişmemiş yazık diyorum ve daha fazla sarılıyorum. Sanki onun iyileştirmek benim işimmiş gibi yıllardır gösterdiğim çabaya devam ediyorum. Bu sadece bir örnek bunun gibi binlerce şey yaşadım saçmasapan isteyenler önceki konularıma bakabilir. Boşanmak istedim bu gay muhabbeti sonrası… 5 senelik bu ne olduğu bilinmeyen şeyi bitirmek istedim kurtulmak istedim. Evlilik ne demek ben bilmiyorum 7 senelik evliyim cidden bilmiyorum. Bu içinde bulunduğumun şey hakkında hiçbir fikrim yok. Bu söylediğim size tuhaf gelebilir ama Anlayamazsınız yaşamadan. Her neyse o zaman salak gibi korktum Türkiye’de boşanmış kadın olmaktan… annem bana bu çocuk saf iyi niyetli sana zarar hiçbir zaman vermez bi şekilde iyi koca olur yarınlarını düşün dul kadın olma diye baskı yaptı bu arada ben de öğretmenim korkacak pek bişeyim de yoktu aslında şimdi yine burdan banınca düşünüyorum da ne kadar aptalmışım… şimdi tekrar söylüyorum içinde olmadığınız için bazı şeylere anlam veremezsiniz ama karşınızda algıları Kısıtlı erkekliği tam olarak olmayan size yaklaşmayan sohbet muhabbet etmeyen elinden hiçbir iş gelmeyen kötülük sezemeyen hayatta zevk aldığı hiçbir şey olmayan yani tabiri caizse saksıda bir çiçek var ama dünyanın en iyi insanı kötülük nedir bilmez bu durumda boşanmaya cesaret edemedim. Ona saflığını gördükçe her defasında daha çok sarıldım. Derken o son barışmamız üzerine ayda yılda bir o da ben yaklaşırsam olan bir beraberlik sonrası hamile kaldım. Hamileyken neler çekmedim ki onları da eski konularımda bulabilirsiniz. Hızlı geçiyorum oraları çünkü zaten birçok şeyi anlatmadım gücüm yok. Bebeğim doğduğundan beri donuk bir çocuktu yani diğer bebekler gibi ağulu gugulu kendini sevdirmeye uğraşan değil de mesafeli bir bebekti mizaç olarak babasına çekmiş dedim. Etraftan hep çocuk adam derlerdi oğluma. Çocuk 2 yaşına geldi tekrar eden hareketleri başladı ve ben kahreden sonucu dün öğrendim oğlum otistikmiş. Maalesef öyleymiş dünyam başıma yıkıldı ben kocamdan ümidi kesmiş yaşayamadığım duygulara aile yaşantısına karı koca ilişkisine veda edip kabullenmiş ve oğluma sarılmıştım kendi kadınlığımı unutmuş böyle bşr adamla yaşamaya alışmsya kendimi zorlarken evladıma bağlanmıştım onun iyi ve sağlıklı olması için kendimi adadım doğduğundan beri dört dörtlük baktım tüm enerjimi ona verdim. Ve sonuçta büyük bir yıkımla karşılaştım ve tüm taşlar yerine oturdu otizmin ne olduğunu anlamaya başladığımda aslında kocamın da otistik olduğunu hatta babasının da ve kardeşlerinin de otistik olduğunu anladım. Yıllardır morg diye tabir ettiğim o sohbetsiz muhabbetsiz soğuk insana dair hiçbir duygu barındırmayan o evi ve kocamı çözdüm. Ne yapacağımı bilemedim bu adamın böyle olduğunu bile bile(otistik olduğunu bilemezler cahiller ama aklının basmadığını yönlendirmeye ihtiyacı olduğunu) benden saklayıp her kavgamızda beni suçlamaları vs herşey aklıma akın etti. Nişanlıyken yapılması gereken her zor işte veya sorumlulukta kocamın yanına birini vermeleri vs herşey ama herşey… içine düştüğüm şeyi anladım tüm perdeler kalktı bile bile benim hayatımı yaktılar ve evladımın da günahına girdiler benim hiç mi suçum yok diyeceksiniz koca öğretmen olmuşsun kendin anlayıp ayrılsaydın diyeceksiniz ben böyle bişey tanımadığım için görmediğim için nerden bilebilirdim ki bşr tuhaflık olduğunu sezdim ama prof dr bile kişilik oluşmaması dedi bana. Eşimin ailesi durumdan haberdar olduktan sonra bşr süre genetik olduğunu ve onlardan kaynaklandığını kabul etmedi ama daha sonra reddedemeyecekleri şeyleri doktorlar söyleyince bu sefer de mecbur kabuk edip normalleştirmeye çalışma evresine girdiler. Ben kahroluyorum çocuğum için onlar daha hala nolacak en fazla babası gibi içine kapanık olur diyorlar benim kahrolmamı abartı buluyorlar. Şimdi ben ne yapıcam arkadaşlar ailem bana o adamdan boşan yıllardır bize anlatmaya çalıştığını şimdi anladık diyorlar(şimdi…) evladım otistik olduktan sonra. Bana inanamayanlar inanamaya başladı haklıymışsın cidden o adam böyle diyorlar. Diyorlar da diyorlar ama ben kimseyi duymuyorum ne yapıcam ben şimdi arkadaşlar 7 yıl bir adama karılık değil tabiri caizse bakıcılık ettikten sonra psikolojik ve mental olarak tükendikten sonra bir de evladıma bu teşhis koyulmuşken ben şimdi ne yapıcam…
Otizmli bireyleri ve ailelerini incitecek şeyler söylemiş olabilirim ben de hali hazırda bir otizmli annesiyim ama şuan içinde bulunduğum acıdan ve bunalımdan benden saklanmış şeylerden dolayı evlat acısı yaşamamın verdiği acıdan dolayı kerimelerimi seçememiş yeterli özeni gösterememiş olabilirim kusura bakmayın lütfen
Bu dediğinizi zeki insanlar yapabilir yani bilemedimŞimdi şöyle düşünün hiç böyle bir bozukluğu bilmiyorsunuz bşr takım şeyler size tuhaf geliyor ve eşiniz size herşeye bir açıklamayla geliyor çünkü kendi de farkında değil otistik olduğunun o yüzden son derece kendinden emin şekilde bu yaptıklarının normal olduğunu size ispatlamaya çalışıyor öyle bir manipüle oluyorsunuz ki kendinizden şüpheleniyorsunuz.
Adamin zeki olmadigina niye inandiniz ki?Bu dediğinizi zeki insanlar yapabilir yani bilemedim
Anladığım kadarıyla eşinize otistik teşhisi konmamış, teşhisi kendiniz koymuşsunuz garip bir adam diyerek.Şimdi şöyle düşünün hiç böyle bir bozukluğu bilmiyorsunuz bşr takım şeyler size tuhaf geliyor ve eşiniz size herşeye bir açıklamayla geliyor çünkü kendi de farkında değil otistik olduğunun o yüzden son derece kendinden emin şekilde bu yaptıklarının normal olduğunu size ispatlamaya çalışıyor öyle bir manipüle oluyorsunuz ki kendinizden şüpheleniyorsunuz.
Adama yani kocanıza tahamülümüz kalmadıysa çekmeyin ayrılın derim sizi çok mutsuz ,bitkin gördüm yıllarca çabalamışsınız , artık enerjinizi çocuğunuz verin kabullenin çünkü daha az acı hissedersiniz , kimsenin hayatı mükemmel değil çoğu kendini mutluymuş gibi manipüle ediyor ,hayata devam edebilmek için durum buKeşke şuan yanımda olsaydınız…Bana sımsıkı sarılıp gözyaşlarıma eşlik edebilseydiniz… İçmek istiyorum deli gibi içmek komaya girip sevdiğim şarkıyı son kez söyleyip ölüp gitmek… ama yapamıyorum neden biliyor musunuz anlatayım içinden çıkamadığım balçığı sizlerle paylaşayım.
Daha önce birçok konu açtım burda anlamayanlar oldu, yok canım yalandır bu kadar da olmaz, erkektir bu kesin kafa yapıyor diyenler oldu onlara o zaman da hak veriyordum çünkü benim en başından beri yaşadığım evlilik denilen şey saçmalıktan başka birşey değildi.Normal evliliklerde normal diye adlandırdığımız çoğunluğun yaşadığı sorunları bilen insanlara benim söylediklerim anlamsız veya saçma gelebilirdi. Annem dahil…
Evlendiğimden beri hatta nişanlandıgımdan beri asla karşımda normal bir eş adayı ve aile adına birşey görmedim. Hiçbir şey aslında olması veya olmaması gerektiği gibi değildi Hep bir tuhaflık vardı(bunu burdan bakarak söylüyorum o zamanlar herkesin çektiği acılardan sanıyordum) bana hep tuhaf geliyordu ama gerek kendi ailem gerekse çevremde anlattığım insanlar benim eşim gibi biriyle yaşamadıkları için anlayamıyorlardı onlara da hak veriyorum. Ya abarttığımı düşünüyorlardı ya da kocamın başka amaçları olduğunu ama ben biliyordum bu adam tuhaftı ve ben çok geç kalmıştım bazı şeyler için. Beni de tutan şeyler oldu mesela kocamı zorla götürdüğüm psikiyatristin bile (prof) e bu adam Türkiye derecesi yapmış bilmem ne olmuş saygın bir işte çalışıyor senin dediğin gibi zihinsel engelli olsa nasıl olacak bu iş bence sen abartıyorsun…herkes bana dedi ki madem bu adam senin söylediğin gibi engelli nasıl çalışıyor nasıl okulları bitirmiş vs vs
Türkiye derecesi yapmış bu adamın gay videoları izlediğini gördüğümde neden izledin diye sorduğumda gay misin dediğimde bana verdiği cevap bilmiyorum oldu nasıl yani bilmiyorsun öyle misin değil misin diyorum bilmiyorum diyor adam e bana yaklaşmıyorsun bu videoları izliyorsun kadın gibi hassas narinsin sevgi ilgi göstermezsin paylaşmazsın sohbet etmezsin gaysin o zaman diyorum gayim o zaman diyor. Doktora gidiyoruz adam gay mi diye bu da geliyor ve doktora bunu soruyor ciddi ciddi… evli bir erkek bilmem ne konumda psikiyatriste karısının yanında bunu soruyor… sonuçta psikiyatrist bence kişilik oluşmamış adam gay filan değil sadece herşeyden herkesten veya yönlendirmelerden çok etkileniyor sizin söylediklerinizden etkilenmiş diyor kocam da evet aynen öyle olmuşum ben sonradan anladım ben gay filan değilim diyor! Ben de ailesinin nasıl baskıcı ve yönlendirici insanlar olduğunu bildiğim için evet ya doğru cidden bu baskıcı insanların yanında kişiliği gelişmemiş yazık diyorum ve daha fazla sarılıyorum. Sanki onun iyileştirmek benim işimmiş gibi yıllardır gösterdiğim çabaya devam ediyorum. Bu sadece bir örnek bunun gibi binlerce şey yaşadım saçmasapan isteyenler önceki konularıma bakabilir. Boşanmak istedim bu gay muhabbeti sonrası… 5 senelik bu ne olduğu bilinmeyen şeyi bitirmek istedim kurtulmak istedim. Evlilik ne demek ben bilmiyorum 7 senelik evliyim cidden bilmiyorum. Bu içinde bulunduğumun şey hakkında hiçbir fikrim yok. Bu söylediğim size tuhaf gelebilir ama Anlayamazsınız yaşamadan. Her neyse o zaman salak gibi korktum Türkiye’de boşanmış kadın olmaktan… annem bana bu çocuk saf iyi niyetli sana zarar hiçbir zaman vermez bi şekilde iyi koca olur yarınlarını düşün dul kadın olma diye baskı yaptı bu arada ben de öğretmenim korkacak pek bişeyim de yoktu aslında şimdi yine burdan banınca düşünüyorum da ne kadar aptalmışım… şimdi tekrar söylüyorum içinde olmadığınız için bazı şeylere anlam veremezsiniz ama karşınızda algıları Kısıtlı erkekliği tam olarak olmayan size yaklaşmayan sohbet muhabbet etmeyen elinden hiçbir iş gelmeyen kötülük sezemeyen hayatta zevk aldığı hiçbir şey olmayan yani tabiri caizse saksıda bir çiçek var ama dünyanın en iyi insanı kötülük nedir bilmez bu durumda boşanmaya cesaret edemedim. Ona saflığını gördükçe her defasında daha çok sarıldım. Derken o son barışmamız üzerine ayda yılda bir o da ben yaklaşırsam olan bir beraberlik sonrası hamile kaldım. Hamileyken neler çekmedim ki onları da eski konularımda bulabilirsiniz. Hızlı geçiyorum oraları çünkü zaten birçok şeyi anlatmadım gücüm yok. Bebeğim doğduğundan beri donuk bir çocuktu yani diğer bebekler gibi ağulu gugulu kendini sevdirmeye uğraşan değil de mesafeli bir bebekti mizaç olarak babasına çekmiş dedim. Etraftan hep çocuk adam derlerdi oğluma. Çocuk 2 yaşına geldi tekrar eden hareketleri başladı ve ben kahreden sonucu dün öğrendim oğlum otistikmiş. Maalesef öyleymiş dünyam başıma yıkıldı ben kocamdan ümidi kesmiş yaşayamadığım duygulara aile yaşantısına karı koca ilişkisine veda edip kabullenmiş ve oğluma sarılmıştım kendi kadınlığımı unutmuş böyle bşr adamla yaşamaya alışmsya kendimi zorlarken evladıma bağlanmıştım onun iyi ve sağlıklı olması için kendimi adadım doğduğundan beri dört dörtlük baktım tüm enerjimi ona verdim. Ve sonuçta büyük bir yıkımla karşılaştım ve tüm taşlar yerine oturdu otizmin ne olduğunu anlamaya başladığımda aslında kocamın da otistik olduğunu hatta babasının da ve kardeşlerinin de otistik olduğunu anladım. Yıllardır morg diye tabir ettiğim o sohbetsiz muhabbetsiz soğuk insana dair hiçbir duygu barındırmayan o evi ve kocamı çözdüm. Ne yapacağımı bilemedim bu adamın böyle olduğunu bile bile(otistik olduğunu bilemezler cahiller ama aklının basmadığını yönlendirmeye ihtiyacı olduğunu) benden saklayıp her kavgamızda beni suçlamaları vs herşey aklıma akın etti. Nişanlıyken yapılması gereken her zor işte veya sorumlulukta kocamın yanına birini vermeleri vs herşey ama herşey… içine düştüğüm şeyi anladım tüm perdeler kalktı bile bile benim hayatımı yaktılar ve evladımın da günahına girdiler benim hiç mi suçum yok diyeceksiniz koca öğretmen olmuşsun kendin anlayıp ayrılsaydın diyeceksiniz ben böyle bişey tanımadığım için görmediğim için nerden bilebilirdim ki bşr tuhaflık olduğunu sezdim ama prof dr bile kişilik oluşmaması dedi bana. Eşimin ailesi durumdan haberdar olduktan sonra bşr süre genetik olduğunu ve onlardan kaynaklandığını kabul etmedi ama daha sonra reddedemeyecekleri şeyleri doktorlar söyleyince bu sefer de mecbur kabuk edip normalleştirmeye çalışma evresine girdiler. Ben kahroluyorum çocuğum için onlar daha hala nolacak en fazla babası gibi içine kapanık olur diyorlar benim kahrolmamı abartı buluyorlar. Şimdi ben ne yapıcam arkadaşlar ailem bana o adamdan boşan yıllardır bize anlatmaya çalıştığını şimdi anladık diyorlar(şimdi…) evladım otistik olduktan sonra. Bana inanamayanlar inanamaya başladı haklıymışsın cidden o adam böyle diyorlar. Diyorlar da diyorlar ama ben kimseyi duymuyorum ne yapıcam ben şimdi arkadaşlar 7 yıl bir adama karılık değil tabiri caizse bakıcılık ettikten sonra psikolojik ve mental olarak tükendikten sonra bir de evladıma bu teşhis koyulmuşken ben şimdi ne yapıcam…
Otizmli bireyleri ve ailelerini incitecek şeyler söylemiş olabilirim ben de hali hazırda bir otizmli annesiyim ama şuan içinde bulunduğum acıdan ve bunalımdan benden saklanmış şeylerden dolayı evlat acısı yaşamamın verdiği acıdan dolayı kerimelerimi seçememiş yeterli özeni gösterememiş olabilirim kusura bakmayın lütfen
Adam Asperger olabilir, üstün zekalı olabilir, dehb'li olabilir. Benim üstün zekalı aynı zamanda dehb'li bir oğlum var. Konu sahibinin anlattığı tuhaf durumlar benim oğlumda da var. Bu nedenle konu sahibinin yazdıklarını çok acımasızca buldum. Evet farklı insanlar var aramızda, mutsuzsan ayrılırsın.Adamda zeka geriliği zaten yok büyük ihtimalle üstün zekalı dereceli falan okuduğuna göre. Nasıl Albert Einsteinı hocaları gerizekalı sandılarsa işte o hesap. Otizmde illa zeka geriliği olacak diye bir şeyyok. O nasıl doktormuş ki sadece zeka geriliği mi var sanıyormuş insanların farklılıklarında.
Ben de bu sebepten kızdım konu sahibine. Belki bu durumla yeni yüzyüze geldiği için hala şaşkındır inşallah toparlanıp daha güçlü daha pozitif olur o yüzden çok üstüne gitmek istemedim.Adam Asperger olabilir, üstün zekalı olabilir, dehb'li olabilir. Benim üstün zekalı aynı zamanda dehb'li bir oğlum var. Konu sahibinin anlattığı tuhaf durumlar benim oğlumda da var. Bu nedenle konu sahibinin yazdıklarını çok acımasızca buldum. Evet farklı insanlar var aramızda, mutsuzsan ayrılırsın.
Kimse kimseyi farklı diye bu şekilde asağılayamaz
Otizm ile zeka arasında bir ilişki yok. Otizmli bir öğrencim var. Sınıfın en zekisi.Türkiye derecesi yapıyor, saygın bir işte çalışıyor