Biliyorum burada dalga geçilecek, hırpalanacak, aşağılanacaksın diye yazmıyorsun ama emin ol çok değerli o geçilen dalgalar bile. Boşanma dilekçesi vermeye giderkenki halimi hatırladım. Kafamda konuma yazılan onlarca mesaj dönüyordu. Buradan tanıştığım arkadaşlarım vardı, onların söyledikleri, bu sitenin pembe temasında yazılan yorumlar, hepsi uçuyordu aklımın içinde. Şimdi düşünüyorum da, o mesajlar olmasaydı hala afedersiniz kıçını yıkamayı beceremeyen eski kocam için tuvalet temizliyor falan olacaktım. Kaçma buradan. Abuk subuk şeylere takılıp işin suyunu çıkaran çok var biliyorum ama %90’ı öyle değil, hele ki bu konudaki mesajların. Kaçma, gel, yapamıyorum de, kimse yılmıyor (ben denedim, test ettim zamanında insanların sabrını). Kendine gelmeye çalış, silkelen artık. Benim sonumu diliyorum sana, çünkü ben çok mutluyum.
İnsanın önce yaşadığı hayatın onu mutsuz ettiğini, o mutsuzluğu bitirmek için ne yapması gerektiğini, sorumluluğunu aldığı evladının geleceğini programlaması, ayakları üzerinde duracak kadar gözünü karartabilmesi gerekir ki zor olanı başarmak için adım atsın.
Her kadın aynı karakterde değil, aynı aile yapısında büyümüyor, aynı gözü karalığa sahip değil, herkesin ekonomik durumu/mesleği/yaşı/aile desteği aynı oranda değilken neden herkesten aynı şekilde davranılması bekleniyor ben bunu anlayamıyorum.
Hani demişsin ya aldığın tepkilerin hepsi çok kıymetli diye. Gerçekten öyle mi sence, bunu yürekten mi söylüyorsun?
Şu ataerkil toplumun güçsüzleştirdiği kadınların o kuyudan çıkma çabasında "sen yapamazsın, yapmak isteseydin tek hamlede çıkardın, sen o kuyuda kalmayı hak ediyorsun" tarzı söylemler bir kadını daha çok dibe çekmek değil mi?
Belki o sözler de bana güç oldu diyeceksin "sen başarırsın demekle, sen kim onu yapmak kim"i duymak aynı mı hissettirdi sana?
Boşanan yüzlerce kadın var burada. Gerçekten hepiniz bir iki olayda karar verip arkasını dönüp çıktı mı? Yoksa yaşadıklarıyla cesaretini toplamak için önce kendisi mi ikna oldu?
Bu şekilde yazılanları gördükçe bir çemberin ortasına alınıp, sıkıştırılmış. Onlarca hemcinsinden aşağılanma cümleleri duyup kendisini daha da güçsüz hisseden bir kadın görüntüsü geliyor gözümün önüne.
Yaşadığı psikolojik baskıdan dolayı geleceğinden, alacağı tepkilerden, belki de canından korkuyor olamaz mı?
Okulda arkadaşından dayak yiyip gelen çocuğunuza bir tokatta siz mi atıyorsunuz, niye kendini koruyamadın diye?
Gerçekten şu aşağılayarak güç verdiğini zannedilen yorumları gördükçe konu sahipleri için daha çok üzülüyorum.