Eşim ile sorunlarımız var 😔

Adam ne derse sesini çıkarma ne deree yap asla ters bakma cevap verme eleştirme. Aldatmış affetmişsin dahası mı var. İkinciyi getirse de ses etmeyeceksin tamam mı kızım?

Ha bi de ot içtiği bi gün hamile kal mutlu olmaya bak ya sakın bozma güzelim yuvanı

visnecikolatalimon .!.:

Baba evine döneyim her emeğimi arkamda bırakayım o zaman. Çok üzücü .

Genişletmek için tıkla...

Bu adamla geçirdiğin her an emeğin artıyor. Bu düşünceyle ömür boyu çekeceksin demektir tabi adam seni bırakmazsa. Zararın neresinden dönülse kârdır. Çocuğun olmadan bitirmen doğru bi karar olur. Yoksa çook daha fazla üzüleceğini bilmek için müneccim olmaya gerek yok Bir de ben gerçekten onca şeyden sonra "seviyorum"u anlayamıyorum üzgünüm.

hadibeyaaa .!.:

bide hemen cocuk yapsin bence. ciddi ciddi ne yapacam diye soruyo ya.

Genişletmek için tıkla...

Durduğu kabahat şekerim niye beklediyse

Valla herkesin evliliginin ilk yili şiddet aldatma hakaret olmuyor olanda ayriliyor. Adam nede olsa napsam gitmiyor diye dusunuyordur. Daha ne yasiyacaksiniz merak ediyorum. Birde cocuk yapin tam olsun.. acin gozunuzu bence.

Ayaklarının üzerinde duran güçlü hiçbir kadın seviyorum diye bu öküzü çekmez, geçiniz.

Evliliğin ilk yılı , aynı evi paylaşan iki insanın birbirine alışma sürecinden dolayı biraz daha zor olabiliyor sadece.

Öyle tokat,evden kovma, aldatma, uyuşturucu gibi affı olmaması gereken şeyler için değil.

Yuva diyorsunuz da ben ortada kurtarılacak bir yuvada göremedim.

Valla bir yerden tutulacak olsa tutalım da yuva dediğiniz bu kurumun ne yazık ki tutulacak tarafı kalmamış

Neresinden tutsak elde kalır,
Tek tavsiyem var "korunun" lütfen

Anlattıklarınızda pek çok sorun var. ama bence en önemlisi sizin duygunuz. Güçlü bağımsız bir kadınım sevdiğim için gitmiyorum diyorsunuz. Kusura bakmayın ama bir hemcinsiniz olarak sizi silkelemek isterim, bu sevgi değil bağlılık değil BAĞIMLILIK. Yardım alın bir de gerçekten bebek düşünüyorsanız bir daha düşünün, sorununuza bir minik canı ortak etmekten başka bir işe yaramaz. illa bırakın ayrılın diyemem haddim değil ama içinde bulunduğunuz durumu açıkca bir anlayın öyle karar verin derim.
o keyif verici madde işini de internetten değil de bir de yeniden vakfının yardım hattına sorun lütfen, bakalım o kadar masum mu?

Yengec anasi .!.:

Yapmadığı bi şey kalmamış her haltı yemiş
Sizde yuvam yıkılmasın diyorsunuz
Ne denir şimdi bilemedim çift terapisine gidin en iyisi

Genişletmek için tıkla...

Oda çözüm değil ki dayak, şiddet, aldatma, evden kovma,

Bukadar şey yaşayıp nasıl kaldıra bildiğiz Vurmak, evden kovmak Aldatılıp Şiddet görmek.. Pişman olsa ne yazar ki mahfetmiş sizi.. Boşanmamak için hangi yönü tutuyor sizi?? Mesaj delile var

Ne edersen kendine.. Başka kimseye değil....

Selammm ,

Uzun zaman önce içimi dökmüşüm buralarda. Şimdilerde bir konu araştırırken üyeliğimin olduğunu hatırladım. Açtığım konuyu, verilen cevapları ve verdiğim cevapları tekrar okudum.

Belki sizlerin de gönlünüzde bahar açar şu anki hikayem :)
Kısaca ana başlıklarıyla anlatmaya başlıyorum.

Konuyu açtığım dönemlerde psikoloğa gittim. Cevap verenlerin çoğuna benzer yorumu o da yaptı. Kendi değerini bil dedi.
Ve ben bir gün ondan önceki hayatımı hatırladım. Nasıl özgür olduğumu.. O gün evden çıktım, ailemin yanına yerleştim. Çok üzülmesinler diye de sadece öfke kontrolsüzlüğü hastalık derecesinde dedim. Sorgulamadılar, sen doğrusunu bilirsin dediler ve hep yanımda oldular.
Tek celsede boşandım. Maddi manevi çok hakkım kaldı ama şu gün bile umurumda değil, eminim ki ondan çıkacak.

Yeniden işe başladım, kendime bakmaya başladım, spor, kuaför, sinema, arkadaş buluşmaları..
Derken biriyle tanıştım. İstemedim, olmaz dedim, toplum önyargılarını düşündüm..
Ama ikna etti.. Başladık. Hep güldük. :)
Şimdi eşim oldu :) 2. senemize az bir vakit kaldı.

Bebek istiyoruz, sağlığım ile ilgili birkaç pürüz var onları onarmaya çalışıyoruz birlikte.

Evliliğin geçmişte yaşadıklarıma benzer gibi birşey olmadığını şimdi anlıyorum. Aşk, sevgi denilen şeyin de insanın gözünün kör olması demek olmadığını anladım.
Yazdıklarınızda haklıydınız ancak insan içindeki cesur kişiliği bastırınca adım atamıyor. He birde fedakarlık yönüm çok baskındı. İyileştiririm zannetmiştim.

Türkiye'de kaç kadın kendi gibi olabiliyor ki her alanda diye düşünüyordum. Ama koskoca bir yanlışmış! Şuan tam anlamıyla ben gibi olabiliyorum her alanda. Evde , işte, toplumda..

Çok şükür iyiyim, güzelim, mutluyum..

Arada bir kaç küçük travmanın acısı eşimden çıkıyor ama sağolsun zerre üzmüyor.

Gerçek yuvamı kurdum, darısı tüm gücünü gizleyen, bastıran kadınlara..

Sevgiyle kalın.

visnecikolatalimon .!.:

Selammm ,

Uzun zaman önce içimi dökmüşüm buralarda. Şimdilerde bir konu araştırırken üyeliğimin olduğunu hatırladım. Açtığım konuyu, verilen cevapları ve verdiğim cevapları tekrar okudum.

Belki sizlerin de gönlünüzde bahar açar şu anki hikayem :)
Kısaca ana başlıklarıyla anlatmaya başlıyorum.

Konuyu açtığım dönemlerde psikoloğa gittim. Cevap verenlerin çoğuna benzer yorumu o da yaptı. Kendi değerini bil dedi.
Ve ben bir gün ondan önceki hayatımı hatırladım. Nasıl özgür olduğumu.. O gün evden çıktım, ailemin yanına yerleştim. Çok üzülmesinler diye de sadece öfke kontrolsüzlüğü hastalık derecesinde dedim. Sorgulamadılar, sen doğrusunu bilirsin dediler ve hep yanımda oldular.
Tek celsede boşandım. Maddi manevi çok hakkım kaldı ama şu gün bile umurumda değil, eminim ki ondan çıkacak.

Yeniden işe başladım, kendime bakmaya başladım, spor, kuaför, sinema, arkadaş buluşmaları..
Derken biriyle tanıştım. İstemedim, olmaz dedim, toplum önyargılarını düşündüm..
Ama ikna etti.. Başladık. Hep güldük. :)
Şimdi eşim oldu :) 2. senemize az bir vakit kaldı.

Bebek istiyoruz, sağlığım ile ilgili birkaç pürüz var onları onarmaya çalışıyoruz birlikte.

Evliliğin geçmişte yaşadıklarıma benzer gibi birşey olmadığını şimdi anlıyorum. Aşk, sevgi denilen şeyin de insanın gözünün kör olması demek olmadığını anladım.
Yazdıklarınızda haklıydınız ancak insan içindeki cesur kişiliği bastırınca adım atamıyor. He birde fedakarlık yönüm çok baskındı. İyileştiririm zannetmiştim.

Türkiye'de kaç kadın kendi gibi olabiliyor ki her alanda diye düşünüyordum. Ama koskoca bir yanlışmış! Şuan tam anlamıyla ben gibi olabiliyorum her alanda. Evde , işte, toplumda..

Çok şükür iyiyim, güzelim, mutluyum..

Arada bir kaç küçük travmanın acısı eşimden çıkıyor ama sağolsun zerre üzmüyor.

Gerçek yuvamı kurdum, darısı tüm gücünü gizleyen, bastıran kadınlara..

Sevgiyle kalın.

Genişletmek için tıkla...

Muhtesem. Cok sevindim. Allah mutlulugunuzu daim etsin❤

.

visnecikolatalimon .!.:

Selammm ,

Uzun zaman önce içimi dökmüşüm buralarda. Şimdilerde bir konu araştırırken üyeliğimin olduğunu hatırladım. Açtığım konuyu, verilen cevapları ve verdiğim cevapları tekrar okudum.

Belki sizlerin de gönlünüzde bahar açar şu anki hikayem :)
Kısaca ana başlıklarıyla anlatmaya başlıyorum.

Konuyu açtığım dönemlerde psikoloğa gittim. Cevap verenlerin çoğuna benzer yorumu o da yaptı. Kendi değerini bil dedi.
Ve ben bir gün ondan önceki hayatımı hatırladım. Nasıl özgür olduğumu.. O gün evden çıktım, ailemin yanına yerleştim. Çok üzülmesinler diye de sadece öfke kontrolsüzlüğü hastalık derecesinde dedim. Sorgulamadılar, sen doğrusunu bilirsin dediler ve hep yanımda oldular.
Tek celsede boşandım. Maddi manevi çok hakkım kaldı ama şu gün bile umurumda değil, eminim ki ondan çıkacak.

Yeniden işe başladım, kendime bakmaya başladım, spor, kuaför, sinema, arkadaş buluşmaları..
Derken biriyle tanıştım. İstemedim, olmaz dedim, toplum önyargılarını düşündüm..
Ama ikna etti.. Başladık. Hep güldük. :)
Şimdi eşim oldu :) 2. senemize az bir vakit kaldı.

Bebek istiyoruz, sağlığım ile ilgili birkaç pürüz var onları onarmaya çalışıyoruz birlikte.

Evliliğin geçmişte yaşadıklarıma benzer gibi birşey olmadığını şimdi anlıyorum. Aşk, sevgi denilen şeyin de insanın gözünün kör olması demek olmadığını anladım.
Yazdıklarınızda haklıydınız ancak insan içindeki cesur kişiliği bastırınca adım atamıyor. He birde fedakarlık yönüm çok baskındı. İyileştiririm zannetmiştim.

Türkiye'de kaç kadın kendi gibi olabiliyor ki her alanda diye düşünüyordum. Ama koskoca bir yanlışmış! Şuan tam anlamıyla ben gibi olabiliyorum her alanda. Evde , işte, toplumda..

Çok şükür iyiyim, güzelim, mutluyum..

Arada bir kaç küçük travmanın acısı eşimden çıkıyor ama sağolsun zerre üzmüyor.

Gerçek yuvamı kurdum, darısı tüm gücünü gizleyen, bastıran kadınlara..

Sevgiyle kalın.

Genişletmek için tıkla...

Ayyy çok sevindim

Pisi pisine yuvamı dağıtmak istemiyorum cümlesine sinir oluyorum ;pisi pisinesi mi kalmış : dövmüş ,aldatmış ,esrar içiyor son aşama öldürmesi kalmış . Körü körüne dediğiniz sebepler benim için çok travmatik şeyler asla kabul edemem