- 19 Şubat 2021
- 5.109
- 12.565
- 198
- 38
Benim dayımın oğlu vefat etti 22 yaşındaykenBana bu çok tuhaf geliyor kusura bakmayın.
Gerçekten çok tuhaf bir cümle.
Teselli olduğunu da sanmıyorum ayrıca.
Aynı şeyleri yaşarken sadece çocukları için ayakta kalmaya çalışıyorlar. Yani yaşadığı acı değişmediği gibi daha çok kendini yoruyor üzüyor o anneler.
Benim dayımın oğlu vefat etti 22 yaşındayken
İki çocukları vardı
Yengem hep ağladı
Üzüntüden kanser oldu kadın
Ve yaşayan evladı da öyle zor zamanlar geçirdi ki
Anne babayı toparlamaya calışmak o acıyla yaşamak
Davranışı da değişiyor anne babanın geride kalan onunla da başa çıkmaya calışıyor evlat olarak
Hiç kimse kimsenin yerine konmuyor
Teselli de olmuyor
Mecbur olduğun için o acıyla yaşamaya çalışıyorsun
Allah kimseye evlat acısı vermesin
1 evlatta olsa 10 evlatta olsa acı çok büyük acıdır
çok çocuk derken 5-10 tane yapmaktan bahsetmiyorum..iki olmalı ki allah korusun birisine birşey olursa en azından sarılıp teselli bulabileceğimiz geride bir tane olması..gidenin yeri elbette asla dolmaz evlat acısı çok başka..ama ellerinin bomboş kalması da bambaşka anlatabildim umarımBen de bu çocuğum ölürse diye çok çocuk istemeyi anlamıyorum.
Çocuk kaybı yaşadıktan sonra kaç çocuğunun olması önemli değil. Acısı yine aynı olacak. Yine aynı şeyleri hissedeceksin. Yani aman bu öldü ama iki tane dana var boşver demeyecek onu yaşayan anne:
Allah evlat acısı vermesin kimseye de kardeş diğerinin ikamesi değil neticede.
Ben de anne olmadan önce öyle düşünürdüm.Çok minikken öyle düşürdüm. Kuzenim vefat etmişti. Kuzenin ablası vardı. Artık o var derdim. İkinci çocukları da oldu sonradan. Meğer öyle değilmiş. Acı aynı acı… her evladın yeri ayrı. Ne olursa olsun kayıp… arkadaş anne değil galiba. Başka açıklaması olamaz.
Siz anne misiniz?çok çocuk derken 5-10 tane yapmaktan bahsetmiyorum..iki olmalı ki allah korusun birisine birşey olursa en azından sarılıp teselli bulabileceğimiz geride bir tane olması..gidenin yeri elbette asla dolmaz evlat acısı çok başka..ama ellerinin bomboş kalması da bambaşka anlatabildim umarım
çok çocuk derken 5-10 tane yapmaktan bahsetmiyorum..iki olmalı ki allah korusun birisine birşey olursa en azından sarılıp teselli bulabileceğimiz geride bir tane olması..gidenin yeri elbette asla dolmaz evlat acısı çok başka..ama ellerinin bomboş kalması da bambaşka anlatabildim umarım
evet farkındayım..bu düşünceme eleştiri geleceğini bile bile yazdım..ben dünyevi maneviyat açısından böyle düşünüyorum..insan kardeşiyle paylaşmayı da öğreniyor en yakın arkadaşa da sahip oluyor..allah hepinize ömür versin inşallah..biz de beş kardeşiz başıma birşey gelse ikisi hemen yanım da biter..bazen anne babanın olmadığı yer de onlar dayanak olur..yani aslın da hayatın darbesini yememiş acı çekmemiş insanlar çok geniş pencereden bakamıyorDaha önceki konularda benzer bir yorum yapmıştım,burada beğenmemişlerdi.Özellikle kk da tek çocuk baskısı yapılıyor kadınlara.Size sonuna kadar katılıyorum.Bencil,mutsuz insanların çoğunun tek çocuklardan oluştuğunu öğrencilerimde de görüyorum.
Ne zaman birisi ikinci çocuk dese hemen gelip kötü örnekleri anlatmaya başlarlar.Üç kardeşiz var,iyi ki doğurmuş anacım derim hep.Keşke iki daha doğursaydı. Benimde üç çocuğum var,ev hanımı olsam kesin bir daha doğururdum.İyi ki doğurmuşum,çok şükür.
elbette böyle olaylar yaşanıyor maalesef ama tevekkül etmek ve kadere iman etmek var..kimse ölmesi için dünyaya getirmiyor ya da elimde çok çocuk olsun birine birşey olursa diğerleri var olayı da değil demek istediğim ..İki çocuk olsa da üzüleceklerdi… ölüm bu işin dışında. Hayat bu … 5 çocuğunu yangında kaybeden anneyi okumadınız sanırım.
Özel okul meselesi biraz da çalışan annelere yönelik.
Diğer meselelere gelirsem; Devletteki iyi öğretmenleri tenzih ederek yazayım. İş yerimin yakınında ilkokul var. Çocuklar tenefüste karda kışta, sadece üstleri ile markete gidiyorlar. Bu çocukların okuldan çıkmaları yasak olmalı. Kötü insan da çok. Bahçeden nasıl çıkıyorlar. Kaban bile yok üstlerinde.
Ayrıca yaşadığım yerde Madde kullanımı da artmış. Özellikle ortaokullarda sorun olduğunu yetkili ağızdan duydum. proje okulu vs olmazsa yine özele gidecek oğlum.
Gönderdiğimiz özel okulda kantin yok. Yemek içmek okuldan. Çocuklara para vermeyin diyorlar. Alışveriş edecekleri yer yok. Servis kapının önünden alıyor ve bırakıyor. Direk okula giriş. Bahçesine araç girişi yok. Bırakın araçları dışarı ile bağlantısı yok. Bu okulu görüpte özele gitmeyiversin diyemiyorum.
Keşke devlet okullarında da benzer imkanlar olsa da göndersek.
Yıllık bir sürü para vermeye mecbur kalmasak.
Ayrıca; 2. Çocuk düşünmeme sebebim sadece maddi değildi…
yetim kaldım öksüz kaldım kimsem yok artık diye ağlayan bir anne görseydiniz bu kadar dramatize ederek yazmazdınız..sürekli yok olan aileleri düşünerek sonuca varmaya çalışırsak sizin dediklerinizden nasılsa olabilir ölebilir diyerek hiç çocuk yapmamak daha mantıklı .anne misiniz bilmiyorum ama bir oyuncaktan bahsetmiyor olduğumu gayet iyi anlamış olmalısınız..her bir canın yeri ayrıdır doldurulamaz sadece elimizde kalana tüm sevgiyi vermek ve onunla yaşamayı öğrenmek var..ikinci çocuk korkutucu gelenler yapmaya bilir herkesin kendi kararıKimse kimsenin muadili değildir. Yaşanan acıyı bir diğeri bastıramaz ki bu diğer çocuğa da haksızlık olabilir yaşadığınız acının derinliğinden, onu çok mahrum da bırakabilirsiniz.
Ölen çocuğa neyse ki yedeğin var demek gibi bir şey oluyor.
50 yaşındayken tüm çocuklarınızı kaybettiğinizi düşünün ne yapacaksınız? Ölüm sıralı değil ne de olsa değil mi? O yaştan sonra ne ile avunacaksınız?
Nice aileler yok oluyor bi anda, ya da sadece bir kişi kalıyor geriye.
Bana bu tek olmasın, yalnız kalmasın, amcanızın başına gelen gibi kayıp durumlarında 2. bir çocuk olsaydı avunurduk gibi düşünmek ebeveyn bencilliği olarak geliyor.
evet 3 çocuğum varSiz anne misiniz?
Görümcemi kaybettik eşim tek kaldı. Halbuki kvalidem ben öleceğim, ablanız size emanet derdi… sıra ile tek tek olmuyor bu işler. Bi kaza oluyor bir aile komple siliniyor.evet farkındayım..bu düşünceme eleştiri geleceğini bile bile yazdım..ben dünyevi maneviyat açısından böyle düşünüyorum..insan kardeşiyle paylaşmayı da öğreniyor en yakın arkadaşa da sahip oluyor..allah hepinize ömür versin inşallah..biz de beş kardeşiz başıma birşey gelse ikisi hemen yanım da biter..bazen anne babanın olmadığı yer de onlar dayanak olur..yani aslın da hayatın darbesini yememiş acı çekmemiş insanlar çok geniş pencereden bakamıyor
allah rahmet eylesinİkisini aynı anda da kaybedebilirsiniz.
Hiç bir şeyin garantisi yok.
Geçen hafta yakınımız bir kadın aniden kalp krizi geçirerek evinde ölü bulundu.
1 Hafta geçti üstünden eşinin de vefat haberini aldık.
allah rahmet eylesin..eşiniz olmasaydı bu sefer annesi yanlız kalacaktı..kader herkese farklı şekilde tecelli ediyor..herkesin ki aynı olacak değil ya herkesin sınavı farklı..Görümcemi kaybettik eşim tek kaldı. Halbuki kvalidem ben öleceğim, ablanız size emanet derdi… sıra ile tek tek olmuyor bu işler. Bi kaza oluyor bir aile komple siliniyor.
Daha geçen yıllarda 5 kişilik aile vardı. 3 çocuk anne baba… aile büyük çocuğu okula bırakıyor, diğer çocukları ile birlikte imerkeze doktora gidiyorlar. Hepsi vefat etti. Büyük çocuk okulda olduğu için sağ… babaannesi dedesi ve diğer hiç kimse çocuğa sahio çıkmadı. Çocuk yurda verildi
Kimse bu dünyaya kazık çakmadı. Ölüm hak ve sırası yok. Allah hayırlı uzun ömürler versin diye dua ediyoruz sadece…
İki çocuklu bir anneyim. Çok şükür ikisine de maddi manevi yetebilecek durumdayız. Bu yetebilme kıstası herkese göre farklılık gösterebilir, ona saygı duyuyorum. Benim için yeterli olan şartlar başkası için yeterli değildir, bir başkası için yeterli olan benim için yeterli değildir. Bunlar kişinin sahip olduğu sosyo-ekonomik düzeye göre değişkenlik gösterebilir. Ama çocuğumu kaybedersem kenarda bir yedeği olsun şeklinde bir çocuk yapma kriteri çok normal gelmiyor bana kusura bakmayın. O iki çocuğun da kaybedilmeyeceğinin bir garantisi yok ne yazık ki. Dediğiniz gibi olsa bile, ikisi farklı can, birbirinin yerine konamayacak kadar kıymetliler ve birer sayıdan ibaret değiller. Evlat bunlar, insan yeri geliyor eşini kaybediyor da daha onun yerine kimseyi koyamıyor, evlenemiyor başkasıyla. Evladın yerine koyulur mu biri? Allah kimseyi sınamasın evlat acısıyla, siz de yaşamadığınız için böyle konuşuyorsunuz, Allah da asla yaşatmasın.çok çocuk derken 5-10 tane yapmaktan bahsetmiyorum..iki olmalı ki allah korusun birisine birşey olursa en azından sarılıp teselli bulabileceğimiz geride bir tane olması..gidenin yeri elbette asla dolmaz evlat acısı çok başka..ama ellerinin bomboş kalması da bambaşka anlatabildim umarım
Aslında en iyi sizin anlayacağınızı düşünüyorum. Ama bir yerde mantık hatası yapıyorsunuz… kesin net konuşmak , özellikle bu konularda uygun gelmiyor bana… hayat bu, nereden sınanacağımız belli değil.allah rahmet eylesin..eşiniz olmasaydı bu sefer annesi yanlız kalacaktı..kader herkese farklı şekilde tecelli ediyor..herkesin ki aynı olacak değil ya herkesin sınavı farklı..
şöyle söyleyeceğim ailem ben 3 yaşındayken evlatlık verdiklerinden beri yanlızdım..babamla da görüşmüyorum..ama kardeşlerim var en küçük kız kardeşim canımın bir parçası..hepsinden farklı..hayat bir yer de iyi şeyler yaşatıyor aile ile ilgili ..
babanne ve dede alabilseydi keşke çocuğu..bana da kimse sahip çıkmadığı için evlatlık verilmiştim
söylemek istediğim şeyler hep çarpıtılıp başka bir boyuta taşınıyor ama neyse önemli değil..İki çocuklu bir anneyim. Çok şükür ikisine de maddi manevi yetebilecek durumdayız. Bu yetebilme kıstası herkese göre farklılık gösterebilir, ona saygı duyuyorum. Benim için yeterli olan şartlar başkası için yeterli değildir, bir başkası için yeterli olan benim için yeterli değildir. Bunlar kişinin sahip olduğu sosyo-ekonomik düzeye göre değişkenlik gösterebilir. Ama çocuğumu kaybedersem kenarda bir yedeği olsun şeklinde bir çocuk yapma kriteri çok normal gelmiyor bana kusura bakmayın. O iki çocuğun da kaybedilmeyeceğinin bir garantisi yok ne yazık ki. Dediğiniz gibi olsa bile, ikisi farklı can, birbirinin yerine konamayacak kadar kıymetliler ve birer sayıdan ibaret değiller. Evlat bunlar, insan yeri geliyor eşini kaybediyor da daha onun yerine kimseyi koyamıyor, evlenemiyor başkasıyla. Evladın yerine koyulur mu biri? Allah kimseyi sınamasın evlat acısıyla, siz de yaşamadığınız için böyle konuşuyorsunuz, Allah da asla yaşatmasın.
Bir de insanın imtihanı az çocuk da olabilir, çok çocuk da. Birine bir şey olursa diğeri yanımda kalsın dediğiniz çocuk en büyük imtihanınız olabilir. Demem o ki böyle farazi şeyler için, şöyle olursa böyle, böyle olursa şöyle diye çocuk planlaması yapılmaz. Bakabileceğine, ona kendi şartlarına göre yetebileceğini düşünüyorsan yaparsın, düşünmüyorsan yapmazsın, bu kadar.
elbette öyle..diyorum ya aslında kesin ve net konuşmak değil amacım..sadece düşüncelerimi arz etmeye çalıştım yani illa da ölüm olarak bakmak değil de hayatın güzel taraflarına karşılık olarak yazmak istedim..insan hiç bir zaman ölümlere hazır değildir öte yandan..benim hiç çocuğu olmayan bir arkadaşım var..olmayacakta..tüp bebek mümkün olsa ikiz üçüz isterdim diyor..herkesin hayata bakışı bambaşka..bazı şeyler maddiyatın ötesinde..ya da illa da ölümğ düşünmeninAslında en iyi sizin anlayacağınızı düşünüyorum. Ama bir yerde mantık hatası yapıyorsunuz… kesin net konuşmak , özellikle bu konularda uygun gelmiyor bana… hayat bu, nereden sınanacağımız belli değil.
Bakın kardeşlik bambaşka bir olgu. Zaten birçok insanın ikinci çocuğu yapmasındaki motivasyonlardan biri de çocuğunun bir kardeşi olması isteğidir. Tabi ki ikinci çocuk sadece birinci çocuğa kardeş gerekçesiyle yapılmaz. Bakamayacağını düşünen onu da yapmaz zaten. Ama sizin söylediğiniz, birinin acısında diğeriyle teselli bulmak bu başka bir şey. Dillendirilmemesi gereken bir şey. İkinci çocuk yapmak için gerekçelendirilmeyecek bir şey. Zaten, bebek sahibi olmak gibi mucizevi bir duygu böyle kötüyü çağırarak (Allah korusun) negatif duygularla planlanmamalı.söylemek istediğim şeyler hep çarpıtılıp başka bir boyuta taşınıyor ama neyse önemli değil..
mükemmeliyetçi bir aile olunmadığı sürece bir çocuğa bakabilenin ikinciye de yetişebileceği açık bir konu..evlendiğim de benden anne olmaz ben çocuk bakamam sevemem maddi olarak nasıl olur diyen benle şimdikinin arasın da dünya kadar fark var .yaşadıkça tecrübe ediniyoruz..her yorumum da söylüyorum bu bir yedekleme mevzusu değil düşüncelerim farklı lanse ettiriliyor..iki oğluma da ben olmazsam birbirinize sahip çıkın diyorum iki kardeşi birbirine emanet edebilmek de bir mesele..annesiymişim gibi dizime yatıp saçını sevdiren kız kardeşim de farklı bir mesele..herkesin penceresi farklı ne siz benim olduğum yerden bakabilirsiniz ne ben sizin..birşeyi anlamak için yaşamaya gerek de kalmayabilir annesizliği ya da evlat acısını pekala insanı duygularımızla algılayabiliriz..
Ölüm kısmını aslında siz yazdınız. İçim kötü oluyor. Okuyunca….elbette öyle..diyorum ya aslında kesin ve net konuşmak değil amacım..sadece düşüncelerimi arz etmeye çalıştım yani illa da ölüm olarak bakmak değil de hayatın güzel taraflarına karşılık olarak yazmak istedim..insan hiç bir zaman ölümlere hazır değildir öte yandan..benim hiç çocuğu olmayan bir arkadaşım var..olmayacakta..tüp bebek mümkün olsa ikiz üçüz isterdim diyor..herkesin hayata bakışı bambaşka..bazı şeyler maddiyatın ötesinde..ya da illa da ölümğ düşünmenin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?