Eşim kardeşimi ve dahi ailemi kıskanıyor.


Bu akşam konuşacağım kardeşimle. İçim sıkılıyor ama deneyeceğim. Konu eşimle benim aramdaki sorundu ve kardeşimle bizim aramızdaki soruna evrildi. Ne ara böyle oldu anlamadım ben :)

Ya zaten eşimi geçtim ben de istemem ki evde sürekli kardeşimin olmasını. Ablalık, aile bağları bir yere kadar. Gün geliyor eşinle tartışıyorsun, gün geliyor maddiyat el vermiyor kendine göre yemek yapıyorsun, gün geliyor sadece uzanıp dinlenmek istiyorsun. Bunları kardeşimin yanında yapamam.

Dün eşim bana "senin baban arabasını mecburen kullandım diye triplere giriyor. Surat asıyor. Kendi malını sakınıyor. Ben oraya gidince her şeye kulp takıyor. Neden aynı hassasiyeti benim için göstermiyorlar?" dedi. E haklı.
 
Siz zaten evi çekip ceviriyorsunuz çamaşırlarını yemeğini evin temizliğini yapıyorsunuz onu görmüyorda kardesinize yapacağınız iyilikler mi dokanıyor zaten erkek çocuğu bu Bi süre sonra abla eve gelip durma bebek miyim ben yaparım herseyi diyecek nedir bu kıskançlık aklına birileri mi fesatlık sokuyor
 

Kesinlikle destek olmazlar. Ben suçlu olurum yine. Ya da ömür boyu eşime düşman olurlar. Ben şu samimiyetsizliği anlamıyorum. Eşim aileme gittiğinde ki kırk yılda bir gider. Kardeşlerim totolarını yayıp yatarlar. Zerre ilgilenmezler. Ben buna tepki gösterdiğimde, terbiyesizlik yapıyorsunuz dediğimde "anlaşmak sevmek zorunda değiller. Demek ki ortak noktaları yok" diyor sevgili annem. Ortak noktanın olmaıdğı, sevmediğin ve anlaşamadığın adamın evine neden gelip kalıyorsun madem. O kadar kendinden eminsen "ben onun evinde rahat edemem" de gelme madem. Yok ama her durumda kendi menfaatleri önemli.
 

Aslında eskiye kıyasla o sidik yarıştırma, düşmanca davranma halleri neredeyse bitti. Şimdi hasıl olan durum düzeltme çabası sarf ederken kim daha çok emek verecek yarışı :) eskiden kim daha yıpratacak, kim daha çok can yakacak durumu vardı.

Şimdi evliliğe kan akışı başladı ama hala kalkanlar bırakılmadı. Onca yıllık alışkanlık bir anda vazgeçilmiyorsa demek :) abla kardeşimin bizde kalması konusunda da fikrini belirtir misin, merak ettim ne düşündüğünü.
 
Ne olursa olsun kotu olan yine siz olacaksiniz aileniz tarafindan hep boyle algilanacak.

Mesela su an kardesiniz oyle ya da boyle gelip kaliyor ama sizin suratinizi asik gorduyse bunun icin bile aileniz gun gelecek sen zaten iyi agirlamadin kardesini olacak.

Kendi eviyle arasi kac saat suruyor mesela ben bunu merak ettim.gece arkadaslariyla bulusup eglenecegine o sureyi yolda gecirebilir.

Kardesinizle konusun ocakta zama daha cok var.baya uzun sure kalacak demekki.cok yorgun oldugunuzu gece o gelince uykunuzun bolundugunden vs bahsedin.

Ailenizde ustunuze gelirse evet ben kotuyum iyi bi insan, iyi bir abla degilim.dusuncelerinizi kendinize saklayin diyip susturun.

Siz inatla onlara iyi oldugunuzu kanitlamaya calistikca sizin ustunuze geliyorlar.
 

Çünkü sürekli kendimi sorgulamama sebep oluyorlar. Kötü olan ben miyim acaba diye düşünüyorum. Zira hepsi aynı kafada bir ben farklı düşünüyorum demek ki sorun bende diye düşünüyorum her sorunun finalinde.

Mesela geçen hafta annem bana geldiğinde 5 yıl önce ben yeni evli ve hamile iken beyin kanaması geçirmişti. Hiçbir hasar kalmadı şükür kalktı ayağa. İşten on beş gün izin alıp yanında oldum ama daha fazla izin alamadım. Yeni evliydim, borçlarımız vardı ve de hamileydim. Çok vicdansız olduğumu, benim yerimde olsa işten ayrılıp anneme bakmaya gideceğini ama benim bunu yapmadığımı söyledi. Beş yıl önceki mevzuyu açarak bunları söyledi sağolsun. İşten ayrılsaydım o dönem, aç kalmıştık. Çalışmak zorundaydım. Kaldı ki asla bakıma muhtaç değildi. Öyle olsa elbette işi bırakır giderdim. Bir de şunu ekledi. Annem o haldeyken ben nasıl hamile kalmışım.

Hatta o dönem ben anneme sevinçle hamilelik haberi verdiğimde "ben neyin kanaması geçirdim sen bunu mu yaptın. Hasta annem diye düşünmedin mi ne vicdan varmış sende" deyip çat diye suratıma kapatmıştı telefonu. O kadar üzülüp ağlamıştım ki eşim "hamilesin annen bile olsa bunu yapmasına müsaade etmem görüşme kimseyle" diye delirmişti.

Bunları niye anlattım. Bakın böyle manipüle eden, insanın kendisini sorgulamasına sebep olan insanlar benim ailem. Ben neredeyse seviştiğim ve hamile kaldığım için suçlu hissetmiştim o dönem.
 

Sabah erken çıkarsa yol en fazla bir buçuk saat sürer. Akşam biraz trafik olabilir dönerken. Ancak her türlü eve varması 9dan daha geç olmaz. Derdi uykusuz kalmak değil öyle olsa gece yarılarına kadar dışarıda kalmaz. Derdi yolda zaman geçirmek istemiyor olması.

Çözüm istese çok var. Şirketle daimi olarak araba vermelerini talep edebilir. Şirketin misafirhaneleri var ev tutana kadar orada kalmayı talep edebilir. Ancak bunlar sadece lafta kalıyor. Bir icraat yok.

Geçen yıl da benzer bir mevzu olmuştu. Bir iki hafta bende kaldı. Şirket başka yere vermese kalmaya devam edecekti.

Benim görümcem 42 yaşında bir çocuk sahibi kadın. Yıllardır her sabah ve akşam ailemin oturduğu semte gidip geliyor buradan. Hani imkansız değil. Sabah erken kalkıyor ve 6da evden çıkıyor. Kardeşim bunu yapmak istemiyor.
 

Annemle konuşamam o kardeşimden beter. Ve çekirdek aileyi kök aileden daha mühim görmez. Beni haksız bulur.

Eşim eninde sonunda patlar zaten. Hani kavga etmese de hareketleri ile belli eder istemediğini. Çünkü istemiyor adam gayet net. Hayır bu adam kendi ailesini kayırıp benim aileme böyle davransa olay çıkarırım ama kendi ailesine karşı da bizim çekirdek ailemizi savunur ve müdahale edilmesine izin Vermez.

Mesela kayınvalidem densiz bir kadındır. Benim annem bana geldiğinde çat diye gelirdi sürekli. İnanılmaz rahatsız oluyordum. Eşim annesine "idrakin ailesi geldiğinde eve gidip durma. Kendi ailesi ile zaman geçirsin" dedi geçen yıl. He ben bunu yapmasını da istemiyorum. Benim için ailesi ile kötü olmasın buna lüzum yok. Ki uyardım bir daha yapmadı. Sen karışma, o senin annen ben anlatayım rahatsızlığımı dedim. Hani diyeceğim o ki, benim aileme kul köle ol ama kendi ailen gelmesin diyen bir adam değil.
 

Zaten diyor ki size ; onlar gibi sohbet etmiyorsun, gülmüyorsun diyor.

Her konumuz da hemen hemen ilgisizlikten dem vuruyor eşiniz.

Uzaktan konuşmak kolay, aranızda neler geçiyor bilemeyiz ancak daha önce de yazmıştım ; bosanamam diyorsanız öyleyse çocuğunuz için kendiniz için yuvamız için cabalamalisiniz.

Sürekli şikayet eden, asık suratlı biri olarak evde dolasiyorsaniz bu duruma gelmiştir eşiniz.

Hani diyorsunuz ya , önceden böyle değildi diye, öyleyse aynayı kendenize çevirin.

Eşler sitem ettiğinde illa ki onu kavgaya çevirmeye gerek yok.

Hepimiz zaman zaman çocukça sitemlerde bulunmuyor muyuz ?

Yıkarım elimden geldiğince ama merak etme bizi ihmal etmem diye konuyu kapatsaniz daha iyi olmaz miydi ?
 

bence cok buyutuyorsun,
kocaman kadinsin, bu kadar ailenden korkmani cekinmeni de anlamadim.

Eskiden ben de ailem bunu ogrense evlatliktan reddeder diyordum bazi meselelerde mesela,
ama cocugum olduktan sonra alistirdim kendimi daha cok,
sonucta cocugumu istedigim gibi yetistiremeyeceksem asil orada yanlis yaparim dusuncesi ile,
ama saka gibi mi dersin ne dersin,
o sozde beni evlatliktan reddedecekleri meselelerde iki uc gun soylendiler, sonra kendileri kapattilar konuyu,
ben de azicik ogut dinlemis oldum,
sadece o kadar.

Siz kararli ve tutarli olunca, cevrenizdeki insanlarin bu adapte olmaktan baska sanslari olmuyor emin olun.
 
Enişteyi yerden yere vururken o aradaki u dönüşünü hangi ara yaptık ben kaçırdım herhalde Annenle konuşulmaz bunu deneme bile bence idrak her konuda seni haksız çıkarır ve yerin dibine gömer ya kardesini alacaksin karsina konusacaksin ya da esinle ve cocugunla sorun yasayacaksin bir de yanlis hatirlamiyorsam aile apartmanında oturuyordun yarin bi gün onlardan da lâf gelir iyice kabak tadı verir
 
Ya senelerce size merhametsiz vicdansız diye diye psikolojinizi bozmuslar resmen. Her durumda kendinizi suçlar hale Getirmişler. Böyle diye diye her istediklerini yapan ve sessiz kalan idrak yapmışlar kendilerine.
Bende anlamadım olaylar çok hızlı gelişti :)
Ama iyi oldu sanırım. Artık eşinizin haset olduğunu düşünmüyorsunuz değil mi
Evet bence de konuşun. Ciddi anlamda çok daha fazla yipranacaksiniz. Çekirdek aileniz yara alacak. Kendinizi de suçlamayın. O sizin kardeşiniz ve kocaman adam. Anlaması gerekir.
 

eniste ileri goruslu cikti

sahsen ben basindan beri kendisine hak veriyorum,
zira hep yaziyorum kk ya, bu yasimdan sonra kendi ana babamla kardesimle ayni evde yasamayi beceremem, illa sorun yasariz. Ki esimin ailesinden birinin gelip uzun sure kalmasini dusunemiyorum.
Kayinvalidem cocuklarin yaz tatilinde gelecek, simdiden stresi basti, hani bir sorunumuz yok, kendi ailem gelecegi zaman da bu oluyor, bir hafta iki hafta neyse de 3. haftada ya bir yanliz kalayim artik demeye basliyorum.
 
Son yazılanları okuyunca eşinizle yaptığınız tartışmanın detayları daha anlaşılır oldu.
Yerinizde olsam kim kırılır,kim küser diye düşünmez,gayette açıkça konuşurum kardeşimle.
Kendi ailen bile olsa herkes seni bu kadar düşünüp,fedakarlık yapmıyor.Keyfi,zorunluluk oluşturmayan şeyler için bu şekilde kimse kimseye misafir kalmamalı.Kalması gereken yerdede,kaldığı evin kurallarına uyup,ev sahiplerine rahatsızlık verilmemeli.
Kardeşinizle öyle alttan alarak bile konuşmayın bana kalırsa.Her durumda kötü ilan edileceğiniz aşikar zaten.Açıkça,ev tutmaya niyetin var mı,yok mu bilemem.Ama,benim evimde uzun süre kalmanı istemiyorum.Gece yarılarına kadar seni bekleyemem.Bir sürü sıkıntılarım var benimde deyin.
Herkes durması gerektiği yeri bilsin.Siz ses etmedikçe herkes tepenize tüner.
Biraz duruşunuzu sertleştirmezseniz,en başta kendi yakınlarınız sizi sıkıntıya sokuyor maalesef.
Bu kadar lafı yaşamadan konuşmadım buna emin olabilirsiniz.Her iki taraflıda yaşadıklarımdan edindiğim tecrübelerle yazıyorum size.
 
Haftasonu eşimin anne babası geldi çocukları özlemişler geldiler yemek yendi çay içildi meyve yendi dört saat falan oturdular yani ki çocuklar da yanlarına dahi zor gidiyorlar kalkalım artık dediler eşim illa kalın illaaaa kalın diyor ki aramız beş km ben de kalın desem kalırlardı hic sesimi çıkarmadım kalın falan demedim zaten eşim sabah ise gidecek belki işi uzayıp gece gelecek niye ısrar ediyorsa aksama kadar beni afakanlar basardı herhalde
 
Konu bir tık ileri seviyeye taşınmış. Ama ilk mesajda yazdığım gibi aile için eşi kırmak var yine de.
Bana öyle geliyor ki boşandığında arkanda ailen olmayacak, ne onlarla yaşayabilirsin ne annen her gün çocuğuna bakmayı kabul eder. Sen zaten onlarla birlikte ruh sağlığını koruyamazsın. Ama inatla eşine laf söyleyip, ailene bir şey diyemiyorsun. Aileme laf söyleyemem en kötü evlat ben olurum diyosun. Eşinin gözünde kötü olacağını bile bile ona laf söylüyorsun.
Ne zaman ailene rest çekip mutlu olacaksın bilmiyorum.
 
Ablacım,
evlilik emek yarışıyla da yürümez, bazen sen yorulursun bazen eşin, birbirinizi tolere etmeyi öğrenmeniz lazım, en çok emek veren en çok sevendir diye bir şey yok, siz eşsiniz hayat arkadaşısınız, arada sürekli birbirinize karşı kalkanlarınızı kaldırmak yerine indirip yetemiyorum, yorgunum diyebilmelisiniz ki bunun için sağlam bir iletişim içinde olup herşeyi konuşabilmeyi başarmanız lazım, kavga etmeden, savaşmadan, savaş boyalarını sürüp beni ezemezsin demeden.

Normalde kardeşindir ne var canım çocuk ev tutana kadar 3-5 gün kalsa derim ama sizde ortası yok kural yok, üstelik eşin, ailen sürekli senin vicdana oynuyor ve farkındaysan yalnızca sen kendini sorgulayıp vicdan yapıyor, ben şöyle yapsam ailem böyle der, şöyle söylesem annem böyle der diyorsun, devamlı bir kendini sorgulama hali var sende, bu da yorar bence.

Hayır kime neyi kanıtlamaya çalışıyorsun ki? Annene iyi bir evlat olduğunu mu kabul ettireceksin, kardeşine iyi bir abla olduğunu mu? Mükemmel bir anne, şahane bir eş olduğunu mu?
Sen herkesi olduğu gibi kusurlarıyla kabul etmişsin, etmesen dahi herkes kendini sana bir şekilde kabul ettirmiş zaten ama sen kendini kanıtlama çabasına girmişsin, hiçbirinin seninle ilgili düşüncesini değiştiremezsin, ben buyum demeyi bilmeli ve kim ne derse desin seni vicdanınla ezmelerine müsade etmemelisin.

Annen mesela geçmiş olsun Allah beterinden korusun inşaallah, beyin kanaması geçirdiğinde kendi imkanların dahilinde yapabileceklerini yapmışsın zaten, seni başka evlatlarla kıyasladığında resti çekip ben buyum diyebilmeliydin, farazi annen seni kötü evlat bellese ne olacak? Kardeşin sen kötü bir ablasın dese dünyan mı yıkılacak?

Ben bir de 3-5 günlük misafirlik değil de temelli ya da çok uzun süreli birlikte yaşamak gerektiğinde gelen anne, baba, abi, kardeşe bizim evin kuralları bu, biz gecikeceğimizde arar haber veririz, sen de gecikeceğinde ara, elektrik faturası geldi hadi gülüm şunu bir ödeyiver denememesini anlamıyorum, kardeşin temelli kalsa senaryosu üzerinden gidersek bir yazını okudum bazen ancak kendimize kadar yemek yapsak misafir olunca o da olmuyor gibi bir yazıydı, kardeş dahi olsa misafir en fazla 2 hafta misafirdir, uzun süreli veya temelli kalındığında misafir değil evin ferdi oluyorsun ve en azından mutfak masrafına ortak olunur, ki böyle şeyler kardeşle konuşulmayacaksa kimle konuşulur ben bilmiyorum vallahi.

Kardeşindir kalsın isterseniz kalır ama kurallar dahilinde, şu an bu halinizle kalsa denge kuramayacaksınız gibi görünüyor, kardeşinle açık açık konuşunca kötü abla olmazsın, kendi ailesiyle kurduğu aile arasında dengeyi kurmaya çalışan bir abla olursun, annen kötü evlat mı diyecek? Desin, annen dahi olsa kimin ne dediğine o kadar aldırış etme, ki kıyaslardan nefret ederim, beni başkasının evladıyla kıyaslayacaklar hiç şansları yok, sende kıyaslanmaya, vicdanına oynanmasına müsade etme, çok sorguluyorsun kendini, inan böyle hayat geçmez.
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Böyle ailenin
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
441
Herkesin Nicki kendine
P
Boşanmalımıyım çok kötüyüm bişey söyleyin
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
2K
rachelgreen1
R
C
Eşimin Ailesi
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
1K
Vignette
eşimin yalanı.
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
682
CeReNnnKeskn
R
Kıskanç çekemeyen kaynana
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
1K
rachelgreen1
R
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…