Kardeşinizle dertleştiğinizi saklayıp eşiniz sorduğunda ısrarla yalan söylemeniz yanlış, madem bir karar aldınız ikinizde uymalısınız ama bazen insanın duyguları dolup taşar, hislerini anlayıp teselli edecek birini arar, ağlayacak bir omuz ister, kardeşinizi bu yüzden aramışsınız çünkü yazdığınıza göre eşiniz belki duygularını sakladığı için, belki de siz kendinizi daha çabuk toparlarsınız diye düşündüğünden yaşadıklarınızı duygusal olarak ele almıyor bilimsel yaklaşıyormuş.
Eşinize bu hissettiklerinizi olduğu gibi anlatın, kardeşinizle konuşmanızı sakladığınız için üzgün olduğunuzu söyleyin, bir yandan da dertleşmek istediğinizde dert ortağım olmanı istiyorum, bazen hiç konuşmasak bile saçlarımın okşanıp bugünler geçecek denilmesini bekliyorum, duygularıma engel olamadığım dolup taştığım bir anda elim istemsizce telefona gitti kardeşimle konuştum deyin, ki bu dürtü normal bence.
Kardeşiniz sanırım genç ve tecrübesiz, üzüntünüzü derinden hissettiği için o duyguların verdiği bir hisle eniştesini aramıştır, böyle olabileceğini düşünmemiştir ama tabii eşinizle ortak derdiniz bile olsa, ablasının konuştuklarını eniştesine aktarmaması gerekiyor, dertleşmenin yapısına bile aykırı bu yaptığı.