İlk konunuzu okudum..
Beni "Kan" tutar, inanın bir an bayılacak gibi oldum.
Bu bayılma hissi beni başka bir şeyi görmeye de itti. Eşiniz ile ilgili olarak "şiddet" yaşadığınızı, kumar tarzı oyunlarda bazen büyük kayıplar verdiğini falan yazmışsınız. Bu daha büyük bir sorun. Bırakın şu kan meselesini, yaşanan olayları. Hiç de abarttığınız kadar atla deve değil. zamanında bir kararlar vermişsiniz, o zamanın psikolojisi varmış üzerinizde, ne yaşayacağınızı bilmiyordunuz ve toydunuz. İçeri girdi girmedi, önemli olan o kararı o akşam verdiniz. Hiçbir şey olmasaydı bile, o karar verildi. O kararı veren de sizdiniz, durum onu gerektirmişti ki verdiniz. Oldu bitti.
Eşinizle evlenmeden önce birliktelik denemesi yapmışsınız. "Vajinusmus" yüzünden gerçekleşmemiş. Üstelik sizin satırlarınıza göre evleneceğiniz bile belli değilken bu tarz bir deneme yapmışsınız. Bu karar yine sizin. Yani ilkinden yeterince pişman olmadığınız için (ki bence zaten gerek yok) ikincisinde de tereddüt etmemişsiniz.
Eşiniz şimdi ki insan olmayabilirdi, üçüncü bir şahıs olabilirdi. Bu kez de ona karşı mı bir vicdan muhasebesine girecektiniz.
Yalanı onaylamıyorum ama bu saatten sonra geriye dönülmez. Sakın dönmeyin de, şiddete meyyali olan bir adamdan bahsediyoruz.
Lütfen "Melek" görmeyin onu da, değil..
Yapmak zorunda olduklarınız
"Geçmişte yaptığım herşey kendi kararlarımdı, o an ki psikoloji ile yaptım" demek, bunu içine sindirmek ve kabul etmek. Ardından "Bir daha asla yapmayacak kadar olgunlaştım, daha iyi bir insan olmama vesile oldular" deyip kesip atmak...
Anne oluyorsunuz artık, bu şaka değil.. Geçmiş bitti artık! Gelecek taşıyorsunuz karnınızda...
Şu kanlı davaları bitirip eşinizin sıkıntıları ile ilgili çözüm arayışları içeren postlar yazmalısınız. Eşiniz sıkıntı sizin.
Derdin mi yok senin arkadaşım, olan olmuş yaşanan yaşanmış neyin peşindesin
Rabbim sana bir evlat nasip etmiş, yeryüzünün en büyük mucizesini yaşıyorsun, Allah'ın gücüne gider bu duyguların, biraz şükret, geçmişi de geçmişte bırak, aklını başına al
Biz ayrildik ama yine arkadastik yani bayramda seyranda konuşurduk dertlesirdik iş bile ayarlamayi denemistim ona kisin calismior yazın otellerde calisior düzgün bir işin olsun diye havalimanında bta ya sokmaya calistim sezonluk çalışmasın diye ama zor geldi o ayrı yani insan olarak gene yardım etmek istiyordum.çünkü evlendi bosandi çocuğu oldu turkiyeye döndü aciyordum ona hayata tutunsunistiyordum ask yoktu içimde vefa gösteriyordum...ben doktora gideceğimi ozamandan suphelendigimi Netteki arastrmalarima göre kolay bozulabildgni soledgmde çok emin birsekilde bana git dedi doktordan sonra aradım doktor iki yırtık var kanama olabilirde olmayabilirde diyor dedim oda başka doktora git yalandır spordan falanda bozuluyormus sonra amann bunumu düşünüyorsun kimse sütten çıkmış ak kaşık deil kolay bozuluosa da bozulsun anlat kocana hayat bu dedi gülerek..ben agliyorum incirli köprünün orda intiharı bile düşünrken bana smdi calisiorm bosver takma falan dedi sesi beni çok rahatsız etti bende eğer beni ozaman kandirdiysan sana hakkımı helal etmiyorum dedim oda bende etmiyorum hem nebileyim yıllar geçmiş neler yaptın benden sonra nebileyim ben falan dedi...bu sözlerini affedemiyorum belki bunlari solemese ben doktora gtmyecktm doktor beni ikna edemicekti bu operasyona ben operasyon olurken sadece şunu dusundum vücudumda ona dair hiç bir iz kalmayacak bu nisan bozulsa bile hiç evlenmesem bile onun bende hatırası kalmayacak..yani bana o kötü sözleri solemeseydi sadece insan gbi teselli etse sağlıklı dusunebilirdim amaonu hhiç affetmeyecegim tamam hata zamani oda çocuktu ama yillaraca olan muhabbetimize istinaden bana namusuma laf soylemiyecekti belki onu affetsem silip atsam herseyi unutacagim ama en büyük kizginligim bu yaşadığım kötü travmanin onun yuzundn olurken onun hayatına mutlu mesut devam etmesi..birkere ruyamda gormustum ve onla dost gbi konuşuyorduk tek kırgınligm o sözler özür dile hakkımı helal edeceğim mahvettin hayatımı senn yüzünden eşe suçlu hissettim kendimi ama affedecgk diyordum çok rahatlayp uyanmistm.
söylemezsem.uyarmadığım için pişman olabilirim.malesef dertleşerek çözülebilcek sorunlar değil seninkiler.mutlaka ama mutlaka doktora git.belki sen kendinin farkında değilsin ama dışarıdan şu yazdıklarını okuduğumuz zaman normal olmayan birşeyler olduğunu farketmememk mümkün değilgebelik psikoloji ...vs dersin eşine ama git doktorla görüş bu iş böyle olmaz.
Valla senin kocan iyi biri olsa tamam diycem de aman sulanma yoksa kan gelmez diyen bi manda herşeyi hakeder kusura bakma
Doğumuma çok aZ var canim doktor kontrollerine bile yalnız gondermiyorlar psikologada biri gelmek ister ve 36.haftadayim dokuzuncu aya girdim yani psikologla dertlesirken dogurabilirim yani :)Allahim güç verse doğum sonrası halledecgm insallah ama doktor ilaç vermese konuşarak cozse keşke ilaç emzirenler için uygun olmaz çünküama bide şöyle dusunyorum burda okadar akıllı bilinçliggüzel konuşan kadınlar varki gideceğim psikologdan daha çok yardımcı olabilicek durumdalar belkide beni rahatlatiolr ama gecio gene aklıma gelio arada uzuluorm doktorda öyle olurmu acaba
Siz her konu açtığınızda ben ne geniş insanım diye düşünüyorum ya. Yaşadıklarımın hiçbiri için bu derece büyük bir pişmanlık duymam ve duysam bile bu kocam için değil kendim için olurdu. Sanki karşınızdaki de melek ya.
Hamileliğinizin son dönemleri ve siz hassassınız belliki.Nolur kızmayın bana gene mi sen demeyin bıktırdım hep aynı konu hala psikologada gitmedin demeyin sadece yazmak istedim sizden başka kimsem yok gozyaslarimdan başka yoldasimda...
Dün yine anneme geldim doktorum buraya yakın olduğu için anneme gelip bikacgun kalıp öyle dönüyorum evime zaten artık kontroller sklasti doguma az kaldı diye..dün geldiğimi universtden arkadasimada haber verdim kendiside evli oda geldi kalmaya anneme dün akşam eskilerden bahsettik malesef konular açıldı..biz dört arkadasdik fakültede...biri evlendi ayrıldı mezhep sorunu yüzünden o dönemki sevdiğiyle.diğerinin hiç sevgilisi olmadı oda bugün bize eşlik etti annesiyle geldi diğeri akşamdan gelmişti..akşamdan gelende 8yil konuştugu kisi ile evli.eşi evleneli 8ay olcak daha yeni ise girdi ondan dertliydi sorumsuzlugundan nisanliykende çalışmıyordu .insan bile bile nasıl evleniyor vazgecemiyor kader dimi vs diye bahsederken bana aramızda bir sen döndun o üniversite zamani sevdiğinden ama iyi cesaret edebildin ne çok sevmistin okulu sayende bitirdi oranın yerlisi biriydi o kişi babası olmus bir emekli maaşları vardı ben aldigm öğrenim kredisiyle ona yemek ismarlardim onları hatirlatti...hatta okulun son iki ayı annesi liseli kuzeni ben aynı odada kalmistik abisi ile de o şahıs kendisi..benim yurttan oda arkadaşlarım olduğu için bunlar herseyi biliyordu aynı evde kaldık ama klasik öğrenci evi gelmesin aklınıza beraber ders calisip yemek yenilen annesi yaşlı diye ev işlerinde yardım ettigimm o soğukta bulaşık yikadigim gunler....kız ışte onları hatirlatti ne nankoordu okul bitince seni aldattı zengin rus kadınla evlenip çocuk yaptı seni bıraktı ama allahtan aynı evde kaldignzda sana bişey yapmamıştı dedi içim ışte o an cız etti Evett annesi sayesinde biz hiç aynı odada uyumadik ve o evde bana hicbisey yapmadi yapamadı...sabahları okula gider gelirdik akşam gelir yemek yer ders çalışır o diger odada pc ile oynar chat yapar (bunun cogu detayını sonra yengesinden öğrendim)ben annesi kuzeniyle tv izlerdim.öyle bir hayatti ki gece Wc ye gtmeye utanır sabahı beklerdim yaş 19-20 okulun ikinci senesi kör kütük asiksin.evet o evde bana birşey yapmadi ama diğer konumdan biliyorsun babasının ilk öldugu dönem bir gece arkadaşının evinde kaldığımızda olanları yazdım tam ilişki korktuğum için yasanmasada olanlar malum...ışte arkadaşım öyle deyince o an kitlendim nefes alamadım konusuyoruz ama kafam başka yerlerde o an orda ölmek istedim...iyiki ondan kurtuldun hiç haketmemis seni falan diyordu bunla kurtulduguna sukret tamam anılarin var zamanin 2bucuk senen gitmisti ama kurtuldun ama ben evlendim falan dedi..
Dün bi arkadaşın konusu vardı gece bitmiyor gibi o bu yazıyı okur insallah ki böyle insanlara daha çok Zaman vermez ben diplomami almaya gidemedim o şehre.o sehirle ilgili bişeyduysam canım yanar diyeceksinizki sevmiyorsan aldattı diye sen ayrıldın geri döndügunde defalarca reddettin neden aklına geliyor .hatıralar ışte bıraktıgi acılar .kimseye kendinizde fazla değer vermeyin bu hayatta canınizdan çok sevmeyin.annem babam hamileyim diye ustume titriyor konuşmak istemiyorum uyuma numarası bile yapıyorum beni dünyaya getirdikleri için bile kızıyorum bazen onlara..o gece hata gecesi aklımdan geçen annem babama bakarım hiç evlenmemdi yaşlı olup beni dünyaya getirmeleri çok zor şartlarda okumam bana bunları dusundurmus o yaştabana çok az para gonderirlerdi yettiğini dusunurlerdi öğrenim kredisiyle de beN son iki ay orda kalıp onlara biraz destek olmuştum...kabus gibi günlerdi çok aciydi rahat değildim ama çıkmıştım yurttan geride donemezdim para olsa belki okadar hatiram olmazdi.onla geçirdigim her dakika ya lanet ediyorum...bugün gelen arkadaşlarım sanki kocami küçük görüyorlar gözlerinde bile düşündüm ikibuçuk yıl onla gezdi gtti başkasıyla evlendi gibi ama ihanet vardı mecburdum bu yola cikmaya...abim cezaevine girdi beyefendiyi arıyordum müsait deilim diodu sonra ogrendimki kızlarla gününü gün ediyormus ortak arkadaşlardan .askere gitmez düzgün iş tutmaz kışın yatar yazın çalışır tipten...okulda anlayamiyorsun tabi bide en zor anımda yanımda yoktu..annem babam bazen universteyle o sehirle ilgili konusunca bile içimden onlara sinir oluyorum...demin boşanan komşu var beş aylık evliler mahkeme açılmış babam kadın için zor erkeğe nolcak dedi gene sinir oldum ona ...ailemi seviyorum büyük fedakarliklarim oldu simdi dger iki evladindan hayir yok elime gectikce ben para veririm yardım ederim emekli maaşıyla geçinmeye calisiorlar ışte...kendi kafamda düşünüyorum geçmişi hatalari annem babam neyin var diye soruyor yada üstünü ört şunu ye bunu ye diyor bunaliyorum...özlüyorum gelmek istiyorum gelince kocami özlüyorum ama yanında olmayınca utancim azalicak sanıyorum oysa öyle olmuyor herzaman. Bazen onun yanında unutuyorum aklıma bile gelmiyor...
Az önce uyudum eşimi gordum rüyamda uyandım ağladım aradım çok şaşırdı özlediğim için ağladıgimi sandi oysa ben ona gecmisim yüzünden aci çektigim için agladigmi söyleyemediklerini.sanki okul dönemindeki herkesin gözünde kocam enayi ben öyle düşünüyorum belki akıllarına bile gelmiyordur ama aklımdan bu düşünceyi aramıyorum.esim şaşırdı gel istiyorsan kontrolu beklemede ağlama dedi söyleyemedim neden ağladığımi.onu Bukadar severken benden nefret etmesini oğlundan nefret etmesini istemiyorum..hayatım boyunca bu aciyi cekecekmiyim?bedeli bitmedimi yada nezaman biter ?? Dua etmek ağlamak düşünmek insanlardan uzaklaşmak uykuyla kaçış çözüm değil.psikologa gidemiorm doğumdan sonra dusunuyorm ama anlatabilirmiyim birinede bilmiyorum..bildiğim tek şey artık bu hayata böyle devam etmenin COk zor olduğu.oysa nekadar da güzeldi herşey.4yil sevdim konuştum bütün ihanet acimi yarami örten adamla...nisanliyken birgün herşey aklıma takılan birşeyle ve doktora gitmem ikna edilmemle bitti.iki senedir yüzüm gulmuyor öyle sahteyimki kendimden igreniyorum düğünüde takılarida hicbirseyi Haketmedimm ben ...iki sene önce hersy çok güzeldi onu askerde bekledgm gozyaslari bile bukadar acı değildi bir sonu vardı ama şimdi sonu olmayan gozyaslariylayim....hakkinizi helal edin yine upuzun yazdm yine kafanızı agrittim ama başka çarem yok yazmasam daha kotuyum.annemlere icten sarilamiyorum telefonda bile daha iyi konuşuyorum eskiden sarılır operdim simdi çok soğuğum yedi yil önceki bir kerelik hatam ve iki sene önce başıma gelenler yüzünden iki senedir ben ben degilim ve belkide asla yeniden ayni ben olamayacagim gülüslerim mutluluğum hepsi bitti...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?