eşim benı daha fazla üzmemek adına kendınce duygularını bana acmıyor evet sıcak bı corba yapar benı sakınlestırır ama ınsan bazen hıçkıra hıçkıra aglamak ıstıyor orada doluyosun burada doluyosun gelıp eşine açılmak bırbırınızın yaralarını sarmak ıstıyorsun. eşim ise sen anlat rahat kafasında sen hıc mı bır sey yasamıyorsun olmuyorsa ıkımızın olmuyor hıc mı soylecek bı seyın yok dıyorum karsımda doktorum varmıs gıbı acıklamalar yapıyor işte sunu da denerız bu da varmıs arastırdım bunları da denerız dıyor her gun kalkıp kendıne taze taze kecıboynuzu kaynatıp ıcıyor ben ugrasmıyor muyum elımden gelenı yapıyorum dıyor ama duygusal olarak o hıslerını yansıtamadıgı ıcın ben de kitlenip kalıyorum gececek aglama ne tedavı yontemlerı var vs dıye amacım tedavı yontemı öğrenmek degıl kı eşimle ağlamak bunun peşine onun halısaha planı ne bıleyım bu bana garıp gelıyor soyluyorum ne ıstıyorsun evde aglayıp durunca cocuk mu olur tamam oturalm bekleyelım deyıp benı daha cok trıbe sokuyor terapistin söyledıklrını ıletıyorum ama o her seyı ben kafamda sıleyım ıstıyor bu sey oyle kolay olsa bu kadar zorlanır mı ınsanlar
Zor bir dönemden geçiyorsunuz ama bence bu kadar harap olmanın altında başka psikolojik sıkıntılarınız var, terapistinizle bunu çözebilirsiniz. Çocuk doğuramamayı bu denli yıkıcı hale getiren insanlar için böyle düşünüyorum.
Tüp bebek, tedavi, hormonlar çok zor işler, duygusal yükü elbet ağır ama size tavsiye veren eczacı arkadaşınıza bile alınmanız durumun kritik olduğunun göstergesi.
Eşiniz açısından da sıkıntılı bir durum, karşısında derdi olan, hassasiyetleri olan, sürekli ağlayan, yıkılan, başka gündemi olmayan bir eş var. Çocuğu olmama sıkıntısını o da yaşarken bir de sürekli sizi teselli etme durumunda, adamın bir şeylerle oyalanmasına bile kızmışsınız, yapmayın. Yalanda bence bu işin tuzu biberi olmuş, belki o da isterdi ailesinden yakın gördüğü biriyle dertleşmek ama size verdiği söze sadık kalmış, sizde öyle yapmalıydınız. Madem yapmadınız yalan söylememeliydiniz, çok bunaldım dertleştim kardeşimle demek zor değil.
Önünde güzel günler olan genç, pırıl pırıl bir insansınız, hayatı kendinize zehir etmeyin, su akar yolunu bulur, biraz rahat bırakın kendinizi. İnançlı mısınız bilmem ama Allah'tan hayırlısını isteyin, evlatta imtihandır, evlatsızlıkta. 47 yaşındayım, çocuğum yok ama çok mutlu bir evlilik yaşıyorum, benim için dünyanın sonu olmadı. Rabbimin verdiğinde de vermediğinde de bir hayır vardır deyip yoluma baktım. Sizde bu konuyu odağınızdan çıkarıp biraz normalleşmeye gayret edin, psikoloğa gidiyormuşsunuz bu çok güzel, devam edin, eşinizle paylaşımınızı arttırın, biraz sosyalleşin ama ne olur kendinizi harap etmeyin. Sağlıklı, rutinlerimizi yerine getirerek yaşadığımız her gün nimet, bunun farkına varın. Zamanı vardır belki öyle düşünün, Allah gönlünüze göre hayırlı bir evlat nasip etsin inşallah
