Merhaba herkese :)
Yine "Ay yine mi bu konu" diye yazanlar olacaktır ama durumu merak eden arkadaşlar için yazıyorum...
Şaka maka 2 yıldan fazla olmuş konuyu açalı...
Hızlı bir özet geçiyorum hemen...
En sonunda eşimi terapiste gitmeye ikna etmiştim, terapiye başladık... Yaklaşık 5 ay sonra benim plansız bir şekilde hamile kalmam sebebi ile terapiye ara vermiştik. Ama ben tekrar terapiye gitmeyi düşünmüyorum açıkçası... Kendi kendime sorunları daha iyi çözdüğüme karar verdim. Terapistin faydası olmadı mı, oldu tabii... İlk önce kendime değer vermeyi ve kendimi sevmeyi öğretti bana. Ben herkesi kendinden daha çok düşünen biri olduğum ve herkese çok değer verdiğim için sanırım bu sorunları yaşıyorduk...
Şuan hayatımdaki en önemli şey çocuklarım, sonra da benim... Kimseyi önemsemiyor ve herkese hak ettiği kadar değer veriyorum. Bu şekilde çok daha mutlu ve huzurluyum. Ama bu mutlulukta kızımın da büyük payı var bence. Bana ne oldu bilmiyorum ama kız annesi olunca kendime bakmaya, giyim tarzımı değiştirmeye başladım. Aynada kendimi daha güzel görünce mevcut olan öz güvenim daha da tavan yaptı, çooook da iyi oldu :)
Eşime de nasıl anlatsam cilve yapıyorum ama ben birlikte olmayı istemiyorum, o isteyince de geri çevirmiyorum. Bu şekilde bana daha çok bağlandı, daha çok birlikte olmak istiyor artık... Herkesten elimi eteğimi çektim, kv.nin sürekli yardımına koşan gelin değilim artık, oraya gittiğimde gayet cool takılıyorum. Canım ne isterse onu yapıyorum, onun da bana olan davranışları değişti, şaka gibi... Deve-diken hesabı sanırım
Eşim de artık her şeyin farkında geç olsa da, annesinin ne yapmaya çalıştığının farkında. E tabii bunda kv ile yaptığımız telefon görüşmelerini kaydetmem büyük işe yaradı. Bir şey ile suçlandığım zaman veriyorum eline telefonu al dinle bakalım ben öyle mi demişim yoksa böyle mi demişim diyorum.Sebepsiz kavgalarımız olmuyor artık. Artık yeni bir aile kurduğunun ve o aile bireylerinin herkesten önde gelmesi gerektiğini öğrendi geç olsa da. Bu sebeple eşim ile alakalı bu düşüncelerim de ortadan kalktı. Değer mevzusu halledildiği için eltime olan davranışlarına da hiç mi hiç takılmıyorum artık. Bir mevzu olduğunda bana karşı onu savunmasın yeter. O zaman delleniyorum... Benim gibi düşünmese de sussun, yorum yapmasın... Geçen yine oldu öyle bir mevzu, sakin sakin söyledim. Bak hayatım sen böyle yapınca ben daha çok sinirleniyorum, belki beni sakinleştirmek için yapıyorsun ama ben daha çok sinirleniyorum dedim. Sustu ve tartıştığımız mevzuda ben nasıl istiyorsam öyle yaptı...
Doğum izninden döndüm, gören herkes gençleşmişsin diyor :) Sanırım işin sırrı bu. Hiç kimseye kendinden daha fazla değer vermeyeceksin, herkese hak ettiği gibi davranacaksın :) Mutlu olunca sen de herkesi mutlu edebiliyorsun. Huzur ve sağlık en önemli şey. Huzurun ve sağlığın olduktan sonra her şeye çözüm bulunuyor...