bu konuyu gorunce konu sahibi nerde acaba dedim yer olarak "adana" isaretlemis eger dogruysa ...
kavga ediyorsun esin evden kovuyor saatlee gecmiyor deprem oluyor
suan ne durumdasin konu sahibi girmissin sitrye deprem sonrasi ama
merak ettim yinede
aynen öyle diğer türlüsü ömür feda etmek olur boş yereCanim çalışmaya basla ve boşan. Bu kadar net. Başka yol yok.
Yapacagintek şey dusunmeden boşan cankm inan kaynanalar başa bela ogullları batsın ki ele almaya çalışıyorlar daha çok durma gururunu ayaklar altına alma yaşayacağın uzun bir hayat varNerden baslayacagimi bilmiyorumruhum cok yorgun,12 yildir gurbetteyim,evliyim, gorucu usulu evlendik,esimin iyi bir meslegi var,bende lisans mezunuyum fakat calismiyorum,cocugumu guvenip birakabilecegim yer yok cunki.cocuktan sonra esimin iyice ozguveni artti,hic eyvallah etmez,surekli elestiri ve hakaret,asagilama davranislarinda.cok fedakarlik yaptim,cok yalniz gogusledim simdiye kadar evliligimizi,ama cok nankorler esim ve ailesi,annesi babasi ve kiz kardesi cete gibi uzaktan herrseye karisir ve esimi yonlendirirler ilk gunden beri boyle.esim asla hayir diyemiyor ve onlarin etkisinden cikmiyor.bugunde tartistik ,yillardir beni elestirip(onu giymesin,o kupeyi takmasin,sacini oyle toplamasin,o tokayi takmasina kadar sacma herseye kadar karistiklari yetmiyor gibi simdi cocuguma ayni psikolojik baskiya basladilar , telefondan bile huzur bozmaya fitnelemeye yetiyorlar.)esimde tmm oyle yapariz ,yaptirrim diyor telefonu kapatinca cocuga catiyor telefonla oynama,yemegi şoyle ye bunu boyle yap gibi surekli catişiyor aglatiyor cocugu.elestiriyor aşagiliyor,cocuk heycanla yasadigi bisy anlatirken asagilayarak kucumsuyor,bugun artk patladim ve kazik kadar adam oldun hala otur otur kalk kalk bi birey olamadin, yillardir benim burnumdan getirdiler simdi el kadar cocuga mi basladiniz dedim elestirip acik aramaya.(Cocugum 4 yasinda)yemegi hizli yesin,oyuncak almayin vs diye sacma salak baski yapiyor kaynanam taa ulke disindan esimde teli kapatinca hergun her ogun cocukla kavga ediyor (aklinca izine hazirliyor gittiginde anasinin emri yerine getirilmis olacak ),bende tartistim hala birey olamadin simdide cocugumu ezdiriyorsun,ona ne el kadar cocuga baski uyguluyorsunuz dedim,eskilerden de acildi tartistik herzaman ki gibi aha kapi orda defol git,sktr git dedi, bunu her seferinde yapiyor blörf olarak cok gururuma dokunuyor.esimle iliskimiz eskisi gibi degil,(cok fedakarlik yaptim ailesi emrediyor diye, hic bi tsk bile gormedim esimden,aksine nankorluk ve piskin piskin ne yaptin ki diyor deli oluyorum) bir kac kere kendi ailemde ve onun ailesinde kaldim cocukla, kendisi ulke disindayken, malesefki burnumdan geldi, hic oyle ummazdim ama insan kendi ailesinde bile yuk oluyormus, cocugun ve kendin herseyin batiyormus, kucuk kardesim bile emir vermeye kalkiyordu,şunu soyle yap boyle yap die,gercekten cocukla normal kalirken bile sigilmiyormus ayrilsa insan neler olur tahmin ediyorum.ayrilmayi da dusundum ama ailemin durumu iyi degil, evleri kucuk,cocugum kucuk,ben babasiz buyudum halada soyut anlamda eksikliginin zorlugunu yasiyorum,cocugum yasasin istemiyorum, benm gectigim yollardan gecsin istemiyorum.gercekten sigintilik cok zor. Para getirseniz tum maasi yedirseniz bile ciktigin eve donmek cok agirmis sigilmiyormus. (Esimin ailesi ise yamyam gibi,1 kibrit copu bile yok evimizde kendi paralari da var,surekli para sogusluyorlar esimde surekli yediriyor,yigenlerine kadar,herkesin hatti bile esimin ustune bu almis,hala da ayni ) yani bir yanda agiza bakimli sutten kesilmemis esim,ailesinden aldigi emirleri uzerimize uyguluyor,diger yandan cocugumla ozguvenini kaybetmis yillardir yalniz herseye evet demis, evde bekleyen omrunu feda etmis ben.esimin asagilamasindan ,surekli elestirmesinden hakaretlerinden cok sikildim, gitsem bu hayat pahaligiginda sigmayacagim aileme ondan iyice eminim artik, gitmesem depresyona girdim cok mutsuzum artk ne yapcam hic bir fikrim yok,gurbette konuscak icimi dokecek kimsem yok,gurbette olanlar bilir aileye de anlatilmiyor ucundan anlatsanda napacan mecbur diye gecistiriliyor. Esimin ailesinden,dedikodu ,dilencilik,fitnesinden,esimin aptalligindan agiza bakimliligindan cok sikildim ve degistiremiyorum, ozguvenimi kaybettim surekli asagilanmaktan. Esimden 8 yas kucugum,ondan guzelim gencim,ama beni yipratmak çokertmek icin elinden geleni yapiyor gecen iyice avrat gibi oldun čoktun dedi bana. artk ne kadinim ne hayat arkadasiyim sadece hizmetciyim sanki ben seni neden aldim diyor , toplumda saygin bir meslegi var ama sanki dag basinda koy agasi gibi davranislar. İnsanlar icimizi bilmiyor oyle bunaldim ki.calismak istiyorum binbir turlu bahane buluyor.cocugu bilerek yarim gune yazdirdi ki calişamayim.aslinda cok guzel meslegim var ama cocugu birakacak kimsem yok ne yapcam bilmiyorum lutfen yabanci gozunden fikirlerinizi soyleyin bana yol gosterin cok mutsuzum içim ölü
Kardeşim ben senin yerinde olsam kocamı kendime bağlar o ailesinden uzaklaşırdik beraber sen cocugun esin gör bak esin düzelir bu eş ailesi seni sevmeyince karışmaya baslarlar ara bozarlar aynisini bende yasadim genelde gelinini seven çok nadir ama bu senle alakalı degil çünkü onlarin kafalarındaki gelin profili farkli oluo onlara kölelik yapacağına oturursun eşinin hanimi çocuğuna daha saglikli bir anne ol daha iyi böle nasıl olcak cocugun suan herseyden daha onemli ona analık yapcak sensin ne demek onlar karisio kendi ogullarina doğru düzgün bir anne baba olsunlar önce evlat daha onemli bence hwrseyden onlara mı yarancam bide çocuk koru körüne ziyan mi olsun onlar yuzunden ailesi yuzunden çok kızdım vallaNerden baslayacagimi bilmiyorumruhum cok yorgun,12 yildir gurbetteyim,evliyim, gorucu usulu evlendik,esimin iyi bir meslegi var,bende lisans mezunuyum fakat calismiyorum,cocugumu guvenip birakabilecegim yer yok cunki.cocuktan sonra esimin iyice ozguveni artti,hic eyvallah etmez,surekli elestiri ve hakaret,asagilama davranislarinda.cok fedakarlik yaptim,cok yalniz gogusledim simdiye kadar evliligimizi,ama cok nankorler esim ve ailesi,annesi babasi ve kiz kardesi cete gibi uzaktan herrseye karisir ve esimi yonlendirirler ilk gunden beri boyle.esim asla hayir diyemiyor ve onlarin etkisinden cikmiyor.bugunde tartistik ,yillardir beni elestirip(onu giymesin,o kupeyi takmasin,sacini oyle toplamasin,o tokayi takmasina kadar sacma herseye kadar karistiklari yetmiyor gibi simdi cocuguma ayni psikolojik baskiya basladilar , telefondan bile huzur bozmaya fitnelemeye yetiyorlar.)esimde tmm oyle yapariz ,yaptirrim diyor telefonu kapatinca cocuga catiyor telefonla oynama,yemegi şoyle ye bunu boyle yap gibi surekli catişiyor aglatiyor cocugu.elestiriyor aşagiliyor,cocuk heycanla yasadigi bisy anlatirken asagilayarak kucumsuyor,bugun artk patladim ve kazik kadar adam oldun hala otur otur kalk kalk bi birey olamadin, yillardir benim burnumdan getirdiler simdi el kadar cocuga mi basladiniz dedim elestirip acik aramaya.(Cocugum 4 yasinda)yemegi hizli yesin,oyuncak almayin vs diye sacma salak baski yapiyor kaynanam taa ulke disindan esimde teli kapatinca hergun her ogun cocukla kavga ediyor (aklinca izine hazirliyor gittiginde anasinin emri yerine getirilmis olacak ),bende tartistim hala birey olamadin simdide cocugumu ezdiriyorsun,ona ne el kadar cocuga baski uyguluyorsunuz dedim,eskilerden de acildi tartistik herzaman ki gibi aha kapi orda defol git,sktr git dedi, bunu her seferinde yapiyor blörf olarak cok gururuma dokunuyor.esimle iliskimiz eskisi gibi degil,(cok fedakarlik yaptim ailesi emrediyor diye, hic bi tsk bile gormedim esimden,aksine nankorluk ve piskin piskin ne yaptin ki diyor deli oluyorum) bir kac kere kendi ailemde ve onun ailesinde kaldim cocukla, kendisi ulke disindayken, malesefki burnumdan geldi, hic oyle ummazdim ama insan kendi ailesinde bile yuk oluyormus, cocugun ve kendin herseyin batiyormus, kucuk kardesim bile emir vermeye kalkiyordu,şunu soyle yap boyle yap die,gercekten cocukla normal kalirken bile sigilmiyormus ayrilsa insan neler olur tahmin ediyorum.ayrilmayi da dusundum ama ailemin durumu iyi degil, evleri kucuk,cocugum kucuk,ben babasiz buyudum halada soyut anlamda eksikliginin zorlugunu yasiyorum,cocugum yasasin istemiyorum, benm gectigim yollardan gecsin istemiyorum.gercekten sigintilik cok zor. Para getirseniz tum maasi yedirseniz bile ciktigin eve donmek cok agirmis sigilmiyormus. (Esimin ailesi ise yamyam gibi,1 kibrit copu bile yok evimizde kendi paralari da var,surekli para sogusluyorlar esimde surekli yediriyor,yigenlerine kadar,herkesin hatti bile esimin ustune bu almis,hala da ayni ) yani bir yanda agiza bakimli sutten kesilmemis esim,ailesinden aldigi emirleri uzerimize uyguluyor,diger yandan cocugumla ozguvenini kaybetmis yillardir yalniz herseye evet demis, evde bekleyen omrunu feda etmis ben.esimin asagilamasindan ,surekli elestirmesinden hakaretlerinden cok sikildim, gitsem bu hayat pahaligiginda sigmayacagim aileme ondan iyice eminim artik, gitmesem depresyona girdim cok mutsuzum artk ne yapcam hic bir fikrim yok,gurbette konuscak icimi dokecek kimsem yok,gurbette olanlar bilir aileye de anlatilmiyor ucundan anlatsanda napacan mecbur diye gecistiriliyor. Esimin ailesinden,dedikodu ,dilencilik,fitnesinden,esimin aptalligindan agiza bakimliligindan cok sikildim ve degistiremiyorum, ozguvenimi kaybettim surekli asagilanmaktan. Esimden 8 yas kucugum,ondan guzelim gencim,ama beni yipratmak çokertmek icin elinden geleni yapiyor gecen iyice avrat gibi oldun čoktun dedi bana. artk ne kadinim ne hayat arkadasiyim sadece hizmetciyim sanki ben seni neden aldim diyor , toplumda saygin bir meslegi var ama sanki dag basinda koy agasi gibi davranislar. İnsanlar icimizi bilmiyor oyle bunaldim ki.calismak istiyorum binbir turlu bahane buluyor.cocugu bilerek yarim gune yazdirdi ki calişamayim.aslinda cok guzel meslegim var ama cocugu birakacak kimsem yok ne yapcam bilmiyorum lutfen yabanci gozunden fikirlerinizi soyleyin bana yol gosterin cok mutsuzum içim ölü
Ben olsam onlara para yedirmesine müsade etmezdim o parayı alır cocugumun gelecegi için birikim yapardim görücüye mi cikcakmis dış yaptırcak bu saatten sonra tövbe estağfurullah çok mu önemli onun dışı cocugun gelecegindenKisacasi hayatimi, bu muhtaclik zihnini degistirmek istiyorum.Bu adami nasil duzeltebilirim.erkek kardesleri abileri de var,hepsinin durumu gayet iyi, ama hepsi gozunu esime dikmis durumda,kucuk buyuk demeden ne olsa esimden istiyorlar, yillardir borc odedik, 1 tl icin bile aglatildigimi bilirim, borcumuz cok diye,herkesin toplu parasi mali mulku var babasinin bile, ama yok diyorlar bundan istiyorlar buda veriyor.(banka defterini bile gordugumuz halde ) kardeslerine yigenlerine yengelerine hatti bile esim aliyor.benmi abartiyorum anlamiyorum ki) 500.000 e yakin parasi var babasinin arayip anan dis degistircek para gonder diyorbu da gonderiyor ama yaptirmayip birikimine ekliyorlar.ben bunu soyleyince suclu oluyorum, asla toz kondurmuyor,ne zaman istese gonderrim diyor,biz sadece markete gidincede dunya laf yapiyor. Ben abartiyormuyum? Normalmi bunlar ? Kafayi yicem bunaldim iyice. Karsimdaki insanlar normalmi? Bizden surekli para dilenirken diger ayni meslegi yapan cocuklarina toplu paralar dagitan kayinbabamgil normalmi? Esim koyup koyup giderken bize ev kiralamayip siginti gibi kapi kapi cocugumla orda burda kalirken, ailesine gelince hic dusunmeden para saçmasi normalmi ? Sorun bende mi ? Ne yapmaliyim? Bu adam olur mu yoksa ufaktan kendi yolumu cizmem mi gerekiyor?
Ayrı misiniz kaynanadan hmm o halde bile akıllanmamis eşiniz demek bence eşinizle bir ailedanismanina gidin son care"Gurbetteyim, kaynanam taa ülke dışından karışıyor" sözlerinden yurt içinde olduğunuzu anlayamamışız afedersiniz. Kocanızı düzeltmeye çalışın siz.
Değişmez. hep aynı olacak. Ailenin iyi çocuğu, örnek evlat egosu var. Hep onlara kendini feda edecek. Bu sendrom sahibi adamlar hiç değişmez. Kendi çocuğuna yapmaz yeğenine yapar.Kisacasi hayatimi, bu muhtaclik zihnini degistirmek istiyorum.Bu adami nasil duzeltebilirim.erkek kardesleri abileri de var,hepsinin durumu gayet iyi, ama hepsi gozunu esime dikmis durumda,kucuk buyuk demeden ne olsa esimden istiyorlar, yillardir borc odedik, 1 tl icin bile aglatildigimi bilirim, borcumuz cok diye,herkesin toplu parasi mali mulku var babasinin bile, ama yok diyorlar bundan istiyorlar buda veriyor.(banka defterini bile gordugumuz halde ) kardeslerine yigenlerine yengelerine hatti bile esim aliyor.benmi abartiyorum anlamiyorum ki) 500.000 e yakin parasi var babasinin arayip anan dis degistircek para gonder diyorbu da gonderiyor ama yaptirmayip birikimine ekliyorlar.ben bunu soyleyince suclu oluyorum, asla toz kondurmuyor,ne zaman istese gonderrim diyor,biz sadece markete gidincede dunya laf yapiyor. Ben abartiyormuyum? Normalmi bunlar ? Kafayi yicem bunaldim iyice. Karsimdaki insanlar normalmi? Bizden surekli para dilenirken diger ayni meslegi yapan cocuklarina toplu paralar dagitan kayinbabamgil normalmi? Esim koyup koyup giderken bize ev kiralamayip siginti gibi kapi kapi cocugumla orda burda kalirken, ailesine gelince hic dusunmeden para saçmasi normalmi ? Sorun bende mi ? Ne yapmaliyim? Bu adam olur mu yoksa ufaktan kendi yolumu cizmem mi gerekiyor?
Tam olarak nasıl tavsiyeler istiyorsunuz siz? Kocamı ve ailesini nasıl yola getiririm mi diye soruyorsunuz?Gercekten devilsiniz anladim ! 8 senedir bolge bolge yer degistirdigimi hic birseyin belli olmadigini yazdigim halde bu anlamama cabasi ve israri neden ? Bir bakiyorsun 3 ay gitmissin ,bir bakiyorsun 2 sene baska yerdesin.sizler gibi oturup olene kadar sabit beklenmiyor neden kendinize gore dusunme israrindasinizbi bakiyorsun dag basindasin bi bakiyorsun buyuk sehirde merkezdesin. Anlamayacagini bilerek yazdim
adam çalışma demiş çalışmamışsın emir eri gibi kendini köşeye çekmiş kendine acıyarak zaman harcıyosun silkelen ve kendine gel kaldığın ülkenin dilini haklarını öğren bakımını eksik etme bilirim oraları kendine eve çocuğa adamışsın bırakmışsın sanırım ama kendine saygını kaybetmişsinNerden baslayacagimi bilmiyorumruhum cok yorgun,12 yildir gurbetteyim,evliyim, gorucu usulu evlendik,esimin iyi bir meslegi var,bende lisans mezunuyum fakat calismiyorum,cocugumu guvenip birakabilecegim yer yok cunki.cocuktan sonra esimin iyice ozguveni artti,hic eyvallah etmez,surekli elestiri ve hakaret,asagilama davranislarinda.cok fedakarlik yaptim,cok yalniz gogusledim simdiye kadar evliligimizi,ama cok nankorler esim ve ailesi,annesi babasi ve kiz kardesi cete gibi uzaktan herrseye karisir ve esimi yonlendirirler ilk gunden beri boyle.esim asla hayir diyemiyor ve onlarin etkisinden cikmiyor.bugunde tartistik ,yillardir beni elestirip(onu giymesin,o kupeyi takmasin,sacini oyle toplamasin,o tokayi takmasina kadar sacma herseye kadar karistiklari yetmiyor gibi simdi cocuguma ayni psikolojik baskiya basladilar , telefondan bile huzur bozmaya fitnelemeye yetiyorlar.)esimde tmm oyle yapariz ,yaptirrim diyor telefonu kapatinca cocuga catiyor telefonla oynama,yemegi şoyle ye bunu boyle yap gibi surekli catişiyor aglatiyor cocugu.elestiriyor aşagiliyor,cocuk heycanla yasadigi bisy anlatirken asagilayarak kucumsuyor,bugun artk patladim ve kazik kadar adam oldun hala otur otur kalk kalk bi birey olamadin, yillardir benim burnumdan getirdiler simdi el kadar cocuga mi basladiniz dedim elestirip acik aramaya.(Cocugum 4 yasinda)yemegi hizli yesin,oyuncak almayin vs diye sacma salak baski yapiyor kaynanam taa ulke disindan esimde teli kapatinca hergun her ogun cocukla kavga ediyor (aklinca izine hazirliyor gittiginde anasinin emri yerine getirilmis olacak ),bende tartistim hala birey olamadin simdide cocugumu ezdiriyorsun,ona ne el kadar cocuga baski uyguluyorsunuz dedim,eskilerden de acildi tartistik herzaman ki gibi aha kapi orda defol git,sktr git dedi, bunu her seferinde yapiyor blörf olarak cok gururuma dokunuyor.esimle iliskimiz eskisi gibi degil,(cok fedakarlik yaptim ailesi emrediyor diye, hic bi tsk bile gormedim esimden,aksine nankorluk ve piskin piskin ne yaptin ki diyor deli oluyorum) bir kac kere kendi ailemde ve onun ailesinde kaldim cocukla, kendisi ulke disindayken, malesefki burnumdan geldi, hic oyle ummazdim ama insan kendi ailesinde bile yuk oluyormus, cocugun ve kendin herseyin batiyormus, kucuk kardesim bile emir vermeye kalkiyordu,şunu soyle yap boyle yap die,gercekten cocukla normal kalirken bile sigilmiyormus ayrilsa insan neler olur tahmin ediyorum.ayrilmayi da dusundum ama ailemin durumu iyi degil, evleri kucuk,cocugum kucuk,ben babasiz buyudum halada soyut anlamda eksikliginin zorlugunu yasiyorum,cocugum yasasin istemiyorum, benm gectigim yollardan gecsin istemiyorum.gercekten sigintilik cok zor. Para getirseniz tum maasi yedirseniz bile ciktigin eve donmek cok agirmis sigilmiyormus. (Esimin ailesi ise yamyam gibi,1 kibrit copu bile yok evimizde kendi paralari da var,surekli para sogusluyorlar esimde surekli yediriyor,yigenlerine kadar,herkesin hatti bile esimin ustune bu almis,hala da ayni ) yani bir yanda agiza bakimli sutten kesilmemis esim,ailesinden aldigi emirleri uzerimize uyguluyor,diger yandan cocugumla ozguvenini kaybetmis yillardir yalniz herseye evet demis, evde bekleyen omrunu feda etmis ben.esimin asagilamasindan ,surekli elestirmesinden hakaretlerinden cok sikildim, gitsem bu hayat pahaligiginda sigmayacagim aileme ondan iyice eminim artik, gitmesem depresyona girdim cok mutsuzum artk ne yapcam hic bir fikrim yok,gurbette konuscak icimi dokecek kimsem yok,gurbette olanlar bilir aileye de anlatilmiyor ucundan anlatsanda napacan mecbur diye gecistiriliyor. Esimin ailesinden,dedikodu ,dilencilik,fitnesinden,esimin aptalligindan agiza bakimliligindan cok sikildim ve degistiremiyorum, ozguvenimi kaybettim surekli asagilanmaktan. Esimden 8 yas kucugum,ondan guzelim gencim,ama beni yipratmak çokertmek icin elinden geleni yapiyor gecen iyice avrat gibi oldun čoktun dedi bana. artk ne kadinim ne hayat arkadasiyim sadece hizmetciyim sanki ben seni neden aldim diyor , toplumda saygin bir meslegi var ama sanki dag basinda koy agasi gibi davranislar. İnsanlar icimizi bilmiyor oyle bunaldim ki.calismak istiyorum binbir turlu bahane buluyor.cocugu bilerek yarim gune yazdirdi ki calişamayim.aslinda cok guzel meslegim var ama cocugu birakacak kimsem yok ne yapcam bilmiyorum lutfen yabanci gozunden fikirlerinizi soyleyin bana yol gosterin cok mutsuzum içim ölü
Boşan boşannnnnn hayatına bakkkkNerden baslayacagimi bilmiyorumruhum cok yorgun,12 yildir gurbetteyim,evliyim, gorucu usulu evlendik,esimin iyi bir meslegi var,bende lisans mezunuyum fakat calismiyorum,cocugumu guvenip birakabilecegim yer yok cunki.cocuktan sonra esimin iyice ozguveni artti,hic eyvallah etmez,surekli elestiri ve hakaret,asagilama davranislarinda.cok fedakarlik yaptim,cok yalniz gogusledim simdiye kadar evliligimizi,ama cok nankorler esim ve ailesi,annesi babasi ve kiz kardesi cete gibi uzaktan herrseye karisir ve esimi yonlendirirler ilk gunden beri boyle.esim asla hayir diyemiyor ve onlarin etkisinden cikmiyor.bugunde tartistik ,yillardir beni elestirip(onu giymesin,o kupeyi takmasin,sacini oyle toplamasin,o tokayi takmasina kadar sacma herseye kadar karistiklari yetmiyor gibi simdi cocuguma ayni psikolojik baskiya basladilar , telefondan bile huzur bozmaya fitnelemeye yetiyorlar.)esimde tmm oyle yapariz ,yaptirrim diyor telefonu kapatinca cocuga catiyor telefonla oynama,yemegi şoyle ye bunu boyle yap gibi surekli catişiyor aglatiyor cocugu.elestiriyor aşagiliyor,cocuk heycanla yasadigi bisy anlatirken asagilayarak kucumsuyor,bugun artk patladim ve kazik kadar adam oldun hala otur otur kalk kalk bi birey olamadin, yillardir benim burnumdan getirdiler simdi el kadar cocuga mi basladiniz dedim elestirip acik aramaya.(Cocugum 4 yasinda)yemegi hizli yesin,oyuncak almayin vs diye sacma salak baski yapiyor kaynanam taa ulke disindan esimde teli kapatinca hergun her ogun cocukla kavga ediyor (aklinca izine hazirliyor gittiginde anasinin emri yerine getirilmis olacak ),bende tartistim hala birey olamadin simdide cocugumu ezdiriyorsun,ona ne el kadar cocuga baski uyguluyorsunuz dedim,eskilerden de acildi tartistik herzaman ki gibi aha kapi orda defol git,sktr git dedi, bunu her seferinde yapiyor blörf olarak cok gururuma dokunuyor.esimle iliskimiz eskisi gibi degil,(cok fedakarlik yaptim ailesi emrediyor diye, hic bi tsk bile gormedim esimden,aksine nankorluk ve piskin piskin ne yaptin ki diyor deli oluyorum) bir kac kere kendi ailemde ve onun ailesinde kaldim cocukla, kendisi ulke disindayken, malesefki burnumdan geldi, hic oyle ummazdim ama insan kendi ailesinde bile yuk oluyormus, cocugun ve kendin herseyin batiyormus, kucuk kardesim bile emir vermeye kalkiyordu,şunu soyle yap boyle yap die,gercekten cocukla normal kalirken bile sigilmiyormus ayrilsa insan neler olur tahmin ediyorum.ayrilmayi da dusundum ama ailemin durumu iyi degil, evleri kucuk,cocugum kucuk,ben babasiz buyudum halada soyut anlamda eksikliginin zorlugunu yasiyorum,cocugum yasasin istemiyorum, benm gectigim yollardan gecsin istemiyorum.gercekten sigintilik cok zor. Para getirseniz tum maasi yedirseniz bile ciktigin eve donmek cok agirmis sigilmiyormus. (Esimin ailesi ise yamyam gibi,1 kibrit copu bile yok evimizde kendi paralari da var,surekli para sogusluyorlar esimde surekli yediriyor,yigenlerine kadar,herkesin hatti bile esimin ustune bu almis,hala da ayni ) yani bir yanda agiza bakimli sutten kesilmemis esim,ailesinden aldigi emirleri uzerimize uyguluyor,diger yandan cocugumla ozguvenini kaybetmis yillardir yalniz herseye evet demis, evde bekleyen omrunu feda etmis ben.esimin asagilamasindan ,surekli elestirmesinden hakaretlerinden cok sikildim, gitsem bu hayat pahaligiginda sigmayacagim aileme ondan iyice eminim artik, gitmesem depresyona girdim cok mutsuzum artk ne yapcam hic bir fikrim yok,gurbette konuscak icimi dokecek kimsem yok,gurbette olanlar bilir aileye de anlatilmiyor ucundan anlatsanda napacan mecbur diye gecistiriliyor. Esimin ailesinden,dedikodu ,dilencilik,fitnesinden,esimin aptalligindan agiza bakimliligindan cok sikildim ve degistiremiyorum, ozguvenimi kaybettim surekli asagilanmaktan. Esimden 8 yas kucugum,ondan guzelim gencim,ama beni yipratmak çokertmek icin elinden geleni yapiyor gecen iyice avrat gibi oldun čoktun dedi bana. artk ne kadinim ne hayat arkadasiyim sadece hizmetciyim sanki ben seni neden aldim diyor , toplumda saygin bir meslegi var ama sanki dag basinda koy agasi gibi davranislar. İnsanlar icimizi bilmiyor oyle bunaldim ki.calismak istiyorum binbir turlu bahane buluyor.cocugu bilerek yarim gune yazdirdi ki calişamayim.aslinda cok guzel meslegim var ama cocugu birakacak kimsem yok ne yapcam bilmiyorum lutfen yabanci gozunden fikirlerinizi soyleyin bana yol gosterin cok mutsuzum içim ölü