Orası öyle. Sizin gezip tozup gülüp eğlenecek zamanlarınız. İşiniz gücünüz var, yeni evlenmişsiniz. Millet yiyecek kuru ekmek peşinde dolanıyor, parasızlıktan intihar ediyor. Berbat bir hale gelmiş her yer. Böyle bir dünyada birbirinize sımsıkı sarılıp destek olmanız, gelecek planları yapmanız, hayaller kurmanız, ne bileyim birlikte yemek falan pişirmeniz gerekirken evde dayak yiyorsunuz. Farkında mısınız? İki yıl iki yıl...
Ne kadar muhteşem bir iki yıl ki uğruna birinden dayak yiyorsunuz? Sık tartışıyoruz, anlaşamıyoruz, uzlaşamıyoruz deseniz asla ayrılmayı düşünün demezdim. Çok seçenek, çok çare olabilirdi. Şiddetin nesi hak edilir ki? İki yıl geçirdiniz diye buna sessiz kalıp sabretmeyi seçiyorsanız siz bilirsiniz. O hayatı yaşayan sizsiniz. Ben sahiden üzüldüm.
Etrafınızda mutlu bir aile varsa biraz gözlemleyin olması ve olmaması gerekenleri.